Dolly Parton

Όταν το 2022 η Dolly Parton εισήχθη στο Rock & Roll Hall Of Fame, αρχικά αρνήθηκε την τιμή αυτή ακριβώς για το λόγο που σκέφτεσαι και εσύ τώρα αγαπητέ αναγνώστη. Η Dolly είναι μια θεά της country και τί δουλειά έχει με το rock; Επειδή εκτός από μια θρύλο είναι και μια φοβερή τύπισσα, υποσχέθηκε πως θα βγάλει ένα rock δίσκο έτσι για το γαμώτο το είπε και το έκανε. Και οχι απλώς το έκανε, αλλά το παράκανε! 30 τραγούδια εκ των οποίων τα εννέα είναι καινούργια δικά της τραγούδια και τα υπόλοιπα 21 συνεργασίες/διασκευές επιτυχιών που όλοι γνωρίζουμε. Η Dolly Parton πλέον ετών 77 είναι σίγουρα μια από τις σημαντικότερες καλλιτέχνες της μουσικής παγκοσμίως και ακόμα και αν δεν ακούς country έχεις σίγουρα τραγουδήσει τραγούδια της μου έμαθες από διασκευές ή sampling και δεν ήξερες καν ότι είναι δικά της ("I Will Always Love You", "Islands On The Stream", "There'll Always Be Music", "Jolene" και άλλα πολλά). Και πλέον μας χαρίζει έναν υπερφορτωμένο 49ο (!!!) δίσκο γεμάτο τραγούδια που σε ένα παράλληλο σύμπαν είναι όλα της Dolly Parton αφού έχει καταφέρει να κάνει τις διασκευές να ακούγονται ολόδικες της και παρά το γεγονός ότι το γήρας στη φωνή φαίνεται, η όλη προσωπικότητα και το χάρισμα της Dolly σε κάνουν απλά να το παρατηρείς και όχι να ενοχλείσαι από αυτό.

Κατάφερε και μάζεψε τον καλύτερο τον κόσμο. Από τον Elton John στο ‘γερασμένο’ και ολίγον άψυχο "Don’t Let The Sun Go Down On Me" και τον Sting ("Every Breath You Take"), στο πανέμορφο "My Blue Tears" του 1971 που επανεκτελεί επίσης όμορφα με τη βοήθεια του Simon Le Bon. Και από το "Let It Be" με τη βοήθεια των ‘σκαθαριών’ McCartney και Ringo, όπου καταφέρνει με κάποιο τρόπο να τους μετατρέψει σε backing vocals και να μην σε πειράζει, στο heavy metal πραγματικά πολύ δυνατό "Bygones" με τον Rob Halford να μοιράζεται το χρόνο και μάλλον με άνεση να κλέβει τη παράσταση αφού καλό το rock & roll αλλά το metal μάλλον είναι ένα step too far αγαπητή μας Dolly. Έξτρα πόντους πάντως για το ότι είσαι μάλλον η πιό cool 77χρονη στη mainstream μουσική. Και ακόμα και όταν οι συνεργασίες δεν ήταν εφικτές επιστράτευσε φίλους και γνωστούς. "Stairway To Heaven" με τη Lizzo σε μια μάλλον χλιαρή διασκευή, "(I Can’t Get No) Satisfaction" σε μια σύγχρονη και κεφάτη διασκευή με την P!nk και την Brandi Carlisle. Μέχρι και νεκρούς ανέστησε η Dolly αφού στο σχεδόν ενδεκάλεπτο "Free Bird" των Lynyrd Skynyrd χρησιμοποίησε την φωνή του μακαρίτη Ronnie Van Zant.

Ξεχωρίζουμε επίσης την δυνατή blues μπαλάντα "I Want You Back" με τον Steven Tyler, την πανέμορφη συνεργασία με τη Debbie Harry στο "Heart of Glass" (άλλωστε με τη disco το είχε από παλιά), το χαλαρά -παίζω εντός έδρας- country διαμάντι "Night Moves" με τον Chris Stapleton και το "Purple Rain" που αποδίδει με πολύ πάθος μόνη της, δείγμα του πόσο μάλλον αγαπάει το συγκεκριμένο κομμάτι. Και εμείς Dolly. Και σου συγχωρούμε και μερικά μείον όπως το "Either Or" με τον αντιπαθητικό Kid Rock ή και το -δεν θέλω να χαλάσω χατήρι στη βαφτισιμιά μου Miley Cyrus- "Wrecking Ball". Είναι μια οξυδερκής, εργατική και ακούραστη superstar και με τιμιότητα και χιούμορ κατάφερε να γίνει και "Rockstar". Ένα ποτπουρί που μυρίζει υπέροχα, διασκεδαστικό και ειλικρινές που θα περάσετε απίστευτα καλά. Thank you Dolly!