King Garcia

Τους King Garcia αποτελούν ο κιθαρίστας των Mother Of Millions, με τους πρώην drummer, μπάσιστα και τρομπετίστα των Poem, Tardive Dyskinesia και Bandallusia. Ο Κώστας, ο Emil,ο Κορνήλιος και ο Αλεξ λίγο πριν τον COVID, έστησαν την ορχηστρική prog μπάντα και μας συστήθηκαν με τα "Magnolia", "Closer" και "We Echo", τα οποία περιλαμβάνονται και στο ντεμπoύτο τους.

Από εκείνη την εποχή, το ιδιαίτερο ύφος τους που συνδύαζε balkan (κλαρινέτο/τρομπέτα/γκάιντα) με πιο δυτικά στοιχεία (progressive rock) αλλά και το γεγονός πως πήραν τα ρίσκα τους να μην χρησιμοποιήσουν φωνητικά, μου προξένησε έντονο ενδιαφέρον. Πέρασε καιρός από τότε, αλλά ευτυχώς, εντέλει, προέκυψε το "Hamelin", το ντεμπούτο των King Garcia.

Και τα τέσσερα μέλη ειναι μουσικοί που έχουν διανύσει αρκετά χιλιόμετρα στην μέχρι ώρας πορεία τους, τρεις εκ των οποίων είχαν ιδιαίτερα μεγάλη σχέση με το progressive στοιχείο. Και αν κάποιος θα «φοβόταν» πως ο ιθύνων νους (Κώστας Κωνσταντίδης) θα έστρεφε το σχήμα σε κάτι που να παραπέμπει στους Mother Of Millions, θα γελαστεί από το αποτέλεσμα.

Οι 8 συνθέσεις, μέσης διάρκειας 6 λεπτών, είναι άκρως εθιστικές, με στιβαρό ρυθμικό κομμάτι και πρωταγωνιστικό ρόλο των πνευστών, προσθέτοντας έναν ελληνικό/ανατολίτικο τόνο. Στο κράμα όλων αυτών, υπολογίστε και την αγάπη των King Garcia για τα κινηματογραφικά θέματα, η οποία δίνει μια διαφορετική πτυχή στο τελικό αποτέλεσμα. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί πως υπάρχουν ομοιότητες με τους Villagers Of Ioannina City, αν και αυτό περιορίζεται στην πρώτη επιδερμική επαφή.

Ένα και ένα τα κομμάτια του "Hamelin" ξεχωρίζουν, άλλά για τις κινηματογραφικές τους αναφορές ("Magnolia" και "We Echo"), άλλο για τον το πιο post-rock oriented ήχο του (ομώνυμο) και άλλο για το πιο ψυχεδελικό/πειραματικό ύφος του, ιδιαίτερα στην κορύφωση του στο δεύτερο μισό ("The Day We Lost Everything"). Αλλά ξεκάθαρα φαβορί είναι μάλλον τo πιο χορευτικό "Anise" και ακόμα περισσότερο το κολλητικό χιτ "Sweat".

Προσωπικά, το "Hamelin" ήταν από τους δίσκους που περίμενα με αρκετό ενδιαφέρον και ομολογώ πως το αποτέλεσμα ξεπέρασε τις προσδοκίες μου. Η παράδοση που έχει η Ελλάδα στις μοντέρνες εκφάνσεις του progressive ήχου, συνεχίζεται με τους King Garcia να καταφέρνουν με το ντεμπούτο τους να κερδίσουν πολλούς πόντους και ακόμα περισσότερους φίλους.