Powerwolf: «Η μουσική θα βγει δυνατότερη μετά την πανδημία»

Ακόμη μια ευκαιρία για να μιλήσουμε με κάποιο μέλος των Powerwolf δεν γινόταν να πάει χαμένη, αφού η μπάντα αποτελεί πλέον ένα από τα λαοφιλέστερα σχήματα των πιο κλασικών metal υδάτων. Έτσι, ο πλέον αρμόδιος για τις ατμοσφαιρικές δυναμικές των συνθέσεων τους, ο keyboard-ίστας Falk Maria Schlegel, μας μίλησε για όλα όσα αφορούν την νέα κυκλοφορία τους, αλλά και για άλλα ενδιαφέροντα θέματα που τους αφορούν.

Γειά χαρά! Χαίρομαι που σε γνωρίζω και που έχουμε την ευκαιρία για μια συνέντευξη.

Και εγώ, είναι υπέροχο που θα έχουμε αυτήν την κουβέντα. Καταρχάς, πώς είσαι;

Πολύ καλά, σε ευχαριστώ! Ανυπομονώ να παίξουμε στη Βόρεια Αμερική και να κυκλοφορήσει το "Interludium" άλμπουμ μας. Σε ευχαριστώ που ρωτάς.

Μοιάζετε μονίμως παραγωγικοί με τους Powerwolf, κυκλοφορώντας άλμπουμ σε σταθερή βάση και αυτή τη φορά έχετε το "Interludium", μια συλλογή σπάνιων κομματιών σας, μαζί με κάποιες νέες συνθέσεις στο γνωστό σας ύφος. Πως και αποφασίσατε να βγάλετε αυτό το ιδιαίτερο άλμπουμ αυτήν την περίοδο και πώς διαχειρίζεστε αυτήν την σχεδόν υπέρμετρη παραγωγικότητα;

Το θέμα ήταν... Όπως είπες, το "Interludium" στέκεται ως κάτι ενδιάμεσο, μάλλον μεταξύ του "Call Of The Wild" ή της πιο πρόσφατης κυκλοφορίας του "Monumental Mass", αυτής της σινεματικής εμπειρίας που δημιουργήσαμε και του επόμενου studio δίσκου μας. Εδώ υπήρξε μια διαφορετική προσέγγιση, επειδή δυστυχώς αναγνωρίσαμε ότι η πανδημία θα διαρκέσει λίγο παραπάνω από ότι υπολογίζαμε. Και σχετικά άμεσα, αποφασίσαμε να συναντιόμαστε συχνότερα, να προβάρουμε περισσότερο και ξεκινήσαμε να δημιουργούμε μουσική συστηματικότερα. Δεν νιώσαμε καμία πίεση, απλά γράφαμε και παίζαμε μουσική. Έπειτα, συνειδητοποιήσαμε ότι είχαμε γράψει 6 νέα τραγούδια και προέκυψε η πιο δύσκολη συνθήκη: τι κάνουμε με αυτές τις νέες συνθέσεις; Τις κρατάμε για το νέο άλμπουμ ή τις κυκλοφορούμε; οπότε, αποφασίσαμε να κυκλοφορήσουμε ένα ιντερλούδιο μεταξύ των άλμπουμ και να δώσουμε μαζί κάποιες σπάνιες ηχογραφήσεις όπως το "Midnight Madonna", το οποίο είχε συμπεριληφθεί ως bonus στην earbook έκδοση του δίσκου, ή, για παράδειγμα, το "Bete Du Gevaudan", το οποίο είναι η γαλλική έκδοση του "Beast Of Gevaudan". Αυτή υπήρξε η προσέγγιση μας για το συγκεκριμένο άλμπουμ, να γιορτάσουμε μια ιερή heavy metal σύναξη το Πάσχα, όπου και είναι η ημερομηνία της κυκλοφορίας και σχεδιάζουμε να παίξουμε κι ένα release show για το άλμπουμ στην Κολωνία.

Σχετικά με το δεύτερο σκέλος της ερώτησης που αφορά την παραγωγικότητα... (γέλια). Το θέμα είναι ότι οι Powerwolf ποτέ δεν ξεκουράζονται. Πάντοτε κάνουμε κάτι. Γράφουμε νέα μουσική. Κάναμε την παραγωγή αυτού του "Monumental Mass" εγχειρήματος πολύ πρόσφατα. Θέλουμε πάντοτε να είμαστε δημιουργικοί γιατί νιώθουμε πως αυτό είναι ένα προνόμιο, το να μπορούμε να γράφουμε και να κυκλοφορούμε νέα μουσική. Είναι υπέροχο. Έτσι και τώρα, θέλαμε να παρουσιάσουμε τα αποτελέσματα αυτής μας της δημιουργικότητας το συντομότερο δυνατό, δεν θέλαμε να περιμένουμε μέχρι την επόμενη χρονιά ή όποτε βγάζαμε το επόμενο μας κανονικό άλμπουμ.

Ήταν φανταστικό που ο ίδιος ο Alice Cooper αγάπησε τη διασκευή μας στο "Poison"

Κατανοητό! Τώρα, σχετικά πρόσφατα, κυκλοφορήσατε μια διασκευή στο κλασικό κομμάτι του Alice Cooper, το περίφημο "Poison", το οποίο ταίριαξε τέλεια στον ήχο σας. Πώς αποφασίσατε τη διασκευή του συγκεκριμένου τραγουδιού και γιατί δεν συμπεριλήφθηκε στο "Interludium";

Καταρχάς, θέλαμε να ευχηθούμε χρόνια πολλά στον Alice Cooper... (γέλια). Έγινε 75 πριν μερικές μέρες και αυτός ήταν ο κυριότερος λόγος που κάναμε τη διασκευή στο "Poison" Ο Alice Cooper είναι ένας από τους μεγαλύτερος εν ζωή διασκεδαστές και ήταν υπέροχο να τον δούμε επί σκηνής, να ερμηνεύει λες και πρόκειται για μια θεατρική παράσταση. Το "Poison" είναι ένα από τα καλύτερα τραγούδια της ιστορίας της rock. Και έχεις απόλυτο δίκιο, ταιριάζει άψογα στον ήχο μας. Αλλά η προσέγγιση του δεν ήταν εύκολη, γιατί όλος ο κόσμος γνωρίζει το "Poison". Ξέρεις, αν είναι σε μια disco ή σε ένα πάρτι και κάποιος βάλει το "Poison", όλοι θα γνωρίζουν τους στίχους για να το τραγουδήσουν. Το τραγούδι έχει μια συγκεκριμένη δυναμική, μια φοβερή ατμόσφαιρα και δεν είναι εύκολο να πιάσεις αυτές τις δυναμικές σε μια διασκευή. Από την άλλη, θέλαμε να εντάξουμε κάποια Powerwolf στοιχεία, βάζοντας κάποια στοιχεία με τη χρήση εκκλησιαστικού οργάνου και ούτω καθεξής. Και υποθέτω λειτούργησε καλά. Φυσικά μου αρέσει η εκδοχή μας, και για να είμαι ειλικρινής αποκρίθηκε και ο Alice Cooper σε αυτήν. Επικοινώνησε μαζί μας και μας είπε «Ουάου, αυτή είναι μια πραγματικά καλή εκτέλεση του "Poison". Σας ευχαριστώ για αυτό, παιδιά!». Ήταν φανταστικό ότι ο ίδιος, ο κύριος Alice Cooper αγάπησε τη διασκευή μας στο τραγούδι του. Ήταν μια υπέροχη αναγνώριση.

Φαντάζομαι, πρέπει να ένιωσες πολύ υπερήφανος όταν διάβασες το e-mail του...

Ναι, ήμουν! Και είμαι ακόμη! Ήταν μόλις πριν μερικές μέρες, και ήταν κάτι το σπουδαίο. Δεν το περίμενα! Έχουμε παίξει τρεις φορές με τον Alice Cooper: μία φορά στο Wacken, μία στο Metal Fest στη Τσεχία και το προηγούμενο καλοκαίρι στη Σουηδία. Και πάντοτε είναι υπέροχο να το συναντάμε και να παρακολουθούμε τα όσα κάνει επί σκηνής, έχοντας πάντοτε μαζί του εξαιρετικούς μουσικούς και εντυπωσιακό show. Είναι φανταστικός…

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω. Τον είδα ζωντανά πέρυσι το καλοκαίρι και ήταν εντυπωσιακά καλός. Τώρα, υπάρχουν άλλα τραγούδια που σχεδιάζετε ή θα θέλατε να διασκευάσετε, όπως κάνατε με το "Poison"; Ίσως, σας άνοιξε η όρεξη για παρόμοια τραγούδια και η κυκλοφορία ενός cover άλμπουμ θα ήταν μία λύση;

Κάναμε ένα τέτοιο άλμπουμ πριν μερικά χρόνια, όταν και διασκευάσαμε μερικούς μουσικούς μας ήρωες, ιδιαίτερα σημαντικούς για την πορεία και την εξέλιξη μας. Για μένα, συγκεκριμένα, ήταν οι Savatage, για τον Matthew πιθανότατα οι Judas Priest και οι Iron Maiden… Δεν ξέρω, δεν υπάρχουν συγκεκριμένα πλάνα αυτή τη στιγμή για κάτι ανάλογο, αλλά πάντοτε είναι διασκεδαστικό να κάνουμε κάτι τέτοιο, οπότε θα δούμε τι θα προκύψει στο εγγύς μέλλον. Αλλά, η περίσταση με το "Poison" αφορούσε τις ευχές για τα γενέθλια του Alice Cooper, ήταν κάτι εντελώς ξεχωριστό…

Πλέον περιοδεύετε και ηχογραφείτε για σχεδόν 20 χρόνια με τους Powerwolf, όντας πια ένα μεγάλο όνομα στην power metal σκηνή. Τί έχει αλλάξει για σένα; Νιώθεις πως είστε η ίδια μπάντα που ξεκινήσατε τότε ή τα πράγματα έχουν αλλάξει σημαντικά;

Πέραν του γεγονότος πως γερνάμε (γέλια); Το ίδιο πνεύμα είναι ακόμη παρόν στη μπάντα. Ξέρεις, αυτή η κινητήριος δύναμη που από την αρχή μας ωθεί να κάνουμε όλο και περισσότερα και να υπερβάλλουμε λιγάκι (σ.σ.: be always a little bit over the top). Και έχουμε διατηρήσει αυτήν την αίσθηση μέχρι και σήμερα. Πάντοτε θέλουμε να βελτιώνουμε πράγματα στη συνθετική διαδικασία, πάντοτε θέλουμε να βελτιώνουμε στοιχεία των ζωντανών μας εμφανίσεων και ούτω καθεξής. Φυσικά, όταν ξεκινήσαμε με το "Return In Bloodred" δεν φανταζόμασταν ότι θα ήμασταν κάποτε headliners στο Wacken, για παράδειγμα. Ή ότι θα είχαμε τεράστιες διεθνείς περιοδείες με sold out εμφανίσεις σε όλη την Ευρώπη. αυτό σίγουρα δεν το περιμέναμε.

Αλλά, για να είμαι ειλικρινής, ήταν πάντοτε το όνειρο μου (γέλια)… Πάντα ήθελα να είμαι επί σκηνής. Για παράδειγμα, θυμάμαι μια εμφάνιση των Iron Maiden στο Mannheim. Το φεστιβάλ ονομαζόταν Super Rock και περιελάμβανε τους Black Sabbath, τους Slayer, τους Slayer, τους The Almighty και τους WASP. Μπορώ πραγματικά να θυμηθώ αυτό το show. Είχε 50.000 κόσμο, φανταστικό. Ο Nicko McBrain έβγαλε μια φωτογραφία και τότε σκέφτηκα: «Ω Θεέ μου, θα ήθελα να είμαι σε μια σκηνή σαν αυτή. Έστω και για μια φορά, θα ήταν και πάλι υπέροχο». Πλέον είμαι ευγνώμων που το όνειρο μου έχει πραγματοποιηθεί και είναι δυνατό να συμβαίνει, έχοντας τη δυνατότητα να ανεβαίνουμε σε όλες αυτές τις σκηνές ανά την υφήλιο και να γιορτάζουμε με τόσο κόσμο την ουσία του heavy metal.

Αυτό, φυσικά, είναι κάτι που έχει αλλάξει με τα χρόνια, αφού πλέον έχουμε τη δυνατότητα να υποστηρίξουμε καλύτερα σκηνικά και να κάνουμε περισσότερα από όσα θέλουμε. Αλλά μας διακατέχει το ίδιο πνεύμα με τότε και ποτέ δεν είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι. Πάντα θέλουμε να προοδεύουμε και να προχωράμε μπροστά. Πιστεύω όταν αυτή η φλόγα πάψει να καίει, τότε αυτό δεν θα είναι σίγουρα για καλό. Αν ήταν μονάχα μια δουλειά όλο αυτό, απλά να παίζουμε μουσική και μετά να πηγαίνουμε σπίτι, δεν θα ήμασταν οι Powerwolf. Θέλουμε να κρατήσουμε αυτή την τρέλα ζωντανή στην μπάντα.

Αυτή είναι μια εξαιρετική προσέγγιση, μπορώ να πω, γιατί με τα χρόνια πολλοί γίνονται φαντασμένοι. Υπάρχουν παράγοντες στη βιομηχανία που συνήθως σε απογοητεύουν, αλλά είναι μέρος του παιχνιδιού. Χαίρομαι που δεν είσαι από τους μουσικούς που έχουν χάσει τη φλόγα αυτή, σε αυτήν τους τη μουσική πορεία…

Πραγματικά, είναι πολύ σημαντικό για εμάς να τη διατηρήσουμε ζωντανή.

Υπάρχουν πολλές αξιόλογες power metal μπάντες εκεί έξω, η κατάσταση θυμίζει το NWOBHM

Τα τελευταία χρόνια έχετε στραφεί σε μια πιο σινεματική προσέγγιση δημιουργικά, προεκτείνοντας τον ήχο σας και προσθέτοντας κάποια στοιχεία που σας απομακρύνουν από τη τυπική, πομπώδη metal μπάντα του σήμερα. Σκέφτεστε να συνεχίσετε σε αυτήν την κατεύθυνση και στο νέο σας άλμπουμ;

Ξέρεις, εξελισσόμαστε. Έχουμε δημιουργήσει το δικό μας ύφος με τη φωνή του Atilla, το εκκλησιαστικό όργανο, τις χορωδίες και όλα αυτά. Και αν, για παράδειγμα, συγκρίνεις το δεύτερο άλμπουμ με το "Sacrament Of Sin" ή το "Call Of The Wild", φυσικά θα διαπιστώσεις μεγάλες διαφορές στον ήχο και στην προσέγγιση, και πάνω από όλα στο ίδιο το songwriting. Αλλά, μάλλον θα εξελίξουμε παραπάνω ορισμένες λεπτομέρειες του ήχου μας, αφού έχουμε καταλήξει στον προσωπικό μας ήχο, στο ύφος που μας χαρίζει τις ατμόσφαιρες και τις δυναμικές που θέλουμε να έχουν τα τραγούδια μας. Πάντα προσπαθούμε να χρησιμοποιήσουμε κάποια επιπλέον στοιχεία, να εντάξουμε κάποιους νέους ήχους και να προσεγγίσουμε λίγο διαφορετικά τα πράγματα. Οπότε, υποθέτω θα δούμε τι θα συμβεί αυτήν τη φορά. Δεν μπορώ να σου πω ότι προγραμματίζουμε τι θα προκύψει, είναι μια δυναμική διαδικασία.

Μιλώντας για το παρελθόν, ακολουθώ την μπάντα από τα πρώτα σας βήματα, έχοντας το "Lupus Dei" ως το μάλλον αγαπημένο μου Powerwolf άλμπουμ. Θα ήθελα, λοιπόν, να μάθω τί θυμάσαι από εκείνη την περίοδο σας.

Μπορώ να θυμηθώ ότι ήταν η πρώτη φορά που ηχογραφήσαμε χορωδιακά μέρη σε μια πραγματική εκκλησία, τον Ιανουάριο (γέλια)… Και έκανε φοβερό κρύο! Έκανε τόσο κρύο που ορισμένοι τραγουδιστές έφυγαν από το κτίριο μετά από τις πρώτες δύο ώρες (γέλια)… αυτή ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποιήσαμε – για κάποια τραγούδια – ένα διαφορετικό ύφος του εκκλησιαστικού οργάνου. Κάτι το οποίο ομολογώ ότι ήταν αρκετά παράξενο τότε. Αυτό που μου αρέσει από εκείνη την περίοδο μας είναι ότι αποτέλεσε την εκκίνηση για να δημιουργήσουμε έναν νέο ηχητικό ορίζοντα για την μπάντα. Και, φυσικά, λατρεύω το artwork του δίσκου, ο λύκος που προσεύχεται έγινε σήμα κατατεθέν μας. Επίσης, το τελευταίο τραγούδι, το ομότιτλο του δίσκου, ήταν για πολύ καιρό το καταληκτικό κομμάτι στις ζωντανές μας εμφανίσεις, μόλις πρόσφατα το αλλάξαμε με το "Letter By Night". Έχω πολύ καλές αναμνήσεις από αυτό το δίσκο, αλλά υποθέτω πως κάθε μας άλμπουμ έχει τη δική του σημασία ως το επόμενο βήμα σε μια διαρκώς αναδιαμορφούμενη καριέρα.

Πάντως, και η ίδια η power metal σκηνή μοιάζει να παίρνει τα πάνω της τα τελευταία χρόνια, με μπροστάρηδες εσάς και τους Sabaton ως τους εμπορικούς γίγαντες αυτής της ολικής επαναφοράς – για τα heavy metal δεδομένα πάντα – και παλιότερες μπάντες σαν τους Helloween να απολαμβάνουν μια περίοδο δεύτερης νιότης. Μιας και βλέπεις τα πράγματα από την «μέσα» πλευρά της σκηνής, θεωρείς πως όντως είναι μια καλή εποχή για το ιδίωμα; Και μιλώντας για νέες μπάντες που ξεπετάγονται σε αυτό, έχεις ξεχωρίσει κάποια;

Όπως ήδη ανέφερες, οι Helloween είναι μια τεράστια, σπουδαία μπάντα. Ακόμη, λατρεύω αυτή την μπάντα… μιλώντας για εμάς, όταν κυκλοφορήσαμε το "Blood Of The Saints" είχαμε κάνει κοινή περιοδεία με τους Sabaton και εκείνη την εποχή μου φαινόταν ότι ο κόσμος προτιμά αυτήν την ανανεωμένη μας πρόταση, αφού όλο και περισσότερος ερχόταν στα shows μας. Έπειτα, εμφανίστηκαν διάφορες μπάντες όπως οι Gloryhammer ή οι Beast In Black, τις οποίες μπορώ σίγουρα να προτείνω σε κάποιον να ακούσει, όπως, άλλωστε, και τους Dynazty. Υπάρχουν πολλές αξιόλογες μπάντες εκεί έξω και αυτό είναι κάτι που μου αρέσει να βλέπω. Αλλά η κατάσταση είναι κάπως σαν αυτή του NWOBHM, που υπήρχαν οι Iron Maiden και τόσες ακόμη μπάντες που ξεπετάγονταν. Είναι ωραίο να είσαι μέρος μιας σκηνής και να συμβάλλεις στη δημιουργία ενός νέου ύφους.

Φυσικά, είμαστε οπαδοί των Iron Maiden, κάτι που ακούς και στη μουσική μας και, φυσικά, μας αρέσουν και οι Gamma Ray, οι Helloween, οι Grave Digger, οι Running Wild. Μπορείς να ακούσεις στη μουσική μας διάφορους φόρους τιμής σε αυτούς (γέλια). Μας αρέσει να προσπαθούμε να προσθέσουμε νέα στοιχεία σε αυτήν την εδραιωμένη σκηνή και να είμαστε μέρος της.

Ανέφερες τις περισσότερες των επιρροών σας ήδη, αλλά θα ήθελα να μιλήσουμε για εκείνες που δεν είναι τόσο προφανείς και έχετε ως μπάντα. Υπάρχει κάτι που θεωρείς πως σας έχει επηρεάσει και δεν είναι εμφανές άμεσα στη μουσική σας πρόταση; Ξέρεις, εκείνες τις μπάντες που σας αρέσουν και σας έχουν δώσει μουσική ώθηση, αλλά δύσκολα μπορεί να διακρίνει κάποιος στα τραγούδια σας;

Μου αρέσει αυτή η ερώτηση! Υπάρχουν πράγματι μερικές μπάντες που λατρεύω και με έχουν επηρεάσει όλα αυτά τα χρόνια. Αυτές είναι οι Sanctuary, οι Nevermore και οι Forbidden. Αρκετά πιο σκληρό υλικό, δηλαδή. Για παράδειγμα, το "Into The Mirror Black" των Sanctuary έχει μια συγκεκριμένη, σκοτεινή και λίγο καταθλιπτική ατμόσφαιρα. Μερικές φορές μου αρέσει να υπάρχει αυτό και στους Powerwolf, αυτή η πιο σκοτεινή ατμόσφαιρα. Άλλωστε, πλέον μιξάρουμε και ηχογραφούμε το υλικό μας στη Σουηδία για να έχει μια διαφορετική πινελιά, γιατί κάποιες φορές δεν θέλουμε να ακουγόμαστε ως τυπικά Γερμανοί (γέλια). Μπάντες όπως οι Nevermore και οι Sanctuary μου ακούγονται ως αμερικάνικες ή σκανδιναβικές. Κάποιες άλλες μπάντες που μου αρέσουν είναι οι Dark Tranquility και οι In Flames. Δεν ξέρω γιατί, αλλά με έμμεσο τρόπο με έχουν επηρεάσει στο πως παίζω πλήκτρα και τι μελωδίες φτιάχνω, ώστε οι αρμονίες να αποφεύγουν αυτό το μονάχα χαρούμενο ύφος και να είναι λίγο πιο σκοτεινές. Δεν είναι προφανές εκ πρώτης όψεως, αλλά είναι κάτι που έχω πάντα στο μυαλό μου.

Είμαστε από τους τυχερούς που οι τελευταίες περιοδείες μας ήταν αρκετά επιτυχημένες

Ας περάσουμε στις κλασικές σπουδές του Atilla πάνω στο τραγούδι, οι οποίες φαίνεται να σας έχουν βοηθήσει να ξεχωρίσετε, αφού η φωνή του και οι ερμηνείες του είναι τόσο χαρακτηριστικές. Φυσικά, στα διάφορα covers που έχετε κατά καιρούς κάνει, τον ακούμε να τραγουδάει με διαφορετικούς τρόπους, όντας πιο κοντά στα πρότυπα ενός «τυπικού» metal τραγουδιστή. Στο μέλλον, υπάρχει περίπτωση να έχουμε περισσότερες αντίστοιχες ερμηνείες από εκείνον, αυτή τη φορά σε δικά σας τραγούδια;

Θα το δούμε. Ο Atilla δουλεύει πολύ με τη φωνή του και αλλάζει συχνά εδώ κι εκεί το πώς τραγουδάει. Κάποιες φορές τραγουδάει ακόμη πιο ψηλά απ’ ότι στις πρώτες μας ημέρες. Αλλά έχεις δίκιο, δεν θεωρεί τον εαυτό του έναν τυπικό heavy metal τραγουδιστή, ακριβώς λόγω του μουσικού του υπόβαθρου. Και αυτό είναι τόσο χαρακτηριστικό για τους Powerwolf, το γεγονός ότι η φωνή του είναι και λίγο πιο σκοτεινή επίσης, και όχι στις υψηλές κλίμακες που τραγουδάει ο King Diamond, φερ’ ειπείν.

Στη συνθετική διαδικασία καμιά φορά είναι ενδιαφέρον και δοκιμάζει διαφορετικά πράγματα με τη φωνή του, αλλά στο τέλος αυτό που θα αποτελέσει μέρος του τραγουδιού πρέπει να ταιριάζει σε αυτό. Είναι μια διαδικασία, όπως άλλωστε για κάθε όργανο. Τώρα αν θα υπάρχει μεγάλη φωνητική διαφοροποίηση στο επόμενο άλμπουμ μας, αμφιβάλλω, γιατί δεν νομίζω να ταιριάζει στην υπόλοιπη μουσική. Αλλά θα το δούμε. Προσωπικά, θέλω να ακούω τη φωνή του Atilla και να μην καλύπτεται από τις διάφορες χορωδίες, αλλά να υποστηρίζεται. Οπότε, πάντα η φωνή του είναι πιο μπροστά στη μίξη. Τέλος πάντων, θα δούμε τι θα συμβεί στο μέλλον ως προς αυτό…

Και, υποθέτω, δεν θέλετε να χάσετε και την προσωπικότητα σας, την ηχητική ταυτότητα που έχετε διαμορφώσει…

Ακριβώς!

Ας μιλήσουμε λίγο για την περίοδο των δύο – τριών τελευταίων χρόνων, όπου η πανδημία επηρέασε αρκετές μπάντες ως προς τη δράση τους. Καταρχάς, πως το αντιμετωπίσατε εσείς ως μπάντα; Και, τελικά, θεωρείς ότι μετά από αυτήν την ιδιαίτερη περίοδο, οι συνθήκες στη μουσική βιομηχανία είναι καλύτερες ή χειρότερες τώρα;

Εξαρτάται. Εμείς είμαστε αρκετά τυχεροί που οι τελευταίες μας περιοδείες ήταν πολύ επιτυχημένες. Αλλά μιλάω με αρκετούς promoters και πολλές περιοδείες, ή ακόμη και μεμονωμένες εμφανίσεις, δεν πουλάνε καλά. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που αφορούν μια συναυλία πέραν των εισιτηρίων, υπάρχουν τα μέλη του συνεργείου κάθε μπάντας, του εκάστοτε μαγαζιού και όλα γίνονται ολοένα και ακριβότερα. Οπότε είναι πραγματικά δύσκολα τα πράγματα, αλλά είμαι σίγουρος ότι η μουσική και, γενικότερα, η τέχνη, θα βγει δυνατότερη από αυτό. Υπήρχε μια περίοδος που δεν υπήρχε τίποτα να κάνεις, ήταν δεμένα τα χέρια σου λόγω των συνθηκών. Και τώρα έχουμε το χρόνο και τη δυνατότητα να κάνουμε και πάλι τα πάντα. Εκείνη η κατάσταση με τις απαγορεύσεις της πανδημίας ήταν περίεργη για όλο τον κόσμο. Όμως, είμαι σίγουρος ότι η μουσική και η βιομηχανία που την αφορά, συμπεριλαμβανομένων των καλλιτεχνών, θα επιβιώσει.

Διαβάζοντας πληροφορίες για σένα διαδικτυακά, φαίνεται να περνούν από τα χέρια σου διάφορα διαχειριστικά θέματα που αφορούν τη μπάντα, κάτι που πολλοί μουσικοί αποφεύγουν να εμπλακούν ή πραγματικά μισούν. Πως, λοιπόν, διαχειρίζεσαι αυτούς τους δύο ρόλους σου στην μπάντα; Ξέρεις, τόσο σε ό,τι αφορά το μουσικό, όσο και ό,τι έχει να κάνει με τον τομέα των logistics...

Χμμ (γέλια)… Μου αρέσει να εμπλέκομαι σε αυτά. Είναι προσωπικό ενδιαφέρον. Θέλω να έχω άμεσο λόγο σε ό,τι έχει να κάνει με το stage show μας και τις διάφορες υπηρεσίες που αφορούν τις μετακινήσεις και τις φορτοεκφορτώσεις του εξοπλισμού μας. Είναι κάτι περισσότερο από διαχειριστής, είναι κάτι που μου αρέσει να ασχολούμαι και να προσπαθώ να κάνω τα πράγματα να λειτουργήσουν. Χρειάζομαι αυτήν την τρέλα. Συχνά υπάρχουν προβλήματα με τα venues και αν γνωρίζεις την πραγματική κατάσταση και τις συνθήκες, τις περισσότερες φορές μπορείς να τα λύσεις και να γίνει η εκάστοτε εμφάνιση κανονικά και δίχως εκπτώσεις. Φυσικά, είναι δουλειά, αλλά έχει να κάνει και με το προσωπικό ενδιαφέρον μου. Για παράδειγμα, που αρέσει να μιλάω στον οδηγό του λεωφορείου τα βράδια. Συνήθως μιλάμε για τις καθημερινές μας ρουτίνες στην περιοδεία και πόσο έχουμε να τξαιδέψουμε και τέτοια πράγματα. Είναι σαν χόμπι, αλλά το κάνω και για την μπάντα. Βέβαια, έχω το δικό μου συνεργείο ανθρώπων που με βοηθάει. Αλλά μου αρέσει να μιλάω με τον τεχνικό ήχου μου, για παράδειγμα, και να συζητάμε για τεχνικά θέματα της εμφάνισης. Για μένα είναι διασκεδαστικό και κάτι που μου αρέσει να καταπιάνομαι.

Και είμαι σίγουρος πως οι υπόλοιποι στην μπάντα δεν παραπονιόνται για αυτό…

Κάποιες φορές παραπονιούνται όταν είναι υπερβολικό! Ας πούμε, όταν έχεις άσχημες καιρικές συνθήκες σε ένα φεστιβάλ και ο tour manager εμφανίζεται και λέει ότι δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε πυροτεχνήματα λόγω του αέρα, είμαι σε φάση «έλα τώρα, δεν φυσάει και τόσο πολύ. Δεν φυσάει παραπάνω από ότι στο Wacken, οπότε τι μπορούμε να κάνουμε;». Τότε, ξαφνικά ξέρω υπερβολικά πολλά (γέλια)… Μόνο σε αυτήν την περίπτωση, θέλω να πω «κάνε το να συμβεί», μόνο τότε. Αλλά ξέρω ότι αν ο stage manager στο Wacken, φερ’ ειπείν, πει ότι δεν είναι δυνατόν, τότε δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτό. Η ασφάλεια έρχεται πάντα πρώτη.

Τελευταία ερώτηση και έρχομαι να ρωτήσω αν έχετε πλάνα να επισκεφτείτε ξανά την Ελλάδα στο εγγύς μέλλον…

Προφανώς! Έχουμε κάνει μόνο δύο εμφανίσεις στην Ελλάδα, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Μόλις μεγεθύνουμε τις δραστηριότητες που αφορούν τις περιοδείες μας, θα επιστρέψουμε. Είμαι σίγουρος ότι θα είναι σπουδαίες βραδιές, είναι απόλαυση να βρισκόμαστε στην Ελλάδα. Έχουμε κάποιους πολύ αφοσιωμένους ακροατές εκεί, οπότε είμαι σίγουρος πως θα επιστρέψουμε σύντομα.