Steve Vai live σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, 05-06/11/12

Από τους Γιάννη Βόλκα, Παναγιώτη Λουκά, 08/11/2012 @ 12:30
05/11/12, Principal Club Theater, Θεσσαλονίκη

Δεν θα θεωρούσα ποτέ τον εαυτό μου οπαδό της instrumental κιθαριστικής μουσικής. Ανέκαθεν έβρισκα κουραστικά τα ατέλειωτα solo και την υπερβολική επίδειξη τεχνικής προτιμώντας στην θέση τους τα πιο ουσιώδη και γεμάτα συναίσθημα blues ή τα πιο μελωδικά ορχηστρικά μέρη των progressive ηρώων των 70s. Τα παραπάνω όμως δεν θα ήταν έγκυρα επιχειρήματα ώστε να αφορίσω έναν μεγάλο καλλιτέχνη όπως τον Steve Vai και έτσι φρόντισα έστω και αργοπορημένα να εντρυφήσω στην πλούσια δισκογραφία του ώστε να παραβρεθώ ενημερωμένος στην εμφάνισή του στη Θεσσαλονίκη. Άλλωστε ποιός θα μπορούσε να πει όχι σε έναν κιθαρίστα που έχει πατήσει το ίδιο «σανίδι» με τον τεράστιο Frank Zappa;

Steve Vai

Για άγνωστο λόγο η, προγραμματισμένη να ανοίξει την βραδιά, Beverly McClellan δεν πραγματοποίησε την εμφάνιση της και έτσι οι ανυπόμονοι οπαδοί του Steve πραγματοποίησαν το όνειρο τους (ορισμένοι για δεύτερη φορά στην πόλη μας) λιγάκι νωρίτερα. Από τα πρώτα δευτερόλεπτα έγινε φανερό ότι θα είχαμε την δυνατότητα να παρακολουθήσουμε μια ιδιαίτερη και άκρως εντυπωσιακή εμφάνιση και δεν αναφερόμαστε μόνο στην εξωπραγματική τεχνική κατάρτιση του Αμερικανού βιρτουόζου.

Δυναμικό ξεκίνημα με τα "Racing The World" και "Velorum" από το φετινό "The Story Of Light", πρώτο δίσκο μετά από επτά ολόκληρα χρόνια αλλά ικανό να σταθεί ισάξια δίπλα στα παλιότερα άλμπουμ του Vai. Μπορεί ο εντυπωσιακός κιθαρίστας να μην μας επισκέπτεται συχνά άλλα αυτή την φορά είχαμε την τύχη να τον πετύχουμε στην περιοδεία για έναν πραγματικά αξιόλογο δίσκο.

Steve Vai

Συνέχεια με την πρώτη παρουσίαση του συγκροτήματός του, τεσσάρων μουσικών πραγματικά ικανών ώστε να πλαισιώνουν επάξια το «πρόσωπο» της βραδιάς. Ο Vai από πλευράς του όμως δεν έχανε ευκαιρία να ρίχνει τα φώτα της δημοσιότητας πάνω τους είτε προμοτάροντας τα προσωπικά άλμπουμ του καθένα είτε «πετώντας» χιουμοριστικές ατάκες. Σταθερός και απέραντα ρυθμικός στο μπάσο ο Philip Bynoe, γνωστός και από τις εμφανίσεις του με τους G3. Καταιγιστικός στα drums για δεύτερη φορά στην χώρα μας (αφού συμμετείχε επίσης στην μπάντα του Billy Idol) ο Jeremy Colson εντυπωσίασε με το αυτοσχέδιο φορητό drum-kit του. Στην δεύτερη κιθάρα ο Dave Weiner καταφέρνει να δείξει την αξία του αν και είναι καταδικασμένος να παραμένει στις σκιές. Τέλος, ικανή να τραβηξει τα βλέμματα λόγω γενική εμφάνισης αλλά και ιδιαιτερότητας οργάνου, στην άρπα η Deborah Henson-Conant. Οι παραπάνω μουσικοί πιστεύω ότι αξίζουν μια μικρή αναφορά διότι αναπόφευκτα δεν κερδίζουν την προσοχή που τους αρμόζει.

Steve Vai

Για να επιστρέψουμε όμως σε αυτό που ενδιαφέρει όλους τους αναγνώστες, ο Steve Vai κατάφερε να ικανοποιήσει με την εμφάνισή του τον κάθε παρευρισκόμενο αφού με ένα set διάρκειας κοντά στις δυόμιση ώρες άφησε τους πάντες άφωνους με την τεχνική του, έπαιξε κιθάρα με οποιοδήποτε γνωστό τρόπο, τραγούδησε, πραγματοποίησε ένα μικρό ακουστικό set, θύμισε τον Jim Carrey με το χιούμορ και τα χορευτικά του και όλα αυτά μέσα σε μια ασταμάτητη αποθέωση. Δεν σταμάτησε όμως εκεί αφού με το εντυπωσιακό show του που περιλάμβανε μεταξύ άλλων μια εντυπωσιακή στολή με laser και άλλα φώτα θα κατάφερνε να κερδίσει ακόμα και κάποιον που δεν έχει ακούσει στο παρελθόν ούτε μια νότα από την μουσική του. Λίγο πριν το τέλος δεν παρέλειψε να ανεβάσει στην σκηνή δυο οπαδούς ώστε να συμμετάσχουν στην live σύνθεση ενός κομματιού πριν κλείσει με τον ιδανικότερο τρόπο με το "For The Love Of God", ένα από τα πιο μελωδικά instrumental κομμάτια όλων των εποχών.

Steve Vai

Ότι και αν γραφτεί θα είναι λίγο για μια βραδιά όπου το κοινό πέρασε το μεγαλύτερο μέρος με το στόμα ορθάνοιχτο. Ο Steve Vai έχει όλο το «πακέτο»! Ουσία στην σύνθεση, απερίγραπτη τεχνική, ταπεινή προσωπικότητα και ταυτόχρονα την εμφάνιση ενός πραγματικού showman. Μια εμφάνιση που θα συζητάμε για καιρό, μια συναυλία που δεν αφήνει το παραμικρό περιθώριο αμφιβολίας για την αξία ενός από τους καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών.

Setlist:

Steve VaiRacing The World
Velorum
Building The Church
Tender Surrender
Gravity Storm
Dave Weiner Acoustic Guitar Solo
Weeping China Doll
Answers
The Animal
Whispering A Prayer
The Audience Is Listening
Deborah Henson-Conant Harp Solo
Rescue Me Or Bury Me
Sisters
Pusa Road
Jeremy Colson Drum Solo
The Ultra Zone
Frank
Build Me A Song
For The Love Of God
Taurus Bulba

Γιάννης Βόλκας

06/11/12, Fuzz Club, Αθήνα

Η συναυλία του Steve Vai άρχισε στις 21:25 και τελείωσε στις 00:10!  (Υπογραφή συντάκτη, κλείσιμο της ανταπόκρισης).

Πραγματικά με την παραπάνω πρόταση θα μπορούσα να περιγράψω την συναυλία που είδαμε το βράδυ της Τρίτης στο Fuzz Club. Μπορεί να έχω γίνει κουραστικός, αλλά όταν βλέπω καλλιτέχνες/συγκροτήματα να παίζουν πάνω από δύο ώρες, όταν νεότερα και ελπιδοφόρα (!) groups μας κάνουν χάρη παίζοντας 70 με 90 λεπτά, τότε βγάζεις το καπέλο σε άτομα που δίκαια φέρουν τον όρο «μεγαθήρια» στις αποσκευές τους.

Μέχρι και το τέλος του Οκτωβρίου ο Vai είχε support την τραγουδίστρια Beverly McClellan που για διάφορους προσωπικούς λόγους αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την περιοδεία. Από ό,τι είχα διαβάσει έπαιζε για τριάντα λεπτά με αρκετές διασκευές στο πρόγραμμα της, όποτε δεν πρέπει να χάσαμε και πολλά που δεν την είδαμε. Η Τρίτη ήταν περίεργη μέρα, μέρα γενικής απεργίας στα ΜΜΜ και με έναν αγώνα ποδοσφαίρου που απότρεψε αρκετούς να παραβρεθούν στην συναυλία, και όμως φτάνοντας στο Fuzz είδα ότι ήταν γεμάτο σκεπτόμενος ότι εάν δεν ήταν και η απεργία μάλλον ο κόσμος θα έφτανε έξω από το Fuzz. Όπως είπε και ο Vai σε κάποια στιγμή, το κοινό του αποτελείται, κατά το μεγαλύτερο ποσοστό, από μουσικούς που έρχονται για να απολαύσουν/μελετήσουν τον σπουδαίο κιθαρίστα, και έτσι στο Fuzz ο μέσος όρος ηλικίας των παρευρισκόμενων ήταν μεγαλύτερος από το σύνηθες και λογικά οι περισσότεροι θα ήταν επαγγελματίες μουσικοί.

Steve Vai

Κάθε συναυλία είναι μοναδική και δεν πρέπει να συγκρίνεται με προηγούμενες. Έλα όμως που με τρώει το χέρι μου και διάβασα ξανά την συναυλία του 2005. Ξεκινάμε συγκρίσεις πριν την σέντρα: 2005: Billy Sheehan-bass, Tony MacAlpine-keyboards & guitar, Jeremy Colson-drums, Dave Weiner-guitar. 2012: Jeremy Colson-drums, Dave Weiner-guitar, Philip Bynoe-bass, Deborah Henson-Conant-electric harp. Να πω την αμαρτία μου, η προσθήκη της άρπας δεν μου έδωσε το κάτι παραπάνω και σκεπτόμενος ότι το 2005 υπήρχε ο Tony MacAlpine και ο Billy Sheehan νομίζω ότι η σύνθεση του 2005 κερδίζει κατά κράτος. Για να βάλουμε τα πράγματα στις θέσεις τους, το 2005 ήταν ένα εκπληκτικό show, το 2012 ήταν μια εκπληκτική συναυλία. Όσοι ήμασταν και στις δύο νομίζω ότι μπορούμε να καταλάβουμε την διαφορά.

Steve Vai

Ξεκίνημα του Vai με τραγούδια από το "The Story Of Light" άλμπουμ του και αμέσως καταλαβαίνεις ότι ο ήχος ακόμα και στο Fuzz μπορεί να είναι πάρα πολύ καλός ( αν και ήταν λίγο πιο δυνατός ίσως από ότι έπρεπε), ο Vai είχε κέφια λέγοντας μας ότι είχε περάσει και τις τελευταίες του διακοπές στην χώρα μας και ότι για ακόμα φορά θα μας παραδώσει ένα σεμινάριο κιθάρας. Πολύ γρήγορα μας σύστησε την μπάντα του, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στον Dave Weiner που μετά από τόσα χρόνια μαζί του είναι αναπόσπαστό μέλος της μπάντας του. Καθώς ο Weiner έχει κυκλοφορήσει το "A Collection Of Short Stories Vol.1", μας παρουσίασε ένα ακουστικό κομμάτι από τον δίσκο του με τον Vai να μας προτρέπει να πάμε να το αγοράσουμε. Φυσικά όσο καλή και να είναι η μπάντα που τον συνοδεύει, όλοι ξέρουμε ποιον ήρθαμε να δούμε. Έναν Vai να αλλάζει συνέχεια κιθάρες, να μας εντυπωσιάζει για μια ακόμα φορά με το παίξιμό του και έναν showman με τον τρόπο που σηκώνει το φρύδι του, τους ώμους του και γενικότερα κάθε κίνηση του όταν παίζει «παπάδες» στην κιθάρα κάνοντας να φαίνεται σαν το ευκολότερο πράγμα του κόσμου. Για τον καθένα από εμάς που ήμασταν στο live κάθε στιγμή ήταν το προσωπικό του highlight.

Steve Vai

Ακόμα και το σύντομο ακουστικό set που έκανε λειτούργησε μια χαρά, ενώ μας ανέφερε ότι το "The Moon And I" είχε γραφτεί κατά την διάρκεια του soundcheck στην πρώτη του εμφάνιση στην Ελλάδα πριν από πολλά χρόνια. Είχαμε και το solo από την Deborah Henson στην άρπα, ενώ ο Jeremy Colson που μας είπε ότι είχε έρθει και με τον Billy Idol στην χώρα μας πρόσφατα, εμφανίστηκε για το drum solo του με ένα mini drum kit με φώτα και σκελετούς το οποίο ήταν δεμένο πάνω του, για να έχει με τον Vai μερικές «αντιπαραθέσεις», ως μέρος του show, και να ανταλλάσουν μουσικές φράσεις για να επανέλθει κανονικά μετά στα drums του για ένα σύντομο solo.

Steve Vai

Εκείνη την ώρα βρήκε την ευκαιρία ο Vai για να πάει να αλλάξει για να μας επιστρέψει για το "The Ultra Zone" με φωτάκια περασμένα πάνω του, με κράνος  στο πρόσωπο του και γενικότερα να έχει μια φουτουριστική εμφάνιση. Λίγο μετά ήρθε η ώρα για το παιχνίδι που κάνει σε όλο το tour με το "Build Me A Song". Ανεβάζει άτομα από το κοινό και τους λέει να αυτοσχεδιάσουν δημιουργώντας μουσικές φράσεις εκείνη την στιγμή για να τις πάρει η μπάντα για να φτιάξουν επιτόπου ένα τραγούδι. Στην Αθήνα ανέβασε δύο κοπελίτσες και έναν πιτσιρικά, αλλά ήταν τόσο αγχωμένοι που άλλα τους έλεγε ο Vai, καταλάβαιναν τα μισά και ούτε, με αποτέλεσμα ο Vai να τους βάλει να καθίσουν διπλά από την σκηνή για να συνεχίσει το show του. H συναυλία σιγά σιγά πλησίαζε προς το τέλος και το κλείσιμο ήταν με το «μεγάλο» κομμάτι το εκπληκτικό "For The Love Of God". Ένα σύντομο encore και αφού μας ευχαρίστησε για μια ακόμα φορά, το live ολοκληρώθηκε με το "Taurus Bulba" με τον κόσμο να χειροκροτεί συνεχώς για αυτό που μας πρόσφερε απλόχερα ο Vai.

Steve Vai

Τι μας έλλειψε; Δεν υπήρχαν αυτοσχεδιασμοί ανάμεσα στους μουσικούς και δεν υπήρχε μια στιγμή όπως το 2005 που στο "My Guitar Wants To Kill Your Mama" είχε γίνει κιθαριστικός χαμός. Ότι και να λέμε όμως οι τρεις ώρες πέρασαν δίχως να το καταλάβουμε σε μια εκπληκτική συναυλία που οδήγησε τους μισούς από τους οπαδούς να κλειστούν στο σπίτι και να μην βγουν ξανά εάν δεν συμπληρώσουν τουλάχιστον δώδεκα ώρες μελέτης την ημέρα και τους άλλους μισούς να επιστρέφουν να κοιτάνε την κιθάρα τους και με μια κίνηση να την βάζουν στην άκρη...

Setlist (με επιφύλαξη):

Steve VaiRacing The World
Velorum
Building The Church
Tender Surrender
Gravity Storm
Dave's Solo
Weeping China Doll
The Moon And I
The Animal
Whispering A Prayer
Audience Is Listening
Deborah Solo
Rescue Me Or Bury Me
Sisters
Treasure Island (With The Beast)
Salamanders In The Sun
Pusa Road
Drum Solo
The Ultra Zone
Frank
Build Me A Song
For The Love Of God
Taurus Bulba

Παναγιώτης Λουκάς

Φωτογραφίες: Γιάννης Βόλκας - Χρήστος Κισατζεκιάν / www.livephotographs.com

  • SHARE
  • TWEET