Vibravoid, Chickn @ Six D.O.G.S, 14/10/14

Μία εμφάνιση άψογη μπροστά σε ένα κοινό λιγοστό και άνευρο

Από τον Κώστα Σακκαλή, 17/10/2014 @ 11:24
Είχα καταφέρει να μη δω τους Vibravoid την προηγούμενη φορά που είχαν κάνει έναν μικρό γύρο της Ελλάδας και αυτή τη φορά δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω το ίδιο λάθος. Μάλιστα το γεγονός ότι έκαναν συνολικά πέντε στάσεις στην Ελλάδα με υποψίασε ότι το κοινό τους είναι μεγαλύτερο από ότι περίμενα και πώς θα είχαμε συνωστισμό στο Six D.O.G.S.. Τελικά δεν έγιναν έτσι τα πράγματα.

Όταν μπήκα στο χώρο οι Έλληνες Chickn είχαν μόλις ξεκινήσει και έπαιζαν σε ένα αρκετά άδειο χώρο. Αν ήθελα θα μπορούσα να μετρήσω τους παρευρισκόμενους και δε θα έβγαιναν πάνω από 50 πιστεύω. Υπό αυτές τις συνθήκες ήταν πολύ δύσκολο να ζεστάνουν την ατμόσφαιρα οι Chickn και η αλήθεια είναι πως δεν το έκαναν. Όχι γιατί κάτι πάει στραβά με τον desert - space ήχο τους ή γιατί δεν απέδωσαν ως όφειλαν στη σκηνή, τουναντίον μάλιστα. Αλλά δεν είχαν ούτε το ειδικό βάρος, ούτε την επιπλέον ποιότητα που χρειάζεται για να σπάσεις τα πηγαδάκια και να παρασύρεις κόσμο που εμφανώς δεν έχει έρθει για εσένα. Πάντως αν κάποιος είχε τη διάθεση να τους δώσει την προσοχή του σίγουρα δε θα έβγαινε και ζημιωμένος.

Vibravoid

Δυστυχώς και όταν εμφανίστηκαν οι Vibravoid στη σκηνή ούτε ο κόσμος πλήθυνε ούτε και η συμπεριφορά του άλλαξε ιδιαίτερα. Δεν ξέρω αν ήταν ηλικιακό το θέμα (κάπου στα 40+ θα έβγαινε ένας υποθετικός μέσος όρος) αλλά αρκετοί ήταν αυτοί που με ένα ποτήρι στο χέρι περισσότερο είχαν όρεξη για συζήτηση παρά για να απολαύσουν μουσική. Τουλάχιστον στην αρχή, μέχρι να τους πάρουν οι Vibravoid από το χεράκι. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι φαίνεται πως το παλαιάς κοπής ψυχεδελικό rock που παίζουν οι Γερμανοί δεν συγκινεί το νεότερο κοινό γιατί δεν εξηγείται εύκολα πώς άλλα νεοψυχεδελικά συγκροτήματα δημιουργούν ουρές ενώ οι Vibravoid, πρωτομάστορες του είδους, δυσκολεύονται να μαζέψουν ένα ικανό κοινό.

Vibravoid

Και όταν λέμε για παλιάς κοπής ψυχεδέλεια εννοούμε κυρίως αυτή με την οποία ξεκίνησαν το set και που μπορούσε να κινείται από τις pop μελωδίες μέχρι τους Pink Floyd του '70-'71. Κάποιες στιγμές το Six D.O.G.S. θύμισε 24 Hour Technicolor Dream και σε αυτό σαφώς βοήθησαν και οι ψυχεδελικές οπτικές λούπες που έπαιζαν όλη την ώρα πίσω από την τριάδα. Η τριάδα που πάντως ακουγόταν σαν τετράδα αφού ειδικά τα πλήκτρα είχαν τον τριπλό ρόλο να παίζουν solo, να δημιουργούν ατμόσφαιρες αλλά και να κρατάν τα μπάσα. Το τελευταίο μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που ουκ ολίγες φορές ψαχνόμασταν μήπως υπάρχει κανένας κρυμμένος μπασίστας κάπου.

Vibravoid

Ήδη από τότε οι Vibravoid είχαν καταθέσει τα διαπιστευτήριά τους και είναι μάλλον ευθύνη των θεατών αν δεν μπόρεσαν αν ανταποδώσουν με περισσότερη θέρμη τα όσα λάμβαναν από τη σκηνή. Όμως όσο περνούσε η ώρα, οι συνθέσεις γίνονταν όλο και πιο φευγάτες, πιο μεγάλες, πιο τριπαριστές και πιο σύγχρονες ίσως. Μαζί με αυτές και το κοινό έμπαινε όλο και περισσότερο στην ίδια φάση και προς το τέλος της συναυλίας είχε επιτέλους επιτευχθεί ο ζητούμενος συγχρονισμός. Το κλείσιμο με το "Mother Sky" ήταν ιδανικό παρότι όταν κατέβηκαν από τη σκηνή δεν υπήρξε κάποιο encore.

SETLIST
(με 1-2 παραλείψεις)

Save My Soul
Magic Mirror
Playing With Beuys
Poupee De Cire
Colour Your Mind
Seefeel
Ballspeaker
Listen Can't You Hear
In-A-Gadda-Da-Vida
Black & White
Mother Sky

Κείμενο / φωτογραφίες: Κώστας Σακκαλής
  • SHARE
  • TWEET