Opeth: «Κάθε άλμπουμ μας είναι μοναδικό και οφείλει να είναι διαφορετικό»

Με αφορμή το νέο live DVD, μιλήσαμε με τον Fredrik Akesson για μια σειρά από ενδιαφέροντα θέματα

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 05/11/2018 @ 11:37

Δεν τίθεται καμία αμφισβήτηση ότι εδώ και σχεδόν είκοσι χρόνια οι Opeth με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους και καλύτερους εκπρόσωπους της σκληρής μουσικής. Αφού κατά τη διάρκεια των '00s κατάφεραν να επηρεάσουν την εξέλιξη της metal μουσικής όσο ελάχιστοι, στην τρέχουσα δεκαετία έχουν βουτήξει στο progressive rock της δεκαετίας του '70, συνεχίζοντας να κυκλοφορούν εξαιρετικές δουλειές. Με αφορμή την νέα live κυκλοφορία του, "Garden Of The Titans" βρήκαμε λίγο χρόνο να τα πούμε με τον εδώ και πάνω από μια δεκαετία πλέον κιθαρίστα της μπάντας Fredrik Akesson για τις ιδιαιτερότητες της εν λόγω εμφάνισης, σε ένα ξεχωριστό μέρος, για το χρονοδιάγραμμα του νέου άλμπουμ, το χιούμορ του Akerfeldt επί σκηνής και κάναμε και μια μικρή ιστορική αναδρομή στην ιστορία της μπάντας. Ιδιαίτερα συμπαθητικός και ίσως λίγο περισσότερο συνεσταλμένος από ότι χρειάζεται ο Fredrik αποδείχθηκε ο τύπος ξέρει να εκτιμάει τα μικρά, ωραία πράγματα, όπως το να πίνει μπύρες με τους οπαδούς ή τους φίλους από τις μπάντες με τις οποίες περιοδεύουν.

Opeth

Γεια σου Fredrik! Πώς είσαι;

Είμαι καλά!

Και τα πράγματα στο στρατόπεδο των Opeth είναι όλα καλά;

Είναι! Ετοιμαζόμαστε για την κυκλοφορία του DVD, του "Garden Of The Titans", δίνοντας πολλές συνεντεύξεις αυτή την περίοδο. Επίσης, με τον Mikael θα παρευρεθούμε σε κάνα δυο προβολές εδώ στην Στοκχόλμη, καθώς θα προβάλουμε το DVD σε κάποιες αίθουσες κινηματογράφου, όπου θα συναντήσουμε μερικούς οπαδούς και θα πιούμε μπύρες μαζί τους, οπότε θα είναι ωραία.

Ο στόχος είναι να κυκλοφορήσουμε το νέο άλμπουμ μέσα στο 2019

Όντως ακούγεται ωραίο. Γενικά, σε τι φάση βρίσκεστε; Πέραν του DVD γράφετε νέο υλικό και ετοιμάζετε το νέο άλμπουμ; Θα πόνταρα πως το 2019 θα βρει τους Opeth με ένα νέο άλμπουμ...

Το πιο πιθανό αυτό είναι, ναι! Αυτός είναι ο στόχος. Προς το παρόν σκεφτόμαστε που θα πάμε να ηχογραφήσουμε το νέο άλμπουμ. Το θέμα είναι ότι δεν μου επιτρέπεται να μιλάω και πολύ για αυτό... (γέλια). Αλλά, σε αυτή τη φάση βρισκόμαστε. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι μαθαίνουμε τα τραγούδια και είμαστε πολύ κοντά στο να αποφασίσουμε που θα πάμε να το ηχογραφήσουμε.

Σέβομαι το ότι δεν σου επιτρέπεται να μιλήσεις πολύ για αυτό, οπότε θα προσπεράσω τις ερωτήσεις με πληροφορίες που ήθελα να αποσπάσω...

Εντάξει... (γέλια)

Πάμε λοιπόν στο DVD, όπου νομίζω ότι ήταν η ώρα να κυκλοφορήσετε ένα ζωντανό άλμπουμ και ειδικά σε DVD, καθώς αν δεν κάνω λάθος πάνε οκτώ χρόνια από το προηγούμενο και η μπάντα έχει αλλάξει πολύ σε αυτό το διάστημα. Σωστά;

Ναι, έχεις απόλυτο δίκιο! Αυτός είναι κι ο λόγος για τον οποίο σκεφτήκαμε πως είναι καλή στιγμή να κυκλοφορήσουμε ένα DVD, βασικά. Διότι, έχουμε βγάλει τρία στούντιο άλμπουμ από το τελευταίο DVD και όλα τα προηγούμενα ζωντανά άλμπουμ είχαν ηχογραφηθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο. Εδώ, έχουμε ένα αμφιθέατρο σε εξωτερικό χώρο, στο Red Rocks του Colorado, που είναι ένα συναρπαστικό μέρος, ενώ αισθανόμασταν πως η μπάντα βρίσκεται σε πολύ καλή φόρμα, οπότε ήταν και μια καλή στιγμή να κυκλοφορήσουμε ένα νέο DVD, ένα νέο ζωντανό άλμπουμ.

Βασικά, ήταν ο manager μας, ο Andy, που παρουσίασε την ιδέα κι όταν μπήκαμε και είδαμε το Red Rocks στο internet, ήταν ένα πολύ ξεχωριστό μέρος, πραγματικά. Οπότε, αυτοί είναι λίγο-πολύ οι λόγοι.

Τα δάχτυλά μας πάγωναν τόσο πολύ, που ήταν δύσκολο να παίξουμε συγκεκριμένα μέρη

Έχοντας παρακολουθήσει το DVD αρκετές φορές - και βρίσκοντάς το πολύ χορταστικό - η πρώτη ερώτηση που θέλω μου έρχεται στο μυαλό έχει να κάνει με το πώς αντέξατε το κρύο στη σκηνή. Αν κι ο Mikael προσέγγισε την κατάσταση με αρκετό χιούμορ, δεν έμοιαζε να είναι και η πιο εύκολη κατάσταση πάνω στη σκηνή...

Όχι, δεν ήταν! Έχεις απόλυτο δίκιο. Είχε περίπου μηδέν βαθμούς όταν βγήκαμε και μετά από μερικά τραγούδια ξέσπασε καταιγίδα, οπότε πρέπει να είχε μείον βαθμούς! Είχαμε κάτι αερόθερμα στα πλάγια να φυσάνε ζεστό αέρα, αλλά φύσαγε τόσο πολύ που ήταν άσκοπο το να τις χρησιμοποιούμε. Ήμουν σε φάση «αυτό είναι πολύ κακό» και όλοι μας ήμασταν λίγο σοκαρισμένοι. Ήταν δύσκολο από φυσικής πλευράς με τα δάχτυλά μας να παγώνουν τόσο πολύ, ώστε ήταν δύσκολο να παίξουμε συγκεκριμένα μέρη, αλλά και τι μπορείς να κάνεις; Οφείλεις να το πολεμήσεις!

Φοβόμασταν ότι θα ήταν πολύ χειρότερο το τελικό αποτέλεσμα όταν κατεβήκαμε από τη σκηνή. Αλλά όταν τελικά είδαμε το υλικό και κυρίως όταν το ακούσαμε, εκπλαγήκαμε ευχάριστα. Περιμέναμε πως θα ήταν πολύ χειρότερο... (γέλια)

Opeth

Τουλάχιστον έμεινε ωραία εικόνα που φοράτε τα δερμάτινα μπουφάν σας. Φαίνεστε πιο metal, αν και είσαι πλέον ο μόνος που κάνει headbanging... (γέλια)

(γέλια) Ναι, τα καταφέρνω ακόμα μερικές φορές! Ξέρεις, έχω πόνους στον αυχένα και μάλλον δεν πρέπει να είναι και πολύ υγιές, αλλά όταν είμαι στη σκηνή είμαι σε φάση «Και τι να κάνεις; Ας κάνω headbanging».

Θέλαμε να αναπαράγουμε αυτό που έκαναν παλιά μπάντες σαν τους Iron Maiden και τους Judas Priest, όπου σε ένα live άλμπουμ τα τραγούδια ακουγόταν ακόμα καλύτερα κι από τα πρωτότυπα

Όπως και να έχει πάντως το σόου βγήκε πολύ δυνατό και νομίζω που καταφέρνει να τονίσει το πόσο καλή είναι η μπάντα αυτή την εποχή επί σκηνής. Συμφωνείς;

Ε ναι, βασικά το είπες εσύ! Σε ευχαριστώ, είναι πολύ καλό κομπλιμέντο. Γενικά, είμαστε χαρούμενοι με το πώς βγήκε το DVD, είμαστε χαρούμενοι με την μίξη και με τον ήχο. Όταν ήμασταν στο στούντιο ακούσαμε πρώτα τις πρωτότυπες ηχογραφήσεις, κυρίως στα πιο βαριά και επιθετικά τραγούδια, όπως στο “Heir Apparent”. Μετά ακούσαμε τη ζωντανή ηχογράφηση και στην πραγματικότητα ακουγόταν καλύτερο σε αυτό το live άλμπουμ. Επίσης, τα πιο νέα τραγούδια, των τριών τελευταίων άλμπουμ, βγαίνουν πιο βαριά όταν τα παίζουμε ζωντανά, κάτι που συμβαίνει και γενικότερα.

Όλοι μας είχαμε κατά νου τις πιο παλιές εποχές, όταν ήμασταν παιδιά και αγοράζαμε live άλμπουμ από μπάντες όπως οι Iron Maiden και οι Judas Priest κι όλα τα σχετικά ονόματα. Προσπαθήσαμε αναπαράγουμε αυτό το συναίσθημα, όπου πραγματικά θέλεις να ακούσεις ένα ζωντανό άλμπουμ, διότι τα τραγούδια ακούγονται ακόμα καλύτερα κι από το πρωτότυπα. Κι ελπίζουμε να το καταφέραμε...

Κάτι που βρίσκω πολύ ενδιαφέρον είναι πως ακούγοντας το ηχητικό μέρος της κυκλοφορίας, το αποτέλεσμα από την αρχή μέχρι το τέλος ακούγεται εξαιρετικά ομοιογενές. Θα έλεγα πως αυτό είναι ένα εντυπωσιακό επίτευγμα, δεδομένου ότι το υλικό ανάμεσα στα διάφορα άλμπουμ σας είναι πάρα πολύ διαφορετικό. Πώς το καταφέρατε;

Όσον αφορά στις κιθάρες, στην πραγματικότητα χρησιμοποιούμε ακριβώς τους ίδιους ήχους για το παλιό και το νέο υλικό. Μπορεί να υπάρχουν μικρές διαφοροποιήσεις όπως το να χρησιμοποιούμε το neck pickup αντί για το bridge pickup, ώστε να έχουμε λίγο πιο λασπωμένο ήχο, αλλά δεν αλλάζουμε την ποσότητα της παραμόρφωσης και τέτοια πράγματα. Έτσι, όταν το συνηθίσεις, δεν χρειάζεται να αλλάζεις ιδιαίτερα πράγματα, καθώς κατά κάποιο τρόπο αναμιγνύονται οι ήχοι με έναν ωραίο τρόπο.

Κυρίως, είναι ο Mikael που χρειάζεται να αλλάζει προσέγγιση λόγω των φωνητικών. Είναι κάτι που έκανε και τον παλιό καιρό και έχει αναπτύξει την τεχνική του, οπότε είναι εύκολο για αυτόν να τα καταφέρνει.

Το να τραγουδάς έχει να κάνει πολύ με την αυτοπεποίθηση

Το δεύτερο πράγμα που πραγματικά μου άρεσε πολύ είναι που εσύ κι ο Joakim έχετε δουλέψει πολύ πάνω στις φωνητικές αρμονίες. Προσθέτει πολλούς πόντους στη μουσική σας και είναι κάτι που μου λείπει από την πλειονότητα των σύγχρονων συγκροτημάτων, ειδικά στη metal μουσική, όταν παίζουν ζωντανά.

Ω, σε ευχαριστώ! Φαίνεται πως όταν ο Mikael γράφει τραγούδια πλέον, όπως και στα τελευταία άλμπουμ, του αρέσει να εξερευνά αυτή την πλευρά όλο και περισσότερο. Διότι, ξέρει πως εγώ κι ο Joakim θα τα καταφέρουμε να τραγουδήσουμε backing vocals... ή τουλάχιστον έτσι πιστεύει (γέλια). Οπότε, το βλέπει κάπως σαν ένα νέο εργαλείο το οποίο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στη σύνθεση των τραγουδιών και είναι κάτι το ωραίο.

Στην αρχή, δεν ήμουν και πολύ θερμός στο να τραγουδάω πολύ, αλλά όσο περισσότερο το κάνεις, φαντάζομαι πως τόσο καλύτερος γίνεσαι και κυρίως αποκτάς αυτοπεποίθηση. Διότι, φυσικά, το να τραγουδάς έχει να κάνει πολύ με την αυτοπεποίθηση.

Σε ευχαριστώ πάντως! Το βρίσκω διασκεδαστικό και όπως ανέφερα προσθέτει περισσότερες επιλογές στο συνθετικό κομμάτι, με κάποιο τρόπο.

Πάντα λέω ότι οι κιθάρες θα πρέπει να είναι πιο δυνατές από τα πλήκτρα

Δεν θέλω να φανώ ασεβής στα προηγούμενα μέλη, αλλά νομίζω πως ο Joakim κάνει τη διαφορά στα πλήκτρα. Ίσως έχει να κάνει με το νεότερο υλικό, αλλά με αυτή την αίσθηση με άφησε το νέο DVD σε σχέση με τα προηγούμενα. Συμφωνείς πως έχει μεγαλύτερη παρουσία στις ζωντανές εμφανίσεις των Opeth;

Ναι! Νομίζω πως ο Mikael που γράφει την πλειονότητα του υλικού, γράφει περισσότερα μέρη για τα πλήκτρα σε σχέση με το παρελθόν. Τόσο το "Ghost Reveries" όσο και το "Watershed" είχαν μερικά πλήκτρα φυσικά, αλλά πλέον έχουν περισσότερο χώρο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι «σκοτώνουν» τις κιθάρες.

Συνήθως, ο Mikael σκέφτεται τα μέρη στα πλήκτρα και μερικές φορές τα προγραμματίζει και κάνει ένα πράγμα που κάποιος χρειάζεται δεκαπέντε δάχτυλα για να παίξει αυτό που έγραψε (γέλια). Για αυτό κι ο Joakim δουλεύει με πολλά πλήκτρα, γιατί θέλει να παραμένει πιστός στην αυθεντική σύνθεση και γιατί είναι πολύ επίμονος και θέλει να παίζει τα πάντα άψογα. Και μερικές φορές υπάρχουν κάτι πολύ απαιτητικά μέρη, όπου χρειάζεται να παίζει κάτι με το ένα χέρι και κάτι άλλο με το άλλο χέρι, την ίδια στιγμή. Οπότε, ναι, έχει μεγαλύτερο χώρο, αλλά πάντα λέω ότι οι κιθάρες θα πρέπει να είναι πιο δυνατές από τα πλήκτρα... (γέλια)

Opeth

Για μια ακόμα φορά, πέραν από το "Sorceress" προφανώς, επιλέγετε ένα τραγούδι από κάθε άλμπουμ σας, από το "Still Life" ως και σήμερα συνήθως, ώστε σχεδόν όλα σας τα άλμπουμ να εκπροσωπούνται στο σετ σας. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο επιλέγετε τα σετ σας γενικά;

Ναι, έχεις δίκιο, αυτός είναι ο στόχος όταν προσπαθούμε να επιλέξουμε τραγούδια. Φυσικά, όταν περιοδεύεις για ένα νέο άλμπουμ θα παίξεις περισσότερα τραγούδια από αυτό, έτσι παίζουμε τρία τραγούδια από το "Sorceress". Αλλά, πέραν τούτου, δεν παίζουμε κανένα τραγούδι από το "Blackwater Park" διότι στο τελευταίο DVD παίξαμε όλο το άλμπουμ, οπότε αλλάξαμε το τραγούδι μέσα από αυτό με το "The Devil’s Orchard". Παίζουμε κι ένα τραγούδι από το "My Arms, Your Hearse" οπότε φτάνουμε πίσω ως και στο τρίο άλμπουμ.

Δυστυχώς, δεν είχαμε περισσότερο χρόνο να χωρέσουμε περισσότερα τραγούδια. Αρχικά, θέλαμε να παίξουμε ένα τραγούδι από όλα τα άλμπουμ, αλλά το σετ μας ήταν μια ώρα και σαράντα πέντε λεπτά και δεν ήταν εφικτό να χωρέσουμε περισσότερη μουσική σε αυτό το χρονικό διάστημα.

Με κάθε άλμπουμ γίνεται και πιο δύσκολο να επιλέξουμε τραγούδια, οπότε μάλλον πρέπει να μεγαλώσουμε την διάρκεια των show μας

Γίνεται όλο και πιο δύσκολο να βγάλετε setlist, με τα νέα τραγούδια και με τόσα μεγάλα σε διάρκεια που έχετε, ε;

Απολύτως! Με κάθε άλμπουμ γίνεται και πιο δύσκολο, οπότε μάλλον πρέπει να μεγαλώσουμε την διάρκεια των σόου μας... (γέλια)

Μου αρέσει πολύ όταν ξεθάβουμε τέτοια τραγούδια που δεν είναι απαραίτητα τα πιο δημοφιλή ή τα πιο αγαπημένα του κοινού

Ναι, κι εγώ πιστεύω πως πρέπει να το κάνετε αυτό! Τώρα, αφού επιλέγετε ένα τραγούδι από κάθε άλμπουμ θα ήθελα να επιλέξεις εσύ ένα τραγούδι από καθένα και να μου πεις και γιατί μπορεί να είναι το αγαπημένο σου.

Για να δούμε...

Θα ξεκινήσω από το τώρα, από το τελευταίο άλμπουμ. Είναι απαιτητικό όταν παίζουμε το "The Wilde Flowers", μάλλον γιατί έχει το μεγάλο κιθαριστικό σόλο.

Από το προηγούμενο άλμπουμ, το "Pale Communion" πρόσφατα παίξαμε ένα τραγούδι που δεν είχαμε ξαναπαίξει ζωντανά, που είναι πιθανότατα και το πιο απαιτητικό, κυρίως λόγω των backing vocals. Είναι το "Moon Above, Sun Below".

Από το "Heritage", ένα τραγούδι που μου αρέσει πολύ να παίζω είναι το "Folklore", ενώ από το "Watershed" θα έλεγα μάλλον το "Heir Apparent".

Από το "Ghost Reveries" ένα τραγούδι που παίξαμε μερικές φορές και πραγματικά μου αρέσει πολύ είναι το "Beneath The Mire".

Από το "Deliverance" είναι το "By The Pain I See In Others". Το παίξαμε στην πρόσφατη επετειακή περιοδεία και δεν το είχαμε ξαναπαίξει στο παρελθόν. Είναι πολύ ωραίο τραγούδι, σχετικά δύσκολο να το παίξεις. Μου αρέσει πολύ όταν ξεθάβουμε τέτοια τραγούδια που δεν είναι απαραίτητα τα πιο δημοφιλή ή τα πιο αγαπημένα του κοινού. Φυσικά και είναι διασκεδαστικό να παίζουμε το "Deliverance" αλλά το παίζουμε κάθε βράδυ. Είναι ωραίο το να κλείνουμε το σετ μας με αυτό, όμως είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε και το "Master’s Apprentice" και το "By The Pain I See In Others" και το "Deliverance" σε αυτήν την περιοδεία και ήταν πολύ ωραία.

Μετά πάμε στο "Damnation", από το οποίο θα έλεγα ότι μου αρέσει πολύ το "Windowpane", ενώ από το "Blackwater Park" θα επέλεγα το ομώνυμο τραγούδι και από το "Still Life" θα επέλεγα το "The Moor"...

Κοίτα να δεις που βγάζουμε ένα ωραίο setlist ε...

Ναι, είδες; Μήπως θες να σταματήσεις εδώ;

Όχι, όχι! Μετά θα έλεγα το "Karma" από το "My Arms, Your Hearse" και το "Advent" από το "Morningrise".

Τέλος από το "Orchid" θα επέλεγα μάλλον το "The Twilight Is My Robe".

Και τώρα έχουμε ένα ολοκληρωμένο setlist! Στείλε το στο Mikael, μπορεί να του αρέσει! Από ότι έχω καταλάβει του αρέσουν τέτοιες ιδέες, όπως το να παίζατε τραγούδια με ανάποδη χρονολογική σειρά, από το σήμερα ως τις πρώτες ημέρες...

Ναι, νομίζω πως θα είχε πλάκα!

Βέβαια, τώρα που το σκέφτομαι, κάτι συναφές κάνατε και στο προηγούμενο DVD, όπου πρώτα παίξατε το "Blackwater Park" ολόκληρο και μετά παίξατε από ένα τραγούδι από το πρώτο ως το τελευταίο άλμπουμ...

Ακριβώς! Οπότε δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε ξανά το ίδιο! Θέλαμε αυτό το DVD να είναι διαφορετικό από τα προηγούμενα. Θέλαμε να έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερα τραγούδια που δεν είχαμε ηχογραφήσει σε κάποιο προηγούμενο. Υπάρχουν τραγούδια σαν το "Demon Of The Fall" ή το "Deliverance", αλλά υπάρχουν κι αρκετά τραγούδια. Επίσης, είναι διαφορετικό το forma, είναι σε εξωτερικό χώρο, ενώ παράλληλα η παραγωγή είναι πιο μεγάλη και τα τεχνικά μέσα έχουν εξελιχθεί σε σχέση με το προηγούμενο DVD, οπότε φαίνεται και ακούγεται καλύτερο νομίζω.

Opeth

Ανέφερες νωρίτερα ότι επιλέξατε να μην παίξετε ούτε ένα τραγούδι από το "Blackwater Park" και σκεφτόμουν πως δεν είναι πολλές οι μπάντες - τουλάχιστον του επιπέδου σας - που θα αγνοούσαν το πιο δημοφιλές και αγαπημένο άλμπουμ του κοινού τους. Αλλά δεν σκέφτεστε κατά αυτόν τον τρόπο, ε;

Όχι! Αλλά, κυρίως έχει να κάνει με το γεγονός πως βγάλαμε το "Drapery Falls" που ήταν κανονικά στο setlist και το αντικαταστήσαμε λόγω του προηγούμενου DVD όπου παίζουμε όλο το "Blackwater Park". Οπότε, αυτό συνέβη διότι απλά θέλαμε να έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερα τραγούδια που δεν υπήρχαν σε προηγούμενα DVD ή σε κάποια ζωντανή κυκλοφορία πιο πριν.

Έχει πολλή πλάκα όταν το κοινό δεν καταλαβαίνει κάποιο αστείο του Mikael και επικρατεί μια περίεργη σιωπή

Εδώ οφείλω να παραδεχτώ πως υπάρχει και κάτι ακόμα που λατρεύω στα show σας και αυτό είναι οι ομιλίες του Mikael ανάμεσα στα τραγούδια. Απλά λατρεύω την αίσθηση του χιούμορ του! Πως το αντιμετωπίζετε εσύ και τα άλλα μέλη της μπάντας πλέον; Αλήθεια σας λέει και τέτοια κατά τη διάρκεια των προβών ή όλα προκύπτουν αυθόρμητα επί σκηνής;

Μπα όχι, τίποτα! Είναι όλα πολύ αυθόρμητα και να σου πω αυτό είναι που τα κάνει διασκεδαστικά και για εμάς! Διότι, δεν έχουμε ιδέα τι πρόκειται να πει. Ειδικά, σε κάποιες περιπτώσεις έχει πολλή πλάκα όταν το κοινό δεν καταλαβαίνει το αστείο και επικρατεί μια περίεργη σιωπή (γέλια). Στην αρχή ήταν κάπως περίεργο, αλλά πλέον είναι με κάποιον περίεργο τρόπο, πολύ αστείο... (γέλια)

Κάτι ακόμα που ήθελα να ρωτήσω - αν και προφανώς είναι μέρος του χιούμορ του Mikael - είναι γιατί αναφέρεται στο "Era" ως "cock rock" τραγούδι;

Λόγω του μελωδικού του chorus φαντάζομαι! Μεγαλώσαμε ακούγοντας Scorpions κι όλα αυτά. Κι αυτό το τραγούδι έχει κάτι το νοσταλγικό επίσης, αλλά θα έλεγα πως είναι αρκετά πιο progressive σε σχέση με το φυσιολογικό, μελωδικό, cock rock τραγούδι, αν το δεις συνολικά. Μάλλον έχει να κάνει με το chorus όπως ανέφερα. Έχει πλάκα πάντως!

Προσπαθούμε να επιλέγουμε μπάντες που δεν ακούγονται όπως εμείς, για να ανοίγουν τα show μας

Τα τελευταία χρόνια έχετε περιοδεύσει με ονόματα όπως ο Devin Townsend, οι Gojira, οι Anathema, οι Enslaved, οι Caligula’s Horse και αυτά είναι μόνο μερικά που κατέγραψα ανάμεσα σε πολλά... Υπάρχει κάποια μπάντα που θα ξεχώριζες για κάποιο λόγο; Επίσης, το ότι τα support group που έχετε είναι αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους, τι μπορεί να λέει για την μουσική σας;

Προσπαθούμε να επιλέγουμε μπάντες που δεν ακούγονται απαραίτητα όπως εμείς. Είναι ωραίο να βλέπεις ένα show όπου όλες οι μπάντες είναι διαφορετικές μεταξύ τους. Τουλάχιστον εμένα μου αρέσει να βλέπω τέτοιου είδους show. Οπότε, έχει αφενός να κάνει με αυτό και αφετέρου έχει να κάνει με το management μας που μας παρουσιάζει διάφορες ιδέες για τις μπάντες που θα μας ανοίγουν.

Συνήθως, μας αρέσει να περιοδεύουμε με μπάντες που είναι φίλοι μας και τους ξέρουμε καλά. Κάναμε μια περιοδεία στο Ηνωμένο Βασίλειο με μια Νορβηγική μπάντα, τους Enslaved πέρσι, και είχαμε περιοδεύσει ξανά μαζί τους πριν από περίπου δέκα χρόνια, οπότε ήταν ωραία που περιοδεύσαμε ξανά μαζί, ήπιαμε μπύρες κι όλα τα σχετικά.

Τώρα, θέλω να μπεις για λίγο στα δικά μου παπούτσια. Ας πούμε ότι για τους σκοπούς ενός άρθρου που αφορά στα καλύτερα άλμπουμ της metal μουσικής κατά τη δεκαετία των 00s (από το 2000 ως και το 2009) οι Opeth είναι μια από τις ελάχιστες μπάντες που θα εκπροσωπηθούν με δυο άλμπουμ. Ποια δύο άλμπουμ σας από τη δεδομένη χρονική περίοδο θα επέλεγες και γιατί;

Θα έλεγα το "Ghost Reveries" και το "Watershed"...

Ωραία! Και γιατί αυτά κι όχι το "Blackwater Park" ή το "Deliverance" για παράδειγμα;

Δύσκολη ερώτηση...

Κάθε άλμπουμ των Opeth είναι μοναδικό

Το ξέρω... (γέλια)

Θεωρώ πως τα δυο αυτά άλμπουμ συνδέονται λίγο μεταξύ τους. Εγώ παίζω μόνο στο ένα από αυτά, αλλά όταν ακούω το “Ghost Reveries” θεωρώ πως αποτελεί μια νέα κατεύθυνση για τον ήχο των Opeth, αν και θεωρώ πως κάθε άλμπουμ των Opeth είναι μοναδικό. Όλα είναι διαφορετικά μεταξύ τους, κάτι που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της νοοτροπίας των Opeth. Έτσι οφείλει να είναι.

Το "Watershed" είναι το πρώτο άλμπουμ στο οποίο έπαιξε και θεωρώ πως είναι ένα σπουδαίο άλμπουμ, ενώ δίνει και κάποια σημάδια του τι πρόκειται να ακολουθήσει μετά από αυτό...

Και τα δυο είναι πολύ ενδιαφέροντα άλμπουμ... Και το "Blackwater Park" είναι, απλά θεωρώ πως το "Ghost Reveries" έχει κάποια μοναδικά χαρακτηριστικά.

Opeth

Θα συμφωνήσω πως όλα τα άλμπουμ των Opeth είναι μοναδικά και εξαιρετικά και γενικά πολύς κόσμος θεωρεί τους Opeth ως μια από τις σημαντικότερες - αν όχι την σημαντικότερη - μπάντα της εν λόγω δεκαετία. Πώς θεωρείς ότι οι Opeth βοήθησαν τον metal ήχο να πάει μπροστά εκείνη την περίοδο; Αρχικά, θέλω να ξέρω αν συμφωνείς με αυτό κι έπειτα ποιες είναι οι σκέψεις σου γύρω από αυτό...

Θεωρώ πως η μπάντα έχει πολύ καλούς παίκτες, καλούς μουσικούς, καλό μουσικό επίπεδο. Βέβαια, αυτό είναι κάτι το υποκειμενικό και δεν προσπαθώ να πω ότι είμαι καλός μουσικός εγώ ο ίδιος...

Ο τρόπος με τον οποίο ο Mikael γράφει τραγούδια είναι διαφορετικός και κάνει την μπάντα να ξεχωρίζει

Είσαι! Το λέω εγώ, αφού δεν το λες εσύ... (γέλια)

(γέλια) Οκ, σε ευχαριστώ! Αλλά, επίσης, έχει να κάνει και με τον τρόπο με τον οποίο ο Mikael γράφει τραγούδια. Έχει ένα πολύ μοναδικό τρόπο ως προς τους χρόνους, ο τρόπος με τον οποίο γράφει riff είναι αρκετά διαφορετικός από τις άλλες metal μπάντες. Με είχαν εντυπωσιάσει οι Opeth πριν μπω στην μπάντα. Θεωρώ πως είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που κάνουν την μπάντα να ξεχωρίζει.

Ωραία, πριν κλείσουμε, βλέπω ότι έχουν αρχίσει οι ανακοινώσεις για τις πρώτες ημερομηνίες το 2019, οπότε θα ήθελα να μας πει τις σχεδιάζετε αναφορικά με τις συναυλίες του επόμενου έτους και αν έχεις κάποια ένδειξη ότι θα έρθετε στην Ελλάδα αυτή τη φορά, καθώς πάλι έχει περάσει καιρός...

Με στεναχώρησε το ότι δεν ήρθαμε στην Ελλάδα για το "Sorceress", οπότε πραγματικά ελπίζω πως θα μπορέσουμε να έρθουμε εκεί με το επόμενο άλμπουμ, πάνω στο οποίο σύντομα ξεκινάμε δουλειά. Νομίζω πως το επόμενο έτος θα περιοδεύσουμε πολύ. Βέβαια, όλα εξαρτώνται από το πότε θα βγει το άλμπουμ, αλλά ήδη έχουμε ανακοινώσει κάποια φεστιβάλ.

Θα παίξουμε στην Ισπανία σε ένα φεστιβάλ με τους Rainbow και θα φυσικά θα είναι ωραία που θα δούμε τον Richie Blackmore, όπως επίσης θα παίξουμε και σε ένα black metal φεστιβάλ στην Νορβηγία, το Inferno, ενώ έχουμε ανακοινωθεί κι από το Wacken Open Air στην Γερμανία. Επίσης, έχουμε ένα στην Βιέννη, το Vienna Metal Meetting (σ.σ.: από όταν πραγματοποιήθηκε η συνέντευξη έχουν ανακοινώσει μερικά ακόμα, όπως το Download). Υπάρχουν πολλά σχέδια αυτή τη στιγμή, οπότε ελπίζουμε πως θα επιστρέψουμε στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη που συνήθως παίζουμε.

Αυτό θα ήταν υπέροχο! Ήταν ευχαρίστησή μου που είχαμε την ευκαιρία να τα πούμε και σε περιμένουμε από τα μέρη μας!

Ήταν και δική μου! Μου έχουν λείψει οι ελληνικές ντομάτες και η φέτα! (γέλια)

Διαβάστε εδώ την κριτική του "Garden Of The Titans - Live At The Red Rocks Ampitheatre" από τον Χρήστο Καραδημήτρη.

Photo credit: Steve Thrasher​

  • SHARE
  • TWEET