Συνέντευξη Thine (Paul Groundwell)

Οι Βρετανοί Thine επανακάμπτουν μετά από οχτώ χρόνια δισκογραφικής απουσίας με το νέο τους άλμπουμ, "The Dead City Blueprint", κι ο ιδρυτής / κιθαρίστας / στιχουργός της μπάντας, Paul Groundwell, μας μίλησε για τη νέα αυτή αρχή του συγκροτήματος. Μας εξήγησε από πού πηγάζει όλη αυτή η μελαγχολία, μας μίλησε για την μεγάλη τριάδα του βρετανικού ατμοσφαιρικού metal, τις διαφορές μεταξύ του βρετανικού και του σουηδικού ήχου και απάντησε με ωραίο τρόπο σε όλες ερωτήσεις που του τέθηκαν.

Γεια σου από την Ελλάδα, όπου ο κόσμος πραγματικά εκτιμά λίγο μελαγχολία στη μουσική του, παρόλο που δεν έχουμε τον ανάλογο καιρό όπως εκεί στην Γηραιά Αλβιόνα. Αλήθεια, είναι ο καιρός σημαντικός παράγοντας στην μουσική που παίζετε ή είναι απλά η γνώμη μου;
Γεια και από μένα! Θα έλεγα ότι ο νεφελώδης καιρός έχει λίγο επίδραση και πιθανώς αυτό μαζί με τους άπειρους λοφίσκους και τους παλιούς μύλους, ειδικά στη Βόρεια Αγγλία, συνδυάζεται και δημιουργεί έτσι μια κατήφεια, χαχα. Είμαστε από τα ίδια μέρη με τους My Dying Bride και τους Paradise Lost επομένως αυτό νομίζω τα λέει όλα για την επιδραστικότητα της μελαγχολίας του Yorkshire, χαχα.

Επομένως δεν θα ήταν πιο ταιριαστό αν το "The Dead City Blueprint" κυκλοφορούσε το φθινόπωρο και όχι λίγο πριν την άφιξη του καλοκαιριού;
Πιθανώς, μια κυκλοφορία στην αρχή της πιο καταθλιπτικής περιόδου του χρόνου να οδηγούσε μερικούς ανθρώπους στα άκρα, χαχα! Τέλη Απριλίου ήταν ό,τι πρέπει. Ήταν ακόμα αρκετά μίζερα, εδώ στην Αγγλία τουλάχιστον, λίγο πριν την λιγοστή λιακάδα που θα ήταν στον ορίζοντα. Όπως και το μήνυμα του δίσκου άλλωστε: «το τέλος μια σκοτεινής περιόδου με προοπτική προς την διαφώτιση και την προσωπική αναζωογόνηση».

Μετά από την δωδεκαετή σας αποχή πρέπει να αισθάνεστε σαν καινούρια μπάντα. Φαντάζομαι θα πρέπει να ξανά-παρουσιάσετε τους εαυτούς σας σε καινούργιο κοινό. Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι αυτό;
Ναι, εννοώ έχουμε ακόμα οπαδούς από τις παλιές μέρες, αλλά σίγουρα επί του παρόντος υπάρχει η κατάλληλη δυναμική να ξαναχτίσουμε και να επεκτείνουμε την βάση του κοινού μας. Τα κοινωνικά δίκτυα είναι πιο εδραιωμένα και αποτελεσματικά από την εποχή του τελευταίου δίσκου μας, επομένως η προβολή είναι δυνατή με αυτό το τρόπο αλλά οι πωλήσεις είναι μια τελείως διαφορετική ιστορία. Δεν υπάρχουν καταστήματα πια να πουλήσεις τον δίσκο. Ευτυχώς, δεν το κάνουμε για τα χρήματα... αλλά πραγματικά για τους εαυτούς μας. Φαίνεται σαν μία συνέχιση της μπάντας, σαν να μην σταματήσαμε ποτέ να γράφουμε και το αποτέλεσμα είναι μια επιβράβευση μετά από πολλά χρόνια που ήμασταν αδρανείς.

Ποτέ δεν διαλυθήκατε επίσημα, αρά ποιοι είναι οι λόγοι πίσω από αυτήν την παύση; Οι πιο πολλοί από εσάς δεν είχατε άλλα ενεργά project (τουλάχιστον που να ξέρω), επομένως φαντάζομαι ότι έπρεπε να κάνατε κάτι βιοποριστικό, έτσι δεν είναι; Τι κάνατε όλο αυτό το διάστημα;
Έπαιξαν ρόλο οι ευθύνες της καθημερινής ζωής και σε κάποιο βαθμό ήταν και η απογοήτευση. Για το μεγαλύτερο διάστημα δεν έχω ιδέα που διάολο πήγε όλος αυτός ο χρόνος. Συνέχισα να γράφω τραγούδια όλο αυτό το διάστημα και ελπίζαμε να ηχογραφήσουμε το τρίτο μας άλμπουμ το 2004, αν θυμάμαι καλά ηχογραφήσαμε και κάποια τύμπανα. Όμως, οι συνθήκες πήραν την κατάσταση από τα χέρια μας, έτσι συνεχίσαμε τα live για δύο χρόνια, κάναμε μερικά demo αλλά οι πρόβες έγιναν όλο και πιο αραιές με την πάροδο του χρόνου. Έτσι γύρω στο 2008 ή 2009 ξανά-οργανωθήκαμε και η αρχή του τρίτου δίσκου ήταν ένα demo που γράψαμε στα τέλη του 2010 ή 2011. Όπως βλέπεις όλες οι χρονιές μου φαίνεται ίδιες και δεν θυμάμαι τίποτα ακριβώς, χαχα! Και ναι, όλοι έχουμε κανονικές δουλειές. Ξέχνα ότι μπορείς να ζήσεις από την μουσική αυτή την εποχή, με εξαίρεση κάποιους τυχερούς. Ο Dan ήταν απασχολημένος με τους my Dying Bride φυσικά και μερικοί από εμάς έχουμε άλλα project.

Αφού προέρχεστε από το Yorkshire, φαντάζομαι ότι ο κόσμος συχνά σας συγκρίνει με τους Paradise Lost, αλλά νομίζω ότι έχετε πιο πολλά κοινά με παλαιότερο υλικό των Anathema και ένα μέλος σας βρίσκεται και στις τάξεις των My Dying Bride, επομένως κατά κάποιο τρόπο έχετε δεσμούς με ολόκληρη την Αγία Τριάδα του αγγλικού ατμοσφαιρικού metal. Ποιές από όλες αυτές τις μπάντες αισθάνεσαι ότι είναι μουσικά πιο κοντά στους Thine και γιατί;
Από όλους τους αναφερθέντες θα έλεγα τους Anathema, επειδή συμβαίνει να έχω εμπνευστεί αρκετά από την κιθαριστική δουλειά των πρώιμων ημερών τους. Επίσης αγαπάμε το "Turn Loose The Swans", αλλά ήταν αρκετά πιο αργό από την κατεύθυνση που εμείς πηγαίναμε. Οι Paradise Lost έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά επίσης. Θυμάμαι να μου αρέσει το "Shades Of God", επομένως ίσως να υπάρχουν μερικά στοιχεία τους που ασυνείδητα μπήκαν στη μουσική μας. Πάντα είμαστε πιο πειραματικοί και προοδευτικοί σε γενικές γραμμές, έτσι από τις τρεις μπάντες η μουσική των Anathema ταιριάζει πιο πολύ με το δικό μας μονοπάτι από ότι με των άλλων δύο συγκροτημάτων.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν είχα ιδέα από που είστε, θα στοιχημάτιζα ότι είστε σουηδική μπάντα επειδή ο ήχος σας μου φαίνεται πιο σχετικός με μπάντες όπως οι Opeth και οι Katatonia, παρά με τα προαναφερθέντα συγκροτήματα ή άλλες αγγλικές μπάντες. Συμφωνείς; Ποιές είναι οι βασικές διαφορές μεταξύ αγγλικού και σουηδικού ατμοσφαιρικού/μελαγχολικού heavy ήχου κατά την γνώμη σου;
Δεν είμαι σίγουρος, γιατί σε μένα μοιάζουμε μόνο με τους εαυτούς μας, αν και κριτικές κυρίως ανέφεραν ότι μοιάζουμε με βρετανικές μπάντες όπως οι Pink Floyd και οι Anathema, αλλά ναι και μερικές αναφέρουν τους Opeth επίσης. Δεν είναι κακή μίξη φαντάζομαι. Και συγκρίσεις με τους Katatonia εμφανίστηκαν σε κριτικές για το τελευταίο άλμπουμ μας, το "In Therapy". Θεωρώ ότι έχουμε μια «αγγλικότητα» αλλά ο καθένας βλέπει τα πράγματα διαφορετικά. Δεν μπορώ να πω ποιες είναι οι βασικές διαφορές αφού πιστεύω ότι και η Σουηδία και η Αγγλία τείνουν να κάνουν αυτά τα πράγματα αρκετά καλά. Ίσως να υπάρχει ένα καλύτερο συνολικό αίσθημα μελωδίας από την Σουηδία και πιο ουσιαστική ωμή συγκίνηση και ατμόσφαιρα από την Βρετανία, εάν έπρεπε να υποδείξω κάτι.

Δεν έχω τους στίχους του δίσκου, αλλά θεωρώ, ειδικά για την μουσική που παίζετε, ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικοί. Μπορείς να μοιραστείς μαζί μας μερικές σκέψεις σου για τους στίχους, όπως το τι αφορούν και πόσο σημαντικοί είναι για την μουσική σας;
Ναι, οι στίχοι είναι πολύ ουσιώδεις για την μπάντα. Κάθε πρόταση είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς και πολλές φορές τους ξαναγράφουμε ξανά και ξανά μέχρι να αποδώσουν τα συναισθήματα που θέλουμε. Είναι αρκετά εσωστρεφείς. Ένα ταξίδι μέσα σε σκοτεινά μέρη από μια σκοτεινή περίοδο της ζωής μου το 2012, όταν η πλειοψηφία των τραγουδιών του δίσκου είχε ήδη γραφτεί. Υποφέροντας για την τέχνη, χεχε, αλλά βέβαια τα οφέλη αυτής της διαδικασίας πιστεύω ότι μπορείτε να τα ακούσετε ξεκάθαρα. Αλλά ναι, είναι ένα προσωπικό ταξίδι μέσα από ανακατατάξεις και εντάσεις που ακολουθεί μια αχτίδα φωτός στην επιφάνεια του νερού αφού πνιγόσουν για λίγο. Είναι τραγούδια από μια ταραγμένη περίοδο, ένα ημερολόγιο κατά μία έννοια, αλλά υπάρχουν και άλλες πολλές ερμηνείες και παρατηρήσεις στους στίχους, όπως ψυχολογικές, κοινωνιολογικές ή υπαρξιακές. Μια εξερεύνηση της θνησιμότητας και της ανθρώπινης φύσης. Χαρούμενα πράματα ε; ...αλλά ναι, μερικά βαθιά ωμά συναισθήματα είναι εγγυημένα. Όχι για φιγούρα, είναι καθαρτικά.

Γνωρίζω ότι η κατηγοριοποίηση της μουσικής είναι δύσκολο για τους περισσότερους μουσικούς, αλλά έμεινα έκπληκτος να σας δω κάτω από την ταμπέλα του progressive rock. Πιστεύεις ότι η μουσική σου μπορεί να περιγραφεί ως prog; Σε ποιό είδος θα κατέτασσες περισσότερο τους Thine;
Δεν θεωρούμε ότι είμαστε και τόσο prog, αλλά όταν ακούω το album λίγο αποστασιοποιημένα μπορώ να το καταλάβω αυτό. Πριν την κυκλοφορία, προσπαθούσαμε να περιγράψουμε τον ήχο μας ως μπάντα και βρήκαμε τον όρο «post-doom», που λειτουργεί και ως ένας σύνδεσμος με τις αρχικές μας καταβολές. Θεωρώ ότι είμαστε πιο σκοτεινό ατμοσφαιρικό rock ή post-doom-dark-progreessive-alternative-prog-rock, χαχαχα, Πιασάρικο.

Όταν ξεκινήσατε τους Thine το 1997, στο πρώτο σας demo, παίζατε epic black metal. Τι θυμάσαι από αυτές τις μέρες και γιατί αποφασίσατε να αλλάξετε το στυλ σας τόσο δραματικά;
Πίσω στις απαρχές τις μπάντας ήμουν εγώ και ο Alan που την ξεκινήσαμε, μετά το 1995 πήραμε τον Dan στα drums και αυτό ήταν το εφαλτήριο για να γίνουν τα πράγματα πιο σοβαρά. Σίγουρα υπήρχε πιο πολύ black metal στοιχείο τότε και την περίοδο του "Journeys" είχαμε διαφορετικά «φωνητικά» και τα riff ήταν πιο επικά, folk και ατμοσφαιρικά. Η πρόοδος μας ήταν γρήγορη αλλά οι κριτικές για εκείνο το demo μας περιέγραφαν ως pagan metal αντί για ατμοσφαιρικό doom ή οτιδήποτε άλλο ήμασταν. Δεν μου άρεσε να κατηγοριοποιούμαστε σε εκείνο το είδος, καθώς δεν μας αντιπροσώπευε και είχαμε ήδη ξεκινήσει τις ηχογραφήσεις του δεύτερου demo μας που ήταν πιο σκοτεινό και πειραματικό. Νομίζω ότι ο κόσμος έλεγε ότι ήμασταν πιο πολύ goth black metal ή κάτι σχετικό και με την πάροδο του χρόνου γίναμε ακόμα πιο ΠΟΛΥ πειραματικοί και βάλαμε και κάποια prog στοιχεία, όποτε ήμασταν ας πούμε Metal Noir, το οποίο δούλεψε για εκείνο τον δίσκο πιστεύω ("A Town Like This", 1998). Από ότι φαίνεται πάντα τρέχαμε μακριά από τις ταμπέλες. Έπειτα κάναμε ένα rock δίσκο και τώρα είμαστε rock / prog κτλ κτλ μπάντα. Είναι μια σχετικά φυσιολογική πρόοδος και εξέλιξη αφού ποτέ άλλωστε δεν μείναμε στάσιμοι σε κάποιο είδος.

Σύμφωνα με την άποψή σου, ποιά πέντε άλμπουμ χαρακτήρισαν ανά τα χρόνια τον ήχο του ατμοσφαιρικού metal;
Δεν είμαι σίγουρος για το τι είναι αυστηρά ατμοσφαιρικό metal και τι όχι. Κάποιους δίσκους που μου άρεσαν την δεκαετία του 90 που θα τους έλεγες atmospheric metal, αλλά κυρίως doom είναι οι εξής: Katatonia - "Brave Murder Day", My Dying Bride - "Turn Loose The Swans", Anathema - "The Silent Enigma", Tiamat - "Wildhoney", Barren Earth - "Curse Of The Red River".

Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τους Thine; Φαντάζομαι θα είστε λίγο πιο ενεργοί από ότι ήσασταν μέχρι πρότινος...
Πολλές πρόβες, πιθανώς μια Ευρωπαϊκή περιοδεία το καλοκαίρι, θα γυρίσουμε ένα βίντεο κλιπ και μετά μέσα στο χρόνο θα μπούμε στη διαδικασία σύνθεσης νέων τραγουδιών για την επερχόμενη ηχογράφηση μας το 2023, χαχαχα!

Σου εύχομαι τα καλύτερα για αυτήν την «νέα αρχή» για σας. Τελείωσε αυτήν την συζήτηση όπως θέλεις εσύ.
Ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη και αν το βαθύ, έντονο και συναισθηματικό rock είναι κάτι που σας ενδιαφέρει, παρακαλώ ερευνήστε μας στο https://www.facebook.com/ThineUK