Gorgoroth, Vader, Valkyrja @ Gagarin 205, 04/12/11

Είναι λίγες οι περιπτώσεις που μια συναυλία από το χώρο του ακραίου ήχου φιλοξενείται σε μια μεγαλύτερη σκηνή της Αθήνας από αυτές που έχουμε συνηθίσει. Ωστόσο, παρά το καλό «πακέτο» που πέρασε από τα μέρη μας, η προσέλευση ήταν μάλλον περιορισμένη, με το Gagarin μισογεμάτο, πράγμα το οποίο βοηθούσε όμως να έχεις την άνεσή σου.



Στις 20.00 ακριβώς ανέβηκαν πρώτοι στη σκηνή οι Σουηδοί Valkyrja. Μπορώ να πω ότι καλύτερο ξεκίνημα δε θα μπορούσαμε να περιμένουμε και δύσκολα θα μπορούσαμε να δούμε. Παίζοντας ατόφιο σουηδικό black metal χωρίς περιττά στολίδια, οι Σουηδοί ήταν πολύ καλοί, σε σημεία τολμώ να πω εντυπωσιακοί. Παρουσιάστηκαν γεμάτοι ενέργεια, με έντονη κινητικότητα και με μεγάλη διάθεση, τα έδωσαν κυριολεκτικά όλα, κάνοντας ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να ζεστάνουν το μάλλον μουδιασμένο κοινό. Παραδόξως, για support συγκρότημα ο ήχος ήταν καλός, γεγονός που βοηθούσε να αναδειχθεί το δεμένο παίξιμο και οι πολύ καλές εκτελέσεις, είτε των αργών, είτε των πιο γρήγορων μερών των κομματιών τους. Άφησαν άριστες εντυπώσεις και στο τέλος κέρδισαν το χειροκρότημα και τα θετικά σχόλια των παρευρισκόμενων. Ενδεχόμενη προσπάθειά τους να απομακρυνθούν από το image, αλλά και το ήχο, των Watain θα τους βοηθούσε πιθανότατα να αποκτήσουν μια πιο ολοκληρωμένη προσωπικότητα ως μπάντα.



Στη συνέχεια, μετά από ένα μισάωρο διάλειμμα, ήρθε η σειρά των Vader, οπότε και ξεκίνησε ένα ανελέητο σφυροκόπημα. Έχοντας κυκλοφορήσει πρόσφατα ένα πολύ καλό άλμπουμ, οι Πολωνοί ήταν σαρωτικοί. Ξεκίνησαν με το ομώνυμο κομμάτι από το τελευταίο τους άλμπουμ, "Return To The Morbid Reich", για να συνεχίσουν και με άλλα τραγούδια από την τελευταία τους δουλειά, χωρίς να παραλείψουν να μας προσφέρουν στιγμές και από παλιά τους άλμπουμ. Συνέχισαν με κομμάτια όπως το "Sothis" και το "Devilizer". Οι αντιδράσεις όμως ήταν περιορισμένες και μόνο σε περιπτώσεις όπως το "Wings" το κοινό έκανε αισθητή την παρουσία του. Στο "Carnal" έγιναν και κάποια μικρά mosh pits στις πρώτες σειρές. Οι Vader δεν πτοήθηκαν και συνέχισαν με αμείωτη ένταση και χωρίς σταματημό, ενίοτε συμπαρασύροντας και κάποιους ακόμα πέρα από τις πρώτες σειρές. Ο ήχος, αν και στο ξεκίνημα είχε κάποια μικροπροβλήματα, στη συνέχεια βελτιώθηκε και βοήθησε τη μπάντα να διαλύσει το χώρο με κομμάτια σαν το "Decapitated Saints", το "The Wrath" και βέβαια το "Silent Empire", στο οποίο, αν δεν κάνω λάθος, δημιουργήθηκε πάλι ένα μικρό mosh pit. Ολοκλήρωσαν τη σαρωτική τους εμφάνιση με το "This Is The War" και το "Lead Us" στο encore για να μας αφήσουν να ηρεμήσουμε λίγο μέχρι τους επόμενους.



Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά από τόσα χρόνια αδιάκοπης δισκογραφικής παρουσίας και αμέτρητες βέβαια ζωντανές εμφανίσεις η μπάντα στέκεται εξαιρετικά και μας προσέφερε μια πραγματικά πολύ καλή εμφάνιση. Ασφαλώς όταν μιλάμε για Vader αναφερόμαστε στον Peter Wiwczarek, ο οποίος, παρά την ηλικία του, δείχνει ότι μπορεί ακόμα να κρατήσει μια death metal μπάντα, τόσο πάνω στη σκηνή, όσο και στο προσκήνιο της μεταλλικής μουσικής.

Setlist:
Return To The Morbid Reich / Sothis / Devilizer / Never Say My Name / Come Αnd See My Sacrifice / Black Velvet And Skulls Of Steel / Wings / Carnal / The Wrath / Decapitated Saints / Kingdom / Silent Empire / Helleluyah (God Is Dead)
Encore: This Is Τhe War / Lead Us

Περίπου στις 22.45 ήρθε η σειρά των Gorgoroth. Τι θα μπορούσε να πει κάποιος για το σκηνικό που έστησαν; Ομολογώ ότι δεν το περίμενα τόσο καλό. Οι Νορβηγοί πραγματοποίησαν μια μεγάλη εμφάνιση και, παρά το ότι η μπάντα έχει αλλαγές στη σύνθεσή της και τα προηγούμενα χρόνια αρκετές περιπέτειες, έδειξε ότι βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά.



Εμφανίστηκαν με παραδοσιακή μαυρομεταλλική ενδυμασία, δηλαδή corpse paint και spikes, και με διάθεση να μη μας αφήσουν να πάρουμε ανάσα, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ξεκίνησαν με το "Bergtrollets Hevn" από τα παλιά και συνέχισαν με τα "Aneuthanasia" και "Prayer" από το τελευταίο τους άλμπουμ. O ήχος ήταν σε γενικές γραμμές πολύ καλός, ίσως με εξαίρεση στα γρήγορα ξεσπάσματα, όπου δημιουργούσε μια υπέρ του δέοντος βαβούρα, κάτι το οποίο όμως νομίζω ότι δεν ενόχλησε κανέναν, αφού σε τέτοιες περιπτώσεις η ηχητική τελειότητα δεν είναι το ζητούμενο. Έδωσαν βάρος σε τραγούδια κυρίως από το "Under The Sign Of Hell", κάνοντας ωστόσο από μια στάση σχεδόν σε όλα τα άλμπουμ τους. Χωρίς να πάρουν ανάσα, καθώς τα διαλείμματα ήταν ελάχιστα, συνέχισαν με κομμάτια όπως τα "Revelation Of Doom", "Forces Of Satan Storms" και "The Rite Of Infernal Invocation". Ήταν πολύ δεμένοι και η απόδοση τους εξαιρετική. Κατάφεραν να παρασύρουν στον όλεθρο το κοινό, το οποίο έδειξε ότι μάλλον περίμενε περισσότερο αυτούς σε σχέση με τα προηγούμενα συγκροτήματα.



Η ηχητική μαυρίλα που δημιουργούσαν ήταν μοναδική. Στην όλη ατμόσφαιρα συνέβαλαν και οι καπνοί που είχαν κατακλύσει το χώρο και δημιουργούσαν μια επιπλέον αίσθηση χάους.
Ο Pest, που είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο πάνω στη σκηνή, δίνοντας κίνηση και ενέργεια, απέδωσε τέλεια και έδειξε ότι μετά από τόσα χρόνια δεν το έχει «χάσει» καθόλου. Τα σχόλια για την περίεργη και «πρωτότυπη», θα έλεγα, κόμη του ελέγχονται ως κακεντρεχή. Δε θα πρέπει να παραλείψουμε να αναφερθούμε στην παρουσία του πραγματικού ηγέτη της μπάντας, του Infernus, ο οποίος, απόμακρος και σίγουρα σοβαρός, δεν έχασε ούτε νότα (;) σε όλη τη διάρκεια του set, που είχε ως κορυφαίες στιγμές το "Blood Strains The Circle" και το επιβλητικό "Profetens Apenbaring". Μετά από μια ώρα και χωρίς πολλά λόγια μας αποχαιρέτησαν, αφήνοντάς -τουλάχιστον σε εμένα- τις καλύτερες εντυπώσεις.

Setlist:

Bergtrollets Hevn
Aneuthanasia
Prayer
Katharinas bortgang
Revelation Of Doom
Forces Of Satan Storms
The Rite Of Infernal Invocation
Ødeleggelse og undergang
Blood Stains The Circle
Satan-Prometheus
Destroyer
Incipit Satan
Krig
Profetens Apenbaring
Unchain My Heart

Συνολικά, είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε μια μεγάλη συναυλία για το χώρο του ακραίου metal. Θα έλεγα ότι από αυτούς που βρέθηκαν στο Gagarin την Κυριακή το βράδυ, αν υπήρχε κάποιος που δεν του άρεσε αυτό που είδε, είτε μπήκε στο Gagarin κατά λάθος, είτε έχει επιλέξει να ασχολείται με λάθος μουσική. Φεύγοντας από το venue και έχοντας παρακολουθήσει όλο το προαναφερθέν σκηνικό, αισθανόμουν ότι από τον ακραίο αυτό ήχο δεν υπάρχει ιδανικότερη μουσική υπόκρουση για να συνοδεύσει τη διάλυση και αποσύνθεση μιας κοινωνίας που καταρρέει υπό το βάρος μιας μακροχρόνιας παρακμής.

Αντώνης Κονδύλης
Φωτογραφίες: Πάνος Ματθαιογιάννης