Lords Of The Void ΙΙ: Mortuary Drape, Varathron, Kawir, Chaosbaphomet, Disharmony, The Unconfessed @ Gagarin 205, 23/04/16

Επτά ώρες black metal καταιγισμού

Από τον Αντώνη Κονδύλη, 25/04/2016 @ 16:42

Ο Νότος αντεπιτίθεται εν έτει 2016; Δύσκολα το λες. Επιτέθηκε κάποτε, αλλά δεν μπόρεσε να υπερκεράσει την λυσσασμένη και ψυχωτική κίνηση των Σκανδιναβών, ούτε την εκ φύσεως καλύτερη οργάνωσή τους. Ωστόσο, η κληρονομιά δημιουργήθηκε, με τα χρόνια οι πιστοί την προφύλαξαν και η σε ένα βαθμό επανάκαμψη έρχεται ως φυσικό επακόλουθο.

Το Σάββατο στο Gagarin ορισμένες από τις εγχώριες black metal παλιοσειρές μαζεύτηκαν για μια ιδιαίτερη βραδιά, μαζί βέβαια με τους Ιταλούς Mortuary Drape, με στόχο να προσφέρουν για μια ακόμη φορά τη γεμάτη μελωδία και ατμόσφαιρα δική τους black metal εκδοχή.

Προσωπικά, ήρθε η στιγμή να εξοφλήσω ένα χρέος 25 ετών, απέναντι σε μια από τις μπάντες που διαμόρφωσαν αυτό που λέμε ελληνικό black metal και την οποία δεν αξιώθηκα να δω πάνω στη σκηνή, επί ένα τέταρτο του αιώνα

Τη βραδιά άνοιξαν στις 19.25 οι The Unconfessed που μας έρχονται από τη Λάρισα και δεν τα πήγαν άσχημα. Black/thrash θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε αυτό που έπαιζαν, πιο κοντά βέβαια στο thrash, με ενδιαφέροντα riffs, εναλλαγές στον ρυθμό, δεμένοι και με ανεκτό ήχο. Για τριάντα λεπτά προσέφεραν να ικανοποιητικό ξεκίνημα στο λιγοστό κοινό που είχε συγκεντρωθεί μέχρι εκείνη την ώρα.

Lord Of The Void The Unconfessed

Τη σκυτάλη πήραν οι Disharmony, μια παλιά μπάντα της ελληνικής σκηνής, που όμως δεν μπόρεσε να έχει συνέχεια, ούτε κάποια ολοκληρωμένη κυκλοφορία και επανήλθε πρόσφατα στην ενεργό δράση. Ο κακός ήχος δεν επέτρεπε να καταλάβουμε και πολλά και μόνο όταν διορθώθηκε κάπου στα μισά της εμφάνισής τους, ακούστηκαν καλύτερα οι αργόσυρτες και ατμοσφαιρικές συνθέσεις τους. Ήταν δύσκολο όμως να τραβήξουν το ενδιαφέρον αυτών που βρέθηκαν στο club εκείνη την ώρα.

Lord Of The Void Disharmony

Οι Chaosbaphomet είχαν σειρά, με ομοιόμορφη εμφάνιση (κουκούλες, corpse paint) και με καθαρόαιμο black metal προσανατολισμό υπήρξαν άψογοι σε αυτό που έκαναν. Επί 45 περίπου λεπτά δεχτήκαμε έναν καταιγισμό από black metal riffs, με ορισμένα death metal περάσματα, δεμένοι με άψογες εκτελέσεις και με τη βοήθεια του καλού ήχου προσέφεραν μια απολαυστική εμφάνιση σε όλους που ήμασταν εκεί. Δημιούργησαν την κατάλληλη ατμόσφαιρα και διάθεση γι' αυτό που θα ακολουθούσε.

Lord Of The Void Chaosbaphomet

Χάνεται στα βάθη του χρόνου η προηγούμενη φορά που είδα τους Kawir και οι ξεθωριασμένες εικόνες δείχνουν να μη λένε και πολλά το 2016. Οι Kawir έχουν καινούριο δίσκο, δείχνουν να βρίσκονται σε καλό φεγγάρι και με την δημοφιλία τους μάλλον σε ανοδική τάση.

Στις 21.00 ακριβώς ανεβαίνουν στην σκηνή. Τα αρχικά προβλήματα στον ήχο ξεπερνιούνται άμεσα και η ανατριχίλα που προκαλεί το ολοκαίνουριο "Dionysus" δείχνει ότι δεν αστειεύονται. Παιάνες και ύμνοι σε αρχαίους Έλληνες θεούς και για μια εποχή «πριν η λαίλαπα του σκοταδιστικού χριστιανισμού» σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της.

Lord Of The Void Kawir

Με έντονη θεατρικότητα από τον Porphyrion και σοβαρή σκηνική παρουσία χωρίς γραφικότητες από όλο το συγκρότημα, η μπάντα με ευκολία συνεπαίρνει τον κόσμο. Αποδίδουν το ίδιο καλά είτε στρέφονται σε πιο πρόσφατα κομμάτια όπως το «Οφιολατρεία», είτε γυρίζουν στο μακρινό παρελθόν με το «Εκάτη και Ιανού» ή το «Προς Κάβειρους». Δεν κατανόησα βέβαια την αγνόηση του «Ισόθεος», αλλά ας έχει.

Μετά από περίπου μία ώρα έφυγαν από τη σκηνή, αλλά δεν είχαμε δει ακόμα την τελευταία πράξη, καθώς επανεμφανίστηκαν μαζί με τον Necroabyssious για να κλείσουν μεγαλοπρεπώς την εμφάνισή τους με το "Sinn (The Blazing Queen)", ένα κομμάτι από ένα promo tape του παρελθόντος. Οι Kawir όχι απλά έπαιξαν καλά, αλλά πήραν κεφάλια και αποχώρησαν καταχειροκροτούμενοι και με συνοδεία ιαχών.

Χαίρε Τρίμορφη Θεά / Διόνυσος, Ποσειδών / Οφιολατρεία / Εκάτη και Ιανού / Άρτεμις / Προς Κάβειρους / Ερμής Ο Ψυχοπομπός / Sinn (The Blazing Queen)

Στη συνέχεια, περάσαμε στους κατ’ εμέ πραγματικούς headliners της βραδιάς και σε ένα από τα cult ονόματα της παγκόσμιας black metal σκηνής και μια ιστορία μόνοι τους. Δέκα χρόνια δεν είχαν εμφανιστεί επί αθηναϊκού εδάφους, αλλά οι Varathron θα έχουν πάντα ξεχωριστή θέση στην καρδιά του κάθε οπαδού του χώρου.

Lord Of The Void Varathron

Με το ξεκίνημα τους ο ήχος ήταν μπουκωμένος, κάτι που μούδιασε λίγο τον κόσμο που περίμενε να τους δει. Ο Στέφανος (Necroabyssious) προσπάθησε να ξεσηκώσει το κοινό, αλλά μόνο όταν ήρθε η σειρά του "Cassiopeia’s Ode" έδειξε να ενδίδει στην μουσική των Varathron. Το "Kabalistic Invocation Of Solomon" αποτελεί από μόνο του μια τελετουργία και δημιούργησε στιγμές «μαύρης» κατάνυξης, το πρέπον soundtrack των ημερών. Η ορμητικότητα του "Death Chant" και το αρχέγονο πνεύμα του "La Reine Noir" προετοίμασαν το έδαφος πριν ο Θέμης των Rotting Christ πάρει θέση πίσω από τα ντραμς για το "Descent Of Prophetic Vision" από την εποχή των demo της μπάντας, όταν και ο ίδιος ήταν μέλος της.

Η κορυφαία στιγμή του εκπληκτικού "Son Of The Moon" μας θυμίζει πως ξεκίνησε και διαμορφώθηκε αυτό που ονομάζουμε ελληνικό black metal, ενώ η μαγεία του "The Tressrising Of Nyarlathotep" δεν χάνεται ακόμα και όταν γίνονται λάθη.

Το κλείσιμο του "Lustful Father" μετά από περίπου εκατό λεπτά ασταμάτητου αυθεντικού black metal, μας άφησε ικανοποιημένους, με το ανικανοποίητο όμως αίσθημα ότι μπορούσαν ακόμα καλύτερα.

Unholy Funeral / Nightly Kingdoms / Cassiopeia’s Ode / Kabalistic Invocation Of Solomon / Death Chant / La Reine Noir / Descent Of Prophetic Vision / Son Of The Moon / Aclo Savaoth Soth / The Tressrising Of Nyarlathotep / Birthrise Of The Graven Image / Genesis Of Apocryphal Desire / Lustful Father

Λίγο μετά την 01.10 μπροστά σε ένα κουρασμένο θα έλεγα κοινό εμφανίστηκαν οι Ιταλοί μύστες Mortuary Drape. Μια «πανάρχαια» και κατεξοχήν underground μπάντα που εξακολουθεί να ενσαρκώνει πολλά από αυτά που οι πρωτόλυες διδαχές του black metal ορίζουν.

Έδειξαν απτόητοι από το περασμένο της ώρας και με τον Wildness Perversion να κηρύττει από το podium, έδιναν την εικόνα ότι η συναυλία τους αποτελεί μια ατελείωτη επίκληση στον άρχοντα του κάτω κόσμου κάτι που δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα, ενώ σε στιγμές κινούνταν σαν δαιμονισμένοι πάνω στη σκηνή.

Lord Of The Void Mortuary Drape

Πολύ καλός ήχος και εξαιρετική απόδοση από μία μπάντα που μας παρουσίασε κάτι που κάνει καλά εδώ και σχεδόν τρεις δεκαετίες. Απόλυτα δικαιολογημένες οι αντιδράσεις πολλών εξ’ αυτών που παρέμειναν στο Gagarin μέχρι και μετά τις δύο το πρωί.

Έχοντας συμπληρώσει επτά ώρες γεμάτες μουσική, ήρθε η στιγμή να ολοκληρωθεί η βραδιά. Δυστυχώς η κούραση αποτρέπει πολλές φορές να παρακολουθήσεις με προσοχή και να ανταποκριθείς με ενθουσιασμό στην εμφάνιση μιας μπάντας, όσο καλά και να παίζει.

Συνοψίζοντας για μια γεμάτη και χορταστική βραδιά, πρώτα απ' όλα να πούμε για την πολύ καλή διοργάνωση, με μικρή εξαίρεση ότι κάπου στο τέλος βγήκαμε λίγο εκτός προγράμματος, αλλά δικαιολογείται λόγω των πολλών συγκροτημάτων. Γενικά, ο ήχος κυμάνθηκε σε καλά επίπεδα και τα συγκροτήματα ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις, τηρουμένων πάντα των αναλογιών, ενώ και ο κόσμος τίμησε το event. Αν ξεχωρίζαμε μια μπάντα αντικειμενικά θα ήταν οι Mortuary Drape, αλλά προσωπικά θα ήταν οι Kawir με εκπληκτική εμφάνιση, απέδωσαν άψογα και δημιούργησαν μοναδική ατμόσφαιρα.

Φωτογραφίες: Χρήστος Λεμονής

  • SHARE
  • TWEET