Aerosmith @ Locomotiv Stadium (Σόφια), 17/05/14

Αν και συχνά στον αυτόματο πιλότο, το συγκρότημα καταφέρνει να παρουσιάζει το απόλυτο rock show

Από τον Ξενοφώντα Καράμπαλη, 13/06/2014 @ 11:49
Μετά την κυκλοφορία του αμφιλεγόμενου "Music From Another Dimension!", οι Aerosmith ξαναβγαίνουν στον δρόμο. Μπερδεμένοι λίγο μεταξύ τους και λίγο στα μαχαίρια όπως συνηθίζουν τα τελευταία χρόνια, έβαλαν πλώρη για την Ευρώπη για να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Δυστυχώς έχουν εν μέρει αποκηρύξει τον τελευταίο τους δίσκο, που είναι κρίμα όχι γιατί ο δίσκος είναι τόσο ξεχωριστός, αλλά γιατί αυτό δείχνει πως το συγκρότημα διανύει μία περίοδο αποχαύνωσης. Κατ' επέκταση αυτό σημαίνει ότι το show τους δεν έχει ουσιαστική διαφορά από την τελευταία φορά που ήταν κοντά μας.

Όταν όμως κλείσουν τα φώτα και ο Talarico καβαλήσει το μικρόφωνο κραυγάζοντας, τα πράγματα αλλάζουν. Παραμένει αξιοπερίεργο πώς βγάζει αυτή την ενέργεια στη σκηνή μετά από 40 χρόνια, άποψη που ασπάστηκε ολόκληρο το Locomotiv Stadium στη Σόφια. Τους είχε στο χέρι από τη στιγμή που η pre-show κάμερα έδειχνε σκηνές από τα παρασκήνια για να ξεσηκώσει το κοινό.



Με μπόλικα φουλάρια, φρου-φρου και αρώματα, οι Aerosmith βγήκαν με τα δόντια έξω με τη διασκευή του "Walking The Dog" (Rufus Thomas). Τα χιτάκια ακολούθησαν έχοντας όλα τη δικιά τους θέση στο show. Χώθηκε και μια διασκευή των Beatles στο set, βγήκε και ο Perry να τζαμάρει στο "Stop Messin' Round" των Fleetwood Mac, ενώ το φινάλε είχε "Walk This Way" με encore "Dream On" και "Sweet Emotion". H κραυγή στο "Dream On", το ρέψιμο στο "Eat The Rich" και τα χωρίς σταματημό χορευτικά του Steven είναι φυσικά αναπόσπαστο κομμάτι ενός show των Aerosmith, μαζί με πίδακες καπνού και κομφετί.



Το συγκρότημα έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου όλα αυτά τα χρόνια. Είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι παίζουν ακόμα με την αυθεντική τους σύνθεση. Αυτός που κρατάει τα μπόσικα βέβαια είναι χωρίς αμφιβολία ο Tyler. Θαύμα της φύσης που περπατάει ακόμα ανάμεσα μας και πόσο μάλλον που συνεχίζει να μεταφέρει το τσίρκο του από πόλη σε πόλη. Κάθε βράδυ γυρίζει τη ρόδα του Λούνα Παρκ των Aerosmith όσο πιο γρήγορα μπορεί.



Δυστυχώς όμως οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους μουσικούς έχουν διογκωθεί. Κακά τα ψέματα, ο αναγκαστικός εκφυλισμός που επέφερε το "American Idol" έπαιξε σημαντικό ρόλο και κάποιος θα μπορούσε να χαρακτηρίσει τη μπάντα «ο Tyler και οι άλλοι». Όσο περνάνε τα χρόνια αυτό αρχίζει να γίνεται αισθητό και στη σκηνή: ο Steven είναι η diva των Aerosmith.



Οι Aerosmith διαθέτουν ακόμα στο οπλοστάσιο τους τις καρτουνίστικες ερμηνείες του Tyler, σχεδόν απαράλλακτες. Είναι όμως στάσιμοι και δημιουργικά, και στα setlist τους. Οι δυνατότητες τους φαίνονται όταν καταφέρνουν να βγουν σε μουσικούς δρόμους λιγότερο περπατημένους. Αλλά αυτό είναι σπάνιο και το συγκρότημα δείχνει να χρειάζεται ένα γερό ταρακούνημα. Πρέπει να ψάξουν βαθιά στον εκτενέστατο κατάλογό τους και να αναζωογονηθούν από τραγούδια που για χάρη της ευκολίας έχουν παραμερίσει. Και φυσικά να υποστηρίξουν τον τελευταίο δίσκο τους!



Όμως αν και συχνά στον αυτόματο πιλότο, το συγκρότημα καταφέρνει να παρουσιάζει το απόλυτο rock show. Προσφέρουν δηλαδή ιδανικές συναυλιακές στιγμές για ξελαρύγγιασμα. Οι «Toxic Twins» βγαίνουν αγκαλιά στο catwalk και δείχνουν πώς παίζεται το παιχνίδι. Ένα από τα πιο αυτοκαταστροφικά δίδυμα της rock περιοδεύει ακόμα σαν να είναι παιδαρέλια, με τις εμπειρίες τους στη σκηνή να λειτουργούν σαν καταλύτης. Τους μένει όμως να θυμηθούν πως πρέπει πρώτα να παίζουν για τους εαυτούς τους και μετά για τον κόσμο. Ειδικά μετά από τόσα χρόνια, η συνεχής ανανέωση είναι απαραίτητη για την επιβίωση του συγκροτήματος.
SETLIST

Walkin' The Dog (Rufus Thomas)
Eat The Rich
Love In An Elevator
Toys In The Attic
Oh Yeah
Cryin'
Jaded
Livin' On The Edge
Last Child
Rag Doll
Stop Messin' Around (διασκευή Fleetwood Mac)
What It Takes
Janie's Got A Gun
I Don't Want To Miss A Thing
No More No More
Come Together (διασκευή The Beatles)
Walk This Way (Mother Popcorn intro)

Encore:
Dream On
Sweet Emotion

Περισσότερες φωτογραφίες:
  • SHARE
  • TWEET