Haken

Ποια διαβολική συγκυρία μπορεί να προκύψει, ώστε να κυκλοφορείς δίσκο με τίτλο "Virus" εν μέσω μιας τεράστιας παγκόσμιας πανδημίας; Η ανακοίνωση του δίσκου πρωταπριλιάτικα ίσως έκανε μερικούς να πιστέψουν ότι επρόκειτο περί κακόγουστης πλάκας. Καμία σχέση βέβαια. Η έκτη δουλειά των Haken συνεχίζει από εκεί που τους άφησε το "Vector", με το οποίο συνδέεται μουσικά και θεματικά.

Η βαρύτερη προσέγγιση συνεχίζεται κι εδώ

Η βαρύτερη προσέγγιση συνεχίζεται κι εδώ, με τις χαμηλοκουρδισμένες κιθάρες να πρωταγωνιστουν. Με το καλημέρα κιόλας, το "Prosthetic" με το επιθετικό riffing δείχνει τις προθέσεις της μπάντας. Στο "Invasion" επιστρέφουν τα χαρακτηριστικά ρυθμικά παιχνίδια, με τα φωνητικά και τους στίχους να χτίζουν με έξυπνο τρόπο πάνω στο rhythm section.

Δε θα μπορούσαν να λείπουν οι μακροσκελεις συνθέσεις σαν το "Carousel", ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κομμάτια του δίσκου που αλλάζει όψεις και σε κρατά σε εγρήγορση. Το "The Strain" θα μπορούσε να είναι τμήμα του "Cocoon" του κιθαρίστα της μπάντας, Richard Henshall, με την κιθαριστικη μελωδία στο τέλος να μου έχει χαραχθεί στο μυαλό από την πρώτη ακρόαση.

Περίπλοκοι ρυθμοί, αναφορές σε videogames και ακραία τεχνική επιδεξιότητα

Η μελωδική πλευρά των Haken κρύβει μπόλικη ομορφιά, κάτι που ξεδιπλώνεται στο "Canary Yellow" και είναι μια στιγμή ηρεμίας πριν την καταιγίδα του πενταμερούς "Messiah Complex", το οποίο συνεχίζει την ιστορία του Cockroach King, που ξεκίνησε πίσω στο "The Mountain". Πέραν των μελωδικων και λυρικων αναφορών, αυτό το μουσικο εγχείρημα αποτυπώνει το σύνολο των στοιχείων που χαρακτηριζουν τη μπάντα. Περίπλοκοι ρυθμοί, παράξενες μελωδίες και ηχητικά εφέ, αναφορές σε video games και φυσικά ακραία τεχνική επιδεξιότητα όλα δίνουν το παρόν στην επικοτερη στιγμή του "Virus".

Ο επίλογος έρχεται με το "Only Stars", θυμίζοντας την ανακούφιση που νιώθεις με την ολοκλήρωση μιας μεγάλης και γεμάτης εκπληξεις περιπέτειας. Σαν να κλείνει ένας κύκλος. Απ Ότι μας είπε και ο ίδιος ο τραγουδιστής της μπάντας, ίσως και να είναι έτσι, αφού εξ’αρχής το "Vector" και το "Virus" θεωρούνταν ως κομμάτια του ίδιου παζλ.

Αδιαμφισβήτητα οι Haken έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα δικό τους ήχο, και φαίνεται πως στις τελευταίες τρεις δουλειές τους σταδιακά μετακινηθηκαν προς τη βαρύτερη πλευρά τους, χωρίς όμως να χάσουν το χαρακτήρα τους. Το "Virus" μοιάζει με το τελευταίο βήμα μιας καλά σχεδιασμένης διαδρομή. Το που θα βγάλει το επόμενο βήμα είναι σίγουρα αβέβαιο αλλά συνάμα ενδιαφέρον. Σίγουρα πάντως θα είμαστε εκεί για να το δούμε.