Deadsoul Tribe live σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη

Από τον Γιάννη Βόλκα, 15/12/2006 @ 13:28
10/12/06, AN Club, Αθήνα

Κυριακή βράδυ και αναμέναμε να δούμε για τρίτη φορά στην Αθήνα τους Deadsoul Tribe. Έχοντας παρακολουθήσει στο παρελθόν και τις δύο προηγούμενες συναυλίες τους, ήξερα ότι το λιγότερο που μπορούσα να περιμένω ήταν ένα πολύ καλό live και το περισσότερο μια αξέχαστη εμπειρία. Το συγκεκριμένο live θα το έβαζα κάπου ανάμεσα, καθώς σαν την πρώτη φορά που ήρθαν δεν ήταν, αλλά και πάλι άξιζε να το θυμάσαι...

Οι πρώτοι που βγήκαν ήταν οι Need. Κανονικά ήταν προγραμματισμένο να βγουν οι Art Of Simplicity, αλλά, όπως μας ενημέρωσαν οι Need, μπήκαν στη θέση τους επειδή υπήρχαν κάποιοι λόγοι υγείας σχετικοί με το γκρουπ. Δίχως πολλές καθυστερήσεις και παίζοντας "απανωτά" τα κομμάτια, κατάφεραν με σχετική ευκολία να αποσπάσουν το χειροκρότημα του κοινού. Ένα κοινό που δυστυχώς ήταν λιγοστό σε σχέση με τα προηγούμενα live των headliners. Το set list των Need ήταν πάνω-κάτω παρόμοιο με αυτό που είχαν την πρώτη φορά που τους είχα δει, λίγο καιρό πριν. Καλή σκηνική παρουσία και γενικά οι εκτελέσεις ήταν αρκετά καλές. Έπαιξαν τα: "Twinsoul", "Sea Of Lost Faces", "7h", "Jesus Saves" (Savatage διασκευή), "Stroll Of Choice", "Denmad" και "Nickels And Dimes".

Επόμενοι ήταν οι Entropia Utopia. Έχοντας συμπεριλάβει στη μουσική τους βιολί, φλάουτο και σαξόφωνο (τα δύο τελευταία τα έπαιζε ο τραγουδιστής), ενώ στη αρχή φαινόταν ενδιαφέρον, μου δινόταν η εντύπωση πως η μουσική τους είναι κάπως "παραφορτωμένη". Τα κομμάτια τους κινούνταν σε prog ρυθμούς και τα παρουσίασαν στο κοινό, από το οποίο κέρδισαν και το χειροκρότημα. Εγώ πάλι δεν ενθουσιάστηκα, αν και πιστεύω ότι από μια live εμφάνιση δεν πρέπει συνήθως να κρίνεται η μουσική, παρά μόνο οι εκτελέσεις και η σκηνική παρουσία. Αν πέσουν κάποια στιγμή τα demos τους στα χέρια μου πάντως θα τ' ακούσω...

Ήρθε και η ώρα των Deadsoul Tribe επιτέλους. Ο Devon σε κέφια (ενώ ετοιμάζονταν π.χ. στη σκηνή για να παίξουν, ο κόσμος φώναζε και ο Devon αστειευόμενος είπε: "τώρα θα βάλω τη μπαταρία στο πεταλάκι"), είπε αρκετά αστεία και έκανε κάποιες σοβαρές δηλώσεις. Αλλά ας τα πιάσουμε από την αρχή...



Το set list ήταν επικεντρωμένο κυρίως στο δεύτερο δίσκο του γκρουπ, το "A Murder Of Crows". Αρκετά καλή επιλογή τραγουδιών, καθώς περιέλαβε τραγούδια από όλες τις Deadsoul Tribe δουλειές αλλά και τρία τραγούδια από Psychotic Waltz. Επίσης σε κάποια φάση νομίζω πως έπαιξαν και ένα Jethro Tull αλλά δεν ξέρω ποιο δυστυχώς. Το set list αρκετά πλήρες λοιπόν. Αυτό που εμένα πάλι δεν κάλυψε ιδιαίτερα ήταν ο ήχος. Η μία κιθάρα ήταν αρκετά δυνατά και η άλλη, του Devon συγκεκριμένα, αρκετά χαμηλά. Επίσης, ο κόσμος ήταν σχετικά "χλιαρός". Αφού όταν έφυγαν για encore ελάχιστοι φώναζαν και χειροκροτούσαν. Για να θυμόμαστε, στην πρώτη συναυλία φωνάζαμε 20 λεπτά για να βγουν. Τι έγινε τώρα; Όταν θυμάμαι τέτοιες ωραίες στιγμές και από την άλλη από τους παρευρισκόμενους έχω τέτοιες αντιδράσεις, απογοητεύομαι...

Το γκρουπ όμως ήταν ιδιαίτερα κεφάτο. Ο Devon σε μια φάση έκανε αστεία σχετικά με το merchandise του στυλ "πάρτε μια μπλούζα Deadsoul Tribe και δώστε τροφή σε έναν μουσικό που λιμοκτονεί". Η δήλωση όμως που ενθουσίασε το κοινό ήταν ότι έχει μιλήσει με κάποια μέλη από Psychotic Waltz και ετοιμάζουν reunion, υπό τον όρο όμως ότι δε θα αφήσει τους Deadsoul Tribe, θέτοντας το ως δέσμευση.

Έτσι λοιπόν αυτό το live τα είχε όλα. Δυνατές εκτελέσεις, νοσταλγία στην ατμόσφαιρα, κέφι και ευχάριστα νέα. Ήταν σίγουρα μία εμπειρία που αξίζει να θυμάται κανείς...

Δυστυχώς δε θυμάμαι πλήρες set list αλλά τα περισσότερα τραγούδια που έπαιξαν ήταν τα "Wings Of Faith", "A Flight On An Angel’s Wing", "The Love Of Hate", "Spiders And Flies", "The Messenger", "Angels In Vertigo", "Some Things You Can't Return", "My Dying Wish", "I Remember", "My Grave" (ακουστικό), "In A Garden Made Of Stones", "One Bullet", "Feed (Part 1 - Stone By Stone)", "Feed (Part 2 - The Awakening)", "Into The Spiral Cathedral", "You", "Powertrip" και "Skeleton".

Υ.Γ.: Αν ποτέ έρθουν οι Psychotic Waltz, στο club θα υπάρχουν μετά μόνο συντρίμμια. Είναι μια στιγμή που πολλοί από εμάς περιμένουμε πως και πως...


09/12/06, Μύλος (Ξυλουργείο), Θεσσαλονίκη

Για διάφορους λόγους έχασα τις προηγούμενες εμφανίσεις των Deadsoul Tribe στη χώρα μας. Αυτή τη φορά όμως η Θεσσαλονίκη είχε και αυτή την τιμή να φιλοξενήσει ένα από τα ποιοτικότερα ονόματα των τελευταίων ετών.

Το "ζέσταμα" της βραδιάς ανέλαβαν οι Θεσσαλονικείς Entropia Utopia. Ο ίδιος ο Devon Graves ζήτησε η προγραμματισμένη συνέντευξη να γίνει μετά το live ώστε να έχει την ευκαιρία να τους παρακολουθήσει. Μετά από αυτό τι θα μπορούσα να πω;



Άλλοτε rock, άλλοτε metal αλλά πάντα progressive όπως προδίδει και το όνομα τους, τολμούν να γεμίζουν τα κομμάτια τους με φλάουτο και σαξόφωνο, κάνοντας τη διαφορά. Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε το τελευταίο κομμάτι στο οποίο μέσα σε λίγα λεπτά σταδιακά έκαναν πέρασμα από art rock σε reggae, ska, καταλήγοντας κοντά σε death metal! Αν πετύχετε κάπου τα δύο demoς τους αξίζει να τους τσεκάρετε.

Είχε έρθει η ώρα όμως οι 100 (ναι, ντροπή, αλλά δε θα λέμε συνέχεια τα ίδια) παρευρισκόμενοι να παρακολουθήσουν ένα, όπως προέκυψε, μαγευτικό show. Η μικρή προσέλευση του κόσμου είχε το αντίθετο αποτέλεσμα, κάνοντας την ατμόσφαιρα πιο οικογενειακή, και έφερε τον, έτσι και αλλιώς ευδιάθετο, Devon πιο κοντά στους οπαδούς του.

Οι φήμες που είχα ακούσει για το ότι τα μέλη της μπάντας δεν καταφέρνουν να αποδώσουν όπως πρέπει ευτυχώς βγήκαν λανθασμένες, εκτός αν είχαμε όλοι τυφλωθεί και κουφαθεί. Αν προσωπικά έχασα κάθε ίχνος αντικειμενικότητας βλέποντας μια από τις αγαπημένες μου προσωπικότητες στο χώρο της μουσικής, δε μπορεί και όλοι οι άλλοι να έκαναν λάθος.

Με τέσσερις κυκλοφορίες σε σύντομο χρονικό διάστημα, οι Deadsoul Tribe έχουν πλέον να επιλέξουν τι θα παίξουν, αν και κανένας δεν έδειχνε να έχει παράπονο. Φυσικά το περσινό "The Dead Word" είχε την τιμητική του, με κομμάτια όπως τα "A Flight On An Angels Wing", "My Dying Wish", "Let The Hammer Fall", "Some Sane Advice", "Don't You Ever Hurt", αλλά και τα προηγούμενα άλμπουμς δεν παραμελήθηκαν. Πως θα μπορούσε άλλωστε μια μπάντα να μην παίξει κομματάρες όπως τα "The Love Of Hate", "In A Garden Made Of Stones", "You" ή "Messenger".

Η κορυφαία στιγμή, δίχως αμφιβολία, ήρθε όταν ο Devon με την ακουστική του κιθάρα και το φλάουτο θυμήθηκε το παρελθόν του με τους μέγιστους Psychotic Waltz, παίζοντας (μαζί με τη μπάντα) το "I Remember" και (μόνος του) το "My Grave", κάνοντας μας να ψάχνουμε κάποιον στο χώρο που να μην έχει δακρύσει. To "Under The Weight Of My Stone" κόλλησε τέλεια για να αποτελειώσει όποιον είχε μείνει ασυγκίνητος.

Η συνέχεια ήρθε με δικά τους κομμάτια τα οποία προλογίζονταν πανέξυπνα από τον Devon, ο οποίος απέδειξε ότι είναι χαρισματικός άνθρωπος, εκτός από εξαίσιος frontman. Το παρελθόν τιμήθηκε ακόμα μια φορά πριν το τέλος με το "Skeleton" από το "Bleeding".

Αν και όλοι θα ζητούσαμε την επανασύνδεση των Psychotic Waltz, είναι το ίδιο σίγουρο ότι οι Deadsoul Tribe είναι το μέλλον και έχουν πολλά ακόμα να προσφέρουν, αρκεί κι εμείς να τους στηρίξουμε.

  • SHARE
  • TWEET