Living Color

Στα τέλη της δεκαετίας του '80 οι Living Colour τράβηξαν αρκετή δημοσιότητα πάνω τους, απλά και μόνο επειδή όλα τα μέλη της μπάντας ήταν αφροαμερικανοί κι αυτό για την rock μουσική ήταν ακόμα κάτι... περίεργο. Στην πραγματικότητα, όμως, η προσοχή του κόσμου ήρθε επειδή ήταν μια πολύ καλή μπάντα. Ένα από τους πρώτους που εντυπωσιάστηκαν ήταν ο Mick Jagger όταν τους είδε να παίζουν ζωντανά κάπου στη Νέα Υόρκη και κατέληξε να κάνει παραγωγή σε κάποια demo τους, ενώ έπαιξε και φυσαρμόνικα σε ένα τραγούδι τους.

Πάντα συνεπείς με την ποιότητα, περισσότερο σίγουρα από ότι με τους χρόνους που κυκλοφορούσαν νέες δουλειές. Για του λόγου το αληθές, το φετινό έκτο στούντιο άλμπουμ "Shade" έρχεται οκτώ χρόνια μετά τον προκάτοχό του, ο οποίος με τη σειρά του είχε άλλα έξι από τον δικό του προκάτοχο κι αυτός άλλα δέκα από τον δικό του. Μάλλον, για αυτό και τα βραβεία (4 Grammy) σταμάτησαν κάπου στο 1994.

Δεν σταμάτησαν όμως ποτέ να γράφουν καλή μουσική, όπως αποδεικνύει η νέα τους δουλειά. Ο Vemon Reid είναι μεγάλος μάστορας να «πλέκει» groovy αλλά και ταυτόχρονα αιχμηρά riff και ο Corey Glover έχει φωνή νεανία που μοιάζει μια μίξη Ian Gillan και Dave Wyndorf, ενώ σε σημεία σκέφτεσαι ότι μπορεί και να έχει επηρεάσει τον Neil Fallon. Μαζί οι δυο τους συνθέτουν ένα εντυπωσιακό δίπολο, ενώ για το rhythm section δεν θα έπρεπε να έχει κανείς καμία αμφιβολία.

Από το groove του εναρκτήριου "Freedom Of Expression" που κουνάει όλο το σώμα σου, ως τα πονεμένα σόλο του κλεισίματος του "Two Sides", οι Living Colour παίζουν τις μουσικάρες τους και είναι εμφανές ότι κατέχουν και τις νότες που παίζουν και εννοούν τα λόγια που λένε. Μεταξύ των δεκατριών συνθέσεων υπάρχουν τρεις διασκευές, σε Robert Johnson ("Preachin' Blues"), Marvin Gaye ("Inner City Blues") και σε The Notorious B.I.G., ("Who Shot Ya?"), εκ των οποίων η τελευταία είναι εξαιρετική και ξεχωρίζει.

Οι Living Colour δεν ξαναβρίσκουν τον τροχό, αλλά κάνουν την δουλειά τους και με το παραπάνω, αποδεικνύοντας πως τριάντα χρόνια παραμένουν ακόμα το ίδιο ακμαίοι. Δυστυχώς ίσως και λίγο πιο επίκαιροι από ότι θα έπρεπε.