Sunburst

Fragments Of Creation

Inner Wound Recordings (2016)
Από τον Νίκο Καταπίδη, 02/02/2016
Οι Sunburst έχουν τα φόντα να πρωταγωνιστήσουν σε μια σκηνή που δείχνει να έχει χάσει τον προσανατολισμό της
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Η ελληνική σκηνή φαίνεται να περνά μια άνθηση τον τελευταίο καιρό, με ολοένα και περισσότερες μπάντες να ξεπηδούν παρουσιάζοντας επαγγελματικές δουλειές με ενδιαφέρον και ποιότητα. Οι Λαρισαίοι Sunburst έκαναν το ντεμπούτο τους με το εξαιρετικό "Dementia", ένα άκρως μελωδικό και ρυθμικό κομμάτι που μας άνοιξε την όρεξη. Το ότι η μπάντα αποτελείται από μουσικούς που έχουν δώσει θετικότατα δείγματα γραφής τόσο με τους Black Fate όσο και με τις άλλες μπάντες στις οποίες συμμετείχαν, αποτέλεσε έναν ακόμη ενθαρρυντικό παράγοντα πριν την ακρόαση του "Fragments Of Creation". Kαι το αποτέλεσμα σε μεγάλο βαθμό δικαιώνει αυτές τις προσδοκίες.

Ο δίσκος ξεκινά δυναμικά με το "Out Of The World", όπου και με το καλημέρα φαίνεται η βασικότερη ίσως επιρροή του συγκροτήματος, οι Nevermore. Η επιρροή αυτή αν και είναι εμφανής σε μεγάλο μέρος του δίσκου, ευτυχώς δεν επικρατεί παντού καθώς υπάρχουν περισσότερο μελωδικές στιγμές, ενώ τα φοβερά φωνητικά του Βασίλη Γεωργίου και οι γραμμές που τραγουδάει δίνουν έναν πιο προσωπικό χαρακτήρα. Ο Gus Drax κι αυτός έχει πρωταγωνιστικό ρόλο τόσο με τα ογκώδη riff του όσο και με τα δεξιοτεχνικά του solo.

Τα περισσότερα κομμάτια κινούνται σε αυτή την prog-power αισθητική, προσωπικά ξεχώρισα εκτός από το "Dementia", το "Symbol Of Life" με το κολλητικό του ρεφρέν, το δωδεκάλεπτο "Remedy Of My Heart" που έχει ένα πιο επικό, mid-tempo ύφος καθώς και το μπαλαντοειδές "Lullaby". Το instrumental "Beyond The Darkest Sun" μου έφερε στο μυαλό τους Firewind των παλαιότερων ετών, ενώ το σημείο με τα arpeggio στη μέση είναι ένας φόρος τιμής σε Jeff Loomis και Jason Becker, περιέχει φοβερή κιθαριστική δουλειά συνολικά, κι ενώ είναι λίγο generic γενικά κυλάει πολύ ευχάριστα.

Συνολικά πρόκεται για μια πολύ συμπαγή και γεμάτη δουλειά, κάτι που λείπει γενικότερα σε αυτό τον ήχο τα τελευταία χρόνια, ενώ οι φωνητικές γραμμές και η ερμηνεία του Βασίλη ανεβάζει κατά πολύ τα κομμάτια και είναι το κομμάτι που κάνει τη μπάντα να ξεχωρίζει. Η επιρροή των Nevermore πλανάται κατά διαστήματα έντονα, κάτι που ίσως ξενίσει μερικούς, αλλά σίγουρα δεν επισκιάζει τη συνολική εικόνα. Η παραγωγή επίσης είναι ιδιαίτερα καλή, αν και θα μπορούσε να έχει λίγο παραπάνω όγκο δεδομένης και της παρουσίας επτάχορδης κιθάρας, ωστόσο κάθε όργανο έχει το χώρο του και οι λεπτομέρειες μπορούν να ξεχωρίσουν.

Σαν ντεμπούτο, το "Fragments Of Creation" παρουσιάζει μια δεμένη μπάντα, με καλοδουλεμένα κομμάτια, εξαιρετικούς μουσικούς, που έχουν τα φόντα να πρωταγωνιστήσουν σε μια σκηνή που δείχνει να έχει χάσει τον προσανατολισμό και την έμπνευσή της. Αν περιοριστούν οι επιρροές και καταφέρουν να βρουν τον προσωπικό τους ήχο, είμαι σίγουρος ότι θα μας εντυπωσιάσουν ακόμη περισσότερο.

  • SHARE
  • TWEET