Haken: «Πολλοί νόμιζαν ότι ο τίτλος του δίσκου ήταν πρωταπριλιάτικο αστείο»

Ίσως παρεξηγμένος από πολλούς, ο Ross Jennings βρέθηκε μπροστάρης μια μπάντας που βρίσκεται στο επίκεντρο του «παραδοσιακού» progressive metal. Με μια σταθερά ποιοτική δισκογραφική παρουσία, το "Virus" έρχεται να επισφραγίσει την κατ’ ομολογία του ίδιου βαρύτερη ηχητικά περίοδο της μπάντας. Σε συνθήκες lockdown, μιλήσαμε για τα πάντα, από τους Haken, την προσωπική του καλλιτεχνική δραστηριότητα, τις επιρροές και τους στόχους τους, μέχρι τη συναυλιακή τους συνύπαρξη με τον Mike Portnoy.

Γεια σου Ross, πώς είσαι; Σε πετυχαίνω σε μια περίεργη για όλους μας περίοδο, εν μέσω της κρίσης του κορονοϊού, ελπίζω να είναι όλα καλά γιατί όπως ακούμε η Βρετανία έχει χτυπηθεί έντονα.

Σ’ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου, είμαι καλά, εδώ όλοι σταυρώνουν τα δάχτυλα κι ελπίζουν για το καλύτερο, όχι πως κάνουν και κάτι γι αυτό βέβαια. Δεν είμαι σίγουρος πως είναι και η καλύτερη προσέγγιση αλλά θα δούμε πως θα πάει.

Ναι δυστυχώς σε πολλές χώρες η οικονομία φαίνεται να μπαίνει πάνω από τους ανθρώπους, πάντα καταλήγει η ιστορία να είναι γύρω από το χρήμα. Ας μιλήσουμε όμως για κάτι ευχάριστο στο οποίο όλοι βρίσκουμε καταφύγιο, τη μουσική, τι λες;

Το προτιμώ!

Ας περάσουμε στο νέο δίσκο σας, "Virus". Να σου πω πως τον έχω ακούσει αρκετά και έχω πολύ θετικά συναισθήματα γι' αυτό. Δε μπορώ όμως να μη σε ρωτήσω πως στο καλό γίνεται να βγάζετε δίσκο με τέτοιο τίτλο σε περίοδο παγκόσμιας πανδημίας.

Αρχικά χαίρομαι που το άκουσες και σου άρεσε. Το δουλεύαμε για καιρό και είμαι πολύ χαρούμενος που μπορούμε επιτέλους να το μοιραστούμε με τον κόσμο. Ξέρεις το ανακοινώσαμε δυο μέρες μετά την πρωταπριλιά, δεν ξέρω αν το έχετε κι εσείς έθιμο αλλά νομίζω πως πολύς κόσμος νόμιζε πως ήταν φάρσα και μάλιστα κακή φάρσα, λόγω του τίτλου. Έλαβα πολλά μηνύματα ακόμη και προσωπικά από ανθρώπους του χώρου και του τύπου που απαιτούσαν να μάθουν αν ήταν αλήθεια ή κάποιο άρρωστο αστείο.

Πολύς κόσμος νόμιζε πως o τίτλος ήταν φάρσα και μάλιστα κακή φάρσα

Προφανώς και δεν ήταν πλάκα, κάτι που μας ανάγκασε να βγάλουμε και βίντεο για να το ανακοινώσουμε και να επισημάνουμε πως πρόκειται για ένα project που σχεδιαζόταν πολύ καιρό πριν, για την ακρίβεια δύο χρόνια. Είναι μεγάλη ατυχία ή και τύχη ανάλογα πως το βλέπει κανείς. Το timing σίγουρα μοιάζει άκυρο, αλλά ελπίζω πως με τον καιρό ο κόσμος θα το καταλάβει και θα ξεχωρίσει την τέχνη από την πραγματικότητα.

Για μας ήταν πολύ σημαντικός ο τίτλος γιατί είχε τόσες μεταφορικές αναφορές σε σχέση με τους στίχους και τα θέματα που συζητάμε, όπως και τη σύνδεση με το "Vector" και την ιδέα ενός φορέα ιού. Οπότε όπως καταλαβαίνεις ήταν σημαντικό για μας ο τίτλος να παραμείνει ως έχει όσο κι αν έμοιαζε με κακόγουστο αστείο τη δεδομένη στιγμή.

Το καινούριο σας άλμπουμ "Virus" κινείται και πάλι σε βαριές κατευθύνσεις, με αρκετά απαιτητικές συνθέσεις και ομολογώ πως μου άρεσε πολύ. Πως καταφέρατε να γράψετε υλικό μέσα στην ομολογουμένως γεμάτη περίοδο που ακολούθησε το "Vector"; Πότε προλάβατε να ολοκληρώσετε τα τραγούδια και εν τέλει το δίσκο;

Σε σχέση με αυτό που λες για τον πιο βαρύ ήχο, θα σου έλεγα ναι και όχι. Ίσως για μένα να είναι διαφορετικά επειδή το βλέπω εκ των έσω αλλά νιώθω πως τα πιο βαριά στοιχεία έχουν πάει στο τέρμα, αλλά επίσης είμαστε πιο ανοιχτοί στους ήχους που ίσως κάποιος να θυμόταν από το παρελθόν μας. Νομίζω πως υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία στο "Virus" αν και όπως λές κάποια από τα πολύ heavy στοιχεία έχουν παραμείνει. Πιστεύω πως υπάρχουν πολλά περισσότερα για να απολαύσει κανείς στο δίσκο.

Νομίζω πως υπάρχει μεγαλύτερη ποικιίλα στο "Virus"

Ανέφερες πως σου φάνηκε σύντομο το διάστημα από τον προηγούμενο δίσκο. Aυτό που συνέβη είναι πως γράφαμε συνεχώς, είχαμε πολλές ιδέες ήδη από το "Vector" και όπως προανέφερα το πλάνο ήταν εξ αρχής να πάνε μαζί αυτοί οι δίσκοι, το σκεφτόμασταν από τότε που ξεκινήσαμε να γράφουμε. Είχαμε ιδέες που είχαν μείνει στο ράφι με το σκεπτικό να χρησιμοποιηθούν στο επόμενο άλμπουμ. Οπότε είχε έρθει η στιγμή να χρησιμοποιηθούν αυτές οι ιδέες, και σε συναντήσεις που είχαμε δυο ή τριών ατόμων μεταξύ μας αρχίσαμε να χτίζουμε το project και να το μοιραζόμαστε σταδιακά μεταξύ μας.

Ήταν μια μέθοδος που δούλεψε καλά στο "Vector", αλλά μετά ήμασταν απασχολημένοι και με την περιοδεία και δεν είχαμε προχωρήσει όσο θα θέλαμε. Στην πραγματικότητα το πλάνο μας ήταν να κυκλοφορήσουμε το "Virus" ένα χρόνο μετά το "Vector" αλλά εφόσον είδαμε πως δεν μπορούσαμε να το καταφέρουμε και τα τραγούδια δεν είχαν πάρει τη μορφή που θέλαμε, το αφήσαμε λίγο. Όταν περιοδεύσαμε με τον Devin Townsend στην Ευρώπη βρήκαμε αρκετό χρόνο για να συγκεντρωθούμε στο δίσκο και να τον τελειώσουμε, κάτι που κάναμε. Όταν ήμασταν στο λεωφορείο και δεν παίζαμε, είχαμε φτιάξει ένα αυτοσχέδιο στούντιο και μας ήρθαν και πολλές νέες ιδέες. Το ότι ήμασταν όλοι στον ίδιο χώρο και μοιραζόμασταν τη δημιουργία νομίζω πως βοήθησε πάρα πολύ στο τελικό αποτέλεσμα.

Θεωρώ πως ήταν πολύ πιο ομαδικός δίσκος, με όλους μας στον ίδιο χώρο όπως έκαναν οι μπάντες παλιά. Ήταν κάτι φοβερό για μένα σαν διαδικασία.

Πιστεύεις πως βοήθησε αυτή η αμεσότητα στο να βγούν καλύτερες ιδέες στο δίσκο;

Πιθανόν, αν και δεν έχουμε ποτέ πρόβλημα έλλειψης ιδεών, απλά είμαστε πολύ επιλεκτικοί. Σίγουρα βοηθά στο να καταλήγεις σε αποφάσεις γρηγορότερα όταν όλοι είναι παρώντες. Μερικές φορές μπορεί να περάσουν ακόμη κι εβδομάδες για να καταλήξουμε σε ένα riff ή ένα drum pattern, κι έτσι ο δίσκος μπορεί να πάρει μήνες ή και χρόνια. Μερικές μπάντες μοιράζονται αρχεία διαδικτυακά, κάτι που είναι αρκετά χρονοβόρο. Αυτό είναι ένα από τα πλεονεκτήματα του να αφιερώσεις δυο - τρεις εβδομάδες σε ένα δίσκο, ότι όλα κινούνται πολύ πιο γρήγορα.

Στο δίσκο υπάρχουν μουσικές και στιχουργικές αναφορές σε έναν αγαπημένο χαρακτήρα για τους fans των Haken, τον "Cockroach King". Ποια είναι η σύνδεση με το τραγούδι του "The Mountain";

Το κρατήσαμε κάπως κρυφό στο "Vector", αν ακούσεις προσεκτικά κι εκεί υπάρχουν κάποιοι στίχοι και αναφορές στις μελωδίες του "Cockroach King" εδώ κι εκεί που ίσως και να πέρασαν απαρατήρητες. Το πλάνο ήταν πάντα να πάρουμε τα θέματα από αυτό το τραγούδι και να τα εξερευνήσουμε περισσότερο, να δώσουμε στο χαρακτήρα μια βαθύτερη ιστορία που να απλώνεται σε πολλούς δίσκους, με το "Vector" να αποτελεί το origin story.

Η ιστορία πάει πίσω στη δεκαετία του 50 με ένα ψυχικά ασθενές άτομο, αρχίσαμε να το γυρνάμε σε περισσότερο fantasy ιστορία και σε μια μεταμόρφωση του χαρακτήρα. Τώρα εάν κανείς θα το δει κυριολεκτικά ή όχι, είναι καθαρά επιλογή του. Ήταν όμως αρκετά μυστικό όλο αυτό και έπρεπε να μην το ξεφουρνίσουμε όταν κάναμε το promotion για το άλμπουμ, αλλά με το "Virus" τα πράγματα είναι πολύ πιο εμφανή και δεν κρύβουμε πια το γεγονός αυτής της αναφοράς. Είχε πολύ ενδιαφέρον μουσικά το να ενσωματωθούν αυτές οι αναφορές, όσο και σε στιχουργικό επίπεδο, με το "Messiah Complex" να αποτελεί το βασικό σημείο.

Υπάρχουν διάσπαρτες στιγμές και σε άλλα κομμάτια, είχε γενικά πολύ πλάκα όλο αυτό, δεν μπορώ να εξηγήσω πως το κάναμε, όταν η σύνθεση προχωράει βρίσκεις ευκαιρίες και δοκιμάζεις κάποια πράγματα. Είναι σαν ένα μεγάλο παζλ, εμείς το σκεφτόμαστε σαν να είναι μουσικά αστεία, σαν easter eggs για τους ακροατές μας. Μας δίνει μεγάλη ευχαρίστηση όλο αυτό.

Νομίζω πως και το prog κοινό γενικά εκτιμά πολύ αυτές τις λεπτομέρειες και την αλληλεπίδραση με τον καλλιτέχνη, πάντα ψάχνει το κάτι παραπάνω και νομίζω πως του το δίνετε αυτό.

Ναι όντως, και ξέρεις για μας έχει ενδιαφέρον το κομμάτι πέραν της μουσικής, το artwork που σε βοηθά να συνδέσεις τα στοιχεία και να ανακαλύψεις το σύμπαν που έχουμε φτιάξει με τα τραγούδια και τους στίχους.

Τα κρυμμένα στοιχεία μας θυμίζουν Marvel Universe

Είναι λίγο σαν το Marvel Universe ή το Star Wars Universe, που υπάρχουν στοιχεία πέραν των ταινιών, και μπορείς να βρεις στοιχεία σε σειρές, βιντεοπαιχνίδια κλπ. Εκεί θέλουμε κι εμείς να το πάμε, αλλά προς το παρόν αρκούμαστε στα βιντεο , το artwork και τα ίδια μας τα τραγούδια για να το κάνουμε.

Άρα να φανταστώ πως εξετάζετε και άλλα μέσα για να πείτε αυτή την ιστορία; Ίσως κάποιο videogame ή ένα βιβλίο/κόμικ;

Κοίτα, ιδέες υπάρχουν πολλές, δυστυχώς δεν έχουμε κάποια σχέδια που να είναι έτοιμα προς υλοποίηση. Εγώ θα ήθελα πάρα πολύ να το κάνουμε, υπάρχει μεγάλο περιθώριο στο τι μπορεί να γίνει, με όλους τους δίσκους μας και τα concepts που έχουμε κατά καιρούς. Πάντα προσεγγίζουμε τα τραγούδια μας με ένα οπτικό πρίσμα, πάντα έχουμε ταινίες ως αναφορές για τα τραγούδια, έναν πολύ κινηματογραφικό τρόπο σύνθεσης αλλά νομίζω κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει σε μερικά χρόνια από τώρα.

Με τον ήχο σας να δείχνει να έχει βρει το δρόμο του στις βαρύτερες κιθάρες, βλέπεις την πιο prog rock πλευρά σας να μένει λίγο πίσω; Προσωπικά τη νιώθω λίγο παραμελημένη, και δε σου κρύβω πως μερικά από τα αγαπημένα μου κομμάτια σας δεν θα θεωρούνταν καν metal… Μήπως το "Virus" ήρθε τρόπον τινά να κλείσει αυτό τον κύκλο;

Δεν μπορώ να ξέρω που θα πάμε στο μέλλον, αλλά συμφωνώ μαζί σου, το πακέτο των "Vector" και "Virus" ήταν εξ αρχής σχεδιασμένο να κινείται σε πιο heavy κατεύθυνση αλλά δεν είναι πως πήραμε κάποια απόφαση να παίζουμε για πάντα σε αυτό το στυλ. Μας αρέσουν τόσο πολλά διαφορετικά είδη μουσικής, σίγουρα το metal είναι κάτι που μας φέρνει όλους κοντά σαν μουσικούς, οπότε θέλαμε να εξερευνήσουμε αυτή την πλευρά μας.

Κάπου εδώ φαίνεται να κλείνει αυτό το metal κεφάλαιο

Όπως ξέρεις μας αρέσει το prog rock των 70s και 80s, μας αρέσει η jazz όπως και πιο alternative - prog rock πράγματα. Οπότε υπάρχει τεράστιο περιθώριο για τους Haken να κινηθούν σε οποιαδήποτε κατεύθυνση. Συμφωνώ όμως πως κάπου εδώ φαίνεται να κλείνει αυτό το metal κεφάλαιο, απο εκεί και πέρα θα δούμε που θα πάει. Σίγουρα δε θα εκλείψει από τον ήχο μας, αλλά είμαι διψασμένος για νέα πράγματα.

Ας περάσουμε λίγο στο στιχουργικό κομμάτι. Κάτι που πάντα θαύμαζα σε σας είναι ο τρόπος που δένετε τους στίχους με τη μουσική, ειδικά με τα "ρυθμικά παιχνίδια" που κάνετε. Αλήθεια, πως καταλήγετε σε αυτό το αποτέλεσμα; Προκύπτει με δοκιμές ή το σχεδιάζετε εξ αρχής αφού ολοκληρωθεί η σύνθεση της μουσικής ενός κομματιού;

Κάνουμε πολλές δοκιμές είναι η αλήθεια. Μου άρεσε η έκφρασή σου "ρυθμικά παιχνίδια", όντως μπορεί να είναι μια πρόκληση, ειδικά με το υλικό που γράφει ο Ray. Πολλές φορές προσπαθεί να κρύψει ένα περίπλοκο ρυθμικό μοτίβο πίσω από απλούς ρυθμούς, κάτι που σε κρατά σε εγρήγορση.

Εγώ πολλές φορές ξεκινάω με μια ιδέα που θα έρθει, συνήθως είναι αρκετά ενστικτώδες οπότε δε σκέφτομαι με όρους μουσικής θεωρίας αλλά περισσότερο με συναίσθημα και προσπαθώ να εκφράσω αυτό που νομίζω πως θα είναι ευχάριστο στο αυτί μου. Κυρίως με μελωδίες, χωρίς λέξεις και προσπαθώ να χαράξω τις φωνητικές γραμμές. Είναι μια πολύ διασκεδαστική διαδικασία και μερικές φορές είναι τόσο πετυχημένο που το κρατάμε μέχρι το τέλος, ίσως αλλάζοντας μικρά πράγματα.

Άλλες φορές πάλι οι υπόλοιποι θα προτείνουν κάποια πράγματα και τρόπους να κάνουμε αλλαγές, είναι κι αυτό πολύ σημαντικό να μπορείς να είσαι ανοιχτός σε προτάσεις. Τα φωνητικά είναι το πρώτο πράγμα που πολλές φορές προσέχει κανείς οπότε είναι πολύ σημαντικό να είναι όλοι ευχαριστημένοι με τις μελωδίες. Αφού λοιπόν μουσικά έχουμε καταλήξει στα πατήματα, αρχίζω να τοποθετώ λέξεις, και βρίσκω τα κατάλληλα θέματα για τα οποία θέλω να μιλήσω. Από εκεί και πέρα γίνεται ένα μεγάλο παζλ, είναι μια πολύ ευχάριστη διαδικασία. Μάλιστα, ακούγαμε κάποια πρώιμα demos από τα singles και είχε ενδιαφέρον το πόσο κοντά στο τελικό προϊόν ήταν. Πολλές από τις δυνατές μελωδίες του δίσκου ήταν εκεί απο την αρχή.

Πόσο σας έχει επηρεάσει προς το παρόν η πανδημία; Ο καλλιτεχνικός χώρος δυστυχώς έχει χτυπηθεί άσχημα, με τις συναυλίες ουσιαστικά να έχουν παγώσει, και όταν μιλάμε για τον πλέον βασικό πυλώνα χρηματοδότησης για τους μουσικούς, φαντάζομαι πως τα πράγματα δεν είναι ευχάριστα…

Είμαστε τυχεροί γιατί έχουμε ένα δίσκο να προμοτάρουμε, αλλά συμπονώ πολλούς καλλιτέχνες που δεν είναι σε αυτή τη θέση. Εμείς είμαστε αρκετά απασχολημένοι με τον τύπο, κανοντας συνεντεύξεις, μουσικά βίντεο οπότε δεν είναι πως ήμασταν χαλαροί όλη αυτή την περίοδο.

Eίμαστε τυχεροί που έχουμε ένα δίσκο να προμοτάρουμε

Από την άλλη, για τα παιδιά της μπάντας που έχουν οικογένεια ήταν μια ευκαιρία να περάσουν χρόνο με τα παιδιά τους. Εγώ επανασυνδέθηκα με την κιθάρα μου και βρήκα ευκαιρία να γράψω μερικά δικά μου τραγούδια.

Υπάρχει δηλαδή κάποιο ενδεχόμενο για solo κυκλοφορία από σενα;

Ναι ίσως το κυκλοφορήσω μελλοντικά, γιατί είχα πολλά να πω. Νομίζω πως το 2021 θα είναι άλλη μια χρυσή εποχή για τη μουσική. Πολύς κόσμος έχει γράψει μουσική αυτό τον καιρό. Τώρα εμείς πρέπει να συντονιστούμε και να προσπαθήσουμε να κάνουμε πλάνα για του χρόνου, επειδή θέλουμε πολύ να βγούμε στο δρόμο και να παίξουμε το νέο υλικό. Είναι φρέσκο και μας ενθουσιάζει, είμαστε πολύ περήφανοι για τους δυο τελευταίους μας δίσκους οπότε ανυπομονούμε να επιστρέψουμε στη σκηνή. Ας ελπίσουμε για το καλύτερο και ο κόσμος να δείξει σύνεση για να το σταματήσουμε όλο αυτό.

Είστε αρκετά δραστήριοι online, έχετε σκεφτεί να κάνετε κάποια διαδικτυακή συναυλία όπως πολλές άλλες μπάντες έχουν κάνει; Πως βλέπεις αυτή τη νέα πραγματικότητα;

Ναι πλέον έχουμε ξεκινήσει κάποια streams στο twitch περισσότερο για συζήτηση γύρω από τη μουσική μας, κάναμε και μερικά παιχνίδια όπως βραδιές με quiz που νομίζω πως είναι πολύ διασκεδαστικά. Είναι κι ένας ωραίος τρόπος να αλληλεπιδράσουμε με το κοινό και να πάρουμε υποστήριξη. Τώρα όσον αφορά σε κάποια συναυλία, είναι αρκετά δύσκολο γιατί είμαστε διάσπαρτοι, τέσσερις απο μας ζούμε στο Ηνωμένο Βασίλειο αλλά οι άλλοι δυο ζουν ο ένας στο Μεξικό κι ο άλλος στις Η.Π.Α. οπότε είναι σχεδόν αδύνατο να μαζευτούμε σε ένα χώρο και να παίξουμε ζωντανά. Είναι κρίμα αλλά δε μπορούμε να κάνουμε κάτι τώρα. Εκτός αν κάνουμε κάτι ακουστικό, αλλά δεν έχουμε πλάνα για κάτι τέτοιο προς το παρόν.

Μιας κι ανέφερες το ακουστικό, ίσως είναι μια καλή ευκαιρία να ακούσουμε τα τραγούδια που έχεις γράψει αυτή την περίοδο, σε ένα ανάλογο stream.

Ναι δεν ξέρω αν μπορώ να μιλήσω για κάτι τέτοιο, ειναι ολα demo σε αυτή τη φάση. Αυτό που έχω μπροστά μου είναι μερικά τραγούδια που νομίζω πως μπορούν να έχουν απήχηση σε πολύ κόσμο. Θα δούμε, δεν είναι κάτι που γίνεται για τη φήμη, αλλά ήταν θεραπευτικό για την ψυχή μου να γράψω αυτό το υλικό. Είμαι τραγουδιστής σε μια μπάντα για δέκα χρόνια τώρα και το να ξαναπιάσω την κιθάρα μου και να γράψω ολόκληρα τραγούδια μόνος μου ήταν κάτι που ανέβαλα για καιρό. Ήταν πολύ καλό που είχα αυτή την ευκαιρία να το κάνω επιτέλους οπότε ας έχετε το νου σας, ελπίζω να μπορέσω σύντομα να έχω κάτι για σας.

Αφήνοντας για λίγο τους Haken στην άκρη, δε μπορώ να μη σε ρωτήσω για τη συνεργασία σας με τον Mike Portnoy και τη "Shattered Fortress" περιοδεία που κάνατε. Πως προέκυψε η πρόταση από τον ίδιο, και πως ήταν σαν εμπειρία για σας;

Είναι μεγάλη μου χαρά να μιλάω γι αυτό. Σίγουρα είναι ένα από τα πιο σημαντικά σημεία της καριέρας μου μέχρι στιγμής. Δεν είναι κρυφό πως είμαστε τεράστιοι fans των Dream Theater και θα είμαστε για πάντα. Προφανώς αυτή η περίοδος με τον Mike στην μπάντα ήταν πολύ αγαπημένη για μας και μια τεράστια επιρροή. Ο Mike ήταν πάντοτε πολύ υποστηρικτικός με τους Haken από τότε που άκουσε το "Cockroach King" και τότε στα μάτια μας ήταν όλοι θρύλοι, μόνο και μόνο να τους γνωρίσουμε ήταν κάτι φοβερό.

Η περίοδος με τον Portnoy στους Dream Theater μας άσκησε τεράστια επιρροή

Καταλαβαίνεις πως το να παίζουμε αυτά τα κομμάτια κάθε βράδυ ήταν συγκλονιστικό, ήθελα κάποιος να με τσιμπήσει. Παίζαμε κομμάτια από τον αγαπημένο μας δίσκο όλων των εποχών (Scenes From A Memory) και νιώθαμε την αγάπη του κοινού με τον Mike πίσω από το κιτ.

Ήταν μια μοναδική εμπειρία, δεν ξέρω αν θα ξανασυμβεί ποτέ αλλά η ανάμνηση αυτή θα με συντροφεύει για όλη μου τη ζωή. Ο James LaBrie ήταν μεγάλη επιρροή στα φωνητικά μου και δεν έχω μιλήσει μαζί του γι αυτό αλλά θέλω να πιστεύω πως όσο μπορούσα απέδωσα σωστά τα κομμάτια.

Ο ήχος ήταν πολύ δυνατός με τρεις κιθάρες, είχαμε τον Rich αριστερά και τον Charlie δεξιά, αλλά είχαμε και τον Eric Gillette να παίζει πολλά από τα solos πέρα από τα riffs. Ήταν σαν να ακούς τα κομμάτια σε τέσσερις διαστάσεις.

Αλήθεια, ένας στοχος επετεύχθη με το "Shattered Fortress" tour. Ποιες άλλες μπάντες πιστεύεις θα ταίριαζαν με τους Haken συναυλιακα;

Σίγουρα οι Caligula’s Horse, το νέο τους υλικό είναι φανταστικό και θα ήθελα πολύ να περιοδεύσουμε μαζί τους. Τους έχω γνωρίσει και είμαστε φίλοι οπότε πιστεύω πως θα ήμαστε ένα πολύ δυνατό πακέτο. Φυσικά πάντα συζητάμε να βγουμε σε tour με τους Dream Theater δεν νομίζω όμως να συμβεί ποτέ, μάλλον είναι πολύ το υλικό για μια βραδιά. Άλλη μια μπάντα που θα ήθελα πολύ να συνυπάρξουμε συναυλιακά είναι οι Opeth, είναι κι αυτοί μια σημαντική επιρροή, η μουσική τους είναι τόσο διαφορετική, θα ήθελα πολύ να ανοίξουμε τις συναυλίες τους. Σίγουρα η περιοδεία με τον Devin Townsend ήταν επίσης φανταστική, ούτε που το ονειρευόμασταν ποτέ. Φυσικά και η Ελλάδα είναι στους στόχους μας αφού δεν έχουμε έρθει ποτέ.

Πάντως αν εξαιρέσουμε την πανδημία, θα ήμουν αισιόδοξος για το κοινό σας εδώ. Όταν είχαν έρθει οι συμπατριώτες σας οι TesseracT πριν δυο χρόνια έγινε χαμός και δεν το περίμενα προσωπικά, κάτι που δείχνει πως ο κόσμος εδώ θέλει να δει φρέσκα ονόματα στον progressive metal χώρο.

Χαίρομαι πολύ που το ακούω, εγώ θα το μεταφέρω στους σχετικούς ανθρώπους να ξέρεις. Προφανώς κι εμείς θέλουμε να έρθουμε αλλά όπως γνωρίζεις δεν είναι πάντα στον έλεγχο της μπάντας αυτό. Ελπίζουμε για το καλύτερο σίγουρα.

Αυτό ελπίζουμε κι εμείς. Μπορείς να κλείσεις τη συνέντευξη με ένα μήνυμα για το ελληνικό κοινό.

Δεν είχα υπόψιν ότι είστε παραπάνω από δυο άτομα (γέλια)! Είμαι σίγουρος πως θα έρθουμε να σας δούμε από κοντά όταν ο κόσμος επιστρέψει σε μια κανονικότητα και μπορούμε ξανά να ταξιδέψουμε. Ανυπομονούμε να παίξουμε τόσο τη νέα όσο και την παλιότερη μουσική μας για σας και ευχαριστούμε για την υποστήριξη!