Fiddlehead

Ζάχαρη, μπαχαρικά, και πολλά γλυκά. Have Heart, Basement, Big Contest και Stand Off. Αυτά τα υλικά επιλέχθηκαν για να φτιαχτούν οι Fiddlehead. Το supergroup από τη θρυλική Βοστώνη επέστρεψε φέτος για να κλείσει κάποιους ανοιχτούς λογαριασμούς με τον εαυτό του και μαζί μας. Το "Death Is Nothing To Us" αποτελεί τον τρίτο κατά σειρά δίσκο του συγκροτήματος και ακολουθεί μία θολή νοηματική συνάφεια των προκατόχων του, γύρω από την απώλεια και όλες τις συναισθηματικές καταστάσεις που τη συνοδεύουν. Αυστηρά ποιοτικοί σε κάθε τους προσπάθεια, οι Fiddlehead εμμένουν στη συνταγή του πρότερου "Between The Richness". Post-hardcore δεμένο με indie rock πινελιές, με δυναμικά κομμάτια που σε γεμίζουν ενέργεια σε λιγότερη από μισή ώρα.

Οι Fiddlehead για άλλη μια φορά κάνουν τα μαγικά τους. Επιτυγχάνουν τη δυναμικότητα χωρίς να φοβηθούν να ακουστούν μελωδικοί και ευάλωτοι, άλλωστε την ωμή συναισθηματική οργή την έχουν εξερευνήσει και κυριεύσει με τα παλαιότερα τους μουσικά σχήματα. Η πάλη άλλωστε του Pat Flynn με την απώλεια, αλλά και η εντελώς σουρεαλιστική αναλογία της ζωής του με την ταινία "Dead Poets Society", μιας που η πρωινή του δουλειά είναι αυτή του δασκάλου, δίνουν ως πληροφορίες βαθύτερο νόημα στη γενικοτερη προσέγγιση του "Death Is Nothing To Us". είναι πραγματικά ο θάνατος κάτι που έχουμε ξεπεράσει και δεν φοβόμαστε ή βρισκόμαστε σε ένα στάδιο απόλυτης άρνησης; Κομμάτια σαν τα "Sleepyhead", "Sullenboy" και "Fifteen To Infinity" είναι ενδεικτικά αυτής της αργής διαδικασίας συνειδητοποίησης της σχέσης μας με το σκοτεινό μετά.

Το εκρηκτικό εναρκτήριο "The Deathlife", σε ένα μόλις λεπτό σε προδιαθέτει (θετικά) για το τι θα ακολουθήσει. Η ευαίσθητη πλευρά τους ξεδιπλώνεται στα "Welcome To The Situation" και "Give It Time (II)". Πληθώρα guest μουσικών στα φωνητικά, όπως οι συμμετοχές των Justin Tripp από Angel Du$t και Kate08 από τους 108, συνομολογούν το βαθύτερο νόημα του "Death Is Nothing To Us": για να ξεπεράσεις την απώλεια χρειάζεσαι φίλους, ένα υποστηρικτικό περιβάλλον που θα σταθεί και θα δώσει δύναμη. Η γυαλισμένη παραγωγή του δίσκου επίσης, δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης για την κιθαριστική ποιότητα των Fiddlehead. Μια συλλογή κομματιών που ποτέ δεν ξεπερνούν το τρίλεπτο είναι άλλη μια προσφορά των Fiddlehead σε αυτή την υπέροχη χρονιά για το post-hardcore, από δίσκους που σου μεταφέρουν αυτό το τόσο συγκεκριμένο συναίσθημα: να θες να βρεθείς σε ένα σκοτεινό υπόγειο ανάμεσα σε αυτή την οικογένεια από αγνώστους και να φωνάξεις στίχους με μάτια ελαφρώς - ή πολύ - βουρκωμένα.

Αν και ίσως κατάφερα να αγαπήσω πολύ παραπάνω το "Between The Richness", το "Death Is Nothing To Us" στέκεται αντάξιο και κλείνει έναν κύκλο σκληρής συναισθηματικής αλήθειας από και για τους Fiddlehead. Όσο δύσκολα και αν περάσαμε λοιπόν αυτή τη χρονιά, ας μας μείνει μόνο αυτό το απλοϊκό, μα τόσο σημαντικό ρεφρέν του "Queen Of Limerick": "Smile, smile, smile!", μα ας μας κάνουμε τη χάρη να παίρνουμε το χώρο μας και να παραδεχόμαστε όταν "I can’t smile".

Bandcamp | Spotify