Glissandro 70

Η συγκεκριμένη κυκλοφορία της Constellation αποτυπώνει τους καρπούς της δίχρονης συνεύρεσης και συνεργασίας των Καναδών Sandro Perri (Polmo Polpo) και Greg Dunsmuir (Guitarkestra), σε ένα project καλοκαιρινής, ανάλαφρης διάθεσης με ορισμένα στοιχεία πειραματικού προσανατολισμού. Στο "Glissandro 70" οι δυο μουσικοί, που εκτός από το καλλιτεχνικό σκέλος έχουν αναλάβει εξ' ολοκλήρου και την παραγωγή του δίσκου, μιξάρουν με το δικό τους ιδιότυπο τρόπο τη dancefloor της δεκαετίας του '80 -το εξώφυλλο του δίσκου είναι μια άμεση παραπομπή στη West End disco της εποχής-, προσθέτοντας αρκετά dub στοιχεία, υπό το βλέμμα μιας pop που πλέον είναι αφημένη να εξελιχθεί στο οτιδήποτε.

Η μουσική δίνει την αίσθηση ηχογράφησης σε κάποιο φιλικό home studio όπου η τεκίλα ρέει άφθονη, δίνοντας στα βλέμματα των παρευρισκόμενων μια χαμογελαστή όψη, σε μια ατμόσφαιρα εμφανώς επηρεασμένη, άλλοτε από τη ραθυμία των afrobeat ιδιωμάτων και άλλοτε από την ένταση των dancefloor ρυθμών που οι Perri και Dunsmuir καταφεύγουν αντλώντας έμπνευση και ηχητικό backround για τα μόλις πέντε tracks του δίσκου.

Στο "Analogue Shantytown" επιχειρείται η πιο ενδιαφέρουσα μίξη του album, με την εισαγωγή της blues φυσαρμόνικας να εξελίσσεται σε ένα χορευτικό 4/4 disco beat με ορισμένα αξιόλογα κιθαριστικά περάσματα των οποίων η παρουσία είναι καταλυτική καθ' όλη τη διάρκεια του εγχειρήματος. Παρ' όλη βέβαια την πειραματική διάθεση που το "Glissandro 70" δείχνει να ευαγγελίζεται -τουλάχιστον σε μια πρώτη ακρόαση-, ουσιαστικά το όλο εγχείρημα δε διαθέτει τίποτα το ιδιαιτέρως πρωτότυπο, αντιθέτως κατά τη διάρκεια της ροής του δίσκου εμφανίζεται ένα συχνό copy / paste μελωδιών που οι συντελεστές καλύπτουν -προς τιμή τους;- με την εύλογη αφιέρωση που εμφανίζεται στο εσώφυλλο -...for plagiarists, pilferers, pirates... κλπ-.

Στο "End West" ο David Byrne εποχής Talking Heads κάνει την εμφάνιση του καθώς οι συντελεστές μιξάρουν ένα μεμονωμένο μέρος του "Pulled up", ενώ οι Model 500 με το "No UFOs" κάνουν την εμφάνιση τους κάπου μέσα στο ρυθμικό "Portugal Rua Rua".
Η έκπληξη που προκαλείται σε κάποιον είναι εύλογη όταν πληροφορείται πως το "Glissandro 70" χρειάστηκε δυο ολόκληρα χρόνια για να ετοιμαστεί καθώς πρόκειται για έναν απλό και συγχρόνως συμπυκνωμένο δίσκο, με μια χαριτωμένη καλοκαιρινή διάθεση που βλέπει την αξία του να φθείρει μαζί με την αναχώρηση του καλοκαιριού από τα μέρη μας. Όσον αφορά τώρα τις προθέσεις των δυο Καναδών μουσικών, αυτές παραμένουν αδιευκρίνιστες και προφανώς αφημένες στην ακρόαση του προ 25ετίας αριστουργήματος των Talking Heads, "Fear Of Music".