Damnation Army

Περίεργη περίπτωση. Από τη μία είναι one man band, συν του ότι ο κύριος Thomas Nyholm φωτογραφίζεται σαν έκπτωτος άγγελος. Από την άλλη, δε, στο ένθετο της κυκλοφορίας μας ενημερώνει πως τραγουδάει, παίζει κιθάρα, μπάσο, drums και η μουσική / στίχοι ανήκουν στους Damnation Army! Οξύμωρο; Διχασμένη μουσική προσωπικότητα; Ό, τι και να είναι πάντως, κατάφερε να με προκαταβάλλει για τα καλά πριν καν μπω στον κόπο ν' ακούσω το cd.

Στα της ακρόασης τώρα, πρέπει να λάβετε σοβαρά υπόψιν την καταγωγή του / τους. Ο Damnation Army κι ως εκ τούτου και οι Thomas Nyholm είναι Σουηδός-οί, οπότε αποκλείστε την περίπτωση της μούφας. Το ύφος είναι dark black με μελωδικά death riff και ορισμένα καλπάζοντα, επικά μέρη. Ο συνδυασμός θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και δολοφονικός αν ήταν μία κανονική μπάντα. Το εγχείρημα του είναι όντως δύσκολο και μπράβο για την προσπάθεια του, κάπου όμως γίνεται προβλέψιμο. Παραδόξως, όμως, όχι και κουραστικό και σ' αυτό ίσως να βοηθάει και η σχετικά μικρή διάρκεια (ιδανική για μένα) των σαράντα λεπτών.

Τα φωνητικά είναι αρκετά δαιμονικά και πειστικά, χωρίς υπερβολές, σε μία ενδιάμεση κατάσταση black και death τραγουδιστή, με τους στίχους να είναι άκρως κατανοητοί. Εφτά τραγούδια, με κορυφαία τα "To Death Arms", "Dalia", "Enchanted By The Mystical Fire" και "Poisoning Your Minds" (πολύ μελαγχολία βρε παιδί μου), και ο Σουηδός φίλος μ' έπεισε να τον ξανακούσω.

Αυτές οι δύσκολες και αντιφατικές περιπτώσεις καλλιτεχνών ίσως έχουν τελικά να πουν κάτι παραπάνω από τις συμβατικές, αν και κάτι μου λέει πως θα έχει πρόβλημα στο να βρει μουσικούς για τυχόν live. Ας είναι, παίξ' τα όλα μόνος σου αρχηγέ!