Scorpions, Over The Rainbow, Γιώργος Γάκης & the Troublemakers σε Θεσσαλονίκη και Πάτρα, 07 & 09/06/10

Από τους Κωστή Αγραφιώτη, Γιάννη Βόλκα, 13/06/2010 @ 15:14
Get Your Sting And Blackout! H τελευταία (κατά τα λεγόμενα τους) παγκόσμια περιοδεία των Σκορπιών δεν θα μπορούσε να μην περάσει από μερικές ελληνικές πόλεις ώστε να φανεί για άλλη μια φορά η μεγάλη αγάπη του ελληνικού κοινού απέναντι τους. Φυσικά το γήπεδο του Μακεδονικού μοιάζει μικρό μπροστά στο Καυταντζόγλειο στάδιο, αλλά 8000 με 9000 άνθρωποι δεν είναι λίγοι για ένα συγκρότημα το οποίο μας επισκέπτεται τόσο συχνά.

Πρώτο όνομα της βραδιάς οι Cyanide οι οποίοι τα πηγαίνουν πολύ καλά παίζοντας μοντέρνο sleaze / glam κοντά στο ύφος των Crashdïet. Δυστυχώς όμως τα προβλήματα στον ήχο δυσκόλευαν την προσπάθεια τους. Το νεαρό της ηλικίας τους πάντως φάνηκε να λειτουργεί υπέρ τους αφού κέρδιζαν τις πρώτες σειρές που αποτελούνταν αποκλειστικά από παιδιά κάτω των 20 ετών.

Συνέχεια με την αιώνια tribute band. Ο Γιώργος Γάκης και οι Troublemakers, χρόνια στα rock δρώμενα της χώρας μας, έκαναν αυτό που γνωρίζουν καλύτερα. Διασκευές γνωστών κομματιών από συγκροτήματα όπως οι Whitesnake, Bon Jovi, Van Halen, Def Leppard κτλ. Τελικά η επιλογή τους κρίνεται μάλλον θετική αφού κατάφεραν να ζεστάνουν τον κόσμο που έδειξε να το διασκεδάζει.

Είχα μεγάλη ανυπομονησία και ακόμα μεγαλύτερες προσδοκίες από την εμφάνιση των Over The Rainbow. Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα περίμενα. Ο Jürgen Blackmore δεν δείχνει να μπορεί να κουβαλήσει το βαρύ όνομα του πατέρα του και μοιάζει με κομπάρσος πάνω στην σκηνή αφήνοντας τα ηνία στον Joe Lynn Turner.



O τελευταίος μπορεί να τα καταφέρνει σε κομμάτια όπως το "Street Of Dreams" αλλά έδειξε να δυσκολεύεται σε αρκετά άλλα και δεν αναφέρομαι μόνο στα κομμάτια του Ronnie James Dio των οποίων το άκουσμα μας έφερε περισσότερο νοσταλγία, πάρα συγκίνηση. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και τον κακό ήχο που δεν έδειξε να βελτιώνεται κατά όλη την διάρκεια του σετ τους φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι οι Over The Rainbow δεν έφτασαν ούτε στο ελάχιστο τα μεγαλεία του παρελθόντος.



Ο ήλιος είχε πέσει, ο κόσμος είχε πολλαπλασιαστεί και λίγο μετά τις 22:00 οι Scorpions μέσα σε αναμενόμενο πανικό ανέβηκαν στην σκηνή για την τελευταία τους εμφάνιση στην πόλη μας με το "Sting In The Tail" από τον τελευταίο, φετινό τους δίσκο και να συνεχίζουν εξίσου δυναμικά με τα "Make It Real" και "Bad Boys Running Wild".



Τι να πει κανείς πλέον για τους Γερμανούς που να μην έχει ήδη ειπωθεί? Υπερκινητικοί πάνω στην σκηνή όπως πάντα, διένυσαν άπειρα χιλιόμετρα και ανταπέδιδαν την αγάπη που εισέπρατταν από το κοινό. Ο Κlaus Meine συνεχίζει να τραγουδά εξίσου καλά όσα χρόνια και αν περάσουν, το κιθαριστικό δίδυμο Schenker - Jabs  είναι πλέον κλασικό, ο Paweł Maciwoda πιο σεμνός ως νεότερος της παρέας και τέλος βασιλιάς στον υπερυψωμένο θρόνο του ο drummer James Kottack.



Δυστυχώς φέτος δεν ακολούθησε ο Uli Jon Roth για να απολαύσουμε μερικά κομμάτια από τους δίσκους της δεκαετίας του '70 και έτσι αρκεστήκαμε μόνο στο μεγαλειώδες "We' ll Burn The Sky". Γενικά παρακολουθήσαμε ένα κλασικό greatest hits live με 3-4 κομμάτια από τον καινούργιο δίσκο και τις μεγάλες επιτυχίες. Δυστυχώς καμία έκπληξη στην μπαλαντοειδή τριάδα ("Holiday", "Still Loving You", "Wind Of Change") που όμως είναι απόλυτα φυσιολογικό ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι μέσα στον κόσμο υπήρχαν πολλοί που έβλεπαν τους Scorpions για πρώτη φορά.



Σίγουρα ο καθένας μας κρίνει την βραδιά αυτή διαφορετικά, δεν πιστεύω όμως ότι κανείς έφυγε με παράπονο από το γήπεδο του Μακεδονικού. Τα τραγούδια που ακούσαμε ήταν εκ των προτέρων γνωστά και η απόδοση του συγκροτήματος ανέκαθεν πολύ καλή. Το μόνο που μένει πλέον να κάνουμε είναι να ευχαριστήσουμε τους Scorpions για την μουσική που μας έχουν προσφέρει εδώ και τόσα χρόνια.

Over The Rainbow Setlist:

Tarot Woman
Kill The King
All Night Long
Street Of Dreams
Eyes Of The World
Since You Been Gone
I Surrender
Man On The Silver Mountain
Stargazer
Long Live Rock 'N' Roll

Scorpions Setlist:

Sting In The Tail
Make It Real
Bad Boys Running Wild
Is There Anybody There
The Zoo
Coast To Coast
We’ll Burn The Sky
The Best Is Yet To Come
Send Me An Angel
Holiday
The Good Die Young
Raised On Rock
Tease Me, Please Me
321
Kottak Attack (drum solo)
Blackout
Big City Nights
Still Loving You
Wind Of Change
Rock You Like A Hurricane


Γιάννης Βόλκας



Δύο μέρες μετά τη Θεσσαλονίκη, η Πάτρα φιλοξένησε για πρώτη -και μάλλον τελευταία- φορά τους Scorpions. Καλύτερη ευκαιρία για άλλη μία επίσκεψη στην πόλη δεν υπήρχε λοιπόν. Το «πουλμανάκι» της χαράς έφτασε στο πανέμορφο Πανπελοποννησιακό Στάδιο γύρω στις 18:45. Μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη με το συμπαθέστατο και ομιλητικότατο Joe Lynn Turner (σύντομα στις οθόνες σας!), και μία off the record κουβέντα με τον Greg Smith, μας κράτησαν αρκετή ώρα στα παρασκήνια, με αποτέλεσμα να χάσω ολόκληρο σχεδόν το set του Γιώργου Γάκη και των Troublemakers, πλην του τελευταίου κομματιού, ενός εξαιρετικού medley στους Deep Purple, το οποίο αποτέλεσε ιδανική εισαγωγή για τους «συγγενικούς» Over The Rainbow.

Μιας και τον Οκτώβρη είχα χάσει την εμφάνισή τους στο Gagarin, περίμενα με σχετικά μεγάλη ανυπομονησία το Joe και την παρέα του, παρά τις όχι και τόσο ενθαρρυντικές ανταποκρίσεις από τις μέχρι τώρα συναυλίες τους. Δεν είμαι σίγουρος αν για αυτό ευθύνεται η παθολογική μου αγάπη για το σύνολο της δισκογραφίας των Rainbow, ή το γεγονός πως οι Over The Rainbow ήταν όντως καλοί, αλλά σε αντίθεση με το σύνολο των κριτικών, προσωπικά τους χάρηκα και μου άρεσαν αρκετά.



Φαντάζομαι πως με τον καιρό δέθηκαν περισσότερο, αν και ομολογουμένως, ο «μικρός» Blackmore υπολείπεται των υπολοίπων - και πόσο μάλλον του πατέρα του. Ο Turner δείχνει πάντως να βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, ο Bobby Rondinelli -παρά το κλασσικό βαριεστημένο ύφος- ήταν εξαιρετικός στο παίξιμό του, όπως και ο Greg Smith, τόσο στο μπάσο, όσο και στα δεύτερα φωνητικά. Ο πέμπτος της παρέας Paul Morris ήταν ο αδικημένος της υπόθεσης, μιας και τα πλήκτρα του έμειναν «θαμμένα» σε ολόκληρη σχεδόν τη διάρκεια του 45λεπτου set.

Λόγω προφανώς και του θανάτου του Dio, η έμφαση δόθηκε στα κομμάτια της πρώτης περιόδου των Rainbow, με τις αναφορές στο μεγάλο Ronnie και το ρυθμικό "Dio, Dio" από τους παρευρισκόμενους να προλογίζουν τα αντίστοιχα τραγούδια. Γενικά: Καλές επιλογές κομματιών, δεδομένου και του περιορισμένου χρόνου, καλή απόδοση και συνεπώς, το καλύτερο δυνατό ορεκτικό για το... κεντρί των Σκορπιών!

Over The Rainbow Setlist:
Tarot Woman / Kill The King / Street Of Dreams / All Night Long / I Surrender / Man On The Silver Mountain / Stargazer / Since You Been Gone / Long Live Rock 'N' Roll

Γύρω στις 22:30 το βράδυ, έφτασε η μεγάλη στιγμή της βραδιάς. Μετά από ένα μικρό εισαγωγικό βίντεο, η λυτρωτική φωνή από τα ηχεία σκόρπισε τον ενθουσιασμό. «Ladies and Gentlemen... The... Scorpions!». Ξεκίνημα με "Sting In The Tail" και ένα γενικότερο «χαμό» να επικρατεί σε αρένα και κερκίδες. Η σκηνή δείχνει πάρα πολύ εντυπωσιακή, η καλύτερη ίσως που έφεραν ποτέ μαζί τους. Τα drums του Kottak έχουν φτάσει... στο Θεό, ενώ το "catwalk" που καταλήγει στη μέση της αρένας, κάνει εξαρχής την αλληλεπίδραση συγκροτήματος-κοινού πιο άμεση.



Από τις πρώτες μόλις νότες, οι κουβέντες μεταξύ μας επικεντρώθηκαν, όπως κάθε φορά, στον Klaus Meine. «Μα... πως;». Πως γίνεται 62 ετών να έχει διατηρήσει τη φωνή του σε τέτοια κατάσταση; Μήπως όμως ο συνομήλικός του, Rudolf Schenker πάει πίσω; Αν μία σαραντάρα ισούται με δύο εικοσάρες, τότε σε σκηνική παρουσία, ο Rudy ισοδυναμεί με... τρεις εικοσάρηδες! Ρε 'σεις, είστε σίγουροι πως αυτή είναι η τελευταία σας περιοδεία;



Τα "Make It Real" και "Bad Boys Running Wild" διαδέχονται το "Sting In The Tail", οι Scorpions συνεχίζουν να «πετάνε», όμως στην κονσόλα κάποιος πρέπει να ξέχασε να δυναμώσει τον ήχο. Το να μπορείς σε rock συναυλία να μιλήσεις στο διπλανό σου, χωρίς καν να χρειαστεί να φωνάξεις, είναι απαγορευτικό. Συνέβη κι αυτό, αλλά το θέαμα στη σκηνή ήταν τόσο καλό που με το πέρασμα της ώρας, το πρόβλημα ξεχάστηκε.



Το "Is There Anybody There" αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη, ενώ λίγο αργότερα, το αιώνιο "We' ll Burn The Sky" οδήγησε τη συναυλία στην... «ώρα της μπαλάντας». Μετά το συμπαθέστατο "The Best Is Yet To Come", οι Scorpions έπιασαν τις ακουστικές, καθώς και τις θέσεις τους στην άκρη του διαδρόμου. Περιτριγυρισμένοι από τους Πατρινούς οπαδούς τους, άκουσαν τις φωνές όλων να ενώνονται για χάρη του "Always Somewhere", του αφιερωμένου στον Dio "Send Me An Angel" και βεβαίως του επίκαιρου σιγά σιγά "Holiday".



Η συνέχεια άνηκε στη «νεότερη» γενιά τραγουδιών, με τα δύο καλύτερα του "Sting In The Tail", το αργόσυρτο "The Good Die Young" και το κολλητικό "Raised On Rock", το "Tease Me, Please Me και το εξίσου «ανεβαστικό» "321". Το drum solo-αναδρομή, συνοδευόμενο από ένα πανέξυπνο βίντεο, στο οποίο ο Kottak με ποικίλους τρόπους προσωποποιούσε ένα ένα μερικά από τα κλασσικά εξώφυλλα του συγκροτήματος, σκόρπισε αρκετά χαμόγελα και έδωσε άλλο ενδιαφέρον στα παραδοσιακά... ψιλοβαρετά σόλο του.



Τα "Blackout" και "Big City Nights" έκλεισαν πανηγυρικά το κανονικό set, με την πολυαναμενόμενη τριάδα των "Still Loving You", "Wind Of Change" και "Rock You Like A Hurricane", να γνωρίζει την αποθέωση στο encore. Το γεγονός πως για μένα αυτή ίσως και να ήταν η τελευταία φορά που είδα από κοντά το συγκρότημα που με «έμπασε» στη rock μουσική, με έκανε ομολογουμένως να συγκινηθώ αρκετές φορές στη διάρκεια της συναυλίας.



Βλέποντας λίγο πιο ψυχρά την απόδοσή τους πάντως, και έχοντας δει τους Scorpions ήδη έξι φορές, μπορώ να πω πως η εμφάνισή τους στην Πάτρα ήταν πάρα πολύ καλή μεν, όχι όμως η καλύτερη που έχω παρακολουθήσει από τους ίδιους. Και αυτό έγκειται όχι τόσο στην καθεαυτή απόδοση, αλλά στην εμμονή που δείχνουν σε κομμάτια που έχουν χιλιοπαιχτεί. Αναγνωρίζω προφανώς το ότι η πλειοψηφία του κόσμου ήθελε να ακούσει το "Still Loving You" και το "Wind Of Change", και για αυτό δεν αναφέρομαι σε αυτά. Κομμάτια όμως όπως για παράδειγμα τα "Bad Boys Running Wild", "The Zoo" και "Tease Me, Please Me", όσο πωρωτικά και να είναι, θα μπορούσαν κάλλιστα να αντικατασταθούν από άλλα, λιγότερο ακουσμένα.



Ίσως να μην παραπονιόμουν αν αυτή ήταν μία τυπική συναυλία τους, όμως σε μία περιοδεία που οι ίδιοι βάπτισαν ως τελευταία τους, θα περίμενα κάτι παραπάνω. Αυτό δεν ήρθε, αλλά όπως και να έχει, επαναλαμβάνω πως πέραν του setlist, οι Σκορπιοί ήταν πάρα πολύ καλοί. Αμφιβάλω πολύ δε, αν η Πάτρα έχει δει ξανά τέτοια συναυλία.

Setlist:
Sting In The Tail
Make It Real
Bad Boys Running Wild
Is There Anybody There
The Zoo
Coast To Coast
We 'll Burn The Sky
The Best Is Yet To Come
Always Somewhere
Send Me An Angel
Holiday
The Good Die Young
Raised On Rock
Tease Me, Please Me
321
drum solo
Blackout
guitar solo
Big City Nights
---------------------------------
Still Loving You
Wind Of Change
Rock You Like A Hurricane


Κωστής Αγραφιώτης
  • SHARE
  • TWEET