Συνέντευξη Nails

«Δεν μας ενδιαφέρει να κάνουμε συναυλίες για να αποκτήσουμε καινούριους οπαδούς, αλλά να παίζουμε για αυτούς που ήδη έχουμε»

Από τον Μανώλη Κληρονόμο, 10/05/2013 @ 13:17
Από την Καλιφόρνια ορμώμενοι, το κουαρτέτο των Nails επιστρέφει με το "Abandon All Life", τρία χρόνια μετά το πετυχημένο "Unsilent Death" και παρασέρνουν τα πάντα στο διάβα τους χάρη στην αδιάλλειπτη ορμή και την βίαιη ακρότητά τους, θέτοντας νέους όρους στο τι εστί hardcore. Τέτοιοι δίσκοι δεν βγαίνουν κάθε μέρα, οπότε δεν μπορούσαμε να αφήσουμε ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία και μιλήσαμε με τον πρωτεργάτη Todd Jones. Λακωνικός, περιεκτικός με απόλυτη hardcore λογική, χωρίς να μασάει τα λόγια του, μας μίλησε για το φαινόμενο Nails αλλά και για το hardcore γενικότερα.

NailsΓεια σου Todd και συγχαρητήρια για τον νέο σας δίσκο. Πώς είναι η ανταπόκριση μέχρι στιγμής;
Φανταστική. Ο κόσμος φαίνεται να το γουστάρει. Δουλέψαμε πολύ σκληρά γι' αυτό το άλμπουμ και όταν το ολοκληρώσαμε, είμασταν πολύ περήφανοι για το αποτέλεσμα, αλλά δεν περιμένα επουδενί να αρέσει τόσο πολύ στον κοσμό. Σας ευχαριστώ όλους που ασχοληθήκατε.

Τι ήταν αυτό που έδωσε το έναυσμα για να δημιουργήσεις τους Nails και πώς κρίνεις τη μέχρι τώρα πορεία σας;
Οι προσωπικοί μας δαίμονες. Το να εκφράζουμε τους εαυτούς μας μέσω της μουσικής. Είμαστε τρομερά πετυχημένοι μέχρι τώρα, γιατί συνεχίζουμε να δημιουργούμε μουσική με τους δικούς μας όρους.

Nails - Abandon All LifeΌπως και στον προηγούμενο δίσκο σας, έτσι και τώρα, ηχογραφήσατε στα στούντιο του Kurt Ballou, ο οποίος επιμελήθηκε και την παραγωγή του άλμπουμ. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία; Με ποιόν τρόπο σας βοηθάει ο Kurt;
Με τον Kurt γνωριζόμαστε εδώ και πολλά χρόνια. Πρώτη φορά ηχογραφήσαμε μαζί το 2001 και από τότε έχουμε ηχογραφήσει πολλές φορές. Απλά του έστειλα ένα mail και συμφώνησε αμέσως.

Και οι δύο σας δίσκοι εξαφάνιζουν κάθε ίχνος ελπίδας. Το "Unsilent..." με πιο υποχθόνιο τρόπο ενώ το "Abandon..." με πιο σταράτο. Ειδικά το "Abandon...", από την απεικόνιση της κολάσης στο εξώφυλλο και τον τίτλο του μέχρι την ακρότητα της μουσικής και τους απόλυτα μηδενιστικούς στίχους, φαίνεται να μην αφήνει κανένα περιθώριο λύτρωσης. Πιστεύεις ότι ο κόσμος μπορεί να δεθεί εύκολα με ένα έργο που δεν του αφήνει καμία ελπίδα και που δεν οδηγεί ποτέ στην εξιλέωση;
Ναι, γνωρίζω εκ πείρας ότι είναι εύκολο να προσκολλάς στη μιζέρια. Δεν είναι πολύ καλό για κάποιον σε μακροπρόθεσμη βάση, αλλά θα πρέπει να ασχοληθείς με αυτό με τον καλύτερο τρόπο που μπορείς και αυτό για μένα είναι η δημιουργία μουσικής.

NailsΜε το "Abandon..." θέτετε νέα όρια στο τι είναι ακραίο. Υπάρχει ταβάνι σε αυτόν τον τομέα; Γίνεται ποτέ αυτοσκοπός η ακρότητα ή απλά προχωράτε και όπου σας βγάλει η μουσική;
Δεν υπάρχουν όρια στην ακρότητα και αν ψάξεις πολύ, θα βρεις κάτι άτομα που δημιουργούν τέχνη πολύ πιο ακραία από μας. Εμείς είμαστε μεθοδικοί με την παράνοιά μας. Χρειαζόμαστε riffs και hooks. Χωρίς αυτά, δεν θα υπήρχε κάτι να μου αρέσει. Να δημιουργώ απλά θόρυβο δηλαδή.

Παρουσιάζετε ένα ισορροπημένο μείγμα powerviolence, grind και hardcore punk. Εσείς τοποθετείτε τους εαυτούς σας κάπου συγκεκριμένα, σε κάποιο συγκεκριμένο μουσικό ρεύμα;
Όχι. Είμαστε hardcore από τη φύση μας και metal από τον ήχο. Ο κόσμος μπορεί να μας τοποθετεί όπου θέλει.

Το γεγονός ότι δημιουργείτε δίσκους κάτω από 20 λεπτά προκύπτει από τον φόβο του να επέλθει κορεσμός ή πιστεύεις ότι τέτοιου είδους ακρότητα πρέπει να χαλιναγωγείται μέσα σε στενά χρονικά πλάισια;
Δεν φτιάχνουμε μουσική φοβισμένοι. Φτιάχνουμε μουσική μέχρι να νιώσουμε ότι ολοκληρώθηκε. Δεν δημιουργούμε κανένα άλμπουμ με κάποιο χρονικό περιορισμό κατά νου. Πασχίζουμε να φτιάχνουμε δίσκους οι οποίοι ακούγονται άνετα από την αρχή μέχρι το τέλος τους. Δεν μας ενδιαφέρει να κάνουμε δίσκους τως είκοσι τραγουδιών οι οποίοι θα αρχίζουν να γίνονται βαρετοί μετά το όγδοο κομμάτι. Είμαστε λακωνικοί γιατί έτσι μας βγαίνει.

NailsΑν και ο δίσκος δεν έχει ούτε μισή αδύναμη, αδιάφορη ή έστω μέτρια στιγμή, σίγουρα μπορώ να ξεχωρίσω σαν αγαπημένα μου κομμάτια τα δύο μεγαλύτερα σε διάρκεια, γιατί οι αργόσυρτοι ρυθμοί τους δημιουργούν πιο στοιβαρές με σαφήνεια δομές, λοξοκοιτώντας προς το sludge. Θα θέλατε να ασχοληθείτε περισσότερο με αυτό το ύφος; Αποτελεί κάτι που θα θέλατε ίσως να δουλέψετε και να εξελίξετε περισσότερο;
Ναι, θα συνεχίσουμε να ρίχνουμε τους ρυθμούς. Το "Suum Cuique" είναι το κομμάτι που απολαμβάνω περισσότερο να παίζω live, μέχρι στιγμής.

Το "Unsilent Death" έκανε μεγάλο πάταγο. Η μεγάλη του επιτυχία σας άγχωσε και προσέθεσε πίεση για το επόμενο βήμα ή σας έδωσε ώθηση και έμπνευση; Το περιμένατε ότι θα πήγαινε τόσο καλά;
Όχι, θα αισθανόμουν πίεση ακόμα κι αν το "Unsilent Death" δεν άρεσε στον κόσμο. Τα στάνταρντ τα οποία θέτω στον εαυτό μου είναι πολύ πιο ψηλά από οποιουδήποτε άλλου.

Όταν γράφετε μουσική, έχεις εσύ τον πρώτο λόγο παρουσιάζοντας το υλικό στους υπόλοιπους ή ακολουθείτε μια πιο ομαδική διαδικασία;
Όλοι είμαστε ανοιχτοί στο να δημιουργούμε πράγματα αλλά εγώ είμαι αυτός που συνήθως παρουσιάζω τις πιο ωμές και βίαιες ιδέες στους άλλους. Ο Saba έγραψε όλη τη μουσική του "Suum Cuique". Ο Taylor έγραψε ένα riff σε ένα από τα νέα κομμάτια τα οποία δουλεύουμε. Αλλά ναι, δεν είμαι μόνο εγώ.

NailsΗχητικά ακολουθείτε έναν καθαρό, τραχύ, μοντέρνο προσανατολισμό κοντά στον ήχο συγκροτημάτων όπως οι Agoraphobic Nosebleed, Trap Them και Magrudegrind, σεβόμενοι όμως τις παραδοσιακές ρίζες. Δηλώνετε περισσότερο επηρεασμένοι από αυτόν τον ήχο που καθιερώθηκε την περασμένη δεκαετία ή από τον πιο παραδοσιακό της δεκαετίας του '90;
Καταρχήν, να πάνε να γαμηθούν οι Agoraphobic Nosebleed. Για τον πούτσο μπάντα, με για τον πούτσο μέλη που βρίσκονται σε μια μπάντα με ένα για τον πούτσο τραγουδιστή. Οι Trap Them δεν αποτελούν επιρροή. Ούτε οι Magrudegrind (σ.σ.: μπράβο μου. Τρία στα τρία). Υποθέτω ότι μάλλον οι Nails μοιράζονται πολλές από τις ίδιες επιρροές που έχουν αυτές οι μπάντες. Αλλά κάθε μπάντα από αυτές που ανέφερες παρουσιάζει την τέχνη της διαφορετικά. Και καμία από αυτές δεν είναι επιρροή για τους Nails.

Γιατί επιλέξατε να επανεκδώσετε τρία κομμάτια από το Obscene Humanity; Μήπως αποτελούσε και έναν τρόπο παρουσιάσης του νέου σας drummer;
Όταν κάναμε το "Unsilent Death", ηχογραφήσαμε αυτά τα κομμάτια έτσι για την πλάκα μας. Θεωρήσαμε ότι θα ήταν αρκετά γαμάτο να κυκλοφορήσουμε αυτές τις ηχογραφήσεις αφού η ορίτζιναλ έκδοση του "Obscene Humanity" είχε εξαντληθεί. Και οι επανηχογραφήσεις είχαν τελικά να μας πολλά περισσότερα πράγματα εκείνη τη δεδομένη στιγμή απ' ότι στην ορίτζιναλ ηχογράφηση.

NailsΣερφάροντας στο ίντερνετ, έχω διαπιστώσει ότι ενώ στην Αμερική έχετε χτίσει ήδη ένα πολύ δυνατό όνομα, η Ευρώπη δεν φαίνεται πολύ δεκτική ακόμη. Το βλέπεις κι εσύ αυτό και αν ναι, που το αποδίδεις αυτό; Σε ενοχλεί καθόλου;
Μπα, δεν με ενδιαφέρει. Η Αγγλία μας έχει αποδεχτεί περισσότερο από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο. Πρέπει να πάμε κάποια στιγμή εκεί. Λατρεύω την Ευρώπη και τις πολλές κουλτούρες τις αλλά αν δεν ενδιαφέρονται για τους Nails, αυτό δεν είναι κάτι το οποίο μπορεί να με κάνει να νευριάσω. Δυστυχώς ο χρόνος της περιοδείας μας είναι περιορισμένος, γι΄αυτό θέλουμε να χρησιμοποίησουμε το χρόνο μας για να παίξουμε μπροστά σε κοινό που θέλει πραγματικά να μας δει. Δεν μας ενδιαφέρει να κάνουμε συναυλίες για να αποκτήσουμε καινούριους οπαδούς αλλά να παίζουμε για αυτούς που ήδη έχουμε.

Τι άλλα σχέδια έχετε από εδώ και πέρα; Ασχολείστε με κάποιο άλλο πρότζεκτ ή διοχετεύετε όλη την ενέργεια και έμπνευση σας στους Nails; Επίσης υπάρχουν σχέδια για κάποια ευρωπαϊκή περιοδεία;
Δεν υπάρχει χώρος για τίποτα άλλο στη ζωή μου εκτός από τους Nails, μουσικά μιλώντας. Ούτε σχέδια για ευρωπαϊκή περιοδεία μέχρι στιγμής.

NailsΈχεις ακούσει κανένα καλό δίσκο μέσα στο 2013; Εκτός από το "Abandon All Life", προσωπικά δεν μπορώ να σταμτήσω να ακούω το νέο δίσκο των Cloud Rat, "Moksha". Έχεις τίποτα καλό να προτείνεις;
Ο νέος δίσκος των Twitching Tongues που θα κυκλοφορήσει τον Αύγουστο είναι πολύ καλός. Όπως επίσης και το νέο άλμπουμ των Portal, καθώς και το νέο επτάιντσο των Institution. Οι Youth Code είναι μια πολύ καλή νέα μπάντα από το Los Angeles και εννοείται ότι οι Soul Search ό,τι και να κάνουν, γαμάει.

Για να κλείσουμε, θέλω να μου πεις ποια διαδικασία προτιμάς περισσότερο: Αυτή του στούντιο που βλέπεις μια πλειάδα από riff να παίρνουν σάρκα και οστά ή αυτή της απόδοσης του υλικού, live;
Απεχθάνομαι να ηχογραφώ οπότε εξ’ ορισμού επιλέγω οτιδήποτε υπάρχει από την άλλη. Το να παίζω live είναι πολύ πιο γαμάτο από το να ηχογραφώ.

Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου Todd. Εύχομαι ό,τι καλύτερο.
  • SHARE
  • TWEET