Keiji Haino & Sumac

American Dollar Bill - Keep Facing Sideways, You're Too Hideous To Look At Face On

Thrill Jockey (2018)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 12/02/2018
Πειραματικός, συνεργατικός και θορυβώδης αυτοσχεδιασμός
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Sumac, του Aaron Turner (Old Man Gloom, Mammifer, ex-Isis), είναι μια αγαπημένη μπάντα που επαναφέρει με όσο πιο σκληροτράχηλο τρόπο μπορεί τις προοδευτικές και καινοτόμες sludge metal μουσικές της αρχής της χιλιετίας. Aυτό το έχει αποδείξει με την βοήθεια των Brian Cook (Botch, Russian Circles) και Nick Yacyshyn (Baptists) έχοντας κυκλοφορήσει τα "What One Becomes" και "The Deal" πριν δύο και τρία χρόνια αντίστοιχα.

Ο ίδιος ο Turner, παρουσιάζει αυτή την συνεργασία με τον Ιάπωνα θρύλο της πειραματικής μουσικής Keiji Haino, ο οποίος είναι γνωστός για τις συνεργασίες του με Boris, Faust, John Zorn και Seven O'Malley των Sunn O))), ως «μια σειρά απρόσεκτων, εντελώς μη προμελετημένων μουσικών συνεδριών». Ουσιαστικά πρόκειται για ένα άκρως πειραματικό αυτοσχεδιασμό γεμάτο θόρυβο. Στην μίξη είναι ο Kurt Ballou και στο mastering o James Plotkin. 

Οι πέντε συνθέσεις της κυκλοφορίας διαρκούν πολύ πάνω από μία ώρα. Δεν έχουμε να κάνουμε ακριβώς με συνθέσεις αλλά με θορυβώδες ας πούμε τζαμάρισμα που καταλήγει σε κάτι ιδιαίτερα πειραματικό στα όρια του ακραίου noise-rock με δώσεις metal λάσπης. Τα ουρλιαχτά και οι φωνές ανήκουν αποκλειστικά στον κύριο Keiji. Αν δεν έχεις ακούσει ποτέ Skullflower ή πειραγμένες συνεργασίες και πειραματισμούς του κύριου Moore ή έστω αυτή την γλυκιά παράνοια των Mr. Bungle ή των Fantomas, τότε αυτή εδώ η κυκλοφορία θα σε τραντάξει, ενδεχομένως δυσάρεστα. Είναι πάρα πολύ δύσκολο άκουσμα. Έχει πολύ ανωμαλία και θόρυβο. Είναι βασανιστικό.

Μέσα από αυτό το υπέροχο ηχητικό βασανιστήριο βγαίνουν μερικές εκπληκτικές στιγμές. Μερικά ανεβάσματα που σπάνε κόκαλα. Κάποια κρεσέντο που πραγματικά είναι τόσο γεμάτα που διαλύουν τα πάντα στο διάβα τους. Μπορείς γενικά να το πεις σπασμωδικό. Αλλού η λέξη μανιακό είναι πιο ταιριαστή. Είναι ένα μωσαϊκό που δημιουργεί ένα στοχαστικό πλέγμα βρόμικων κιθάρων και περιφερειακών θορύβων. Μην προσπαθήσεις να τα καταλάβεις όλα. Είναι ένα παρανοϊκό έργο σύγχρονης τέχνης που δεν ζητάει αναγνώριση. Μόνο την παρατήρηση σου. Αν καταφέρει να σε γοητεύσει έχει καλώς.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET