Dark Nightmare

Η τρίτη ολοκληρωμένη κυκλοφορία για τους Γρεβενιώτες Dark Nightmare έχει κάνει εδώ και λίγο καιρό την εμφάνισή της, προς τέρψη όλων των οπαδών του επικού heavy ήχου. Έτσι, έπειτα από δύο δίσκους ανόθευτου ατσαλιού, οι οποίες καθιέρωσαν την μπάντα στις συνειδήσεις μας, ως ένα από τα καλύτερα εγχώρια underground σχήματα, το “Tortured Souls” έρχεται για να εδραιώσει το όνομά τους και να μας προσφέρει μερικούς ακόμη σημαντικούς λόγους για να ασχοληθούμε μαζί τους.

Με το προηγούμενο "Beneath The Veils Of Winter", οι Μακεδόνες epic metallers  έκαναν αρκετά βήματα μπροστά, τόσο σε θέματα παραγωγής όσο και σε επίπεδο συνθέσεων, δείχνοντας πως με το πέρασμα των χρόνων, οι εμπειρίες τους έχουν ωριμάσει σαν μουσικούς. Έτσι, διατηρώντας την άκρατη μινόρε μελωδικότητα τους, η οποία μας προσέφερε διαμάντια από τις πρώτες κιόλας ημέρες της πορείας τους, πλέον ανυψώνουν τον ήχο τους σε διεθνή επίπεδα, δημιουργώντας το πιο ολοκληρωμένο άλμπουμ τους έως σήμερα.

Αναμφίβολα, λοιπόν, ο νέος δίσκος φαίνεται ως το σταθερότερο βήμα στην εξελικτική τους πορεία και, τελικά, ένα από τα καλύτερα άλμπουμ επικού metal που έχει γεννήσει η χώρα μας τον τελευταίο καιρό. Ο χαρακτηρισμός ίσως μοιάζει υπερβολικός αν κάποιος εστιάσει στους τομείς που η μπάντα, φαινομενικά, μοιάζει να επιδέχεται βελτίωσης, όπως η ελαφρώς «ελληνική» προφορά του Γιάννη Παπαδημητρίου, ωστόσο, με αυτόν τον τρόπο παραβλέπεται το σημαντικότερο γνώρισμα του επικού ήχου, το συναίσθημα.

Σε αυτόν τον τομέα, οι Dark Nightmare εδώ και χρόνια παίρνουν άριστα και φέτος κορυφώνουν τον δημιουργικό τους οίστρο, χαρίζοντάς μας μερικά από τα κορυφαία τους τραγούδια. Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα επ’ αυτού, το ασυναγώνιστο "Land Of Ashes", με μερικές από τις καλύτερες επικολυρικές μελωδίες που θα ακούσουμε σήμερα και, φυσικά, το "Eternal Forest", το οποίο συνδυάζει άψογα την επική ατμόσφαιρα (και το riffing) του μεσογειακού black metal των '90s, με τη heavy metal ευθύτητα του χαρακτήρα της μπάντας.

Παράλληλα, τα πλήκτρα του Γιώργου Καραγιάννη, τα οποία κυριαρχούν στο υπόβαθρο του δίσκου, βρίσκοντας, ανά στιγμές, καίριους χώρους για να πρωτοστατήσουν των συνθέσεων, εντείνουν τις ατμοσφαιρικές δυναμικές του υλικού, τοποθετώντας το άλμπουμ χρονολογικά κάπου στα μέσα των '90s. Μαζί, λοιπόν, με την καλή, αλλά όχι ακριβώς σύγχρονη παραγωγή και τις προφανείς heavy/power προθέσεις της μπάντας, ο ακροατής μεταφέρεται χρονικά τουλάχιστον μια εικοσαετία πίσω, δίχως, όμως, να ξεχνάει πως το ημερολόγιο δείχνει πλέον 2016. Προσωπικά, το συγκεκριμένο γνώρισμα, με τον τρόπο που αποδίδεται εδώ, το θεωρώ τεράστιο πλεονέκτημα της μουσικής τους, καθώς οι επιρροές και ο χαρακτήρας τους δεν αλλοιώνονται από αλόγιστους τεχνολογικούς εκσυγχρονισμούς, για χάρη μιας up-to-date προσέγγισης.

Τελικά, το "Tortured Souls" περιμένει εκεί έξω για να ανακαλύψετε το επικολυρικό σκοτάδι του, μπορώντας να αντέξει το βάρος του χαρακτηρισμού ως το καλύτερο άλμπουμ των Dark Nightmare μέχρι σήμερα. Ναι, μπορεί να μην έχει σύνθεση με το πάθος του "Dragonlakes" ή τη συναισθηματική ένταση του "Tears", μα οι προαναφερθείσες κορυφές του παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα εξελιγμένα και σχεδόν τελειοποιημένα, σε ένα συνολικό αποτέλεσμα σαφώς πιο στιβαρό από τους ανταγωνιστικούς, μα ευάλωτους, προκατόχους του.