Bryan Adams

11

Universal (2008)
Από τον Κωστή Αγραφιώτη, 20/03/2008
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Μεγάλη αλήθεια: Υπάρχει για όλους μας ένας καλλιτέχνης / ένα συγκρότημα, για τον / το οποίο λέμε: «Α, με αυτόν / αυτούς μεγάλωσα!». Και ναι, σωστά μαντέψατε, εγώ ανήκω σε αυτούς που μεγάλωσαν με τον Bryan Adams. Προσωπική αδυναμία λοιπόν ο Καναδός rocker οπότε... πιθανότητα υποσκελισμού της αντικειμενικότητας στις επόμενες γραμμές: Σημαντική! Για πάμε...Το "11" είναι ο 11ος δίσκος του Adams και μόλις 4ος (αν εξαιρέσουμε το soundtrack για την ταινία "Spirit") μετά το πολυπλατινένιο "Waking Up The Neighbours" του 1991. Η (πικρή;) πραγματικότητα είναι πως όσο δυνατά και να παίξετε το "11", αυτό δύσκολα θα «ξυπνήσει τους γείτονές σας». Ακόμα και αν μένετε στην Κυψέλη. Ο Adams ακολουθεί το δρόμο που χάραξαν οι δύο προηγούμενοι δίσκοι του, και κυρίως το "Room Service" του 2004: Mid tempo κομμάτια, ελάχιστα γκάζια, πρακτικά καμία «ροκιά», πολλές ακουστικές κιθάρες... ό,τι πολλοί αποκαλούν power pop εν ολίγοις. Επανάληψη των μελωδικών στιγμών του ίσως σκεφτείτε κάποιοι και, αν και θα μπορούσα να συμφωνήσω, θα προτιμήσω το «ένας δίσκος καλών διαχρονικών κομματιών». Ναι, το "11" στο σύνολό του δεν είναι ό,τι καλύτερο έχω ακούσει από τον Adams, όμως περιέχει τραγούδια που θα μπορούσαν να ανήκουν σε μερικούς από τους σημαντικούς δίσκους του, χωρίς κανείς να καταλάβει ότι ηχογραφήθηκαν το 2007 ή το 2008 (βλ. "Tonight We Have The Stars", "I Ain't Losing The Fight", "Oxygen", "Mysterious Ways"). Είναι και η rodstewart-ική χροιά που παραμένει αναλλοίωτη βλέπετε! Εν τέλει ισχύει αυτό που οι περισσότεροι υποθέτω πως περιμένατε: Ο νέος δίσκος του Bryan Adams αφορά τους οπαδούς του. Τόσο απλά. Δεν είναι εντυπωσιακός, δεν είναι πρωτότυπος, δεν «τρέχει», όμως δημιουργεί αναμφίβολα ωραία συναισθήματα.

  • SHARE
  • TWEET