Chronoboros

Ένα τρίο από την Αθήνα έδεσε τις βρώμικες μουσικές του ιδέες και παρουσιάζει το πρώτο μίνι δισκάκι του. Νίκος σε φωνητικά και κιθάρα, Γιάννης στο μπάσο και Ιάσονας στα τύμπανα. Η βάση τους είναι το sludge metal, αλλά οι ρυθμοί και η ένταση κλέβουν από το μοντέρνο hardcore. Προσωπικά μου θύμισαν λίγο από Helmet, με παράνοιες Unsane και κάτι από Kowloon Walled City. Οι εναλλαγές από αργά σάπια περάσματα, σε ανελέητα γρήγορα σφυροκοπήματα, μου ξυπνάνε μνήμες από το παρελθόν του είδους και με ταρακουνούν ευχάριστα.

Το πρώτο κομμάτι, από τα πέντε, ξεκινάει με ένα θόρυβο από feedbacks και μπαίνει δυναμικά  και δυνατά. Μοιράζει γρήγορες και τεχνικές ιδέες και μπλέκει μόλις σε ενάμιση λεπτό πολύ πολύπλοκα μέρη που σε χτυπούν δυνατά. Το "Gut Tracker" είναι παρανοϊκό και μας εισάγει στα δεκαπέντε λεπτάκια του δίσκου αρκετά παράξενα. Το επόμενο "Raise These Wolves (Like They Were Mine)" σαν να συνεχίζει από την ίδια νότα, παράγει πιο βαριές μελωδίες, σε πιο αργό ρυθμό, με μια περισσότερο Knut διάθεση. Προς το τέλος σβήνει ήρεμα, για να εισάγει καλύτερα το "Harpoon", το οποίο κλέβει ήχους από τους Shellac. Εξίσου τρελό και ανισόρροπο, προσπαθεί να κάνει κάτι πολύ προοδευτικό, αλλά κάπου το χάνει και ακούγεται ανούσιο. Ακούγεται καλύτερο στα κοφτά του μέρη, όταν nu-metal-ίζει.

Τα φωνητικά γενικά, προκαλούν αρκετά καλή εντύπωση. Συνδυάζουν κραυγές με περισσότερο ασυνήθιστα και παραμορφωμένα μέρη ομιλίας. Το κομμάτι "Bison Unit" έχει πολλά από αυτά. Αρχίζει με ένα καλπάζων ρυθμικό πέρασμα, που καταλήγει σε μια βρώμικη hardcore διένεξη. Προσπαθεί να πλησιάσει ακρότητες των Fantomas. Όμορφο μπάσο. Σκατένια μορφή. Σάπια διάθεση. Έτσι σάπια πάει μέχρι το κλείσιμο του δίσκου με το "Clean Cop". Ίσως το πιο αλήτικο κομμάτι τους. Κατέχει τα καλύτερα νομίζω τύμπανα εκ των πέντε συνθέσεων και βομβαρδίζει για τα καλά τ' αυτιά μας. Όλα κλείνουν όπως άρχισαν, με θόρυβο από το έγχορδο.

Οι Chronoboros προσπαθούν να μπλέξουν το τεχνικό με το άσχημο και το παρανοϊκό με το βρώμικο. Ταιριάζουν όλα μεταξύ τους, δε λέω. Δεν είναι οι πρώτοι που το κάνουν άλλωστε. Δεν το κάνουν και άσχημα. Δεν έχουν όμως ένα riff που θα σε συνεπάρει. Βέβαια, αντιλαμβάνομαι ότι δεν είναι εκεί το ζητούμενο (τους). Φαίνεται ότι δεν έφτιαξαν μουσική για να χτυπήσουν κάποιο hit. Δείχνουν ότι προτίμησαν να κάνουν κάτι άσχημα πολύπλοκο που γεμίζει από τις επιρροές τους και ξεχειλίζει από αγριάδα και σαπίλα. Του λείπει ίσως ο όγκος στα βαριά σημεία, για να το κάνει ασήκωτο και η διαφορετικότητα στην σύνθεση και την ενορχήστρωση για να το κάνει ξεχωριστό. Είναι όμως αρκετά δυνατό και θορυβώδες.  Εκεί πρέπει να επικεντρωθούν, στη βία του ήχου τους και στην ωμότητα των συνθέσεων, τους πάει περισσότερο.

Listen