Typhus: «Από τη στιγμή που ζεις σε μια κοινωνία, επηρεάζεσαι από τους κραδασμούς της»

Οι Typhus επανήλθαν φέτος στο προσκήνιο με το νέο τους, πολύ καλό δίσκο, που τους δείχνει να κάνουν το επόμενο βήμα και να απομακρύνονται από τον παρελθοντικό εαυτό τους. Με αφρομή, λοιπόν, το "Fate Weaver", αλλά και την επερχόμενη ζωντανή παρουσίαση αυτού στην Αθήνα το Σάββατο 8 Νοεμβρίου, επικοινωνήσαμε με την μπάντα για μια ενδελεχή κουβέντα σχετικά με όσα την αφορούν.

Σε σχέση με το "Mass Produced Perfection", υπάρχει εμφανής στροφή προς πιο παραδοσιακό heavy metal. Ήταν συνειδητή επιλογή ή φυσική εξέλιξη;

Πράγματι, η στροφή θα λέγαμε πως είναι εμφανής από το πρώτο κιόλας άκουσμα. Δεν θα έλεγα πως έγινε κάτι συνειδητά. Για την ακρίβεια, μετά από κάποιο διάστημα όπου τα κομμάτια είχαν έρθει πλέον στην τελική τους μορφή, θα έλεγα πως το ύφος του νέου μας δίσκου ήρθε σαν φυσική εξέλιξη αν αναλογιστεί κανείς ότι είμαστε όλοι οπαδοί του heavy metal στη μπάντα. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της μίξης του "Mass Produced Perfection", είχαμε ήδη κάποια κομμάτια του Fate Weaver σε μια πιο πρώιμη μορφή, τα οποία είδαμε ότι έχουν κάτι να πουν και ουσιαστικά μας έδειξαν το δρόμο για να κατευθυνθούμε και να έρθουμε στο τελικό αποτέλεσμα. Σε καμία περίπτωση δεν ξεκινήσαμε τη σύνθεση με ορισμένη κατεύθυνση από την αρχή.

Ο τίτλος "Fate Weaver" παραπέμπει σε μυθολογικό υφαντό. Τι αντιπροσωπεύει για εσάς;

Πρόκειται για μεταφορική έκφραση, όπου στη συγκεκριμένη περίπτωση θα έλεγα ότι προέκυψε από την ιστορία που περιγράφεται στα κομμάτια "The Oracle", "Apocrypha" και "Army Of None". Με λίγα λόγια, η αλήθεια που ψάχνει ο χαρακτήρας κατά το ταξίδι του που περιγράφεται στο κομμάτι "Apocrypha", είναι ικανή να επηρεάσει τη μοίρα όλων, οπότε στο αποκορύφωμα της ιστορίας στο κομμάτι "Army Of None" καταλαβαίνει ότι η γνώση που πήρε δεν τον αφήνει ανεπηρέαστο οπότε και η δική του μοίρα εξαρτάται από αυτήν. Είναι αν θες και μια πάσα για το πώς καταλήγει η ιστορία στη δυστοπική πραγματικότητα του "Mass Produced Perfection", όπου υπάρχουν αναφορές για όσους διαβάσουν και τους στίχους παράλληλα με την ακρόαση.

Ποιες ήταν οι επιρροές που σας ενέπνευσαν στο νέο άλμπουμ;

Σίγουρα η μεγαλύτερή μας επιρροή ήταν οι Mercyful Fate. Όχι μόνο στη σύνθεση, αλλά κυρίως στην αισθητική και το πόσο καθηλωτική είναι η εμπειρία ακρόασης. Το ίδιο ισχύει και με τους πρώτους πέντε δίσκους Kind Diamond. Τώρα από εκεί και πέρα σίγουρα επιρροή για εμάς αποτελούν και οι Blind Guardian, ίσως και γενικότερα το ευρωπαϊκό power metal. Νομίζω πως όλα αυτά ήρθαν και έδεσαν με τη δική μας οπτική και το αποτέλεσμα θεωρώ σίγουρα δεν είναι κάτι που μπορείς να οριοθετήσεις με την πρώτη ακρόαση.

Ο πρωταρχικός λόγος που το κάνουμε όλο αυτό είναι γιατί θέλουμε να εκφραστούμε

Αν έπρεπε να ξεχωρίσετε ένα τραγούδι που συμπυκνώνει το νέο πρόσωπο των Typhus, ποιο θα ήταν;

Αδιαμφισβήτητα το πρώτο single που κυκλοφορήσαμε, "Catacombs of Sancre Tor".

Οι στίχοι σας αγγίζουν σκοτεινά και εσωτερικά θέματα. Προκύπτουν από προσωπικές εμπειρίες ή είναι πιο αφηγηματικοί;

Όπως και στον πρώτο δίσκο μας, επιλέγουμε μια πιο αφηγηματική προσέγγιση στους στίχους. Για την ακρίβεια, στον συγκεκριμένο δίσκο, η πηγή έμπνευσης για τους στίχους ήρθε από ταινίες, βιβλία έως και video games, στο χώρο του Fantasy. Οπότε αυτό που δουλέψαμε, είναι να μεταφράσουμε αυτή την έμπνευση σε θέματα πιο συμβατά με τον πραγματικό κόσμο, όπως λες, από μια σκοτεινή σκοπιά. Θεωρώ πως με αυτό τον τρόπο εκφραζόμαστε απόλυτα και μας δίνεται και η ευκαιρία να φτιάξουμε ιστορίες και έμμεσα ή και άμεσα να εκφράσουμε τις σκέψεις μας.

Ποιο θεωρείτε το πιο απαιτητικό στάδιο σε έναν δίσκο των Typhus; Τη σύνθεση, την ηχογράφηση ή το concept;

Καλή ερώτηση και είναι και ακόμα καλύτερη πάσα για να πούμε και κάποια επιπλέον πράγματα! Θεωρώ πως το απαιτητικότερο στάδιο είναι αυτό της σύνθεσης. Διότι είναι το στάδιο όπου πρέπει να μετατρέψεις τις σκέψεις σου στο τελικό προϊόν που θα δώσεις στον ακροατή. Ωστόσο από την άλλη θεωρώ πως το σημαντικότερο στάδιο (όχι απαραίτητα απαιτητικότερο) είναι το στάδιο της σύλληψης της κεντρικής ιδέας, του concept όπως λες. Ο πρωταρχικός λόγος που το κάνουμε όλο αυτό είναι γιατί θέλουμε να εκφραστούμε. Οπότε για να μπεις σε όλη αυτή τη διαδικασία της σύνθεσης, της ηχογράφησης κλπ, πρέπει να έχεις να πεις κάτι. Πρέπει να υπάρχει μια αρχική ιδέα η οποία θα οδηγεί το δίσκο και με αυτόν τον τρόπο πιστεύω γίνονται και πιο εύκολα και τα επόμενα στάδια.

Μετά από πάνω από δεκαπέντε χρόνια πορείας, συνυπολογίζοντας τα χρόνια των Nuclear Terror, τι θα λέγατε στους εαυτούς σας αν γυρίζατε πίσω στο 2009;

Διαβάζοντας την ερώτηση φαίνεται αρκετά μακρινό το 2009 (γέλια)! Αν μπορούσαμε όμως να μιλήσουμε στους τότε εαυτούς μας σίγουρα θα τους λέγαμε πως ο δρόμος αυτός μόνο εύκολος δεν είναι και θέλει πολλή δουλειά. Να αποφεύγουν να μπαίνουν σε «κουτάκια», και να σκέφτονται πολύ για το που θα φτάσει η μπάντα μελλοντικά, όσο να κοιτούν σε πιο ρεαλιστικό ορίζοντα και να θυμούνται πάντα από που ξεκίνησαν. Πιστεύω πως γενικότερα ένα σχήμα που ξεκινάει τώρα, ειδικότερα εάν τα μέλη του είναι και μικρά ηλικιακά, κατευθείαν έρχεται αντιμέτωπο με αδιανόητες τριβές. Από οικονομικές, έως κοινωνικές κλπ. Οπότε όπως θα συμβούλευα και εμάς το 2009, θα συμβούλευα και τόσες ακόμη μπάντες να κρατούν τη φλόγα ζωντανή.

Θα έπρεπε να προετοιμαστεί/εκπαιδευτεί κάπως ο κόσμος για το εργαλείο του AI, πριν γίνει διαθέσιμο για το ευρύ κοινό

Πώς βλέπετε το ελληνικό κοινό σήμερα; Έχει ωριμάσει και στέκει υποστηρικτικό στα εγχώρια σχήματα ή παραμένει προσκολλημένο σε παθογένειες του παρελθόντος;

Η αλήθεια είναι πως το ελληνικό κοινό υποστηρίζει τα εγχώρια σχήματα, ανεξαρτήτως του είδους που μπορεί να παίζουν. Αν έχεις το δικό σου στυλ, πιστεύεις σε αυτό που κάνεις και το κάνεις καλά, θα υπάρχουν σίγουρα άτομα που θα το αναγνωρίσουν και θα σε υποστηρίξουν πλήρως. Είμαστε τυχεροί που έχουμε παίξει σε κοινό του εξωτερικού σε πολλές διαφορετικές περιστάσεις, αλλά μπορώ πλέον να σου πω πως δεν έχουμε συναντήσει πουθενά αλλού το πάθος που βγάζει το ελληνικό metal κοινό σε μία συναυλία.

Οι κοινωνικές και πολιτικές εντάσεις της εποχής, πόσο επηρεάζουν τη δημιουργικότητα σας;

Θα έλεγα πως έμμεσα δεν μένουμε ανεπηρέαστοι σε καμία περίπτωση. Μπορεί οι πηγές έμπνευσής μας που αναφέρω και παραπάνω να είναι διαχρονικές, ωστόσο από τη στιγμή που ζεις σε μια κοινωνία, σαφώς και επηρεάζεσαι από τους κραδασμούς της. Το πρώτο παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό, είναι πως τα περισσότερα κομμάτια του "Fate Weaver" γράφτηκαν εν μέσω πανδημίας, όπου όλοι ξέρουμε πόσο άφησε το στίγμα της αυτή η εποχή στο χώρο της μουσικής και όχι μόνο. Σε αυτό το διάστημα βρήκαμε τρόπους να μαζέψουμε ιδέες ώστε να παραμείνει το όλο project ζωντανό, αλλά θα έλεγα πως ίσως και να μας έκανε πιο δημιουργικούς.

Η τεχνητή νοημοσύνη αλλάζει ραγδαία και τη μουσική βιομηχανία. Είναι φίλος ή εχθρός για εσάς;

Καλή ερώτηση! Θεωρώ πως με τις τρέχουσες συνθήκες όπου από το τίποτα, ξαφνικά είχε τη δυνατότητα ο καθένας να γράψει ΑΙ στίχους έως και ΑΙ εξώφυλλα, χωρίς να υπάρχει ίχνος εκπαίδευσης εκ των προτέρων, είναι αδιαμφισβήτητα εχθρός. Λόγω του τεράστιου impact που έχει στην κοινωνία κάτι τέτοιο, πιστεύω το λιγότερο που θα έπρεπε να γίνει, θα ήταν να προετοιμαστεί/εκπαιδευτεί κάπως ο κόσμος για αυτό το εργαλείο πριν γίνει διαθέσιμο για το ευρύ κοινό. Σαφέστατα και πρόκειται για εργαλείο, το οποίο κάνει θαύματα, αλλά στον χώρο των τεχνών είναι λεπτές οι γραμμές. Βλέπουμε ήδη πως έχουν ήδη κυκλοφορήσει ΑΙ δίσκοι με ΑΙ εξώφυλλα κανονικά και κάποιοι εκμεταλλεύονται αυτή την κατάσταση, το οποίο πιστεύω είναι τουλάχιστον θλιβερό και προσβλητικό για όσο κόσμο έχει κουραστεί να φτιάξει ένα οποιοδήποτε έργο, από ένα δίσκο έως ένα πίνακα κλπ.

Το περσινό Rockwave σας έφερε δίπλα σε τεράστια ονόματα όπως οι King Diamond και Paradise Lost. Πώς ζήσατε αυτήν την εμπειρία;

Αρχικά, νομίζω πως δεν θα ξεχάσω ποτέ την στιγμή όταν μάθαμε πως θα παίξουμε σε αυτό το φεστιβάλ, καθώς είμαστε όλοι οπαδοί του King Diamond και γνωρίζαμε τι σημαίνει αυτό τόσο για την μπάντα όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Συνολικά, ήταν πραγματικά μία ανεπανάληπτη εμπειρία και μάθαμε πολλά από αυτήν, έχοντας την ευκαιρία να βρεθούμε στον ίδιο χώρο με συγκροτήματα τέτοιου μεγέθους και μπορούσαμε να δούμε από πρώτο χέρι πως δουλεύουν και πως κινούνται στο χώρο. Σαφώς και το highlight της ημέρας ήταν όταν έφτασε η ώρα να ανεβούμε στη σκηνή και να παρουσιάσουμε ένα σετ που είχαμε διαλέξει πολύ προσεκτικά, μπροστά σε ένα πλήθος κόσμου που φάνηκε να του αρέσει σαν σύνολο αυτό που έβλεπε. Συνολικά ήταν μια μοναδική ημέρα για τη μπάντα, από τη στιγμή που φτάσαμε το πρωί στη Μαλακάσα, μέχρι τη στιγμή που ακούσαμε και την τελευταία τσιρίδα του King υπό το σεληνόφως!

Σε μια σκηνή γεμάτη νέα σχήματα, τι πιστεύετε ότι κάνει τους Typhus να ξεχωρίζουν;

Βλέποντας κανείς τις ενεργές μπάντες της Ελλάδας εν έτει 2025, καταλαβαίνει απευθείας το υψηλό επίπεδο. Είμαστε σίγουρα χαρούμενοι που είμαστε μέλος μιας τέτοιας σκηνής, η οποία κάθε μέρα προοδεύει. Πιστεύω πως αυτό που κάνει τους Typhus να ξεχωρίζουν είναι η αυθεντικότητα και το γεγονός ότι δεν μπήκαν ποτέ όρια και περιορισμοί στη σύνθεση. Δεν μας αρέσει το σκεπτικό όπου εάν παίζεις Thrash πρέπει να πας στον τάδε συγκεκριμένο καλλιτέχνη για εξώφυλλο, ή ότι πρέπει ο ήχος σου να είναι υποχρεωτικά έτσι. Οπότε πιστεύουμε πως λόγω αυτής της θέσης, το "Fate Weaver" έχει μια ιδιαιτερότητα που θα έλεγε κανείς ότι λείπει από τις σημερινές δουλειές. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν μειώνω κάποια άλλη δουλειά, αντιθέτως, πιστεύω πως οι ελληνικές μπάντες ανέκαθεν είχαν όραμα και τόλμησαν να το προχωρήσουν ένα βήμα παραπέρα.

Αυτά από εμένα. Κλείστε την κουβέντα μας όπως θέλετε…

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλο τον κόσμο που έχει στηρίξει το νέο μας δίσκο έως τώρα, με οποιοδήποτε τρόπο. Δεν υπάρχει πιο μεγάλο συναίσθημα από το να μοιράζεσαι τις σκέψεις σου και τη μουσική σου με κόσμο που είναι πρόθυμος να την αγκαλιάσει. Κλείνοντας, θα θέλαμε επίσης να καλέσουμε όλους τους αναγνώστες το Σάββατο 8 Νοεμβρίου στο Piraeus Academy στην Αθήνα για μια live παρουσίαση του δίσκου, παρέα με τους Bio-Cancer και τους Eternal!