T4Trouble - The life and music of Terry Papadinas: Κερδίστε προσκλήσεις!

T4Trouble and the Self Admiration Society
The life and music of Terry Papadinas
Του Δημήτρη Αθυρίδη

Μια παραγωγή της 2K Films

Από τις 25 Μαρτίου στον κινηματογράφο Mikrokosmos Filmcenter
Λ. Συγγρού 106, Φιξ (ΜΕΤΡΟ Συγγρού-Φιξ), Τηλ.: 210-9215305

Το Rocking.gr εξασφάλισε για τους αναγνώστες του 4 διπλές προσκλήσεις για την προβολή της Δευτέρας, 29ης Μαρτίου! Θέλετε να κερδίσετε μία από αυτές; Στείλτε μας ένα e-mail στο contest@rocking.gr, με τίτλο "T4Troube" και στο κυρίως μέρος τα στοιχεία σας (ονοματεπώνυμο, τηλέφωνο επικοινωνίας). Οι τυχεροί, οι οποίοι θα προκύψουν από κλήρωση, θα ειδοποιηθούν προσωπικά, με e-mail ή τηλεφωνικώς, μέχρι την Κυριακή, 28 Μαρτίου, το βράδυ.

---

Σύνοψη
O Τέρρυ Παπαντίνας είναι 56 χρονών, ζει στη Θεσσαλονίκη, είναι μουσικός και ψάχνει απεγνωσμένα για δουλειά. Μεγαλωμένος στην Νέα Υόρκη, επέστρεψε για να μεσουρανήσει στην πρωτοεμφανιζόμενη ανεξάρτητη ροκ σκηνή της Ελλάδας του '70.
Ταλαντούχος και γοητευτικός, συνεργάστηκε με τους σημαντικότερους μουσικούς της εποχής, έγινε ίνδαλμα αλλά και φορέας της ροκ υποκουλτούρας, όπου συχνά ενυπάρχουν η αντίδραση και η αυτοκαταστροφή. Σήμερα απομονωμένος και περιθωριοποιημένος σε συγκλονιστικές εκ βαθέων εξομολογήσεις μπροστά στην κάμερα, αποκαλύπτει μια ψυχική πραγματικότητα που αντανακλά ένα κοινωνικό φαινόμενο. Ναρκισσισμός, φαντασιακός αυτοθαυμασμός και αυτοκαταστροφή. Μια αφήγηση ζωής, γαλβανισμένη στις αξίες της ροκ μυθολογίας, ένα μουσικό ταξίδι με τα τραγούδια ενός άγνωστου στο ευρύ κοινό καλλιτέχνη.

Trailer


Σημείωμα σκηνοθέτη
Αντίθετα από τις βιογραφίες του είδους «αγιογραφίες» επιτυχημένων καλλιτεχνών (success story), η ταινία είναι η αφήγηση ζωής ενός «παρ'ολίγον» επιτυχημένου και άγνωστου ήρωα της ελληνικής ροκ. Προϊόν και φορέας της ροκ υποκουλτούρας, μιας κουλτούρας του «προσωπείου», που εκφραζόταν κοινωνικά περισσότερο με όρους αντίστασης και αμφισβήτησης πριν ενσωματωθεί στην μαζικότητα της κατανάλωσης, ο Τέρρυ ξεκίνησε ελπιδοφόρα την καριέρα του σαν γοητευτικός, ταλαντούχος, χαρισματικός εκπρόσωπος ενός αυθεντικού ροκ στυλ «αμερικάνικης» προέλευσης και γρήγορα έφτασε να αναγνωριστεί στους μουσικούς κύκλους σαν ένας πολύ ξεχωριστός κιθαρίστας. Μέσα στην δίνη ενός άγριου ροκ-στυλ ζωής, ο ναρκισσισμός του υποσκάπτει τις σχέσεις και η έλλειψη ορατών στόχων μέσα στο περιορισμένο περιβάλλον της ελληνικής ροκ σκηνής τον οδηγεί σε αυτοκαταστροφική νεύρωση. Μετά από αποτυχημένες δισκογραφικές προσπάθειες και ανίκανος να ενσωματωθεί στη μουσική βιομηχανία περιορίζει την καριέρα του σε ζωντανές εμφανίσεις σε στέκια της νεολαίας στη Θεσσαλονίκη και στην επαρχία. Ένας βαλκανικός ροκ μύθος, ένας «παρ’ολίγον», που σίγουρα όμοιούς του μπορούμε να συναντήσουμε σε κάθε γωνιά της Ευρώπης. Η γενιά της ροκ και οι αξίες της, η πρώτη από τις μεγάλες «φυλές» του 20ού αιώνα, καθόρισε και επηρέασε το σημερινό πολιτιστικό και κοινωνικό περιβάλλον, αλλά μετρά και τα θύματά της σε μια εκατόμβη μιμητών των αστεριών της μουσικής σκηνής (όπου όμως το νόημα δίνεται με όρους φήμης και επιτυχίας).

Τον συναντάμε σήμερα, σε ηλικία 56 ετών, απομονωμένο και κοινωνικά περιθωριοποιημένο, να στοχάζεται πάνω στα αίτια της (αυτό)καταστροφής του. Η προσωπική του αφήγηση-εξομολόγηση, γλαφυρή και διανθισμένη με χιούμορ, αποκαλύπτει μια σειρά τραυματικών εμπειριών, όπως πολλαπλές μεταναστεύσεις, κακοποίηση από τον πατέρα του (που και ο ίδιος υπήρξε θύμα δίωξης λόγω του αριστερού του παρελθόντος), κατεστραμμένες οικογενειακές σχέσεις, βίαιος μετεφηβικός αποπροσανατολισμός, καταστάσεις που σημάδεψαν και καθόρισαν την εξέλιξή του και τον οδήγησαν στο υπαρξιακό αδιέξοδο που βιώνει σήμερα. Ο Τέρρυ θυμώνει, κατηγορεί και αυτοσαρκάζεται μα και συχνά πνίγεται σε έναν ωκεανό αυτοδικαίωσης. Η κάμερα τον προσεγγίζει με έναν τρόπο «ψυχολογικό», όπου παρατηρούμε τον ήρωα να συνδιαλέγεται με την αποτυχία του.

Σε μια παράλληλη αφήγηση η ταινία παρουσιάζει τις διαδρομές της ζωής και την σημερινή καθημερινότητα του κεντρικού χαρακτήρα προσπαθώντας να βρει απάντηση στην ορατή αντίφαση του ελπιδοφόρου ξεκινήματος και του απογοητευτικού παρόντος. Αρχειακό υλικό και συνεντεύξεις με φίλους, ερωμένες και συνεργάτες μας βοηθούν να αναπλάσουμε μια ιστορία ζωής που βιώθηκε και νοηματοδοτήθηκε μέσα στην δίνη των πολιτικών και πολιτισμικών αλλαγών των τελευταίων 60 χρόνων. Ο Τέρρυ αντιπροσωπεύει έναν ηττημένο ήρωα, έναν νάρκισσο που επέζησε του πνιγμού και ναυαγός πια, παρακολουθεί την καταρράκωση του ειδώλου του. Θα καταφέρει να επιβιώσει ηθικά καταφεύγοντας στον κυνισμό και στην αυτοκαταστροφή.

Και τελευταία, επειδή της αξίζει ξεχωριστή μνεία, θα αναφερθούμε στην ίδια τη μουσική σαν πεδίο έκφρασης ενός καλλιτέχνη, όπου σχεδόν υπερβατικά, το νόημα της ύπαρξης χαρίζεται, φωτίζοντας τα σκοτάδια της ψυχής. Η μουσική του Τέρρυ Παπαντίνα, η τέχνη του, ηχεί δονητικά, τρυφερά και άγρια καθώς παρουσιάζεται για πρώτη φορά σε ένα ευρύτερο κοινό που θα είναι και ο τελικός κριτής, αυτός που θα δώσει την απάντηση στα ερωτήματα που γεννώνται. (Δείγμα της μπορείτε να ακούσετε εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=onJVpiANB9k)



Συντελεστές
Σκηνοθεσία Δημήτρης Αθυρίδης
Σενάριο/έρευνα Δημήτρης Αθυρίδης
Παραγωγοί Γιώργος Καλομενόπουλος, Δημήτρης Αθυρίδης
Διεύθυνση Φωτογραφίας Δημήτρης Αθυρίδης
Ήχος Δημήτρης Αθυρίδης
Μοντάζ Άντα Λιάκου, Γαβριήλ Λούκερης
Επεξεργασία ήχου Νίκος Τσίνες
Κάμερα–studio sessions Απόστολος Καρακάσης
Οργάνωση Παραγωγής Βιβή Βέρμπη
Έρευνα και οργάνωση φωτογραφικού υλικού Τατιάνα Βέρμπη
Μουσική Θόδωρος Παπαντίνας
Παραγωγή 2Κ films production

Συμμετέχουν οι: Μίμης Αντωνόπουλος, Γιώργος Ζήκας, Χάρης Θεοφράστου, Χριστιάνα Καραμανίδου, Γιώργος Καράογλου, Τάσος Καραπαναγιωτίδης, Χρήστος Κλάρος, Μίμης Κοένκα, Χρήστος Κουτσούρης, Φώτης Λέκκας, Κατερίνα Μιχαήλ, Γιώτης Μπάγκαλας, Κατερίνα Μπουράνη, Στίλπων Νέστωρ, Νίκος Παπάζογλου, Μαρία Παπαντίνα, Παναγιώτης Παπαχατζής, Γιώργος Πεντζίκης, Διονύσης Σαββόπουλος, Έλσα Σαμαρά

Τεχνικά χαρακτηριστικά
16:9, HDV, color, 108 min
Thessaloniki 2009

Συμμετοχές, διακρίσεις, προβολές
• Το T4Trouble and the Self Admiration Society έλαβε μέρος στο Διεθνές Διαγωνιστικό Πρόγραμμα του 11ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης (2009) στο Τμήμα «Πορτρέτα: ανθρώπινες διαδρομές» και καλωσορίστηκε από κοινό και κριτικούς σαν η ταινία- έκπληξη του φεστιβάλ. Επιλέχθηκε και προβλήθηκε στη συνέχεια στον κινηματογράφο Τρίανον στην Αθήνα στα πλαίσια των αθηναϊκών προβολών του παραπάνω φεστιβάλ.
• Τον Ιούλιο του 2009 συμμετείχε στο 3rd Los Angeles Greek Film Festival (LAGFF) όπου κέρδισε το βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ, Best Documentary Award.
• Προβλήθηκε επίσης στο φεστιβάλ Platforma Video9 που έγινε στο Bios το Σεπτέμβριο του 2009.
• Τέλος, τον Ιανουάριο του 2010, έλαβε μέρος στο Trieste Film Festival στο Τμήμα Walls Of Sound, Great Expectations.