Draconian

Under A Godless Veil

Napalm (2020)
Από τον Νίκο Καταπίδη, 29/12/2020
Ταξίδι στο σκότος και το έρεβος
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Αν υπάρχει ένα υποείδος metal που είναι ταλαιπωρημένο από ένα σωρό κακές και αδιάφορες κυκλοφορίες, αυτό είναι το doom-death και πόσο μάλλον οι εκφάνσεις του που έχουν και γυναικεία φωνητικά. Σε αυτή τη θάλασσα μετριότητας, οι Draconian παρέμειναν ένας σταθερός φάρος ποιότητας όλα αυτά τα χρόνια. To "Sovran" του 2015, όπως όμορφα μας είχε περιγράψει ο Άλκης Κοροβέσης, ήταν μια υποδειγματική δουλειά, που τους πήγε ένα ακόμη βήμα παραπέρα. Μετά από πέντε ολόκληρα χρόνια, το "Under A Godless Veil" έρχεται να επιβεβαιώσει το γεγονός ότι η μπάντα έχει ενα μοναδικό ταλέντο να μας τραβά στο σκοτάδι μαζί της.

Προφανώς και δε θα ψάξει κανείς για πρωτοτυπία στους Draconian. Παρόλα αυτά, φαίνεται πως η Heike Langhans εκτός από την αγγελική, αέρινη φωνή της έχει φέρει και κάποιες νέες επιρροές στον ήχο της μπάντας, ορμώμενη από τις "εξωσχολικές" της δραστηριότητες. Στο "Burial Fields" για παράδειγμα, έχουμε μια πιο αιθέρια προσέγγιση, που ξεχωρίζει και δίνει μια ονειρική νότα, ανάμεσα στη μελαγχολία και το σκότος που επικρατούν.

Το single "Lustrous Heart" παραμένει ένα από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου, ενώ στιγμές σαν το "The Sethian" δείχνουν μια προοδευτική πλευρά, ανεβάζοντας ταχύτητες, διατηρώντας όμως την ισοπεδωτικά νιχιλιστική ατμόσφαιρα. Στο "Night Visitor" βλέπουμε και πάλι τη λεπτεπίλεπτη πλευρά της μπάντας, πριν να έρθει το κλείσιμο με το "Ascend Into Darkness", την πιο πομπώδη και δυναμική σύνθεση του άλμπουμ.

Συνεχίζοντας λοιπόν το μοναχικό τους ταξίδι, προσηλωμένοι σε αυτό που ξέρουν και νιώθουν πραγματικά, οι Draconian παραμένουν στην κορυφή του χώρου. Με μια διαπεραστική μελαγχολία, ένα εξαιρετικό φωνητικό δίδυμο, αλλά κυρίως συνθέσεις που μιλάνε απευθείας στην καρδιά, μας κάνουν να χανόμαστε στα σκοτάδια που δημιουργούν και να απολαμβάνουμε το έρεβος.

  • SHARE
  • TWEET