Cathedral σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη

Από τους Γιάννη Βόλκα, Παναγιώτη Λουκά, 13/02/2004 @ 05:26
25/01/04, Gagarin, Αθήνα

Τα πνευματικά παιδιά των Black Sabbath, οι Άγγλοι Cathedral εμφανίστηκαν για τρίτη φορά στην Ελλάδα. Ένα group το οποίο την πρώτη φόρα είχε κάνει μια sold-out εμφάνιση στο Ρόδoν, ενώ την επόμενη φόρα είχαν παίξει στο ΑN. Στην τρίτη τους εμφάνιση στην Ελλάδα έπαιξαν στο μισογεμάτο Gagarin, αποδεικνύοντας από την μία ότι η δημοτικότητα τους έχει πέσει στην Ελλάδα και από την άλλη ότι το ελληνικό κοινό έχει κορεστεί από τις πολλές συναυλίες (απόδειξη ότι το τελευταίο δίμηνο έχουν έρθει οι Saxon, Helloween, Amorphis, Moonspell, Hate Eternal) με αποτέλεσμα να έχει γίνει πιο επιλεκτικό.

Support group ήταν 2 ελληνικά συγκροτήματα, οι Violet Vortex & Lord 13. Ίσως ο αριθμός να ήταν υπερβολικός γιατί αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι Cathedral να βγουν στις 23:30, που σε συνδυασμό με το εργάσιμο της επόμενης ημέρας κούρασε αρκετούς. Στο εξωτερικό οι συναυλίες τελειώνουν σε ανθρώπινες ώρες δίνοντας την ευκαιρία στους θεατές να προλάβουν την συγκοινωνία και έτσι να πηγαίνουν στις συναυλίες χωρίς το άγχος της επιστροφής.

Πρώτοι εμφανίστηκαν οι Lord 13 παίζοντας stoner rock θυμίζοντας σε σημεία τους Monster Magnet και Kyuss. Το group είχε πολύ καλή σκηνική παρουσία και έτσι κέρδισε το χειροκροτήματα του κοινού παίζοντας για περίπου 35 λεπτά. Μερικά από τα τραγούδια που ακούστηκαν ήταν τα "Bitter Story", "Crown Of Thorns", "Feeling The Feeling", ενώ έκλεισαν το σετ τους με μια διασκευή σε ACDC ("Dirty Deeds"), πράγμα που έκανε το Gagarin να χτυπιέται στον ρυθμό του κομματιού προκαλώντας συνειρμούς για το τι θα γινόταν εάν περνούσαν οι ACDC από την χώρα μας.

Τη σκυτάλη πήραν οι Violet Vortex, οι οποίοι κινούνται σε πιο doom φόρμες με επιρροές από Pentagram, St Vitus και άλλα σχήματα αυτού του ύφους. Για τα επόμενα 40 λεπτά παίξανε τραγούδια από τα demo τους όπως το "Alive", "Luv", "Riding Forever Free", "Bitter Love", "Space Trip", "Nunn Song" καθώς και 2 διασκευές "Forever My Queen" (Pentagram) και "Dying Inside" (St. Vitus) .

Στις 23:30 τα φώτα έσβησαν και στην σκηνή εμφανίσθηκε το τετραμελές group από το Birmingham. Άρχισαν με το "Vampire Sun" από το κατά πολλούς καλύτερο album τους "Carnival Bizzare" με τους λίγους αλλά φανατικούς οπαδούς να συμμετέχουν ενεργά, ενώ συνέχισαν με το "Ride" ("Ethereal Mirror" album). Αυτός που έκλεψε τις εντυπώσεις δεν ήταν όπως περίμεναν οι περισσότεροι ο Lee Dorrian, αλλά ο κιθαρίστας τους Gaz Jennings ο οποίος με ένα πολύ heavy ήχο καθήλωσε τους οπαδούς. Προς τιμήν τους οι Cathedral έπαιξαν κομμάτια από τα πρώτα album τους (όχι σαν κάποιες μπάντες που «αποκηρύσσουν» τις πρώτες τους δουλειές) κι’ από τον τελευταίο τους δίσκο ("The 7th Coming") έπαιξαν μόνο 1 κομμάτι ("Gongregation Of Sorcere’s"), όμως κανείς δεν έκανε παράπονα γι αυτό. Τα τραγούδια εναλλάσσονταν από το αργόσυρτο doom σε πιο παραδοσιακές heavy metal φόρμες με αποτέλεσμα να υπάρχει ποικιλία στο set list τους. Γύρω στις 12:30 οι Cathedral μας καληνύχτισαν, αλλά φυσικά επανήλθαν στην σκηνή μετά από 5 λεπτά με το "Utopian Blaster" και έκλεισαν με το κομμάτι που όλοι περίμεναν, "Hopkins" όπου έγινε ο χαμός.

Συμπερασματικά ήταν μια «τίμια» συναυλία. Το group έπαιξε με επαγγελματικό τρόπο, έκανε μια αναδρομή σε όλα τα album του, ακούστηκαν τα κομμάτια που λίγο πολύ όλοι ήθελαν να ακούσουν και σίγουρα οι φανατικοί τους οπαδοί το ευχαριστήθηκαν. Σίγουρα δεν έφτασε στο επίπεδο της πρώτης τους εμφάνισης στην Ελλάδα και μάλλον δεν πρόσθεσε κάτι στην ήδη διαμορφωμένη γνώμη του κοινού γι αυτούς.

Το set list ήταν το ακόλουθο: "Vampire Sun", "Ride", "Stained Glass Horizon", "Soul Sacrifice", "Skullflower", "Cosmic Funeral", "Ebony Tears", "Congregation Of Sorcerer’s", "Midnight Mountain", "Utopian Blaster", "Hopkins".

Παναγιώτης Λουκάς


24/01/04, Μύλος, Θεσσαλονίκη

Οι συναυλίες από doom μπάντες δεν αποτελούν συνηθισμένο φαινόμενο για την πόλη μας και όπως φαίνεται θα αργήσουμε να ξαναδούμε... διότι δε μιλάμε για μια τυχαία μπάντα του χώρου αλλά για τους Cathedral, μια από τις κορυφαίες doom μπάντες και σίγουρα η κορυφαία μπάντα του ιδιώματος από το ’90 και μετά. Είναι ντροπή οι Cathedral να κόβουν 85 εισιτήρια! Που ήταν όλοι αυτοί που διαμαρτύρονται ότι βλέπουμε τα ίδια και τα ίδια; Που ήταν όλοι αυτοί που ακούνε doom; Είμαι σίγουρος ότι είναι πάνω από 85 και δεν δέχομαι καμία δικαιολογία.

Το live άνοιξαν δύο εγχώριες μπάντες, οι Poisoned Henna και οι Violet Vortex. Οι πρώτοι ήταν αρκετά καλοί, ιδιαίτερα μουσικά, και άφησαν ικανοποιημένο τον κόσμο. Οι Violet Vortex όμως πραγματικά ξεσήκωσαν τους πάντες και έδειξαν ότι η Ελληνική σκηνή έχει μέλλον στο χώρο αυτό. Πέρα από την Ελληνική σκηνή όμως, το μέλλον της μπάντας προβλέπεται σίγουρα ευοίωνο.

Η συνέχεια άνηκε στον Lee Dorian και στην παρέα του που ευτυχώς αδιαφόρησαν για τη μικρή προσέλευση του κόσμου και έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό. Αρχίζοντας με το "Vampire Sun" έπιασαν τον κόσμο από τον σβέρκο και έδειξαν ποια είναι η κατάλληλη μουσική για headbanging. Το setlist περιλάμβανε κομμάτια σχεδόν από όλη τη δισκογραφία τους. Από το βαρύ και ασήκωτο "Ebony Tears", από το πρώτο "Forest Of Equilibrium" και το "Midnight Mountain" από το "Ethereal Mirror" μέχρι τα “Melancholy Emperor” και “Skullflower” από τα πρόσφατα και αξιολογότατα "Endtyme" και "The Seventh Coming".

Τα τραγούδια διαδέχονται το ένα το άλλο χωρίς πολλά περιττά λόγια. Η μουσική μιλάει από μόνη της και ο ήχος είναι ακριβώς όπως πρέπει να είναι, ογκώδης, δυνατός, καθαρός αλλά και βρώμικος. Οι “λίγοι αλλά καλοί” απολαμβάνουν τη συναυλία στο έπακρο. Στα πιο groovy κομμάτια αρχίζει ένα “οικογενειακό” moshing ενώ στα πιο αργά και doomy τα κεφάλια αγγίζουν το πάτωμα.

Οι Cathedral κατάφεραν να απορροφήσουν τόσο το κοινό που κανείς δε θυμάται πόσο χρόνο είχαν παίξει όταν εγκατέλειψαν τη σκηνή... για να επιστρέψουν και να αποτελειώσουν όσους είχαν μείνει όρθιοι με τα "Utopian Blaster" και φυσικά "Hopkins". Όσοι βρέθηκαν στον Μύλο εκείνο το Σαββατόβραδο παρακολούθησαν μία συναυλία την οποία θα θυμούνται και θα συζητούν για χρόνια. Θα συζητούν με τους απόντες για να μη κάνουν ξανά το ίδιο λάθος.

Γιάννης Βόλκας

  • SHARE
  • TWEET