Μarina And The Diamonds @ Piraeus Academy, 05/03/16

H pop μουσική φέρνει στην πλειονότητα των ακροατών, ευχαρίστηση. Πολλές φορές κάποιοι νιώθουν και ενοχές. Με την Μαρίνα μας δεν χρειάζεται να νιώσεις καμία ενοχή. Η Ουαλή με Ελληνική καταγωγή ήρθε για πρώτη φορά στην χώρα των προγόνων της και, όσο να 'ναι, η καταγωγή της έπαιξε μεγάλο ρόλο στην συμπάθεια που της έχουμε. Πάω σε κάθε είδους συναυλία, και τα ζητούμενα είναι τρία: H απόδοση του καλλιτέχνη-μπάντας, η ανταπόκριση του κοινού, οι προσωπικές προσδοκίες.

Τα περίπου 1.200 «διαμάντια» οπαδοί της, την λατρεύουν. Τραγούδησαν κάθε στίχο από τα 19 τραγούδια που ακούστηκαν, σε μια βραδιά-όνειρο και υπερπλήρης για αυτούς, και διασκεδαστική για εμάς τους υπόλοιπους. Η Μαρίνα έχει όλα τα βλέμματα πάνω της, χωρίς να καταφεύγει σε υπερβολές και κλισέ, υιοθετώντας κινήσεις από το «σωστό» λαμπερό παρελθόν της pop και indie ιστορίας.

Δεν έχει νόημα να ξεχωρίσεις highlight σε σχέση με την ανταπόκριση του κοινού. Η συναυλία ξεκίνησε στην ώρα της (21:00, την Ilia Darlin δεν την είδαμε, βγήκε στις 20:00, σόρι...) και τελείωσε 22:40. Χωρισμένη σε τρία μέρη, όσοι και οι δίσκοι της. Τόσες φορές άλλαξε, πάντα με ολόσωμα, λαμπερά, καρτουνίστικα και στενά outfit, που υπετόνιζαν το ωραίο σώμα της. Τόσο, για να την θαυμάζουν οι άνδρες και να μην την... θάβουν οι γυναίκες. Η Μarina είναι σέξι και δεν χρειάζεται να γίνει π.χ. Miley Cyrus. Σε αντίθεση με τωρινές pop star, αυτή διαθέτει καλά τραγούδια.

Από το πρώτο και δεύτερο μέρος, "Family Jewels" και "Electra Heart", τα "Hollywood", "Primadonna" και "Lies" ξεχώρισαν. Τα μεγάλα video walls έπαιζαν μεγάλο ρόλο στην θεατρικότητα του live, οι τέσσερις μουσικοί της (από τέσσερις διαφορετικές χώρες) δεμένοι, καθώς περιοδεύουν πολλούς μήνες μαζί, τα προηχογραφημένα φωνητικά λίγα και αναγκαία, αν και η φωνή της συμπατριώτισσάς μας, δεν είχε την παραμικρή δυσκολία. Αψογη.

Το τρίτο μέρος, με τα εννιά από τα δώδεκα τραγούδια του δίσκου της "Froot", ήταν μακράν βέβαια το καλύτερο. Για τον περσινό δίσκο της, είχα γράψει «πόσες ξέρετε να έχουν εξαιρετική φωνή που φτάνει σε υψηλές επιδόσεις, που συνθέτει τα τραγούδια της, κάνει την παραγωγή και γράφει τους στίχους, χωρίς να έχει ανάγκη έναν «στρατό» παραγωγών δίπλα της;»

Δεν είναι τυχαίο που το "Can't Pin Me Down" ακούγεται προς το τέλος, με τον τίτλο να είναι μια απόδειξη της ευελιξίας που έχει ως καλλιτέχνης. Το "Forget", κυρίως το "I'm A Ruin" και το φινάλε με το "Blue", είναι ουσιαστικά μελαγχολικά τραγούδια που μπορούν να φέρνουν διάπλατα χαμόγελα όταν τα ακούς live.

H ίδια μιλούσε μια χαρά τα Ελληνικά, με ελάχιστα -και χαριτωμένα- λαθάκια. «To καλύτερο κοινό που είχα ποτέ» είπε στο τέλος και μάλλον την πιστέψαμε. Αφιέρωσε τη βραδιά στην οικογένειά της, που ήτανεκεί όπως μας πληροφόρησε, αλλά και συγκινημένη στην γιαγιά της Λαμπρινή, που έπαιξε μεγάλο ρόλο στη ζωή της.

Οι ηλικίες ξεκινούσαν από έφηβους 15 ετών, ο μεγάλος μέσος όρος ήταν στα 22, 23 με πολλούς γονείς να παρακολουθούν στη συναυλία και άλλους να περιμένουν απ' έξω. Αν έχεις νεαρό γιο, να εύχεσαι να ακούει metal κι αν έχεις κόρη, Marina And The Diamonds. Τι ρωτάτε γιατί; Κάντε παιδιά και αποφασίστε μόνοι σας...

Φωτογραφίες: Christina Alossi