Heaven Shall Burn, Unmasking The Betrayer, Still Falling @ AN Club, 01/04/11

Από τον Τόλη Δόση, 06/04/2011 @ 11:25
Όπως θα θυμούνται καλά αρκετοί από εσάς, οι Heaven Shall Burn ακύρωσαν το περσινό live στη χώρα μας μετά την έκρηξη του ηφαιστείου στην Ισλανδία, καθιστώντας αδύνατη τη μεταφορά τους εδώ, λόγω της ηφαιστειακής τέφρας. Μία στις πόσες δηλαδή; Παρ' όλα αυτά, οι διοργανωτές, μετά φόβου Θεού φαντάζομαι, φρόντισαν να τους ξαναφέρουν μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα, δίνοντας μας τη δυνατότητα να απολαύσουμε από κοντά μία από τις σημαντικότερες μπάντες του metalcore, όσο και αν αυτός ο όρος από μόνος του δεν περιγράφει απόλυτα τη μουσική των Γερμανών, η οποία μπροστά σε άλλα συγκροτήματα του είδους ηχεί σαν οδοστρωτήρας.

Γύρω στις 21:00 ήμουν στο ΑΝ, με σκοπό να παρακολουθήσω και τα support γκρουπ, με το πρώτο εξ αυτών, τους Still Falling, να κάνει την εμφάνισή του λίγο μετά τις 21:30. Μικρής ηλικίας όλα τα μέλη της μπάντας, κατάφεραν να αναπαράγουν ένα διόλου ευκαταφρόνητης αξίας metalcore, σύγχρονης αισθητικής, και το κοινό έδειξε να το ευχαριστιέται. Ο τραγουδιστής τους (εκεί χωλαίνουν τα περισσότερα ελληνικά συγκροτήματα αυτού του είδους) τα πήγε περίφημα και αυτό φάνηκε ιδιαίτερα στην πετυχημένη διασκευή στο "Contractor" των Lamb Of God. Η μόνη ένσταση μου προς αυτούς, μικρής σημασίας βέβαια, είναι τα καθαρά φωνητικά, που μου φάνηκαν αταίριαστα με τη δυναμική των τραγουδιών τους. Μισή ώρα περίπου διήρκεσε η εμφάνιση τους, φέρνοντας στη σκηνή μετά από διακοπή δέκα λεπτών τους Unmasking The Betrayer.



Δε θα πω κάτι διαφορετικό από αυτό που είχα πει όταν τους είχα ξαναδεί στο live με headliners τους Parkway Drive. Πολύ καλή μπάντα. Deathcore που δεν έχει να ζηλέψει κάτι από τις μπάντες που σημειώνουν τεράστια επιτυχία στο εξωτερικό. Η απόδοσή τους ήταν πολύ καλή, το ίδιο και η σκηνική τους παρουσία, με κάποια προβλήματα στον ήχο, τα οποία επικεντρώνονταν στο μικρόφωνο του τραγουδιστή, η φωνή του οποίου ήταν χαμηλά. Κρίμα, γιατί σε αυτό τον ήχο τα φωνητικά διαδραματίζουν μείζονα ρόλο. Παρ' όλα αυτά, ο κόσμος συμμετείχε ενεργά και το moshpit μπροστά από την σκηνή το απέδειξε.



Η ώρα πλησίαζε τις 23:00 όταν οι Heaven Shall Burn ανέβηκαν επιτέλους στη σκηνή του ΑΝ, το οποίο, προς έκπληξη του γράφοντα, δεν είχε γεμίσει. Ελάχιστη σημασία είχε αυτό όμως, όταν μετά το intro το "Endzeit" ξεχύθηκε από τα ηχεία. «We are the final resistance» λέει ο στίχος, με τον Marcus να προσπαθεί να ακουστεί πάνω από τις φωνές όλων των θαμώνων και το ΑΝ πραγματικά να σείεται. Φανταστείτε τι έγινε όταν οι κομματάρες "Counterweight" και "Profane Believers" ακολουθούν. Ατελείωτο moshpit του κοινού, με την ίδια τη μπάντα να πιστοποιεί έμπρακτα τη φήμη που την ακολουθεί περί εξαιρετικής σκηνικής παρουσίας. Ο Markus είναι καταπληκτικός frontman και η επαφή του με το κοινό είναι συνεχής, ακόμα και αν το πρόβλημα με τα μικρόφωνα εξακολουθεί να μη μας αφήνει να απολαύσουμε στο μέγιστο τις σπουδαίες φωνητικές του ικανότητες. Ο ηχολήπτης, αλήθεια, τι έκανε;



Φτάνοντας στη μέση περίπου της εμφάνισης ήρθε η ώρα για ένα από τα καλύτερα τραγούδια των Heaven Shall Burn, που δεν είναι άλλο από το "Voice Of The Voiceless", στο οποίο έλαβε χώρα και το απαραίτητο πλέον wall of death, όσο και αν το ΑΝ δεν ενδείκνυται χωροταξικά για κάτι τέτοιο. Πανικός και πάλι από ένα εξαιρετικό κοινό, το οποίο ο Marcus δε σταματάει να ευχαριστεί και να εκθειάζει. Τα "I Was I Am I Shall Be" και "Return To Sanity" αποτελούν τη συνέχεια, πριν το πλέον εμβληματικό τραγούδι των Γερμανών, το "Whatever It May Take", παρασύρει όλους τους παρευρισκόμενους στο ρυθμό του, θυμίζοντας τη μικρή επανάσταση που είχε γίνει όταν και κυκλοφόρησε ο ομώνυμος δίσκος. Η διασκευή στο "Black Tears" των Edge Of Sanity που ακολούθησε είχε την πλάκα της, γιατί πέρα από το ότι είναι τρομερή, είναι δύσκολο να αντισταθείς στο χοροπηδητό ρυθμό του τραγουδιού, γι' αυτό και όσοι δεν έπαιζαν ξύλο αναλώθηκαν σε επιτόπια πηδηματάκια.



Μετά από μια διακοπή που δε διήρκεσε πάνω από πέντε λεπτά οι Heaven Shall Burn, κάνοντας ένα άτυπο encore, μάς έριξαν τα δύο τελικά τους χτυπήματα. "The Disease" και "Behind A Wall Of Silence" τα ονόματα τους, στα οποία ναι μεν έγινε της πο^%@&@ς, ειδικά στο δεύτερο, αλλά άφησαν εμένα και κάποιους άλλους που φωνάζαμε "The Weapon They Fear" να μείνουμε με το παράπονο. Προφανώς όμως και η απουσία αυτού του τραγουδιού δε στάθηκε ικανή να μειώσει την αξία αυτού του live. Καταιγιστικοί για ακόμη μια φορά οι Heaven Shall Burn, με το πάθος και την ένταση που βγάζουν σε κάθε ζωντανή τους εμφάνιση, αποδεικνύουν ότι η επαφή τους με τον κόσμο αποτελεί πηγή ενέργειας για τους ίδιους, κάτι που φυσικά ισχύει και αντίστροφα. Τέτοια live κρίνονται τουλάχιστον αναζωογονητικά.

Setlist:

Endzeit
Counterweight
Profane Believers
Trespassing The Shores Of Your World
The Omen
Forlorn Skies
I Was I Am I Shall Be
Return To Sanity
Whatever It May Take
Black Tears
-------------------------
The Disease
Behind A Wall Of Silence

Τόλης Δόσης

Περισσότερες φωτογραφίες:

Heaven Shall Burn:




  • SHARE
  • TWEET