Συνέντευξη με τους Nightfall

17/10/2003 @ 17:15
Μετά από τρίχρονη απουσία από τα μουσικά δρώμενα, οι Nightfall επιστρέφουν δριμύτεροι και δηλώνουν ότι είναι ο “Ιησούς”! Ένα χαλαρό απογευματάκι ο Θανάσης DrDream “συναντήθηκε” τηλεφωνικά με τον χειμαρρώδη mainman των Nightfall, Ευθύμη Καραδήμα, για μία άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση...

Καλησπέρα Ευθύμη!

Καλησπέρα και σε σένα Θανάση!

Πριν ξεκινήσουμε θέλω να τονίσω ότι εντυπωσιάστηκα με το πόσο οργανωμένη και ενημερωμένη είναι η ιστοσελίδα σας.

Χεχε, ναι προσπαθούμε να κάνουμε παράλληλα με την νέα αρχή με την Black Lotus, μια παρόμοια καλή αρχή και με το internet αν και είμαστε “δικτυωμένοι” από το 1998!

Λοιπόν, πρώτα απ’ όλα συγχαρητήρια για τη νέα σας δουλειά!

Ευχαριστώ!

Παρακολουθώ τις δουλειές σας εδώ και πολλά χρόνια και αν και το αγαπημένο μου Nightfall album είναι σίγουρα το “Athenian Echoes”, πιστεύω ότι μετά από πολλές ακροάσεις το “I Am Jesus” είναι πολύ πιθανό να κατακτήσει μία τουλάχιστον ισάξια θέση στις προτιμήσεις μου.

Δεν το βλέπεις για παραπάνω ε; Χαχα!

Χεχε, δεν ξέρω! Ίσως με λίγη δουλειά! Το ακούω εδώ και μια-μισή βδομάδα... θα δούμε!

Θέλει το χρόνο του και αυτό είναι καλό. Αν σε έπιανε από την μούρη κατευθείαν, ίσως να μην ήταν και ότι καλύτερο μετά από 1-2 μήνες. Αν και πιστεύω ότι και το Athenian ήθελε το χρόνο του την εποχή που βγήκε.

Πιστεύω ότι είναι album που βασίζεται πιο πολύ στα riffs και ίσως να έχει κάποιες μινιμαλιστικές χροιές συνθετικά. Το λέω γιατί μου μένει έντονα ένα riff-άκι μετά από κάθε τραγούδι.

Μμμμ ναι είναι πάντα ένα συγκεκριμένο το οποίο οδηγεί. Αυτό είναι χαρακτηριστικό όλων των κυκλοφοριών μας. Τα patterns που χρησιμοποιούμε πάνω στη σύνθεση δεν έχουν αλλάξει καθόλου με τον καιρό. Από την πρώτη στιγμή είναι τα ίδια.

Μια που αρχίσαμε να μιλάμε μουσικά, νιώθω ότι το album είναι μία μίξη των “Athenian Echoes” , “Lesbian Show” και “Diva Futura” τα οποία και διέφεραν πολύ μεταξύ τους. Δεν ακολουθήσατε δηλαδή έναν συγκεκριμένο δρόμο. Μήπως φτάσατε στην επιτομή του ήχου των Nightfall;

Μπορεί, ίσως γιατί ξέρεις πήρε και μεγάλο διάστημα 1 χρόνο δουλειά και 2 ακόμα στα οποία δεν είχαμε καμία παρουσία δισκογραφικά. Ουσιαστικά ότι ιδέα υπήρχε όλο αυτό το μεγάλο διάστημα, μπήκε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο album. Δεν είχαμε κάποιο πλάνο στο κεφάλι για το πώς θα ακούγεται το album.

Πιστεύεις ότι αν το είχατε κυκλοφορήσει αμέσως μετά το "Diva Futura" θα ήταν το ίδιο ηχητικά;

Όχι, σίγουρα θα άλλαζε κάποιο βασικό συστατικό που δεν μας πολυάρεσε και εμάς στο "Diva Futura" και αυτό δεν ήταν άλλο από τον ήχο στις κιθάρες σε εκείνη την παραγωγή. Πιστεύω ότι τα φωνητικά ήταν κάπως απομακρυσμένα από τις κιθάρες και ήταν θέμα καθαρά ήχου, θέμα attitude στην όλη παραγωγή. Δεν είχε γίνει κάποιο λάθος, απλά ήθελε πιο απλά φωνητικά που σίγουρα δεν θα τα ακούσουμε ποτέ στους Nightfall.

Πράγματι είναι φανερή μια επιστροφή σε πιο επιθετικά φωνητικά.

Ναι κολλάει με το συνολικό ήχο. Όλη αυτή η επιθετικότητα δηλαδή μέσω του ήχου στις κιθάρες, έρχεται και κάθεται μαζί με τα φωνητικά και γίνεται ένα.

Κάνοντας εσύ μια αυτοκριτική στον ήχο σας δεν πιστεύω να θέλεις να αλλάξεις κάτι σε αυτόν μετά από έναν χρόνο δουλειάς, ε;

Απόλυτα! Είναι αυτό που είπες και εσύ, όταν έχεις ένα χρόνο στη διάθεσή σου τα προσέχεις όλα. Πλέον δηλαδή αν θέλεις να αλλάξεις κάτι θα είναι η λεπτομέρεια της λεπτομέρειας!

Που μόνο εσύ θα την καταλάβεις και κανείς άλλος!

Ούτε και εγώ! Χαχα!

Ένιωσα το album να χωρίζεται σε δύο μέρη, το πρώτο δυνατό και επιθετικό και το δεύτερο πιο σκοτεινό και ατμοσφαιρικό. Πάντως και από τα δύο μου βγαίνει μια αίσθηση μελαγχολίας.

Ήταν πολύ δύσκολα αυτά τα χρόνια μεταξύ των δύο κυκλοφοριών και σίγουρα πολλά πράγματα τα οποία νιώσαμε τότε, περάσανε πάνω στα κομμάτια.

Θα ήθελες να μας πεις κάποια απ' αυτά;

Ήταν μια κατάσταση που απορώ και εγώ πως βγήκαμε ζωντανοί. Σίγουρα το γεγονός ότι το 2001 παίξαμε στο Wacken της Γερμανίας μας έδωσε μία κλωτσιά στον πισινό. Ήταν μία τεράστια εμπειρία και να φανταστείς ότι τότε είχαμε συμβόλαιο το οποίο έπρεπε να σπάσει, δηλαδή ήμασταν δεσμευμένοι σε μία εταιρεία που όμως και οι δύο πλευρές είχαμε αποφασίσει ότι δεν πρόκειται να βγάλουμε κάποια νέα κυκλοφορία. Δηλαδή φυλακισμένοι ουσιαστικά.

Τι έγινε τελικά μαζί σας και την Holy Records;

Μετά το "Lesbian Show" εμείς είχαμε κάποιες μεγαλύτερες απαιτήσεις όπως ήταν φυσικό και οι Γάλλοι δεν φαίνονταν ικανοί να τις ικανοποιήσουν σε πρώτη φάση αλλά λόγω το ότι είχαμε την κοινή αρχή και την κοινή πορεία μας πείσανε να μείνουμε μαζί τους. Με το που βγήκε το "Diva Futura" αρχίσανε να μας “κρεμάνε” σε διάφορα πράγματα , δηλαδή δεν πλήρωσαν την εταιρεία παραγωγής του video clip, δεν πλήρωσαν κάποιον ο οποίος είχε ασχοληθεί με κάποιες promo φωτογραφίες, η Γερμανίδα promoter μας ζητούσε τα promo ενάμιση μήνα πριν την κυκλοφορία του album και τελικά τα πήρε τελευταία στιγμή... τραγελαφικά πράγματα. Στο studio τα ίδια. Όπως καταλαβαίνεις λέμε εντάξει, δεν υπάρχει περίπτωση να συνεχίσουμε να βγάλουμε και δεύτερο δίσκο. Έλα όμως που δεν μας άφηνε το συμβόλαιο να φύγουμε. Νομική κίνηση δεν συνέφερε να κάνουμε, μπλέκεις σε περίεργα μονοπάτια αν θίγεις μια εταιρεία νομικά, οπότε αποφασίσαμε να κάνουμε υπομονή και να δούμε τι θα γίνει.

Από πού πιστεύεις ότι πηγάζει αυτή η ανευθυνότητα της εταιρείας; Έγινε κάτι, δεν ενδιαφέρονταν πλέον για εσάς ή ήταν κάτι που το ζούσαν όλα της τα συγκροτήματα ?

Με όλα τα συγκροτήματα υπήρχε αυτό το πρόβλημα. Η εταιρεία αυτή τη στιγμή ζει μία απίστευτη, τρελή, χαζή πραγματικότητα. Δηλαδή από τότε που πέσανε τα εμπορικά σύνορα στην Ευρώπη και μιλάμε για μία ενιαία χώρα με ένα κοινό νόμισμα, οι Γάλλοι έχουν καταφέρει να ασχολούνται μόνο με τα εσωτερικά τους, μόνο με τη Γαλλία. Γιατί εκτός Γαλλίας είναι τέτοια τα χρέη τους και τόσο αρνητική η επιρροή σε όλα τα πράγματα στα οποία έχουν συνεισφέρει αυτοί που είναι ανούσιο να ασχοληθεί κανείς μαζί τους. Δεν ασχολείται δηλαδή κανείς ούτε για ανταλλαγή νέων, τίποτα.

Περίεργο πάντως γιατί ο SAS De L’Argiliere, ιδιοκτήτης της Holy, έχει αφήσει ωραία album με το σχήμα του Misanthrope .

Είναι συνιδιοκτήτης μαζί με την κοπέλα του που στην ουσία αυτή το ξεκίνησε. Στην αρχή ήταν μια απίστευτη συνεργασία.

Πάντως για να ξαναγυρίσουμε στα ευχάριστα της επιστροφής σας, πιστεύω ότι η Ελληνική σκηνή χρειάζεται σχήματα σαν τους Nightfall των οποίων η εμπειρία και οι κινήσεις οδηγούν τους νεότερους.

Ακριβώς. Και αυτό είναι το άσχημο αν το σκεφτείς γιατί δεν υπάρχουν σήμερα κάποια σχήματα που να αντικαταστήσουν τους παλαιότερους ας πούμε. Είναι καιρός να βρεθεί καινούργιο αίμα. Είναι λυπηρό μετά από τόσα χρόνια οι πρωταγωνιστές στην Ελληνική σκηνή να μένουν πάντα οι ίδιοι. Από την άλλη σίγουρα εμείς οι παλαιότεροι έχουμε να προσφέρουμε πολλά ακόμα.

Ποια η άποψή σου για τα τελευταία αξιόλογα χτυπήματα της Ελληνικής σκηνής από μπάντες όπως Horrified, Rotting Christ, Septic Flesh και Nightrage;

Να σου πω την αλήθεια δεν συγκινούμαι πλέον από ένα χτύπημα μεμονωμένο. Πιο πολύ με συγκινεί κάτι το οποίο είναι σταθερό στο χρόνο, ας είναι και μέτριο στην αρχή αρκεί βέβαια στη συνέχεια, βήμα με το βήμα να γίνεται και καλύτερο. Για να καταλάβεις, το να εμφανιστεί τώρα μία μπάντα και να βγάλει έναν καλό δίσκο, δεν μου λέει τίποτα απολύτως! Η μπάντα που θα βγάλει έναν μέτριο δίσκο, μετά έναν καλύτερο και μετά έναν ακόμη πιο καλό, πίστεψέ με θα με συγκινήσει πιο πολύ. Αυτό γιατί για να βγάλει 3 δίσκους μία μπάντα, σημαίνει ότι δουλεύει σοβαρά, έχει πλάνο. Δεν είναι διάττοντας αστέρας. Έναν καλό δίσκο όλοι μπορούν να βγάλουν, ας μην κοροϊδευόμαστε.

Επιστρέφοντας λοιπόν στον νέο δίσκο σας, αναφέρω ότι τα αγαπημένα μου κομμάτια είναι αυτά που βρίσκονται προς την αρχή και προς το τέλος. Τα άκρα δηλαδή!

Μάλιστα, ιδίως το ομώνυμο κομμάτι θα μπορούσε να είναι και στο Athenian, ε;

Ακριβώς! Το ομώνυμο, το “Treasures In Aramaic Tears” και το “Semana Tragica” είναι τα αγαπημένα μου. Το τελευταίο μου έφερε και κάτι από το “Gaia” των Tiamat...

Ναι ε; Πλέον έχω σταματήσει να ακούω τέτοια σχήματα εδώ και πολλά χρόνια !

Ίσως μου ήρθαν οι Tiamat στο μυαλό και με το όνομα του δίσκου τους “Judas Christ” σε σχέση με το δικό σας “I am Jesus”!

Μπορεί, αλλά ξέρεις πλέον είναι πολύ δύσκολο να συνθέτεις σε έξι χορδές, να το πω έτσι χαριτολογώντας, χωρίς να αποφύγεις κάποια κλισέ.

Κάτι που ακούς πολύ τον τελευταίο καιρό; Κάποιο συγκεκριμένο είδος;

Ακούω οτιδήποτε ακούγεται ευχάριστα στα αφτιά μου, κυρίως ενδιαφέρουσες παραγωγές. Δίνω ιδιαίτερη σημασία στην παραγωγή. Σίγουρα το ότι είμαστε χρόνια στον χώρο του metal και έχουμε προσφέρει πολλά και συνεχίζουμε να προσφέρουμε, με ικανοποιεί το άκουσμα και μόνο της μπάντας μας. Δηλαδή αυτή τη στιγμή από metal ακούω ασταμάτητα το “I Am Jesus”! Ευχαριστιέμαι πολύ να το ακούω συνέχεια.

Ξέρεις αυτό μετράει πάρα πολύ για εμένα! Συνήθως οι περισσότεροι μουσικοί δεν ακούνε τα album τους αφού τα κυκλοφορήσουν.

Το έχω λιώσει εγώ! Κοίταξε να δεις είχαμε όλες τις ευκαιρίες, να στο πω έτσι, να τα παρατήσουμε τα χρόνια αυτά. Και όλες τις δικαιολογίες. Παρ’ όλα αυτά, όχι μόνο δεν το κάναμε αλλά ενώ δεν είχαμε συμβόλαιο, βάλαμε το χέρι στην τσέπη, ηχογραφήσαμε μόνοι μας και κατόπιν, ξέρεις, όταν θέλεις κάτι πραγματικά το σύμπαν συμμαχεί μαζί σου!

Και μια που μιλάμε για ηχογραφήσεις και παραγωγές, πες μας πως καταφέρατε αυτόν τον απίστευτα ωραίο ήχο;

Η επεξεργασία και η μίξη γίνανε στα Tico Tico Studios της Φιλανδίας, αλλά ηχογραφήσαμε το μπάσο, κιθάρες και τα πλήκτρα στα home studios μας και τα drums και τις φωνές στα Praxis studios. Βέβαια έβαλα και εγώ την εμπειρία που έχω αποκτήσει στον ήχο όλον αυτόν τον καιρό. Χρησιμοποιήσαμε κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων την εμπειρία και αυτά που έχουμε μάθει από τότε που ξεκινήσαμε να ηχογραφούμε στο εξωτερικό. Βάλαμε όλη την τέχνη μας. Αν έχεις μεράκι και όρεξη δεν σε σταματάει τίποτα.

Αφήνοντας την μουσική και πιάνοντας το artwork, μου έφερε κάτι σε Ιησού στη σύγχρονη τεχνολογική εποχή αλλά αυτό που δεν “έπιασα” είναι τα χέρια με τα δόντια!

Χαχα, έχει να κάνει την αρχέγονη συνήθεια, αν μπορούμε να την πούμε συνήθεια, του ανθρώπου του “αρπάζω και τρώω”!

Ίσως και το ότι σκάβουμε τον τάφο μας με τα δόντια μας;

Κοίτα είναι πολύ καλό που σε ερέθισε το artwork να σκεφτείς διάφορα! Αυτός είναι και ο στόχος. Ποτέ δεν θέλαμε να δείξουμε τον δρόμο σε κανέναν, γιατί και εμείς ακόμη δεν ξέρουμε ποιος είναι αυτός. Το θέμα είναι να εμπνέεις τον άλλον σε οτιδήποτε κάνεις.

Στιχουργικά και σε σχέση με τον τίτλο του album, (και όπως λέγαμε και με τους Dimmu Borgir) πόσο πιστεύεις ότι θα προκαλέσει αυτός ο τίτλος στην σύγχρονη εποχή της απάθειας... ; Μήπως έχουν ειπωθεί και τα έχουμε δει όλα πλέον;

Δεν πιστεύω ότι θα προκαλέσουμε, και ούτε κοιτάμε να προκαλέσουμε. Καμία σχέση.

Ναι άλλα πριν από κάποια χρόνια με τέτοιο τίτλο ίσως να ήσασταν πρώτο θέμα στις ειδήσεις!

Κοίτα να δεις, ένας Χριστιανός με την στενή έννοια του όρου μπορεί να το πάρει πολύ θετικά. Κάτι σαν Χριστιανικό μήνυμα! Άλλος μπορεί να το πάρει βλάσφημα. Εγώ ακολουθώ μία οδό που είναι τελείως τραγελαφική, οξύμωρη και πιστεύω ότι πηγάζει από την αρχαία Ελληνική τραγωδία. Βέβαια υπάρχει και το γνωστό ανέκδοτο με τον ληστή, τον παπαγάλο και το ντόπερμαν που τον λένε Ιησού!

Χαχα! Το Semana Tragica έχει σχέση με την εβδομάδα των παθών ?

Ναι πριν έναν αιώνα περίπου, ήταν μια μέρα όπου είχαν ξεσηκωθεί στη Βαρκελώνη οι κομμουνιστές και είχανε σκοτώσει κόσμο και κάψανε Χριστιανικές εκκλησίες. Αυτό γιατί το λέω... Για μένα δεν υπάρχει Χριστιανός και μη Χριστιανός... Τα πάντα είναι σχετικά. Δεν μου αρέσει δηλαδή αυτό που κάνουνε πολλές μπάντες που δηλώνουν ότι εμείς σιχαινόμαστε τον Χριστιανισμό. Αν μη τι άλλο αυτό που κάνουν οι περισσότερες μπάντες είναι να προσφέρουν πνευματική τροφή, ένα πνευματικό μαξιλάρι σε πολλούς ανθρώπους που δεν μπορούν να βρουν τον εαυτό τους μέσα στη σύγχρονη κοινωνία. Άρα κάνουν το καλό. Κάποιο κοινωνικό έργο. Γενικά είναι καλό να πέσουν όλες αυτές οι μάσκες και οι σημαίες και να καταλάβουμε όλοι ότι τα πάντα είναι σχετικά. Ο καθένας μας είναι ένας μικρός θεός, με τις φοβίες και ανασφάλειές του και με τις τρομερές δυνάμεις του που για να τις εκμεταλλευτεί θέλει χρόνο, χώρο και θράσος.

Τα υπόλοιπα κομμάτια στο ίδιο πλαίσιο κινούνται; Πέρα από τους τίτλους δεν έχω τους στίχους!

Όχι είναι ελευθέρας βοσκής. Χαχα! Κοίτα δεν θέλω να σου χαλάσω με τα λόγια μου τη δική σου εικόνα που έχεις αυτή τη στιγμή έστω και από τους τίτλους! Είναι πολύ ωραίο να ξοδέψεις κάποιο χρόνο, και εύχομαι να μην με βρίσεις μετά για αυτό, για να βγάλεις το δικό σου συμπέρασμα! Το οποίο είμαι σίγουρος ότι δεν θα έχει καμία σχέση με το δικό μου συμπέρασμα. Αλλά αυτή είναι η επιτυχία.

Είσαι ο μοναδικός συνθέτης και στιχουργός αυτού του album;

Τους στίχους όπως σε κάθε Nightfall album τους έχω γράψει όλους εγώ και από τα 11 κομμάτια έχω γράψει τα 8. Αλλά έχω κάνει την παραγωγή σε όλα τα κομμάτια. Πάντως προσπαθώ το όνομα της μπάντας να το βάλω υπεράνω όλων και να μην το συνδέω με το όνομά μου τόσο άμεσα. Όλοι έχουμε τις ανάλογες ευθύνες μέσα στην μπάντα τις οποίες ο κόσμος δεν τις ξέρει. Για παράδειγμα μπορεί κάποια μέλη που στον κόσμο να φαίνεται ότι δεν προσφέρουν και πολλά, παρασκηνιακά να παίζουν έναν σημαντικότατο ρόλο στην ύπαρξη της μπάντας.

Μου δίνεις καλή πάσα για να σου ρωτήσω πόσο θα σας επηρεάσει η απουσία του Μιχάλη από την μπάντα.

Καθόλου γιατί ο Μιχάλης φαινόταν, αν και δεν το παραδεχόταν ο ίδιος, ότι δεν είχε μέλλον με τους Nightfall. Ξαφνικά με το σχήμα που ξεκίνησε για δική του ευχαρίστηση, άρχισε να τραγουδάει, κάτι που δεν μπορούσε να το κάνει στους Nightfall. Από τη στιγμή που άρχισε να τον ενδιαφέρει αυτός ο τρόπος έκφρασης ήταν φυσικό να χωρίσουν οι δρόμοι μας.

Από live έχετε τίποτα κανονισμένο ?

Ναι, από Σεπτέμβριο και για εσωτερικό και εξωτερικό.

Την Ελλάδα θα την “καλύψετε”;

Εξαρτάται, αν υπάρχει η κατάλληλη υποδομή για να γίνει κάτι τέτοιο, ναι . Είναι πολύ άσχημο να γίνεις έρμαιο της αρπαχτής του εκάστοτε καταστηματάρχη στην επαρχία ο οποίος θα βάλει ένα τσουχτερό εισιτήριο, επειδή ξέρει ότι ο κόσμος διψάει για live στην επαρχία, αλλά θα έχει έναν κωλο-ήχο, θα πάρει τα λεφτά και “άντε γεια σας ”. Δεν είναι ωραία πράγματα αυτά.

Κλείνοντας πες μας δυο λόγια για την νέα σας εταιρεία την Black Lotus και σύγκρινέ την με την Holy.

Είναι μεγάλη πρόκληση για εμάς και πιστεύω ότι είναι σα να υπέγραψα πάλι στη Holy Records των καλών εποχών! Ήταν έτοιμη να κάνει το μεγάλο βήμα το οποίο ποτέ δεν έκανε. Το θέμα της επικοινωνίας πάντως είναι το Α και το Ω και το ότι η Black Lotus είναι Ελληνική, είναι πολύ σημαντικό για εμάς. Με τη Holy υπάρχει και διαφορά κουλτούρας. Αλλιώς αντιλαμβάνεται και λύνει τα προβλήματά του ένας Έλληνας και αλλιώς ένας Γάλλος.

Λοιπόν αυτά από εμάς, ευχαριστώ για την κουβέντα μας και εύχομαι κάθε επιτυχία με το νέο δίσκο και τις υπόλοιπες ασχολίες σας! Μπορείς να προσθέσεις κάτι αν νομίζεις ότι ξεχάσαμε να αναφέρουμε...

Ευχαριστώ και εγώ! Να είστε καλά! Νομίζω ότι τα υπόλοιπα θα τα αφήσουμε να τα πει η μουσική μας...

Θανάσης DrDream

  • SHARE
  • TWEET