Anneke Van Giersbergen, Danny Cavanagh live σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, 05-07/01/11

Από τους Γιάννη Βόλκα, Πάνο Παπάζογλου, 10/01/2011 @ 11:54
05/01/11, AN Club, Αθήνα

Πόσοι άραγε δεν είχαν αναρωτηθεί παλιότερα, όταν δύο μπάντες σαν τους Anathema και τους Gathering μεσουρανούσαν σε θέματα έμπνευσης, επιδραστικότητας και δισκογραφικών πεπραγμένων που άγγιζαν το τέλειο, πώς θα ακουγόταν μια σύμπραξη της φωνάρας εκείνης του "Nightime Birds", με τις συναισθηματικές συνθετικές εξάρσεις τύπων όπως ο Danny Cavanagh;

Οι εποχές έχουν αλλάξει πια, η Anneke δε βρίσκεται στους Gathering και ο Danny με τους Anathema κυκλοφορούν το πιο μέτριο ίσως άλμπουμ της καριέρας τους, 7 χρόνια μετά το προηγούμενο. Και πώς περνάει η ώρα στο μεσοδιάστημα; Ε, με ακουστικά shows και εν τέλει κάτι που ναι μεν ως αποτέλεσμα είναι αρκετά ζεστό και αντιπροσωπευτικό των δύο καλλιτεχνών, αλλά πλέον είναι μακριά από τα μεγαλεία του παρελθόντος. Αρκετά με τα παράπονα όμως, ας περάσουμε στη συναυλία αυτή καθεαυτή, μιας και τελικά κάθε φορά η φωνή της Anneke και οι κομματάρες των Anathema, σε οποιαδήποτε έκφανσή τους, αρκούν για να παρασύρουν ένα γεμάτο χώρο σε όμορφες στιγμές.

Αν και το συγκεκριμένο δίδυμο είχε την προηγούμενη διετία συνεργαστεί σε ορισμένα ακουστικά shows ανά την Ευρώπη, κατά παράδοξο τρόπο οι κοινές επισκέψεις του στη χώρα μας πραγματοποιήθηκαν πρώτη φορά μόλις τώρα. Παράδοξο, αν αναλογιστεί κανείς πόσες φορές έχουν έρθει με τις μπάντες τους ή για ακουστικά shows μόνοι τους. Παρ' όλα αυτά, οι απαιτήσεις κάθε φορά είναι υψηλές όταν έχεις απέναντί σου μουσικούς που έχουν μια σχέση αλληλεπίδρασης και λατρείας με το ελληνικό κοινό και, μολονότι πάντα υπάρχουν επιχειρήματα για γκρίνιες, η συγκεκριμένη εμφάνιση στο ΑΝ αποτέλεσε μια ιδανική έναρξη του συναυλιακού έτους και αποτέλεσε μια πολύ ζεστή στιγμή σε ένα κοινό κερδισμένο εξαρχής.

Το υλικό γύρω από το οποίο κινήθηκαν οι δύο καλλιτέχνες, είτε αφορούσε τους Anathema (επιτέλους, το "Parisienne Moonlight" με την Anneke στα φωνητικά, ένας πόθος από την εποχή κυκλοφορίας του "Judgement", παρόλο που στο μεγαλύτερο μέρος του τα φωνητικά ανέλαβε το κοινό), είτε τους Gathering και τα προσωπικά της Anneke, υπήρξε το ιδανικό για μια τέτοιου είδους ακουστική προσέγγιση. Αν βάλουμε και τις εξαιρετικές εκτελέσεις σε μερικά κομμάτια, όπως το "Teardrop" των Massive Attack  ή το "High Hopes" των Pink Floyd, τότε ομολογουμένως το setlist ήταν αρκετά χορταστικό και προορισμένο να χαρακτηρίσει τις βασικές καλλιτεχνικές ανησυχίες των δύο μουσικών.

Επίσης, το να περιγράψεις ξανά τις ικανότητες της Anneke Van Giersbergen ζωντανά, επί σκηνής, αγγίζει τα όρια του γραφικού και σίγουρα έχουμε αναφέρει πολλάκις τί μπορεί να κάνει με ορισμένα κομμάτια που έχουν γραφεί γι' αυτή αφενός, ή επίσης με άλλα, που μοιάζουν κομμένα και ραμμένα για μια τέτοια φωνή, έστω και ως διασκευές. Άλλοτε με τη συνοδεία μόνο μιας ακουστικής κιθάρας, άλλοτε με το γλυκό πιανάκι του Danny, η Anneke έπιασε φανταστική απόδοση ακόμα μια φορά και έβγαλε μια ζεστασιά, όπως συνήθως συμβαίνει στις εμφανίσεις της. Συνολικά, αν θα μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε ένα-δύο κορυφαίες στιγμές, σίγουρα η εκτέλεση του "Parisienne Moonlight" και του "Leaves" μαζί με το "You Learn About It" πιθανότατα να είναι τα κομμάτια που ξεσήκωσαν περισσότερο το κοινό και αποτέλεσαν τις πιο δυνατές στιγμές στην έκρηξη συναισθηματισμού που προσέφεραν ο Danny με την Anneke. Βέβαια, και κάνα-δυο παραπάνω κομμάτια από Gathering δε θα ακούγονταν παράταιρα.

Εν ολίγοις, μια αρκετά ενδιαφέρουσα συνύπαρξη δύο ικανότατων καλλιτεχνών, οι οποίοι φαίνεται μάλλον να διεκδικούν δάφνες καλλιτεχνίας λόγω του εξαίρετου παρελθόντος βίου, παρά της τωρινής δισκογραφικής τους πορείας, αλλά όταν το ταλέντο και η πίστη σε αυτό που κάνουν είναι έκδηλα, έστω και με ακουστικά διαλείμματα (τα οποία πάντα πιάνουν στο βασικό πυρήνα των οπαδών), τότε δεν έχεις παρά να παραδεχτείς ότι πέρασες καλά και ας γκρινιάζεις για οτιδήποτε εκτός της απόδοσης και της όρεξης που σου μεταφέρουν επί σκηνής. Και αυτό ακριβώς είναι που μετράει.

Setlist:

Danny Cavanagh:
Deep
Forgotten Hopes
Lost Control
Inner Silence
One Last Goodbye
Are You There?
Big Love (Fleetwood Mac cover)
Flying
High Hopes (Pink Floyd cover)

Anneke Van Giersbergen:
My Electricity
I Want
Not The Most Pretty Girl
Sunny Side Up
Beautiful One
Physical
Four Years
Locked Away

Danny - Anneke:
Teardrop (Massive Attack cover)
Hey Ok
A Natural Disaster
Parisienne Moonlight
Leaves
The Blower's Daughter (Damien Rice cover)
Jolene (Dolly Parton cover)
Fragile Dreams
Temporary Peace
You Learn About It

Πάνος Παπάζογλου

07/01/11, Eightball Club, Θεσσαλονίκη

Για χρόνια οι κοινοί φίλοι των Anathema και των Gathering επιθυμούσαν μια συνεργασία των δυο αγαπημένων τους συγκροτημάτων, της οποίας το αποτέλεσμα δε θα μπορούσε να ήταν κάτι λιγότερο από ονειρικό. Από τότε όμως πολλά έχουν αλλάξει. Ο Danny Cavanagh μας κούρασε με τα συνεχόμενα προσωπικά του πήγαινε-έλα στη χώρα μας, ενώ η προσωπική πορεία της Anneke Van Giersbergen μέχρι στιγμής δεν είχε αποτέλεσμα αντάξιο του ονόματός της. Για να είμαι ειλικρινής, όσο κι αν δεν το ήθελα, πίστευα ότι αύτη τη φορά δεν θα το γλίτωναν το «κράξιμο». Ευτυχώς για όλους μας τα πράγματα πήγαν πολύ καλύτερα από το αναμενόμενο και η βραδιά εξελίχθηκε πάρα πολύ όμορφα.

Ο Danny μας έκανε από την αρχή ξεκάθαρες τις προθέσεις του, ζητώντας από το κοινό να μην καπνίζει στις πρώτες σειρές και να μην κάνει πολύ φασαρία κατά τη διάρκεια των κομματιών. Κατά έναν περίεργο τρόπο το μεγαλύτερο μέρος των παρευρισκομένων τήρησε την άγραφη αυτή συμφωνία, γεγονός που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διάθεση των καλλιτεχνών και στη διάρκεια του set, το οποίο τελικά ήταν το μεγαλύτερο από όλες τις ελληνικές εμφανίσεις.

Ο εγκέφαλος των Anathema ξεκίνησε δυναμικά με μερικά από τα πιο γνωστά και αγαπημένα κομμάτια των Βρετανών. "Deep", "Fragile Dreams" και "One Last Goodbye" και φυσικά όλος ο κόσμος να τραγουδά τους στίχους. Πέρα από τα δικά του κομμάτια, ήταν γνωστό ότι θα ακούσουμε και πολλές διασκευές, όπως συνηθίζει στις προσωπικές του εμφανίσεις. Αναμενόμενο το "Big Love" των Fleetwood Mac, έκπληξη το "Smile Like You Mean It" των Killers, ενώ το "Wasted Years" των Maiden έφερε στο νου μας τις όμορφες πρώτες unplugged βραδιές των αδερφών Cavanagh πριν πολλά χρόνια.

To set του Danny κράτησε το ενδιαφέρον του κόσμου λόγω της ύπαρξης συγκεκριμένων συνθέσεων και όχι λόγω των φωνητικών του ικανοτήτων. Για τη συνέχεια χρειαζόταν κάτι παραπάνω για να συγκινηθεί το κοινό. Η Anneke Van Giersbergen γνωρίζει εδώ και χρόνια ότι με όπλο τη φωνή της έχει τη δυνατότητα να κερδίζει και το πιο δύσπιστο κοινό και να σβήνει όλες τις γκρίνιες από το μυαλό μας.

Χωρίς αμφιβολία, από τη στιγμή που η Αnneke πάτησε το πόδι της στη σκηνή, το επιπέδο της βραδιάς ανέβηκε κατά πολύ. Ακόμα περισσότερο όταν μετά από δυο κομμάτια των Agua De Annique ακούστηκαν οι πρώτες νότες του "Shrink" και του "My Electricity". Δύσκολο να μην αναπολήσεις το παρελθόν, αδύνατο να μην αφεθείς στο μεγαλείο της στιγμής. Τα προσωπικά κομμάτια της Anneke ακούγονται ευχάριστα, δίνοντας μια πιο εύθυμη νότα, ιδιαίτερα όταν αυτά συνοδεύονται από το αφοπλιστικό της χαμόγελο. Σίγουρα όμως κανείς δε θα είχε παράπονο αν άκουγε μόνο κομμάτια των Gathering και έτσι τα "Locked Away" και "Leaves", το οποίο προλογίστηκε από τον Danny ως το αγαπημένο του κομμάτι αυτής της σειράς εμφανίσεων, ενθουσίασαν τους παρευρισκόμενους.

Μέρος τρίτο, κοινή εμφάνιση. Πέρα από το προαναφερθέν "Leaves", ήταν μοναδική η ευκαιρία να ακούσουμε την Anneke να τραγουδά τα "Parisienne Moonlight" και "A Natural Disaster" των Anathema, αν και κανείς δεν αμφέβαλε ποτέ για την αξία της Lee Douglas στα αντίστοιχα κομμάτια.

Διασκευών συνέχεια με το "Teardrop" των Massive Attack, μια από τις καλύτερες στιγμές της βραδιάς, το "Running Up That Hill" της Kate Bush και τα "The Blower's Daughter" (Damien Rice) και "Jolene" (Dolly Parton), τραγούδια γνωστά για τη λατρεία που τους τρέφουν και οι δυο καλλιτέχνες.

Η ευχάριστη αυτή βραδιά έκλεισε με τον ιδανικότερο τρόπο και το "You Learn About It" των Gathering, μέσα σε χαμόγελο και επευφημίες, χωρίς encore και άλλα «star-ιλίκια». Φυσικά δε θα μπορούσε να συγκριθεί με μια από τις περασμένες εμφανίσεις των συγκροτημάτων (νυν και πρώην) του Danny και της Anneke, αλλά αυτό που παρακολουθήσαμε ήταν κάτι διαφορετικό, όμορφο, στο οποίο σίγουρα άξιζε να παραβρεθεί κανείς.

Setlist:

Danny Cavanagh:
Deep
Fragile Dreams
One Last Goodbye
Are You There?
Big Love (Fleetwood Mac cover)
Smile Like You Mean It (The Killers cover)
Wasted Years (Iron Maiden cover)
Flying

Anneke Van Giersbergen:
Trail Of Grief
Wonder
Shrink
My Electricity
I Want
Sunny Side Up
Beautiful One
Physical
Locked Away

Danny - Anneke:
Teardrop (Massive Attack cover)
Hey Okay!
A Natural Disaster
Parisienne Moonlight
Leaves
The Blower's Daughter (Damien Rice cover)
Jolene (Dolly Parton cover)
Running Up That Hill (Kate Bush cover)
Temporary Peace
You Learn About It

Γιάννης Βόλκας
  • SHARE
  • TWEET