Δαιμόνια Νύμφη @ Gagarin 205, 16/02/19

Μια διαδικασία κάθαρσης και ένα ταξίδι στους αιώνες

Από τον Αντώνη Κονδύλη, 18/02/2019 @ 13:27

Ένα συγκρότημα από τα παλιά, το οποίο κάποια στιγμή αποφάσισε και καλά έκανε, να ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του, μας τίμησε με την παρουσία του για μια συναυλία επί ελληνικού εδάφους.

Συναυλία είπα; Ομολογώ ότι πήγα στο Gagarin αδιάβαστος και περίμενα απλά να παρακολουθήσω μια τυπική παρουσίαση μεμονωμένων τραγουδιών από την εικοσάχρονη και πλέον πορεία τους και βρέθηκα έκθαμβος μπροστά σε κάτι πρωτόγνωρο, εντυπωσιακό και σε σημεία καθηλωτικό. Ίσως είμαι λίγο υπερβολικός, αλλά θα ήταν άδικο να προσεγγίσουμε το εν λόγω δρώμενο με τη λογική μιας rock συναυλίας.

Οι Δαιμόνια Νύμφη μας παρουσίασαν μια παράσταση επί της ουσίας, στην οποία ασφαλώς και κυριαρχούσε η μουσική, αλλά υπήρχε έντονο το στοιχείο της θεατρικότητας συνεπικουρούμενο από τον χορό και την κίνηση εν γένει.

Ο κόσμος γέμισε το Gagarin με τις συνθήκες να παραμένουν ανθρώπινες από όλες τις απόψεις. Όσο και αν οι μεταλλάδες ήταν η πλειοψηφία, η διαφοροποίηση στο ηλικιακό φάσμα, αν μη τι άλλο πιστοποιεί ότι το ύφος του συγκροτήματος απευθύνεται σε ένα ευρύτερο κοινό.

Η συναυλία άρχισε στις 22:00 ενώ η έναρξη είχε ανακοινωθεί για τις 21:00, δεν είδα κάποιον να διαμαρτύρεται γι' αυτό και δεν γνωρίζω αν υπήρξε κάποια αλλαγή ή αν εγώ δεν είχα καταλάβει καλά.

Δαιμόνια Νύμφη

Αφού προσπεράσουμε αυτό το γεγονός, να πούμε ότι η εμφάνιση των Δαιμόνια Νύμφη ξεκίνησε μέσα σε πνεύμα κατάνυξης με τον Σπύρο Γιασαφάκη να απαγγέλει, πριν εμφανιστούν στη σκηνή και οι τρεις ιέρειες, όπως και η υπόλοιπη μπάντα, για να αρχίσει η γιορτή.

Η Εύη Στεργίου σεμνή και ευδιάθετη, επικοινωνούσε όσο έπρεπε με το κοινό, χωρίς υπερβολές και φλυαρίες, ενώ ανέφερε και κάτι σπάνιο στο ξεκίνημα λέγοντας ότι ελπίζει να φανούν ως μπάντα αντάξιοι των προσδοκιών μας. Γενικότερα έδειξε να εκπλήσσεται από την παρουσία και συμμετοχή του κόσμου.

Δαιμόνια Νύμφη

Η βραδιά μουσικά είχε μια κλιμάκωση στην ένταση και παράλληλα στη διάθεση και στην ατμόσφαιρα. Για να το πω διαφορετικά, το ξεκίνημα με την πιο ονειρική και απολλώνια διάθεση σταδιακά έδωσε τη θέση του στον χορό, στη γιορτή και τη διονυσιακή ατμόσφαιρα.

Όπως προαναφέρθηκε οι μουσικοί πλαισιώθηκαν πάνω στη σκηνή από δύο χορεύτριες οι οποίες έδιναν μια άλλη υπόσταση στη μουσική του συγκροτήματος, με τις χορευτικές τους κινήσεις.

Δαιμόνια Νύμφη

Το εντυπωσιακό ήταν ότι οι Δαιμόνια Νύμφη κατάφεραν να αποσπάσουν την αφοσίωση του κόσμου, ο οποίος αφέθηκε στη μουσική της μπάντας και δεν αναλώθηκε σε ανούσια πηγαδάκια που θα δημιουργούσαν ηχητικά παράσιτα στα πιο ήρεμα σημεία της μουσικής. Η απόδοση των κομματιών ήταν άψογη και σε ορισμένες περιπτώσεις η ενορχήστρωση ήταν σε σύγκριση με τη στουντιακή τους εκδοχή ακόμα πιο πλούσια.

Παρουσίασαν ιδιαίτερα μεγάλο σετλιστ για σχεδόν δύο ώρες. Το πομπώδες "Δαέμονος" το ονειρικό "Πολιτεία Ανωνύμων", ο ύμνος στον Βάκχο, οι πολλές αναφορές στην παραδοσιακή μουσική είτε με τον ηπειρώτικο ρυθμό στο "Ψυχοστασία", είτε με την κρητική μουσική του "Διός Αστραπαίου" στο οποίο νιώσαμε να ορθώνεται μπροστά μας η επιβλητική μορφή του Ψαραντώνη, το θρακιώτικο και παραδοσιακό των αναστενάρηδων "Ο Κωνσταντίνος Ο Μικρός" και πολλά άλλα. Ξεχώρισε επίσης το σπαρακτικό ύφος του "Άσπρη Βαρκούλα", ενώ μας παρουσίασαν δύο αρχαιοελληνικά κομμάτια σωζόμενης μουσικής, τον "Επιτάφιο Του Σείκιλου" και το πρώτο στάσιμο από τον Ορέστη του Ευρυπίδη.

Δαιμόνια Νύμφη

Μαγευτικές στιγμές ζήσαμε στη "Μεταμόρφωση Της Φύσης" όταν νιώσαμε το διονυσιακό να σμίγει με το απολλώνιο, ενώ στην τελική ευθεία της συναυλίας όταν η διάθεση ανέβηκε και αφήσαμε πίσω τους ύμνους και την κατάνυξη, το σύνθημα για να ξεσηκωθεί το κοινό το έδωσε μια γκάιντα και ένα ξωτικό (χορεύτρια) που ξεπετάχτηκε για τον "Χορό Των Σάτυρων".

Η "Θρακική Γη", ίσως η κορυφαία στιγμή της βραδιάς, που επαναλήφθηκε και στο encore, ξεσήκωσε το κοινό που αποθέωσε το συγκρότημα, ενώ το ρυθμικό κομμάτι, μόνο με τύμπανα και κρουστά, που ακολούθησε συνεπήρε τον κόσμο που το υποδέχτηκε με ασταμάτητο χορό και λυτρωτικούς αλαλαγμούς.

Δαιμόνια Νύμφη

Στα τελευταία 30 λεπτά η συμμετοχή του κόσμου κορυφώθηκε και έδειχνε να βιώνει την κάθε στιγμή, ενώ στο "Διός Αστραπαίου" κοινό και μουσικοί έγιναν ένα, με αμφότερους να το απολαμβάνουν στο έπακρο.

Μετά από δύο ώρες μαγευτικής μουσικής η βραδιά μας ολοκληρώθηκε με το κοινό να καταχειροκροτεί το συγκρότημα. Οι Δαιμόνια Νύμφη μας παρουσίασαν κάτι το φαντασμαγορικό, όχι για το μάτι, αλλά για τις αισθήσεις και την ψυχή. Μια διαδικασία κάθαρσης, ένα ταξίδι στους αιώνες, όσο και αν η μουσική τους δεν καλύπτει τόσο μεγάλο ιστορικά χρονικό εύρος.

Δαιμόνια Νύμφη

Είναι αυτή ακριβώς η μουσική που μπορούν να απολαύσουν όλοι όσοι την εκλαμβάνουν ως τέχνη ανεξαρτήτου «οπαδικών» προτιμήσεων και αποχρώσεων.

Φωτογραφίες: Πάνος Μούρτζης

SETLIST

(Ενδεικτικά)

Ύμνος Στους Βακχους
Δαέμονος   
Μεταμόρφωση Της Φύσης 
Ασπρη Βαρκούλα 
Ο Χορός Των Ψυχών
Πολιτεία Ανωνύμων
Επιτάφιος Του Σείκιλου   
Πρώτο στάσιμο από Ορέστη του Ευρυπίδη 
Ψυχοστασία
Ραμνουσία Νέμεσις 
Διός Αστραπαίου 
Ο Χορός Των Σατύρων
Θρακική Γη
Ρυθμικό Τυμπάνων Και Κρουστών 
Ο Κωνσταντίνος Ο Μικρός

Encore:

Θρακική Γη 

  • SHARE
  • TWEET