Hot Water Music

Feel The Void

Self Released (2022)
Από τον Ιάσονα Τσιμπλάκο, 02/12/2022
Με ανανεωμένο ρόστερ και τσαγανό, οι πανκ γερόλυκοι μας θυμίζουν πώς κάνεις μια δουλειά σωστά
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Όταν ο θείος Τσακ μιλάει, τα παιδάκια στέκονται προσοχή και τον ακούνε. Οι Hot Water Music κλείνουν κάπου εικοσι-οχτώ χρόνια παρουσίας και 9 δίσκους, με ανανεωμένη σύνθεση και διάθεση προσέφεραν μία από τις αρτιότερες κυκλοφορίες της χρονιάς.

Δεν είμαι εδώ να κάνω μάθημα ιστορίας - αν δεν είσαι ήδη πλήρως ενημερωμένος για τη σημαντικότητα των Hot Water Music για τη σύγχρονη πανκ σκηνή αρκέσου στη γνώση ότι είναι η αγαπημένη πανκ μπάντα της αγαπημένης σου πανκ μπάντας.

Σε μια προσπάθεια να περιοδεύσουν περισσότερο καθώς ο έταιρος πολύς κιθαρίστα τους - Chris Wollard - δεν δύναται πλέον να παίζει ζωντανά ελέω θεμάτων με το άγχος που τον βασανίζουν - ο Chuck Ragan επιστράτευσε τον γλυκούλη και πολυτάλαντο Chris Cresswell των Flatliners να βοηθήσει στα λαηβ. Αυτά βέβαια το ιστορικό 2018, πριν ο κόσμος καταρρεύσει.

Εν μέσω της κατάρρευσης όμως αποφάσισαν να του κόψουν κανονικά τα ένσημα του Cresswell, και είναι πλέον επίσημο μέλος της μπάντας (σα να σου λέει εσένα ο Dickinson ότι θα'σαι ο Harris στη θέση του Harris). Κατά την ταπεινή μου αποψάρα, η νέα αυτή προσθήκη έδωσε άλλο αέρα στη μπάντα και αυτό φαίνεται στη σύγκριση με την προηγούμενη τους κυκλοφορία που πέρασε και δεν ακούμπησε.

Για του λόγου το αληθές, περνάμε κατευθείαν στο "Turn The Dial", κομμάτι στο οποίο βρίσκουμε τον Cresswell στα φωνητικά. Η σύνθεση είναι ίσως πιο λιτή απ'ότι μας έχουν συνηθίσει (δεν ακούς δηλαδή τις παρανοϊκές μπασσογραμμές του Jason Black), και ο στακάτος ρυθμός σε ωθεί στο να παρασυρθείς από την κολλητική φωνητική μελωδία του ρεφραίν.

Κατά τ'άλλα, στιβαρός και ασήκωτος Chuck Ragan κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα από κάθε άλλο, και στα κομμάτια "Habitual" και "Burning Time" τα δίνει όλα, γιατί δεν ξέρει να δίνει λιγότερα.

Εκεί όμως που βρίσκεται το κλου του δίσκου είναι στην απρόσμενη κομματάρα που κλείνει το "Feel The Void" - "Lock Up" - που είναι ένα ανέλπιστο πισωγύρισμα στις πρώιμες δουλειές της μπάντας, τότε που ήταν περισσότερο κωλόπαιδα παρά οι μπαμπάδες που ήθελες να'χεις. Gang vocals, oohs, reverse delays, breakdowns, τα έχει όλα και δε μου λείπει τίποτα.

Δεν ξέρω τι απόδοση έδινε στην αρχή της χρονιάς το “καλύτερος δίσκος της χρονιάς” από τους πανκ γερόλυκους, αλλά όσοι το πιάσαμε, μας έστειλε ταμείο.

  • SHARE
  • TWEET