Maraton

Όπως (σχεδόν) κάθε νέα μπάντα που αναζητεί το δρόμο της στο μουσικό στερέωμα – ανεξάρτητα αν υποστηρίζεται από κάποια δισκογραφική εταιρεία - έτσι και οι Maraton, έψαξαν και κυρίως πλήρωσαν μόνοι τους για τα διάφορα κομμάτια που άπτονται της κυκλοφορίας της μουσικής τους, όπως το artwork. Μέσω, λοιπόν, του Instagram βρήκαν και αγόρασαν κάποια εξώφυλλα από έναν τύπο που λέγεται Beeple_crap, χωρίς προφανώς να έχουν αρκετό budget για να πάρουν τα αποκλειστικά δικαιώματά των έργων που επέλεξαν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δουν το εξώφυλλο που είχαν αγοράσει για το single τους "Blood Music" να χρησιμοποιείται κι από τους Imagine Dragons για το δικό τους single "Bad Liar", σε ελαφρά διαφοροποιημένους χρωματισμούς και το μόνο που μπορούσαν να κάνουν είναι να παραδεχτούν πως έχουν καλό γούστο. Αυτή είναι και η πιο ενδιαφέρουσα ιστορία που έχουν να παραθέσουν ως τώρα οι νεοσύστατοι Νορβηγοί proggers.

Προφανώς, δεν πρόκειται για τίποτα περισσότερο παρά μια περίεργη (ίσως και λίγο διδακτική) ιστορία, η οποία έχει μικρή σημασία και αξία σε σχέση με την μουσική που παρουσιάζουν οι Maraton στο ντεμπούτο άλμπουμ τους και η οποία θα μας απασχολήσει.

Οι ίδιοι περιγράφουν χιουμοριστικά τη μουσική τους σαν «bubblegum prog» και δηλώνουν πως έχουν επιρροές από τους Leprous και τους A-Ha και ότι ακούγονται ως μια μίξη των Muse με τους The Mars Volta. Όσο τραβηγμένες κι αν είναι, οι παραπάνω αναφορές (αν μπουν στο μπλέντερ) δίνουν μια καλή εικόνα αναφορικά με το που κινούνται ηχητικά οι Maraton.

Για όσους ήταν παρόντες στην συναυλία των Leprous, με τους Agent Fresco και τους 22, οι Maraton θα κόλλαγαν τέλεια στο εν λόγω πακέτο και κατευθείαν μου έφεραν στο νου τους τελευταίους. Ο λόγος είναι πως και στις δυο περιπτώσεις οι τραγουδιστές μου θύμιζαν έντονα τον Brendon Urie των Panic! At The Disco, κάτι που με οδήγησε σε περεταίρω δημοσιογραφική έρευνα (τσέκαρα τις σελίδες των συγκροτημάτων στο Facebook) όπου ανακάλυψα πως, εκτός από φωνητικές ομοιότητες, έχουν και το ίδιο ονοματεπώνυμο, καταλήγοντας στο συμπέρασμα πω πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο! Και η αλήθεια είναι πως η χαρακτηριστική φωνή του Fredrik Klemp μοιάζει με το πιο δυνατό χαρτί και των δυο συγκροτημάτων.

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να υποτιμηθεί η δυναμική και η φρεσκάδα που αποπνέουν μουσικά οι Maraton στις εννέα συνθέσεις και τα σαράντα λεπτά του "Meta", το οποίο αποτελεί μια από τις πιο «φρέσκιες» δουλειές που έχω ακούσει πρόσφατα στον μοντέρνο prog χώρο. Έχουν μοντέρνο ήχο και προσεγμένη παραγωγή, με το εντυπωσιακό rhythm section να βρίσκεται στο προσκήνιο και να στήνει τις συνθέσεις πάνω σε περίεργα μέτρα, ενώ οι μελωδικές (σχεδόν pop σε σημεία) φωνητικές γραμμές του Klemp δημιουργούν ένα όμορφο κοντράστ και καταφέρνουν γρήγορα να αποτυπωθούν στο μυαλό του ακροατή.

Τις καλύτερες στιγμές μπορεί να τις βρει κάποιος στο πιασάρικο εναρκτήριο "Seismic", στο "Blood Music" με το Biffy Clyrικό ρεφραίν του, στο "Changed Skin" που έχει ταυτόχρονα και πολύ μελωδικό refrain και τρελά τεχνικά μέρη, στην ένταση που βγάζει το "Body Double" και στο τελείωμα του "Spectral Friends". Πάντως, το άλμπουμ στο σύνολό του χαρακτηρίζεται από ομοιογένεια, όχι μόνο σε ηχητικό επίπεδο, αλλά και σε ποιοτικό.

Η μουσική των Maraton είναι σίγουρα ιδιαίτερη, κυρίως λόγω της φωνής του Klemp, και πιθανότατα δεν θα κάνει σε όλους. Σίγουρα δεν απευθύνεται σε όσους προσεγγίζουν την rock μουσική πιο συντηρητικά, ούτε καν σε αυτούς που έχουν το prog με συγκεκριμένα στεγανά κατά νου. Αλλά για αυτούς που απολαμβάνουν τις pop ενέσεις ανάμεσα στο απαιτητικό τεχνικά παίξιμο, που εκτιμάνε τις φωνές που δεν αναπαράγουν τετριμμένες γραμμές, που βρίσκουν κάτι ξεχωριστό σε συγκροτήματα όπως οι Leprous ή οι Agent Fresco και που εκτιμάνε τους Muse όταν πειραματίζονται λίγο παραπάνω, το "Meta" είναι ένας δίσκος που προτείνεται ανεπιφύλακτα.