Maybeshewill

Fair Youth

Superball Music (2014)
Από τον Μάνο Πατεράκη, 09/10/2014
Αναμενόμενα όμορφος δίσκος από τους Maybeshewill, αλλά ως εκεί
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Λίγο έως πολύ, ξέρεις εκ των προτέρων τι να περιμένεις από το νέο άλμπουμ των Maybeshewill. Όμορφα post-rock ηχοτοπία, ντελικάτο συγκερασμό των μουσικών οργάνων με ηλεκτρονικά τεχνάσματα, ένα γαϊτανάκι εναλλαγών αισιόδοξου vibe με μελαγχολικώς υποβόσκουσες μελωδίες, πεπλεγμένα κι έχοντας πάντα για σύνδεση τις εκάστοτε κορυφώσεις των κομματιών. Τα συστατικά είναι γνωστά και πολυχρησιμοποιημένα, όμως μην ξεχνάμε πως χάρη στη μαεστρική χρήση τους είναι που έκανε το όνομά της η εν λόγω instrumental μπάντα από το Leicester της Αγγλίας - χωρίς να παραγνωρίζουμε τις αλλεπάλληλες περιοδείες και το DIY μεράκι, τα οποία έβαλαν, επίσης, το λιθαράκι τους.

Το "Fair Youth" κυκλοφορεί μέσω καινούργιας δισκογραφικής εταιρείας για το συγκρότημα. Αν υπάρχει κάτι που άλλαξε, αυτό δεν είναι η ηχητική κατεύθυνση, αλλά το ότι οι Maybeshewill είχαν πια διαθέσιμη μεγάλη γκάμα φυσικών μουσικών οργάνων: ένα τεράστιο drum kit, ξυλόφωνα, βιμπράφωνα, μια «θάλασσα» από κιθάρες και ένα πιάνο-αντίκα ηλικίας 100 ετών. Το πιάνο είναι, ίσως, το σημαντικότερο μουσικό όργανο στη φορτωμένη μουσική του "Fair Youth" και δρα ως η φωνή του συγκροτήματος, την ίδια ώρα που οι κιθάρες του John Helps και του Robin Southby χτίζουν τις ράγες πάνω στις οποίες κινείται το ηχητικό ταξίδι που δημιουργούν.

Αν σου αρέσει το post-rock, αν είσαι οπαδός των Maybeshewill, αν εκτιμάς την σωστά δοσμένη μουσική αισθητική και την βρίσκεις με instrumental μουσική που μπορεί να σχηματίζει αυτόφωτες εικόνες, τότε μια βόλτα από τα χωράφια του "Fair Youth" θα ανταμείψει σίγουρα. Ως εκεί, όμως, γιατί αν κάπου χωλαίνει το φετινό πόνημα των Άγγλων, πρόκειται για τις μη-αξιομνημόνευτες συνθέσεις. Λίγα πράγματα μένουν στο μυαλό μετά την ακρόαση του άλμπουμ στην ολότητά του, πέρα από μια γενικότερη όμορφη παραμένουσα γεύση και ίσως ένα χαμόγελο. Όσο κι αν μας αρέσουν οι καλύτερες στιγμές του δίσκου, όπως τα "In Amber", "All Things Transient" και "Sactuary", δύσκολα μπορούν να προσδώσουν αυτό το κάτι παραπάνω, ούτως ώστε να αποκτήσει ο δίσκος την ταυτότητα που τόσο χρειάζεται. Μας πειράζει; Στην τελική, όχι ιδιαίτερα.
  • SHARE
  • TWEET