Κομπιούτερς, αριθμοί και μουσικές. Προτιμά το ροκ του σκοτεινό και έξυπνο. (Συνήθως.) Εκτιμά εξίσου ιδιότροπες και πιασάρικες μελωδίες. Πιστεύει ότι η ιδανική ακρόαση δίσκου γίνεται συνοδεία booklet....

Bush
The Art Of Survival
Εκμοντερνισμένο grunge με γνώριμο πρόσωπο
Όσο δίκαιη είναι η κριτική στην παρελθοντολαγνεία που κυριαρχεί στον μουσικό και μη κόσμο, τόσο εύκολα μπορεί να γυρίσει το πράγμα κοιτώντας από την αντίθετη πλευρά. Για κάθε δεινοσαυρικό όνομα που γεμίζει στάδια, υπάρχουν πολλαπλάσια που ενώ είχαν πράγματα να δώσουν εξαφανίστηκαν. Οι Bush μπορεί ποτέ να μη μπήκαν στην πρώτη γραμμή, στο πλαίσιο της δεκαετίας του '90 όμως ξεχώρισαν με το σπαθί τους. Η πτώση που ακολούθησε την άνοδο ήταν σχεδόν αναμενόμενη. Το ότι δέκα-και-κάτι χρόνια αργότερα κατάφεραν να επανέλθουν, έστω κι αν το εμπορικό τρένο είχε φύγει προ πολλού, όχι τόσο. Ρίχνοντας μοντέρνο νερό στο grunge κρασί τους, έφτιαξαν ένα ωραιότατο comeback. Κι αν στα βήματα που ακολούθησαν οι ισορροπίες ξαναχάθηκαν, στο προ διετίας "The Kingdom" κοίταξαν το παρελθόν κατάματα. Με τις δοσολογίες να έχουν βρεθεί, στο "The Art Of Survival" συνεχίζει προβλέψιμα μεν, πετυχημένα δε. Ιδιαίτερα το πρώτο μισό του δίσκου είναι ό,τι πρέπει για να θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νεότεροι. Χαιρόμαστε που σας ξαναβλέπουμε, κύριε Rossdale.