dEUS, Yeah! @ Fuzz Club, 01/11/24

Είναι μεγάλο συγκρότημα οι dEUS. Και είναι μεγάλο συγκρότημα όχι απλώς επειδή έχουν τα κομμάτια για να υποστηρίξουν μια σπουδαία εμφάνιση, πράγμα διόλου δεδομένο εδώ που τα λέμε, αλλά γιατί κάθε φορά που ανεβαίνουν στη σκηνή σου αφήνουν την αίσθηση πως δίνουν όλη τους την ψυχή ενώ, παράλληλα, καθιστούν σαφές πόσο έχουν δουλέψει προκειμένου να μας παρουσιάσουν κάτι εξαιρετικά ποιοτικό.

Με δεδομένο αυτό, πάντα θα θεωρώ τεράστια αδικία που κάθε τους εμφάνιση στην Ελλάδα δεν είναι sold-out καθώς είναι πραγματικά ελάχιστα τα εναλλακτικά συγκροτήματα της δεκαετίας του 1990 που έχουν κρατηθεί τόσο καλά όσο αυτοί. Νωρίτερα όμως στη σκηνή βρέθηκαν οι σπουδαίοι YEAH!. Έχοντας επιτύχει μια δυναμική καλλιτεχνική επιστροφή, το συγκρότημα κάθε φορά που το βλέπω φαίνεται και πιο δεμένο επί σκηνής. Συνεπώς, δεν θα ήταν υπερβολή να πω πως η εμφάνισή τους το βράδυ της Παρασκευής μάλλον ήταν η καλύτερη τους που έχω παρακολουθήσει, μέχρι την επόμενη τέλος πάντων. Με υλικό που χώρεσε παλιά και νέα κομμάτια από το EP που ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει το συγκρότημα, οι YEAH! απέδειξαν πως αποτελούν πολλά περισσότερα από ένα "ιστορικό" σχήμα αφού το παρόν τους φαίνεται να είναι εξίσου ενδιαφέρον με το παρελθόν τους.

Καθώς το Fuzz είχε πλέον αρχίσει να γεμίζει, οι dEUS ανέβηκαν στη σκηνή με το "How to Replace It", κάνοντας σαφές πως, αυτό που θα παρακολουθούσαμε, για ακόμη μία φορά, θα ήταν πολύ υψηλών προδιαγραφών. Τελευταία φορά που τους είχα δει σε κλειστό χώρο ήταν πριν 5 χρόνια όταν και είχαν παίξει όλο το "Ideal Crash" σε μια εμφάνιση που, προσωπικά, ακόμη την θεωρώ από τις καλύτερες που έχω δει ποτέ. Και παρόλο που μας επισκέφτηκαν ξανά το 2022 στο Release Athens Festival, η αλήθεια είναι πως το open air δεν μπορεί να συγκριθεί με χώρους όπως το Fuzz, όπου το συγκρότημα, πραγματικά, συνεπαίρνει τα πάντα στο διάβα του.

Για αρχή, τα - σχετικά - νέα κομμάτια, live, ακούγονται καταπληκτικά. Συνεπώς, παρόλο που το περσινό άλμπουμ τους δεν μου είπε και πολλά, μετά τη συναυλία τους τα επισκέφτηκα ξανά με ενθουσιασμό για να καταλήξω στο ότι, παρόλο που έχει περισσότερα fillers απ’ ότι θα ήθελα, η κάπως χλιαρή παραγωγή αδικεί και τα πραγματικά καλά κομμάτια του δίσκου. Όπως και να έχει, μετά από ένα όμορφο ξεκίνημα με καλά τραγούδια όπως το "Quatre mains" και το "The Architect", οι Βέλγοι μας επιφύλασσαν μια άκρως δυναμική συνέχεια.

Αρχικά, το "W.C.S. (First Draft)" μας θύμισε όλους τους λόγους που το ντεμπούτο τους, τους έβαλε για τα καλά στον εναλλακτικό μουσικό χάρτη των ‘90s. Στη συνέχεια, το αξεπέραστο "Instant Street", έκανε όλο το Fuzz να τραγουδήσει μαζί τους ενώ στο φινάλε του, παρόλο που πάντα ξέρουμε τι να περιμένουμε, το συγκρότημα, με την φοβερή του απόδοση, κατάφερε να μας αφήσει με το στόμα ανοιχτό. Τέλος, το "Fell Off the Floor, Man" παραμένει ένα τεράστιο κομμάτι που πετυχαίνει πάντα να καταλήγει σε συναυλιακό highlight.

Βέβαια, οι dEUS είχαν ακόμη πολλά να δώσουν με τα "Nothing Really Ends", "Sun Ra" και "Hotellounge (Be the Death of Me)" να ξεχωρίζουν, ενώ για το encore το συγκρότημα κράτησε το "Little Arithmetics" από το "In a Bar, Under the Sea" και το σπουδαίο "Suds & Soda" με το κοινό να ενώνει τη φωνή του με τον Tom Barman σε μια από τις κορυφαίες στιγμές της συναυλίας.

Συνολικά, το συγκρότημα, με σύμμαχο του τον καλό ήχο, έκανε σαφές πως παραμένει μια από τις σταθερότερες συναυλιακές εμπειρίες εκεί έξω. Μπορεί το κοινό να μην γέμισε ασφυχτικά το Fuzz αλλά όσοι βρεθήκαμε εκεί το βράδυ της Παρασκευής δώσαμε δυναμικό παρών, τραγουδήσαμε, χορέψαμε, χοροπηδήσαμε, και παρακολουθήσαμε από κοντά ένα από τα κορυφαία εναλλακτικά rock συγκροτήματα των ‘90s που, ευτυχώς για εμάς, σήμερα έχει ακόμη πάρα πολλά να πει και να δώσει.

Φωτογραφίες: Γιώργος Κρίκος