Συναυλία Στήριξης στον Αντώνη Τουρκογιώργη @ Gagarin 205, 10/10/18

Όσο στενάχωρη είναι η ιστορία με την περιπέτεια υγείας του Αντώνη Τουρκογιώργη, τόσο συγκινητική ήταν η ανταπόκριση και η παρουσία του κοινού και των φίλων του την Τετάρτη το βράδυ στο Gagarin, που ήταν και εν τέλει το ζητούμενο. Ο frontman των Socrates, ως γνωστόν, χτυπήθηκε από βαρύ εγκεφαλικό τον Απρίλιο του 2010, και έκτοτε προσπαθεί να επανέλθει. Στην παρούσα φάση, είναι απαραίτητο να νοσηλευτεί σε κέντρο αποκατάστασης, και για να καλυφθούν τα σχετικά έξοδα, διοργανώθηκε από φίλους και συνεργάτες του μεγάλη συναυλία στήριξης.

Αρχικά είχε οριστεί για το Κηποθέατρο Παπάγου την προηγούμενη Δευτέρα, 1η Οκτωβρίου, με τον φόβο του κυκλώνα όμως μεταφέρθηκε στο κλειστό της Λιοσίων. Υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Στέλιου Φωτιάδη, από άποψη ροής και ήχου η βραδιά κύλησε εξαιρετικά, με την εξαίρεση ίσως το ξεκίνημα. Λίγο μετά τις εννέα, ο σπουδαίος Στέλιος Ελληνιάδης ανέλαβε να μας βάλει στο κλίμα της παλαιάς εποχής με τον εκτενή πρόλογό του, υπενθυμίζοντας τους λόγους για τους οποίους ο Τουρκογιώργης θεωρείται από τους σημαντικότερους ροκ μουσικούς στην χώρα μας.

Την σκυτάλη παρέλαβε ο ηθοποιός Αλμπέρτο Εσκενάζυ, για να προλογίσει με τη σειρά του και τα κείμενά του τους βασικούς ερμηνευτές, που στην πλειονότητά τους τόνισαν την εξέχουσα θέση που κατέχει ο Αντώνης στην καρδιά τους και άπαντες του ευχήθηκαν τα καλύτερα. Για τις επόμενες τέσσερις ώρες περίπου, το κοινό που γέμισε το Gagarin είχε την τύχη να απολαύσει κατά βάση αρκετούς από τους σημαντικότερους Έλληνες ερμηνευτές των τελευταίων δεκαετιών, ροκ και μη, και εξαιρετικούς μουσικούς σε άψογες, τηρουμένων των αναλογιών, εκτελέσεις.

Γενικότερα, όλοι οι συντελεστές που δούλεψαν για να βγει επιτυχημένα εις πέρας η βραδιά, συμπεριλαμβανομένου του χώρου, αξίζουν τα εύσημα, καθώς προσφέρθηκαν αφιλοκερδώς και παρουσίασαν υψηλής ποιότητας αποτέλεσμα με ελάχιστη προετοιμασία. Το ξεκίνημα έγινε με τα δύο γνωστότερα τραγούδια των Socrates, "Mountains" και "Starvation", που ήταν και τα μοναδικά του Αντώνη που ακούσαμε, από τον αδελφό του Άκη και τους Blue Airways, με τον καταπληκτικό Μάκη Γιούλη στα τύμπανα και την Μαρκέλλα Παναγιώτου στα φωνητικά, μέλη και οι δύο των Socrates στα zeros, αλλά χωρίς τον Γιάννη Σπάθα που ήταν απών για λόγους υγείας. 

Οι εκτελέσεις ήταν προφανώς εξαιρετικές και απογειώθηκαν από τις διφωνίες της Μαρκέλλας και του Χρήστου Δάντη. Η διάθεση ανέβηκε με δύο μεγάλες επιτυχίες του Big Alice, πριν βρεθεί στην σκηνή ο επιβλητικός Κώστας Τουρνάς με τον επίσης επιβλητικό Μιχάλη Καπιλίδη πίσω από τα τύμπανα, για ένα εκτεταμένο σετ έξι δικών του, πασίγνωστων τραγουδιών, και τριών ακόμη σε ντουέτο με τον Robert Williams. Ο Johnny Vavouras ήταν απολαυστικός στα στάνταρ "Stand By Me" και "Blue Suede Shoes", ο Γιώργος Ρους φυσιολογικά κάπως έξω από τα νερά του παρότι τα τραγούδια του δικαιολόγησαν τη φήμη του και ο Νίκος Ζιώγαλας αναμενόμενα ξεσηκωτικός στην "Βασιλική".

Αντιθέτως, ο Χρήστος Δάντης υπήρξε καθηλωτικός με "Το Παλιό Μου Παλτό" και ο Βαγγέλης Γερμανός άκρως διασκεδαστικός, χωρώντας τεχνηέντως ρεμπέτικα και λοιπά στα δικά του "Ο Απόκληρος" και "Που Το Πας". Ο Λάκης Παπαδόπουλος στηρίχθηκε σε δύο τραγούδια από τον πιο πρόσφατο δίσκο του, βάζοντας στο παιχνίδι το κοινό στην «ψιλομαλακία» "Γατόνι", με την αρωγή του στιχουργού Παντελή Αμπατζή. Η σκηνή του Gagarin έγινε για τα καλά πίστα παρουσία μπουζουκιού και τουμπερλεκίου και βεβαίως του Χρήστου Κυριαζή που προκάλεσε ενθουσιώδεις αντιδράσεις, ο Γιάννης Ζουγανέλης ερμήνευσε άψογα και "Ο Άμλετ Της Σελήνης" αποδόθηκε με περίσσιο πάθος από τον Χρήστο Θηβαίο.

Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη απέδειξε την ερμηνευτική δεινότητα που τη χαρακτηρίζει, με τον Καπηλίδη στα τύμπανα να αποδεικνύει γιατί θεωρείται κορυφαίος, και ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, αφού ανάγκασε τον έξαλλο Θηβαίο να βγει στη σκηνή με την εκτέλεση στο "Rock 'N' Roll Στο Κρεβάτι" του Σιδηρόπουλου, απέδωσε ακόμη δύο από το γνωστότερα τραγούδια του, συνοδεία του Χριστόφορυ Κροκίδη στην κιθάρα. Ήταν σειρά την Γλυκερίας να βρεθεί στη σκηνή, συμπαρασέρνοντας την Ελένη Βιτάλη. Ο αείμνηστος Νίκος Παπάζογλου, ο Σαββόπουλος, η ελληνική παράδοση και η μα...ρία με τα κίτρινα, μαζί με τα τραγούδια και τις τρομερές φωνές των δύο σπουδαίων ερμηνευτριών γέμισαν με κέφι τον χώρο λίγο πριν το αναμενόμενο grand finale.

Παρά το προχωρημένο της ώρας και τον αισθητά λιγότερο κόσμο, η βραδιά έκλεισε γηπεδικά, με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου να πιάνει άνετα τα καθιερωμένα στάνταρ και να αφήνει μάλλον με την αίσθηση του ανικανοποίητου τους φανατικούς οπαδούς του, μετά από τέσσερα μόλις τραγούδια και μία φωτοβολίδα. Κουρασμένοι από την ορθοστασία, όχι μόνο οι περισσότεροι και μεγαλύτεροι αλλά και εμείς οι νεώτεροι τρομάρα μας, περάσαμε την πόρτα της εξόδου με όμορφες αναμνήσεις, αφού γεμίσαμε με θετική ενέργεια που ελπίζουμε να έφτασε στον Αντώνη Τουρκογιώργη. Αν ξαναχρειαστεί, εδώ θα είμαστε, ελπίζουμε όμως την επόμενη φορά να είναι ο ίδιος επάνω στην σκηνή και να ροκάρει όπως μόνο εκείνος ξέρει και μπορεί.

Φωτογραφίες: Χρήστος Λεμονής / Chris Lemonis Photography