Need, Poem, Masquera Di Ferro @ Metropolis Live (Πάτρα), 27/03/15

Δυο από τις καλύτερες ελληνικές μπάντες, σε δαιμονιώδη φόρμα, που άξιζαν κι αξίζουν περισσότερα και είναι θέμα χρόνου να τα κατακτήσουν

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 30/03/2015 @ 13:13
Το να πούμε ότι η Παρασκευή ήταν μια βροχερή μέρα στην Πάτρα θα ήταν... understatement. Μέχρι κι αργά το βράδυ η βροχόπτωση ήταν τόσο δυνατή, που με δυσκολία έβλεπες άνθρωπο να κυκλοφορεί σε πολλές περιοχές του κέντρου της πόλης, γεγονός που σίγουρα πολλοί θα επικαλεστούν ως τον λόγο για τον οποίο έχασαν την από κοινού εμφάνιση των Need και Poem.

Δυστυχώς, ο κόσμος που αποκρίθηκε στο κάλεσμα για αυτό το σπουδαίο συναυλιακό πακέτο ήταν απογοητευτικά λίγος και, παρ' όλο που οι απόντες είναι οι πραγματικά χαμένοι, θεωρώ ότι δύσκολα θα δούμε ανάλογες προσπάθειες στο μέλλον, αλλά το συγκεκριμένο θέμα θα το παρκάρω εδώ. Επί σκηνής έγιναν εξαιρετικά πράγματα, για τα οποία οφείλουμε να μιλήσουμε.

Την συναυλία κλήθηκε να ανοίξει ένα τοπικό σχήμα, οι Masquera Di Ferro, τακτική που είθισται σε συναυλίες της επαρχίας, όπως είθισται να παίζει ένα ελληνικό support σε μεγάλα ξένα ονόματα, για πολλούς και διάφορους λόγους. Ελπίζω να μην παρεξηγηθούν οι προθέσεις μου, αλλά οφείλω να μιλήσω ειλικρινά, με καλή πρόθεση απέναντι στα παιδιά, γιατί δυστυχώς έχουν πολύ δρόμο να διανύσουν για να σταθούν επί σκηνής αξιοπρεπώς.

Αρχικά, πρέπει να δίνουν περισσότερη σημασία σε βασικά πράγματα όπως το σωστό κούρδισμα (που δεν είχαν), δεύτερον υπήρχαν ζητήματα παικτικής φύσης, όπως π.χ. στα drums, και τρίτον η φωνή έχει αρκετά θέματα. Πέραν τούτων, θέλει λίγη καλύτερη σκηνική παρουσία, ενώ το συνθετικό επίπεδο δεν μου είπε και πολλά. Σόρρυ παίδες, αλλά μόνο αν αντιμετωπιστούν αυτά μπορεί να υπάρξει ουσιαστική βελτίωση, κάτι που εύχομαι.

Τους Poem τους έβλεπα ζωντανά για δεύτερη φορά μετά από την support εμφάνιση στους Opeth και ήταν ακόμα καλύτεροι, πιο άνετοι, πιο δυναμικοί.

Poem

Το υλικό από το "Skein Syndrome" ακούστηκε πιο γαμάτο και νομίζω πως όσο θα το ακούω τόσο περισσότερο θα το γουστάρω. Το rhythm section είναι μπετόν (το είχα διακρίνει και με τους Opeth αυτό) και οι συνθέσεις χτίζονται με τέτοιο τρόπο, ώστε η φοβερή ικανότητα που έχει ο Προκοπίου να χρωματίζει με συναίσθημα με τις ερμηνείες του, να οδηγεί σε κλιμακώσεις.

Poem

Για μια ακόμα φορά ακούστηκε μόνο το "Giant" από το "The Great Secret Show" και στο τελευταίο τραγούδι ο Προκοπίου κατέβηκε μέσα στο κοινό προσφέροντας ακόμα μεγαλύτερη αμεσότητα στο κοινό. Γαμηστερή εμφάνιση που με κάνει να θέλω να ακούσω το νέο άλμπουμ ΣΗΜΕΡΑ. Πληροφορίες ότι κόσμος έψαχνε εσώρουχα Poem στο merchandising ελέγχονται ως ανακριβείς.

Λίγο πριν τις 00:30 οι Need ανέβηκαν επί σκηνής και για τον γράφοντα τα επόμενα 70-75 λεπτά είχαν περισσότερο τη μορφή τριπαρίσματος, παρά μιας συμβατικής συναυλίας. Βλέπετε το "Orvam: A Song For Home", το οποίο αποδόθηκε ολόκληρο, βρέθηκε στην κορυφή της προσωπικής μου λίστας για το 2014 και δεν θα το κούναγα από εκεί, θεωρώντας το ό,τι καλύτερο έχω ακούσει ποτέ από ελληνική metal μπάντα.

Need

Ο ήχος από το εναρκτήριο "Lifeknot" ήταν καταπληκτικός, ισορροπημένος και καθαρός, ενώ σας διαβεβαιώνω ότι γνωρίζοντας απέξω τα τραγούδια δεν άκουσα ούτε μισό λάθος καθ' όλη τη διάρκεια της συναυλίας, πράγμα εντυπωσιακό δεδομένου του βαθμού δυσκολίας των συνθέσεων και του ότι οι Need δεν είναι μια στατική μπάντα επί σκηνής.

Το προσωπικά αγαπημένο μου "Entheogen" ήταν τόσο καλό που πέρασε σαν μια στιγμή παρά τα δέκα λεπτά του, ενώ το φινάλε του "Symmertrape" ήταν ίσως η συγκλονιστικότερη στιγμή της συναυλίας με έναν σεληνιασμένο Jon V. να δίνει μια απίστευτη φόρτιση στην ερμηνεία του.

Need

Το "Mother Madness" όπως ήταν αναμενόμενο είχε την πιο ζεστή ανταπόκριση από το κοινό, με το ρεφρέν του να τραγουδιέται από τους περισσότερους αβίαστα, ενώ το "Construct" που ακολούθησε είναι άλλη μια αγαπημένη σύνθεση της οποίας το μέρος με το πιάνο ήταν καταπληκτικό, δίνοντάς μου την ευκαιρία να πω πόσο σημαντική είναι η συνεισφορά του Αντώνη. Πέραν των πλήκτρων, κάνει κάποια σημαντικά brutal φωνητικά και κυρίως παρέχει εξαιρετικά δεύτερα καθαρά φωνητικά σε πολλά σημεία που κάνουν τη διαφορά. Παράλληλα, ο Ravaya κουβαλάει πάντα την γνωστή τρέλα του (δημιουργική και εκτελεστική), ενώ ο Βίκτωρας με τον Στέλιο δημιουργούν ένα απίστευτα στιβαρό rhythm section που ανεβάζει επίπεδο την μπάντα.

Need

Το "Lie Before You Sleep" ήταν το μόνο τραγούδι εκτός του τελευταίου άλμπουμ που ακούστηκε και αποδόθηκε σούπερ (επίσης έχει ρεφρενάρα) πριν η συναυλία ολοκληρωθεί με το απόλυτο highlight της μπάντας, το ομώνυμο "Orvam", ένα ανεπανάληπτο 16-λεπτο έπος. Όλες οι διακυμάνσεις των συναισθημάτων κι όλες οι αλλαγές των ρυθμών και των διαθέσεων ήταν εκεί στην εντέλεια αποδιδόμενες από μια μπάντα που είναι δεμένη σαν μηχανή. Στο φινάλε του, ο Jon, κατέβηκε από τη σκηνή πήρε φόρα και πήδηξε μέσα στο μπαρ χτυπώντας την καμπάνα που βρισκόταν σε αυτό, όπως ακριβώς συμβαίνει στο άλμπουμ. Σκηνές που σίγουρα χάνουν όταν προσπαθεί κάποιος να τις αποδώσει εκ των υστέρων, σε σχέση με το πώς βιώνονται εκείνη τη στιγμή.

Need & Poem

Οι λίγοι και «γενναίοι» όπως τους αποκάλεσαν οι Need, έφυγαν με ένα χαμόγελο και με την πεποίθηση ότι είδαν όχι μια, αλλά δυο σπουδαίες μπάντες αυτό το βράδυ, δύο μπάντες που αξίζουν αμφότερες πολλά περισσότερα από αυτά που έχουν κατακτήσει. Το απέδειξαν με την απόδοσή τους αυτό το βράδυ. Επίσης, τα εύσημα πρέπει να δοθούν, για μια ακόμα εξαιρετική διοργάνωση, και στην Br3ak Ev3nt που από πλευράς υλοποίησης συναυλιών έχει καταφέρει να αλλάξει το επίπεδο στην Πάτρα, μιας πόλης που αρνείται πεισματικά να αποτελέσει τον τρίτο συναυλιακό πόλο της χώρας. Πραγματικά δεν ξέρουν τι έχασαν όσοι δεν ήρθαν αυτό το βράδυ...
SETLIST

Lifeknot
Entheogen
Symmetrape
Mother Madness
Construct
Lie Before You Sleep
Orvam

Κείμενο / φωτογραφίες: Χρήστος Καραδημήτρης
  • SHARE
  • TWEET