Spiritual Beggars, Full House Brew Crew, Beyond Perception @ Κύτταρο, 01/10/10

Από την Εριφύλη Παναγούλια, 05/10/2010 @ 14:01
Παρασκευή βράδυ και η μέρα από το πρωί είχε τις κατάλληλες συνθήκες για doom μουσικές, έτοιμη να υποδεχθεί μετά από καιρό τους Spiritual Beggars για μία εμφάνιση που αναμενόταν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Με νέα δισκογραφική δουλειά στις αποσκευές τους και νέο τραγουδιστή στην επάνδρωσή τους, οι Σουηδοί έρχονταν να αποδείξουν στο ελληνικό κοινό ότι το stoner που λυγίζει τις κιθάρες από τα βαριά του riff δε χρειάζεται απαραίτητα να σιγοβράζει στον καυτό ήλιο της ερήμου.



Ο ουρανός όλο και βάραινε, αλλά ευτυχώς μας έκανε τη χάρη και δε δημιουργήθηκαν προβλήματα στην έλευση του κόσμου στο Κύτταρο. Η δική μου άφιξη έγινε περίπου στις 20:00 και βρήκε τους Beyond Perception, το πρώτο από τα δύο support συγκροτήματα της βραδιάς, να παίζουν τα πρώτα τους κομμάτια.  Αρκετά σκληροί ηχητικά, γεμάτοι με sludge - hardcore στιγμές και αρκετό screaming και distortion, έκαναν την αναμενόμενη «φασαρία» για να συνειδητοποιήσουμε το λόγο που είχαμε βρεθεί εκεί. Ίσως να αδικήθηκαν και λίγο, γιατί ο κόσμος εκείνη την ώρα ήταν λιγοστός.



Οι Beyond Perception παρέδωσαν το stage στους Full House Brew Crew, ένα νέο σχετικά συγκρότημα, η support εμφάνιση του οποίου στους Beggars συνδυάστηκε με την κυκλοφορία του παρθενικού του album. Επίσης «σκληροί», αλλά με πιο southern αέρα και πιασάρικα riff, απέδειξαν στο κοινό ότι επάξια βρίσκονταν εκεί που βρίσκονταν. Μπορεί να τους έτυχαν όλες οι στραβές του κόσμου, όπως η ολιγόλεπτη -ευτυχώς- διακοπή ρεύματος και το σπάσιμο μιας χορδής, αλλά κατάφεραν να ζεστάνουν σε μεγάλο βαθμό το κοινό, το οποίο αντέδρασε αρκετά θετικά στην παρουσία τους. Και πώς να μη γίνει άλλωστε, αφού θύμιζαν Metallica στα φωνητικά τους και Black Label Society στα riff τους, που παρεμπιπτόντως «έσκαβαν».

Λίγο πριν τις 22:00 η προσέλευση του κόσμου, για τα δεδομένα του ονόματος που θα εμφανιζόταν, ήταν μέτρια. Η συγκέντρωση ατόμων ανά τετραγωνικό μέτρο επέτρεπε την ελεύθερη κίνηση προς όλες τις κατευθύνσεις, χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία. Συγκέντρωση όμως ικανή για να υποδεχθεί θερμά τον Michael Amott και την παρέα του. Η αρχή έγινε με το "Inner Strength" και τον ήχο να μας προβληματίζει. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι το μπάσο του τιτάνα D'Angelo χάιδευε τα αυτιά μας, αντί να θερίζει τα κεφάλια μας. Ο Apollo, όταν άνοιγε το στόμα του να τραγουδήσει, βούιζαν τα πάντα, γιατί κάποιος εκεί πάνω στην κονσόλα αποφάσισε ότι οι Spiritual Beggars ήθελαν παραπάνω... πρίμα.  Δε μπόρεσα να καταλάβω τη λογική που το stone and roll μπορεί να συνδυαστεί με τις υψηλές συχνότητες, αλλά ευτυχώς ο ήχος έφτασε σε επιθυμητά επίπεδα κάπου στο "The Chaos Rebirth". Ίσως να έφταιγε και το γεγονός ότι όσα κομμάτια ακούστηκαν από τα παλαιότερα album τους μου ξένισαν, παιγμένα σε υψηλότερες κλίμακες, για να εναρμονιστούν με αυτές του νέου τους frontman.



Για να ξεκαθαρίσουμε όμως τα πράγματα, ο Apollo στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, κερδίζοντας γρήγορα τη συμπάθεια ενός σχετικά δύσκολου ακροατηρίου, που με το άκουσμα κάποιου riff που ήταν γραμμένο πριν το 2000 έπαιρνε φωτιά, ενώ στα νεότερα κόπαζε. Πάντως, η περισσή ενέργεια του Ελληνο-Σουηδού πάνω στη σκηνή απέδειξε ότι κινείται άνετα στα πλαίσια του νέου του ρόλου και περνάει τους Beggars σε μια νέα εποχή και σίγουρα είναι προς τιμήν του αυτό.  Επιπλέον το έδειξε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στην ερμηνεία του φρέσκου "Lost In Yesterday", κάπου προς το τέλος του setlist, που και ξεσήκωσε τον κόσμο και ερμηνευτικά χτύπησε κόκκινο και «sing-along-feedback» είχε.



Η όμορφη ατμόσφαιρα συνεχίστηκε και κορυφώθηκε στο "Mantra" και στο "Euphoria" του encore, που το συνόδευσε και το αναμενόμενο pit. Μικρό μεν, απαραίτητο δε, μιας και εκτός της ηχητικής ευφορίας που βρισκόταν το κοινό, ήταν και άκαπνο, λόγω της απαγόρευσης, για παραπάνω από μιάμιση ώρα. Το μόνο σίγουρο όμως ήταν ότι ξέσπασε!



Συνολικά θα λέγαμε ότι η απόδοση των Spiritual Beggars κινήθηκε σε αξιοθαύμαστα επίπεδα στα πιο καινούρια κομμάτια, ενώ στα παλαιότερα οι παραβολές που γίνονταν με τα φωνητικά του JB ήταν αναπόφευκτες. Σε καμία περίπτωση δε μπορούμε να πούμε ότι το live ήταν κακό, και εν μέρει δικαιολογούνται, μιας και η χώρα μας είχε την τιμή να είναι από τους πρώτους σταθμούς στην περιοδεία τους. Κι όσοι ευελπιστούσαν να ακούσουν το "Angel Of Betrayal" και το "Dance Of The Dragon King" και, όπως λέει ο φίλος και συνάδελφος Γιώργος Ζαρκαδούλας να τους «αρπάξει από τα cojones και να τους έφερνε ίσα με 82759 εναέριες σβούρες», μάλλον έμειναν με την ελπίδα. Το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι κανείς δεν έφυγε απογοητευμένος.

Setlist:
Inner Strength
Left Brain Ambassadors
Beneath The Skin
We Are Free
One Man Army
The Chaos Rebirth
Wonderful Word
Fools Gold
Instrumental
Star Born
Concrete Horizon
Street Fighting Saviours
Lost In Yesterday
Throwing Your Life Away
Mantra
----------------------------
Black Feathers
Magic Spell
Euphoria

Εριφύλη Παναγούλια
  • SHARE
  • TWEET