In Utero Cannibalism

Sick

Sleazy Rider (2013)
Από τον Τόλη Δόση, 27/11/2013
Άρα καταλαβαίνετε ότι τεχνογνωσία υπάρχει, εμπειρία υπάρχει, που όπως φαίνεται οδηγούν και σε ένα καλό death metal album
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Δεν τους λες και καινούργιο συγκρότημα τους In Utero Canibalism. Αν μαζί με τις full-length κυκλοφορίες υπολογίσουμε demo, EP και τα συναφή, κοντεύουν να κλείσουν δέκα χρονάκια στην πιάτσα. Παράλληλα με αυτά, η μπάντα κουβαλά μια αξιοσέβαστη παρουσία στα εγχώρια live δρώμενα και μια εν γένει ευρεία αποδοχή στην underground death metal σκηνή της χώρας μας. Ο mastermind τους είναι ο drummer, ο οποίος μεταξύ άλλων υπήρξε μέλος των ιστορικών Obsecration, όπως άλλωστε και ο ένας κιθαρίστας που αφού ηχογράφησε τις κιθάρες στο συγκεκριμένο άλμπουμ ξαναγύρισε στην μπάντα σαν μόνιμο μέλος.

Άρα καταλαβαίνετε ότι τεχνογνωσία υπάρχει, εμπειρία υπάρχει, που όπως φαίνεται οδηγούν και σε ένα καλό death metal άλμπουμ. Ή μάλλον brutal death metal, μιας και το "Sick" φέρει την βιαιότητα αυτού χωρίς ευτυχώς να κουβαλά και τα κουσούρια του, με κύριο αυτό της μονοτονίας. Ακούγεται κάτι παραπάνω από ευχάριστα χωρίς να κουράζει μιας και τα τραγούδια είναι όμορφα δομημένα και με τις σωστές δώσεις blastbeat, mid-tempo περασμάτων και breakdown. Ταξιδεύουν στην ανατολική Αμερική και φέρνουν επιρροές από την Φλόριδα (Malevolent Creation, Cannibal Corpse) και από την Νέα Υόρκη (Suffocation), ενώ ταυτόχρονα βγάζουν και μια έντονη Vader-ίλα. Καθόλου άσχημα δηλαδή. Το riffing τους χωρίς να δρέπει δάφνες πρωτοτυπίας είναι κοφτερό και αρκούντως αρρωστιάρικο και αν οι ίδιοι εστίαζαν λίγο παραπάνω στο τεχνικό κομμάτι αυτών -κάτι που φαίνεται ότι μπορούν να το κάνουν- στα δικά μου τουλάχιστον αυτιά, το "Sick" θα απογειωνόταν. Από την άλλη πλευρά αυτό γουστάρουν να παίζουν και το κάνουν καλά, με το old-school συναίσθημα που αναδύεται από τα τραγούδια να είναι γνήσιο. Τα "As I Burn", "No Return" (ομορφιά) και το ομώνυμο ξεχωρίζουν, γιατί πέρα από την καλοδεχούμενη δυσοσμία τους, εναγκαλίζουν μια πιο πλουραλιστική πτυχή των συνθέσεων της μπάντας. Η παραγωγή του δίσκου ενώ έπαιρνε περισσότερη βρωμιά δεν είναι κακή και το μόνο φάουλ που της καταλογίζω αφορά στα (καλοπαιγμένα) τύμπανα που είναι τοποθετημένα λίγο πιο μπροστά από τα υπόλοιπα όργανα.

To "Sick" αποτελεί την πιο ολοκληρωμένη δισκογραφική απόπειρα των Αθηναίων και στέκεται στο ψηλότερο σκαλοπάτι της μουσικής τους πορείας. Δεν φέρνει τα πάνω-κάτω στο ιδίωμα, αλλά σίγουρα δεν θα απογοητεύσει κανέναν από αυτούς που θα επενδύσουν στον ήχο του.
  • SHARE
  • TWEET