Rotting Christ @ Gagarin205, 07/12/13

Μεγάλη εμφάνιση, με έντονα συναισθήματα, σε μια ιστορική βραδιά για τους Rotting Christ

Από τον Αντώνη Κονδύλη, 09/12/2013 @ 11:49
Είκοσι χρόνια μετά την κυκλοφορία του σπουδαίου "Thy Mighty Contract" και 25 μετά το σχηματισμό του, ένα πολύ σημαντικό ελληνικό συγκρότημα επιλέγει να γιορτάσει με το δικό του κοινό αυτή τη συγκυρία. Αν οι Rotting Christ ήταν Σκανδιναβοί, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η θέση τους στον χάρτη της μεταλλικής μουσικής θα ήταν πολύ διαφορετική, όπως και η αποδοχή και αναγνώριση που θα απολάμβαναν στο εσωτερικό της χώρας. Ακόμα και έτσι όμως, δεν έχουν δυσκολία να κινητοποιήσουν ένα κοινό που τους έχει δει πολλές φορές και δεν έχει θέμα για μια ακόμη αλλά και όσες προκύψουν στο μέλλον.

Επετειακή συναυλία λοιπόν, διήμερη με αντίστοιχο sold out και έτοιμοι για διευρυμένο setlist, τουλάχιστον την πρώτη ημέρα στην οποία δεν υπήρχαν support συγκροτήματα. Και όλα αυτά με πολύ χαμηλό εισιτήριο. Παρατηρούσες τον κόσμο και έβλεπες από 14-15 χρονών παιδιά, μέχρι και ανθρώπους 50 ετών, οι οποίοι είχαν έρθει με τα παιδιά τους μαζί. Δεν το περίμενα ειλικρινά και ήταν μια ευχάριστη έκπληξη.

Rotting Christ

Με τον αέρα και την αυτοπεποίθηση που τους δίνει όλη αυτή η πορεία αλλά και η διεθνής αναγνώριση οι Rotting Christ ανεβαίνουν στη σκηνή του Gagarin στις 21:30 αποφασισμένοι να μας κάνουν να θυμόμαστε την εμφάνισή τους αυτή για πάντα. Οι πρώτοι ήχοι του "666" πετάνε από την πρώτη στιγμή τη σπίθα σε όλους που αδημονούσαν για αυτή τη συναυλία, συνέχεια με το "Gaia Tellus" και μετά στον ρυθμό του "Athanati Este" όλο το club πάλλεται, κάτι που θα επαναληφθεί πολλές φορές στη διάρκεια του set. Από την πρώτη τριάδα τραγουδιών έχει αρχίσει ήδη το moshing και είσαι αναγκασμένος να δέχεσαι τα σπρωξίματα ακόμα και στη μέση του club.

Rotting Christ

Η συνέχεια είναι το ίδιο εντυπωσιακή, καθώς παλιά τραγούδια διαδέχονται καινούρια σε μια μεγάλη εμφάνιση των Rotting Christ, με πολύ ενέργεια, αλλά και προσήλωση σε αυτό που έκαναν. Τίμησαν όλα τους τα άλμπουμ. Τα πάντα. Θυμήθηκαν ακόμα και το "After Dark I Feel" από το ξεχασμένο "Sleep Of The Angels", αλλά και άλλα από το "A Dead Poem".

Παρουσιάστηκαν δεμένοι και πάνω από όλα απολάμβαναν αυτό που έκαναν. Η απόδοση της μπάντας ήταν άψογη και έδειξαν ότι ήταν άριστα προετοιμασμένοι για αυτή την περίσταση. Ο ήχος από την άλλη είχε κάποια σκαμπανεβάσματα. Σε κάποια σημεία ήταν τέλειος, σε κάποια άλλα τα τύμπανα ήταν πολύ μπροστά, αλλά νομίζω ότι αυτό δεν ενόχλησε κανέναν.

Σε μια τέτοια συναυλία βέβαια χρειάζεσαι κάτι περισσότερο από θέματα καλής απόδοσης και ήχου. Αυτό το κάτι δεν άργησε να έρθει.

Rotting Christ

Από τα ηχεία ακούγεται το "Gloria De Domino Inferni", από το μακρινό "Passage To Arcturo", τη στιγμή που περνούν μπροστά από τα μάτια μας φωτογραφίες της μπάντας από εκείνα τα χρόνια με την αυθεντική της σύνθεση. Ο Σάκης ευχαριστεί τον Mutilator και τον Magus Vampyr Daoloth για την προσφορά τους και προλογίζει το "Feast Of The Grand Whore" από το "Satanas Tedeum". Όσοι πριν από λίγα λεπτά κοπανιόνταν μανιασμένα στέκονται σαν σε προσευχή την ώρα αυτού του ιστορικού κομματιού σε μια συγκλονιστική στιγμή, ενώ η συνέχεια με το "The Nereid Of Esgaldium" από το ίδιο demo μόνο έκπληξη μπορεί να χαρακτηριστεί, τη στιγμή που ο ήχος φέρει εκείνο το ανεπανάληπτο και πρωτόγονο feeling των πρώτων ημερών. Πού να το φανταστούμε; Η συνέχεια είναι ονειρώδης, "The Forest Of N' Gai", και στο καπάκι, "The Sign Of Evil Existence", "Transform All Suffering Into Plagues", "Fgmenth Thy Gift" και "Exiled Archangels", οδηγούν στη συναισθηματική κορύφωση της βραδιάς, για όλους, νεότερους και παλιότερους, ειδικά για αυτούς.

Rotting Christ

Μετά το "Societas Satanas" ακολουθεί ένα μικρό διάλλειμα υπό τους ήχους του "Orders From The Dead", για να έρθουν οι επιλογές όπως τα "Enuma Elish", "Eon Aenaos", "Lucifer Over London". Αυτό ήταν το μόνο σημείο που υπήρξε μια μικρή κοιλιά, η οποία εξαφανίστηκε από το "In Yumen-Xibalba" μέχρι και το τέλος. Από τα κορυφαία το "Grandis Spiritus Diavolos", ενώ μεγάλη στιγμή όταν κατά την πομπώδη εκτέλεση του "Noctis Era" όλο το Gagarin σειόταν, όπως και με τα "Δαιμόνων Βρώσις", "Non Serviam", "Archon" που αποτέλεσαν και τα δύο encore, πριν η μπάντα ολοκληρώσει μια μαγική εμφάνιση μετά από δυόμιση ώρες, τη μεγαλύτερη σε διάρκεια στη εικοσιπεντάχρονη πορεία τους.

Rotting Christ

Οι Rotting Christ έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και μας παρουσίασαν με τρόπο συγκινητικό όλη τους την πορεία μέχρι και σήμερα. Μια πορεία η οποία πλέον έχει επεκταθεί σε όλο τον κόσμο. Όσοι δεν μπόρεσαν να είναι εκεί, δεν μπορούν να καταλάβουν τι έχασαν. Οι υπόλοιποι δεν νομίζω ότι θα ξεχάσουν ποτέ αυτό που έζησαν. Ένα tip παραπάνω για αυτούς που μέσω αυτής της βραδιάς τους ήρθαν αναμνήσεις από τα εφηβικά τους χρόνια.

Rotting Christ

Κλείνοντας θα ήθελα να καταθέσω κάτι προσωπικό.

Η πρώτη φορά που είδα πάνω στη σκηνή τους Rotting Christ ήταν στις 7 Μαΐου του 1993, με τους Ancient Rites και τους Deviser στο club Αγκάθι, τότε που έσπασε η χορδή της κιθάρας του Σάκη (ή Necromayhem, αν προτιμάται) και διέκοψαν το set πριν το προγραμματισμένο τέλος. Από τότε τους έχω ξαναπετύχει περίπου 15 φορές στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό. Αυτή του Σαββάτου ήταν η καλύτερη από όλες ...μέχρι την επόμενη.

Mέσα στον πανικό που επικράτησε και στο διευρυμένο set, με μια επιφύλαξη αναφέρουμε ότι οι Rotting Christ παρουσίασαν τα επόμενα κομμάτια:
SETLIST

666
Gaia Tellus
Athanati Este
Κατά Τον Δαίμονα Εαυτού
Nemecic
After Dark I Feel
Sorrowful Farewell
Among Two Storms
Gloria De Domino Inferni
Feast Of The Grand Whore
The Nereid Of Esgaldium
The Forest Of N'Gai
The Sign Of Evil Existence
Transform All Suffering Into Plagues
Fgmenth, Thy Gift
Exiled Archangels
Societas Satanas
Orders  From The Dead
Enuma Elish
Eon Aenaos
Quintessence
Lucifer Over London
In Yumen-Xibalba
Grandis Spiritus Diavolos
Welcome to Hell
Χάος Γένετο (The Sign Of Prime Creation)
Phobos' Synagogue
Noctis Era

Encore 1:
Δαιμόνων Βρώσις
Non Serviam

Encore 2:
Archon

Φωτογραφίες: Ανδρέας Πανόπουλος / whentimefreezes.com
  • SHARE
  • TWEET