Jack White

Entering Heaven Alive

Third Man Records (2022)
Από τον Θοδωρή Ξουρίδα, 26/08/2022
O Jack White αποδεικνύει για μία ακόμη φορά ότι διαθέτει σπάνιο χάρισμα
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Η ας πούμε ακουστική πλευρά του Jack White υπήρχε ανέκαθεν και εμφανιζόταν συχνά πυκνά. Από το δειλό ξεκίνημα της καριέρας του στα τέλη της δεκαετίας του '90 με τους Goober & The Peas και τους Two-Star Tabernacle. Στο πρώτο κιόλας άλμπουμ των White Stripes με αποκορύφωμα το "Get Behind Me Satan". Στο θαυμάσιο "Van Lear Rose" της Loretta Lynn και το soundtrack του "Cold Mountain". Στους Raconteurs και τα δύο πρώτα προσωπικά του άλμπουμ.

Κυρίαρχη εικόνα θα είναι πάντοτε εκείνη εκείνου του τύπου που από το πουθενά έφερε στο προσκήνιο, στο λυκαυγές της νέας χιλιετίας, τo garage και τα blues με όπλο μια πλαστική, ερυθρόλευκη κιθάρα του '60. Όταν κυκλοφόρησε το "Acoustic Recordings 1998–2016", ξάφνιασε αρκετούς και αποτέλεσε την πλέον χειροπιαστή απόδειξη του πόσο καλά να καταφέρνει χωρίς ρεύματα, επιβεβαιώνοντας το αστείρευτο ταλέντο του σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες.

Όταν δε ήρθε το "Boarding House Reach", ήταν ακριβώς αυτό που δεν περιμέναμε, μετά τα εξαιρετικά "Blunderbuss" και "Lazaretto". Ο Jack δεν ήθελε να κολλήσει στο παρελθόν και ήθελε να στηριχθεί ξανά στις δικές του δυνάμεις. Ήθελε να επαναπροσδιορίσει το καλλιτεχνικό του όραμα και το στάτους του, παραμένοντας επίκαιρος. Το στοίχημα ήταν τολμηρό, αλλά φαίνεται πως το κέρδισε. Κάπως έτσι έφτασε να ηχογραφεί παράλληλα δύο νέα άλμπουμ το 2021. Χρόνος άλλωστε υπήρχε.

Με έναν περίεργο τρόπο, ξεκίνησε από εκεί που σταμάτησε την τελευταία φορά και έφτασε στο ξεκίνημά του. Από την ταυτόχρονη ανακοίνωσή τους, φάνηκε ότι το "Fear Οf Τhe Dawn" το θα ήταν φουλ ηλεκτρικό και το "Entering Heaven Alive" περισσότερο folk rock ή ακουστικό. Η ποιότητά τους μεμονωμένα και ο βαθμός διαφοροποίησης, δικαιολογούν απόλυτα τον διαχωρισμό τους και παύουν οποιαδήποτε συζήτηση για ένα μοναδιαίο, υποτιθέμενα πιο συμπαγές άλμπουμ.

Δεδομένα λόγω του συνολικού ύφους, κυριαρχούν η ατμόσφαιρα και η τραγουδοποιία. Η προσέγγιση στην ενορχήστρωση πλησιάζει την τυπική rock μπάντα χωρίς όμως εντάσεις, με τον White να αναλαμβάνει τα περισσότερα όργανα, έχοντας βέβαια βοήθειες από τακτικούς συνεργάτες του. Στην λογική του απλού και ουχί απλοϊκού, υπάρχει βάθος και πληθώρα αναφορών σε διαφορετικά στυλ, υπό ενιαίο όμως πρίσμα.

Η ποιότητα του "Entering Heaven Alive" έγκειται τόσο σε συγκεκριμένα τραγούδια που ξεχωρίζουν από το σύνολο της ενδεκάδας, όσο και στην τελική εντύπωση μετά τα ακριβώς 40 λεπτά του άλμπουμ. Το coolness του εναρκτήριου "A Tip From You To Me" θα σε βάλει εξαρχής για τα καλά στο κλίμα. Στο καπάκι έρχεται το κορυφαίο του δίσκου, το συγκλονιστικό "All Along Τhe Way", με μια εσάνς από το "Night Of The Vampire" του Roky Erickson.

Η όχι πρωτοφανής παιδικότητα του " Help Me Along", το υπέροχο στεγνό "Love Is Selfish", το ατμοσφαιρικό blues feeling του "I've Got You Surrounded (With My Love)", το πιο old school δε γίνεται "Queen Of The Bees", η υπέροχη μπασογραμμή στο αναπτυσσόμενο "A Tree Οn Fire From Within", το πανέμορφο "If I Die Tomorrow", η μαγεία των Kinks στο "Please God, Don't Tell Anyone" και η ελαφρά jazz διάθεση του "A Madman From Manhattan", παράλληλα με τις πάντοτε ενδιαφέρουσες ιστορίες και σκέψεις του αφηγητή, δημιουργούν μια ισχυρή εικόνα με κυρίαρχο χρώμα το γκρίζο.

Ο κύκλος που άνοιξε στο "Fear Οf Τhe Dawn" με το "Taking Me Back"θα κλείσει με την ακουστική εκδοχή του υπό τον τίτλο "Taking Me Back (Gently)", υπενθυμίζοντας τις δύο διαφορετικές όψεις μιας ενιαίας προσπάθειας. Ο Jack White έχει το χάρισμα πάνω και πέρα από στυλ και ιδιώματα. Το χάρισμα που είχαν οι κλασικοί. Σε πρώτο βαθμό ως συνθέτης και δευτερευόντως μαστορεύοντας τα τραγούδια του. Το "Entering Heaven Alive" αποτελεί μονάχα το τελευταίο χρονικά πειστήριο.

Το μέγα ζήτημα δεν είναι να κατακτήσεις την κορυφή, αλλά να παραμείνεις εκεί. Πολλοί έχουν καταφέρει το πρώτο και λίγοι το δεύτερο. Ο Jack White έπιασε κορυφή πριν από δυο δεκαετίες και έκτοτε, σε καλλιτεχνικούς και εμπορικούς όρους, δεν ξεμάκρυνε ποτέ. Το αποδεικνύουν τα εξαιρετικά άλμπουμ που κυκλοφορεί αδιάκοπα, οι χωρίς εκπτώσεις ζωντανές του εμφανίσεις και η εν γένει παρουσία του στα μουσικά δρώμενα. Πάντα άξιος!

  • SHARE
  • TWEET