Egypt, Astray @ Eightball, 07/05/16

Διάβασα και άκουσα πολλά για την ταλαιπωρία του κοινού, λόγω απεργιακών κινητοποιήσεων, που τελικά όμως στήριξε την εμφάνιση των Egypt στο An Club. Στη Θεσσαλονίκη, τα πράγματα δεν ήταν ευκολότερα. Απεργίες, πορείες διαμαρτυρίας και «κερασάκι στην τούρτα» η αλλαγή χώρου την τελευταία στιγμή. Το Eightball σίγουρα ήταν πιο κατάλληλος χώρος για να φιλοξενήσει τους Αμερικανούς αλλά προτεραιότητα είχε το, προ πολλού προγραμματισμένο, Heartcore Fest, με αποτέλεσμα γύρω στα μεσάνυχτα, συγκροτήματα και μερίδα του κοινού (αφού όσοι επιθυμούσαν είχαν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν το προαναφερθέν festival) να περιμένουν έξω από τον χώρο.

Τα παραπάνω γεγονότα αναπόφευκτα επηρέαζαν τη διάθεση των συγκροτημάτων, αλλά ειδικά οι Egypt έχουν περάσει ήδη πολλά στην καριέρα τους και κατάφεραν να παραμείνουν ζωντανοί και να επιστρέψουν πιο δραστήριοι από ποτέ.  Όταν ζεις για τη μουσική, καταφέρνεις να σταθείς όρθιος ακόμα και κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες.

"Living After Midnight" λοιπόν και γύρω στην 01:00 οι Astray ανέβηκαν στη σκηνή. Έχοντας στις αποσκευές τους το ολόφρεσκο "Beyond The Heights Of Lust", βγήκαν ορεξάτοι, διόρθωσαν αμέσως τα μικροπροβλήματα στον ήχο τους και ζέσταναν το κοινό που έδειχνε να ξεχνά την ώρα έναρξης της συναυλίας. Πιασάρικο heavy rock παιγμένο από ένα συγκρότημα που αποτελείται από έναν πολύ αξιόλογο τραγουδιστή και άριστα τεχνικά καταρτισμένους μουσικούς. Ακόμα μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση από την ελληνική σκηνή.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν περίμενα μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό της Θεσσαλονίκης στη συγκεκριμένη συναυλία. Ένα, όχι και τόσο γνωστό, συγκρότημα, σε ένα δύσκολο σαββατοκύριακο κατάφερε να μαζέψει μια αξιοπρεπή μερίδα κόσμου. Ευτυχώς, η Θεσσαλονίκη αποδείχτηκε «διαβασμένη» και αυτό φάνηκε από τις θερμές αντιδράσεις από την έναρξη του set των Egypt.

Η συνέχεια ήταν ακόμα καλύτερη με το "Valley Of The Kings", ένα από τα πολλά καλοκρυμμένα διαμαντάκια τόσο της heavy rock σκηνής όσο και συγκεκριμένα των Egypt. Τα μέλη του συγκροτήματος έδειχναν πλέον ανεπηρέαστα από ό,τι είχε προηγηθεί και τίποτα πλέον δεν μπορούσε να εμποδίσει την αψεγάδιαστη εμφάνισή τους.

Χωρίς περιττές καθυστερήσεις, το αμερικανικό τρίο παρουσίασε κομμάτια από τη μικρή αλλά τόσο αξιόλογη δισκογραφία του. Ακροβατώντας ανάμεσα στο doom, το stoner και την ψυχεδέλεια, οι Egypt απέδειξαν ότι πραγματικά είναι ένα υποτιμημένο συγκρότημα το οποίο θα μπορούσε να πραγματοποιήσει πολύ μεγαλύτερη καριέρα. Οι ίδιοι φυσικά αδιαφορούν γι' αυτό και απολαμβάνουν τα όσα έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα.

Όταν το ρολόι έδειξε 03:00 άρχισα πραγματικά να νοιώθω ότι γέρασα. Τόσο ώστε να πόδια να πονούν, αλλά όχι τόσο ώστε να εγκαταλείψω τον χώρο πριν το τέλος της βραδιάς. Ήταν οι ίδιοι οι Egypt που μας έκαναν να αντέξουμε και να τολμήσουμε να ζητήσουμε λίγο παραπάνω. Ένα συγκρότημα που όσοι το παρακολούθησαν ζωντανά μπορούν να αισθάνονται τυχεροί. Αν ποτέ υπάρξει επόμενη φορά θα βρισκόμαστε πάλι εκεί.

Φωτογραφίες: Γιάννης Βόλκας