Dying Fetus

Οι Dying Fetus είναι μία μπάντα που δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Οι Αμερικανοί deathgrinders μετρούν δεκαέξι χρόνια παρουσίας στη σκηνή και είναι ένα από τα πιο αξιόλογα και συνεπή death metal acts. Η κυκλοφορία του νέου τους δίσκου "War Of Attrition", μετά από μία τετράχρονη αναμονή, τους φέρνει πάλι στο προσκήνιο και όπως πάντα θα προκαλέσει αρκετό ντόρο γύρω απ το όνομα τους.

Πριν αρχίσω να μιλάω για το νέο δίσκο θα κάνω μια μικρή ιστορική αναδρομή στις κυκλοφορίες του σχήματος. Το 1998 και το 2000 κυκλοφόρησαν τα "Killing On Adrenaline" και "Destroy The Opposition" αντίστοιχα, δύο καταπληκτικούς δίσκους για το ιδίωμα. Το 2003, η κυκλοφορία του "Stop At Nothing" δε συνέχισε το καλό σερί των Dying Fetus, αφού ο δίσκος ναι μεν ήταν αξιοπρεπής, αλλά σίγουρα δεν ξεχώριζε. Αυτό το κάτι παραπάνω περίμενα από το συγκρότημα με το νέο δίσκο.

Δυστυχώς όμως, εγώ ως fan των Dying Fetus, δε βρήκα αυτό το 'παραπάνω' στο "War Of Attrition". Ο δίσκος ακούγεται ως η συνέχεια του προηγούμενου, κάτι που δεν είναι κατ' ανάγκη κακό για όλους, και μοιάζει αρκετά προβλέψιμος. Τι εννοώ μ' αυτό; Εδώ θα βρείτε όλα τα στοιχεία που έκαναν τους Fetus αγαπητούς στο κοινό. Groovy μέχρι το κόκαλο death / grind, ιδιαίτερα τεχνικές κιθάρες με ωραία riff και την καθιερωμένη πλέον, διπλή φωνητική επίθεση από τους John Gallagher και Sean Beasley που κάνει τους Fetus να ξεχωρίζουν. Brutal μουσική για γερά στομάχια δηλαδή. Ειδικά το "Insidious Repression" είναι ύμνος! Η παραγωγή είναι σκέτος δυναμίτης με αποτέλεσμα να ενισχύει πολύ το υλικό.

Η μόνη μου ένσταση είναι αυτή που διατύπωσα και παραπάνω. Το "War Of Attrition" μοιάζει προβλέψιμο. Να τονίσω σ' αυτό το σημείο ότι ο John Gallagher (κιθάρα, φωνητικά) έχει συνθέσει τα έξι, από τα οκτώ συνολικά, τραγούδια του album μόνος του. Κάτι που με κάνει να σκεφτώ ότι ο mastermind της μπάντας έχει επέλθει σε ένα συνθετικό τέλμα.

Αν είστε fan της μπάντας μάλλον θα το έχετε αγοράσει ήδη και καλώς έχετε πράξει, αφού γενικά είναι μία πολύ καλή κυκλοφορία. Για όσους ενδιαφέρονται να μπουν στον κόσμο του συγκροτήματος για πρώτη φορά, ίσως θα πρέπει να προτιμήσουν κάποιον απ' τους πρώτους δίσκους του και κατόπιν να αποκτήσουν το "War Of Attrition". Κλείνω με την προσδοκία ο επόμενος δίσκος να βγει συντομότερα και να μας κάνει να παραμιλάμε όπως παλιά.