Συνέντευξη: Primordial

Λίγες ώρες πριν την εμφάνιση των Primordial στο AN Club, o Alan Averill, κινητήρια δύναμη και frontman του group, επέλεξε να χαλαρώσει, πίνοντας μια amstel σε γνωστή καφετέρια των Εξαρχείων, με την παρέα των Deströyer 666 και τις αυθόρμητες ερωτήσεις ερωτήσεις του γράφοντος, οι οποίες έμοιαζαν περισσότερο με τη ροή μιας φιλικής συνομιλίας. Τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει κανείς, εξ' άλλου, από έναν Ιρλανδό; Ο Alan Averill στάθηκε λαλίστατος, ιδιαίτερα ανοικτός, μίλησε για τον επερχόμενο δίσκο της μπάντας, την underground metal σκηνή, παλιές ξεχασμένες ιστορίες, ενώ δεν παρέλειψε να σχολιάσει και το σκηνικό της οικονομικής κρίσης που διανύουμε...



Πρόσφατα έλαβαν χώρα τα γυρίσματα του πρώτου σας DVD. Έχεις να πεις κάποια λόγια περί αυτού; Ποια είναι η γνώμη σου για την απόδοση του υλικού που βρίσκεται στο "To The Nameless Dead"; Νομίζω πως ο ίδιος είχες πει πως εκείνα τα κομμάτια χρειαζόνταν τελικά ένα τραχύτερο feeling.
Η εταιρία παραγωγής ήταν από το Δουβλίνο, και η οποία ανήκει παρεμπιπτόντως στον ξάδερφό μου, οπότε δε μπορούσαμε να το γυρίσουμε κάπου αλλού. Επιπλέον, ήταν η πρώτη πραγματική ευκαιρία μας να γυρίσουμε κάτι τέτοιο, οπότε άξιζε να γίνει εκεί... Τώρα για τα κομμάτια, ξέρεις, όλα στο live βγαίνουν τραχύτερα και πιο γρήγορα...

Η αλήθεια είναι πως δεν το έχω δει ακόμα κι αναρωτιέμαι πως βγήκε το "Traitor’s Gate"...
Πολύ καλό! Ήταν από τα κομμάτια που μας ανησυχούσαν περισσότερο, αλλά τελικά βγήκε πολύ καλό! Γενικά, δεν έχουμε κάποιο παράπονο από τα γυρίσματα και το αποτέλεσμα δείχνει λίγο διαφορετικό σε σχέση με τα περισσότερα DVD που κυκλοφορούν. Είναι πιο αναλογικό κι ωμό, συγκριτικά μιλώντας.

Αυτό είναι κάτι που πιστεύω πως λείπει τον τελευταίο καιρό, δηλαδή η φυσική αίσθηση του αναλογικού ήχου.
Η όλη ατμόσφαιρα του show έχει γυριστεί λες και πρόκειται για ένα '70s show. Πέραν των όποιων θεμάτων σχετικά με τον ήχο, υπάρχουν αρκετά ασπρόμαυρα σημεία και γενικά προσπαθήσαμε να δείχνει περισσότερο σαν ένα κλασσικό rock show των '70s. Δεν είναι πολύ γυαλισμένο, ούτε πολύ ψηφιακό.

Έχετε ξεκινήσει τη δουλειά πάνω στο νέο υλικό;
Ναι, έχουμε κοντά στα 7 με 8 νέα τραγούδια και θα ηχογραφήσουμε για 3 με 4 εβδομάδες... ακούγονται κοντά στο συνηθισμένο ύφος των Primordial, με κάποιες μικρές διαφοροποιήσεις.

Κι όσον αφορά το θέμα της μίξης και παραγωγής;
Προσπαθούμε να πάμε ακόμη περισσότερο προς τα πίσω.



Μου άρεσε πολύ το αποτέλεσμα στο "The Gathering Wilderness". Είχε μια πραγματική αίσθηση του "Hammerheart".
Ναι, αλλά θα θέλαμε να είχαμε κάτι που να θυμίζει περισσότερο τα "Heaven & Hell", "Killers", "Emperor's Return", "Restless And Wild", κλασσικά rock album με δυνατά τύμπανα και πλούσιο ήχο.

Κάτι κοντά στον τελευταίο δίσκο, δηλαδή.
Με πιο «ανοικτό» ήχο, με περισσότερα τύμπανα και πιο πλούσιο μπάσο. Κι αυτό είναι πολύ δύσκολο να γίνει, επειδή πλέον όλα είναι συμπιεσμένα και ψηφιακά. Είναι πολύ δύσκολο να πιάσεις αυτό το συναίσθημα πλέον.

Θεωρείστε μια αρκετά γνωστή μπάντα, ειδικά μετά το τελευταίο σας album. Κατά πόσο θεωρείς πως εξακολουθείτε να αποτελείτε μέρος του underground;
Προήλθαμε από το underground και πάντα θα θεωρούμε τον εαυτό μας μέρος του. Η αλήθεια είναι πως έχουμε μεγαλώσει αρκετά για να θεωρούμαστε μια «underground μπάντα». Θεωρώ πως όταν ξεπεράσεις ένα νούμερο της τάξης των 7 με 8 χιλιάδων πωλήσεων δε μπορείς να θεωρείσαι μια underground μπάντα πια. Νομίζω όμως πως αυτός ο χώρος μας σέβεται, επειδή προερχόμαστε από εκεί και τηρούμε τα όποια σέβη στις καταβολές μας. Όπως ανέφερα όμως, πάντα θα θεωρούμε τον εαυτό μας μέρος του.

Ξέρεις, χαίρομαι πραγματικά που η στάση σας όσον αφορά τη μουσική δεν έχει αλλάξει καθόλου. Τυχαίνει να διαβάζω τακτικά τα κείμενα που γράφεις στο blog σας και παρατηρώ πως όχι μόνο εξακολουθείτε να αποτελείτε μέρος αυτής της σκηνής, αλλά την παρακολουθείτε επίσης.
Φυσικά, τίποτα δεν αλλάζει. Προσωπικά ανήκω σε αυτό το χώρο από το '87 - '88 κι ακόμη ενδιαφέρομαι να ακούω νέες μπάντες, ή να μαθαίνω τι συμβαίνει με αυτές. Την τελευταία φορά που παίξαμε εδώ μοιραστήκαμε τη σκηνή με τους Dead Congregation.

Είναι απίθανη μπάντα.
Φυσικά, η μπάντα «σκοτώνει» κι εγώ ήμουν σε φάση «πρέπει να φέρουμε τους Dead Congregation να παίξουν». Υπάρχουν τόσες καλές νέες μπάντες που έχουν βγει τα τελευταία πέντε χρόνια και είναι πολλοί οι φίλοι μου με τους οποίους μεγάλωσα και η συλλογή δίσκων τους σταμάτησε κάπου κοντά στο 1995 και δεν ενδιαφέρονται για κάτι καινούργιο. Πρέπει να ξέρεις τι συμβαίνει εκεί έξω, πρέπει να εμπνέεσαι από νέα πράγματα, οπότε πάντα προσπαθώ να παρακολουθώ όσα συμβαίνουν.



Υπάρχει πλέον κι ένα νέο κύμα old school death metal σχημάτων...
Ναι, όλες αυτές οι μπάντες όπως οι Repugnant, Kaamos, Necros Christos, Dead Congregation, Tribulation... υπάρχει μια σειρά από νέες μπάντες που παίζουν death metal με τον σωστό παλιό τρόπο, δίχως να τις νοιάζει να είναι πολύ τεχνικές, παρά μόνο να πιάνουν το σωστό συναίσθημα Οι Necros Christos πιστεύω πως είναι οι καλύτεροι αυτή τη στιγμή, μετά έχουμε τους Dead Congregation, Kerasphorus, Repugnant, Kaamos... αυτοί έχουν διαλύσει, βέβαια. Είναι κι οι Lie In Ruins από τη Φινλανδία, οι Cruciamentum είναι επίσης πολύ καλή μπάντα, όπως κι οι Grave Miasma.

Κι όσον αφορά το black metal;
Το black metal που ακούω αυτό τον καιρό είναι περισσότερο του τύπου Deathspell Omega.

Εννοείς την «Ορδόδοξη» σκηνή;
Ναι, μου αρέσουν οι Funeral Mist κι οι Deathspell Omega. Μου αρέσουν κάποια «ορθόδοξα» σχήματα. Και φυσικά, μου αρέσουν οι Watain.

Τι θα έλεγες για τους Wodensthrone; Μου θύμισαν έντονα εσάς, καθώς και τους Negură Bunget.
Ναι, είναι καλοί. Όπως και οι Fen, οι οποίοι κάνουν κάτι παρόμοιο. Είναι πολλές μπάντες που έχουν βγει τα τελευταία πέντε χρόνια κι έχουν κάποιες Primordial επιρροές εδώ κι εκεί. Μου αρέσουν κι οι Drudkh, οι Negură Bunget, οι Vrani Volosa από τη Βουλγαρία...

Ποιές θα έλεγες πως είναι οι βασικές επιρροές για τον ήχο των Primordial;
Οι Bathory, Celtic Frost, Venom, Sabbat, Thin Lizzy, Judas Priest, Manowar, Slayer, παλιοί Metallica, Megadeth, παλιοί Kreator, Dio... συνηθισμένα πράγματα.

Όσον αφορά τον Dio, είναι κρίμα αυτό που συνέβη.
Πράγματι. Τουλάχιστον έζησε μέχρι τα 67 του. Θα ήταν χειρότερο αν πέθαινε στα 28 του και δεν προλάβαινε να κάνει τίποτα.



Μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου να παίζει ζωντανά σε αυτή την ηλικία;
Δεν ξέρω, το να βάφομαι με αυτό τον τρόπο και να κάνω τα ίδια πράγματα όταν θα είμαι 50... Αυτό που συνέβη με αυτές τις παλιές μπάντες είναι ότι πούλησαν εκατομμύρια δίσκους, είχαν τη δυνατότητα να ζήσουν από αυτό κι αυτό έκαναν. Οι μεγάλες μπάντες σήμερα πουλάνε 10.000 δίσκους, δε μπορούν να ζήσουν από αυτό και δεν υπάρχει κάποια καριέρα που να ξεπερνά τη διάρκεια των 10 ετών.

Όσον αφορά metal σχήματα από την Ιρλανδία, φαίνεται πως έχεις ασχοληθεί με τη σκηνή σας. Φερ’ ειπείν, θυμάμαι πως είχες πει κάποια καλά λόγια και για τους Darkest Era.
Ναι... οι Darkest Era πρόκειται να υπογράψουν στη Metal Blade, ξέρεις.

Αλήθεια; Το EP τους ήταν φανταστικό.
Ναι, είναι πολύ καλή μπάντα και πραγματικά πολύ νέοι. Θα μπορούσα να πω ότι είναι «παιδιά», αλλά εντάξει, κάτι τέτοιο δε θα ήταν δίκαιο, επειδή έχουν πολύ ταλέντο και αξίζουν κάτι παραπάνω. Προσπάθησα ο ίδιος να τους βοηθήσω να υπογράψουν στη Metal Blade. Παίζουν αυτή τη μίξη Omen, Thin Lizzy και Primordial... ίσως με λίγο από Helstar και Virgin Steele. Κι είναι πραγματικά πολύ καλοί.

Είναι επίσης και οι Mael Mordha, όπως και οι Mourning Beloveth, με τους οποίους έχετε παίξει εδώ... Οπότε, έχεις υπ’ όψη κάποια άλλη καλή μπάντα από την Ιρλανδία;
Μια αρκετά καλή μπάντα είναι οι For Ruin. Η σκηνή είναι λίγο παράξενη, γενικά, λείπουν αρκετά πράγματα. Όλα μοιάζουν κέλτικα ή doomίζουν αρκετά. Δεν υπάρχουν πολλές καθαρές metal μπάντες.

Τι θα έλεγες για τους Altar Of Plagues; Σου αρέσουν;
Είναι αρκετά καλοί και έχουν και μεγάλη δημοτικότητα αυτό τον καιρό. Δεν είναι τόσο αυτό που θα αποκαλούσαμε ως «metal guys», αλλά είναι πολύ καλοί.



Έχεις κάποια ανάμνηση να μοιραστείς από τις εμφανίσεις σας στην Αθήνα; Θυμάμαι ένα χαρακτηριστικό συμβάν που αφορά στη συναυλία που είχατε δώσει στην Πάτρα... ξέρεις τι εννοώ.
Ναι, είχαν ανοίξει τα παντελόνια μου (σ.σ.: γέλια)! Είναι πραγματικά αστείο. Και δεν το είχε προσέξει κανείς. Καθόμουν και τραγουδούσα, ώσπου πρόσεξα κάποιον να μου δείχνει με το δάχτυλό του κι έτρεξα αμέσως να βάλω μια μπλούζα μπροστά, την έδεσα σα να είναι φούστα. Κανείς δεν είχε προσέξει τίποτα, ήταν όλοι πολύ απασχολημένοι με το να κάνουν headbanging κι αυτός ήταν ο ένας τύπος που το πρόσεξε. Ήταν πολύ αστείο. Κι έχουμε πολλές καλές αναμνήσεις, αλλά και πολλές άσχημες. Όπως τότε που φύγαμε στις 8 με 9 το πρωί με τρένο απ' τη Θεσσαλονίκη για να παίξουμε στην Αθήνα -ενώ είχαμε μείνει ξύπνιοι όλο το βράδυ- και πιαστήκαμε στα χέρια την ώρα που προσπαθούσαμε να βάλουμε στο τρένο όσους είχαν μεθύσει.

Πότε έγινε αυτό; Το 2003;
Όχι, το 2005. Προσπαθούσαμε να φύγουμε όλοι με το τρένο και κάποιοι δεν ήθελαν να φύγουν κι έγινε αυτό το σκηνικό.

Είχατε κι αρκετά προβλήματα στην εμφάνιση σας στην Αθήνα τότε. Με τους ενισχυτές, αν θυμάμαι καλά.
Ναι... πάντα κάτι τυχαίνει όταν ερχόμαστε στην Ελλάδα, αλλά εμείς απλά συνεχίζουμε. Κάτι αστείο ή κάτι στραβό θα τύχει. Ο ενισχυτής μπορεί να χαλάσει ή το τρένο να αργήσει. Πέρναμε όμως πολύ καλά κι έχω επισκεφθεί όλα τα αρχαία μνημεία που είχα τη δυνατότητα.

Όπως ανέφερα, διαβάζω τακτικά τα πράγματα που γράφεις στο blog κι αρκετά από αυτά αφορούν την όλη οικονομική κατάσταση στον κόσμο. Δεν ανησυχείς πως κάτι τέτοιο ίσως χαρακτηρίσει τους Primordial ως μια πολιτικοποιημένη μπάντα;
Έχω τη γνώμη μου σχετικά με την πολιτική και υπάρχουν θέματα που αφορούν την πολιτική στους δίσκους των Primordial. Στους τελευταίους δίσκους υπάρχουν αναφορές στη μοντέρνα πολιτική, όπως και στην αντίστοιχη ιστορική. Είμαι ένας άνθρωπος που ασχολείται αρκετά με αυτά κι ενώ από τη μια ισχύει ότι δε θα ήθελα να χαρακτηριστούμε ως ένα πολιτικοποιημένο σχήμα, από την άλλη τα blogs μου σχετικά με το τραπεζικό σύστημα ή την πολιτική κατάσταση στην Ιρλανδία έχουν γίνει πραγματικά για να δώσουν στον κόσμο διορατικότητα και να ανοίξουν λίγο τα μάτια στον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος λειτουργεί. Ελπίζω πως γίνεται αντιληπτή η διαφορά στο τι είναι οι Primordial και ποιος είμαι εγώ, επειδή οι Primordial δεν είναι η πλατφόρμα με τον οποία εκθέτω τις πολιτικές μου απόψεις, αλλά εξακολουθώ να είμαι ο τραγουδιστής τους. Πιστεύω πως θα ήταν κρίμα να υπάρχει αυτό το μικρό μερίδιο προσοχής να μη βγάλουμε κάποια πράγματα προς τα έξω.



Ίσως θα έπρεπε να πεις περισσότερα για την όλη κατάσταση στην Ιρλανδία, καθώς το μεγαλύτερο μέρος όσων σας διαβάζει δεν έχει ιδιαίτερη επαφή με την καθημερινότητά σας.
Ξέρεις, η κρίση στην οποία βρισκόμαστε έχει κινητοποιηθεί από τις τράπεζες και την κυβέρνηση. Δεν έχει ιδιαίτερη διαφορά από την αντίστοιχη που βίωσαν στην Αμερική το 1920, στην οποία οι Rockefellers πέταξαν τα χρήματά τους σε ορισμένες τράπεζες για να τις δουν να καταρρέουν, ώστε να τις αγοράσουν για ψίχουλα. Ακριβώς το ίδιο πράγμα συμβαίνει και τώρα και οι τράπεζες κηρύσσουν χρεωκοπία για να επαναχρηματοδοτηθούν με τα λεφτά του κοινού, αφότου έχουν τζογάρει με τα χρήματά του. Πιστεύω πως το όλο πράγμα έχει σχεδιαστεί για να επαναχρηματοδοτήσουν τις τράπεζες με τα διπλάσια χρήματα σε σχέση με πριν. Το μεγαλύτερο κομμάτι των χρημάτων αυτών είναι εικονικό. Τώρα, με τη χώρα σας, πιστεύω πως το βασικότερο πρόβλημά σας είναι πως η κυβέρνησή σας είπε ψέματα για την κατάσταση του δημοσίου χρέους και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να χρεοκοπήσετε. Αυτό που πιστεύω πως θα έπρεπε η Ελλάδα να κάνει είναι να αφήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση και να γυρίσει στη δραχμή. Το νόμισμά σας θα υποτιμηθεί κάτω από τη δική σας αρχή, που σημαίνει πως θα μπορέσετε να έχετε ξένες επενδύσεις, επειδή τα πάντα θα είναι φτηνά. Όπως είπα, όμως, δε μπορείτε να το κάνετε αυτό, επειδή είστε μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι αν χρεοκοπήσετε, θα τραβήξετε κάτω το Ευρώ ως νόμισμα...

Γιάννης Καγκελάρης