Cryptosis

Νέο ξεκίνημα για τους thrashers Distillator, οι οποίοι μαζί με τη μεταπήδηση σε μεγαλύτερη εταιρεία, αποφάσισαν και την αλλαγή του ονόματος τους - μαζί με τη μερική αλλαγή στο ύφος τους. Ως Cryptosis, πλέον, επιδίδονται σε ένα τεχνικό thrash που θα ήθελε να λογίζεται ως προοδευτικό αλλά δυσκολεύεται να είναι στην πραγματικότητα.

Όχι, οι Cryptosis δεν κυκλοφορήσαν ένα αδιάφορο ντεμπούτο - το κάθε άλλο. Οι τεχνική είναι εδώ, οι ενδιαφέρουσες ιδέες που δεν εμμένουν απλώς στο thrash επίσης, με τους Ολλανδούς να έχουν αρκετά κοινά με τους Vektor - με τους οποίους κυκλοφόρησαν μαζί ένα split νωρίτερα στη χρονιά - αλλά και με σχήματα όπως οι Paranorm, μπάντες, δηλαδή που επιλέγουν ένα πιο ποικιλόμορφο συνθετικό μονοπάτι έκφρασης εντός των thrash/death ορίων.

Αναφορές στα πεπραγμένα των Megadeth και - γιατί όχι - των μεσοΰστερων Death μπορούν να υπάρξουν, αν και το ζητούμενο παραμένει πάντοτε η ενδιαφέρουσα τραγουδοποιία, η οποία επιδιώκεται μεν, με όχι πάντοτε ιδιαίτερη επιτυχία δε. Τηρουμένων των αναλογιών και σκεφτόμενοι ότι αναφερόμαστε σε ντεμπούτο, οι προθέσεις και το γενικά πετυχημένο των προσπαθειών προς αυτήν την κατεύθυνση κρίνεται θετικά, ενώ τα όσα συμπεριλαμβάνει η στέγη της Century Media (καλή παραγωγή και layout, επαρκής/ικανοποιητική προώθηση, ευκαιρίες περιοδειών όταν με το καλό επιστρέψει η touring κανονικότητα κλπ) κάνουν ελκυστικό το συνολικό τους «πακέτο».

Το δικό μου ζήτημα, βέβαια, βρίσκεται στα σχεδόν αδιάφορα φωνητικά του Laurens Houvast, τα οποία δεν προσθέτουν τίποτα ουσιαστικό στο υλικό, αλλά και στο γεγονός των συγκρίσεων που αυθόρμητα γίνονται με λοιπούς νέους δίσκους του συγκεκριμένου χώρου. Υπό αυτό το πρίσμα, όταν το (επίσης ντεμπούτο) "Empyrean" των Paranorm είχε ένα αναβαθμισμένο συγκριτικά ενδιαφέρον παρά τις σαφείς Vektor προεκτάσεις του, όταν το (παρομοίως ντεμπούτο) "So It Goes" των Demoniac φαντάζει ένας από τους καλύτερους δίσκους πρωτοεμφανιζόμενου σχήματος για την περίοδο 2020 - 2021 και, γενικότερα, όταν καλλιεργούνται προσδοκίες που δεν εκπληρώνονται λόγω του υπερβολικού των δηλώσεων τους, η όποια καλή δουλειά αδικείται από παράγοντες που δεν θα έπρεπε να υφίστανται.

Από την άλλη, μου αρέσει ότι οι Cryptosis δεν φοβούνται τις συγκρίσεις και τη δραστηριοποίηση σε ένα ιδίωμα που είναι πολλαπλάσια πιο απαιτητικό από το κοινό που τελικά προσεγγίζει. Το υπόβαθρο φαίνεται πως υπάρχει, τα space τμήματα της μουσικής τους θα ήθελα να ενισχυθούν με τον καιρό καθώς τους πάνε πολύ, ενώ το μικρό της διάρκειας του "Bionic Swarm" - μαζί με το όμορφο εξώφυλλο του Eliran Kantor - είναι στοιχεία που δεν περνούν απαρατήρητα. Ελπίζοντας σε μια ακόμη καλύτερη συνέχεια, το ντεμπούτο των Ολλανδών επιβεβαιώνει την πολυφορεμένη έκφραση του «κάθε αρχή και δύσκολη».