[7]: Σύγχρονοι τηλεοπτικοί αντιήρωες

Αγάπη; Μίσος; Ποιός ξέρει;

Από τους Ιάσονα Τσιμπλάκο, Βαγγέλη Ευαγγελάτο, 21/07/2014 @ 11:23
Δεν μπορώ να προσεγγίσω τον σαδιστικό λόγο που πολλές από τις μεγαλύτερες τηλεοπτικές επιτυχίες των τελευταίων ετών περιστρέφονται γύρω από πρόσωπα που δε θα ήταν διόλου παράξενο να βρίσκονται πίσω από της φυλακής τα σίδερα, δεμένα με ζουρλομανδύα στον πάτο της θάλασσας. Καλώς ή κακώς, σαν σύγχρονη κοινωνία έχουμε μία ιδιαίτερη εμμονή με τα καθίκια, με την ευρύτερη έννοια του λόγου. Στο παρακάτω εφτάρι θα ασχοληθούμε λοιπόν με κάποια από τα εν λόγω καθίκια, όπως αυτά έχουν κερδίσει ιδιαίτερες θέσεις στις καρδιές μας.

Είναι πολύ σημαντικό να ορίσουμε το πεδίο του καθικιού με το οποίο θα ασχοληθούμε, καθώς οι ελλείψεις θα είναι υπεραρκετές και δικαιολογημένα θα προσπαθήσεις να μας ραντίσεις με την γκρίνια σου, καθίκι. Καταρχάς, αποφασίσαμε πως η σειρά πρέπει να περιστρέφεται κυρίως γύρω από ένα πολύ συγκεκριμένο καθίκι. Καθίκια σε δεύτερους ρόλους αγαπάμε πάρα πολύ, αλλά στο συγκεκριμένο κείμενο δεν χωράνε, και ίσως ασχοληθούμε μαζί τους στην πορεία.

Δεύτερον, η σχέση του τηλεθεατή με το καθίκι πρέπει να είναι τέτοια που τα αισθήματα αγάπης / μίσους να εναλλάσσονται μονίμως. Δεν θα μιλήσουμε για καθίκια τύπου Tony Soprano ή Gregory House. Καθίκια κι αυτά, αλλά περισσότερο καθικάκια, που τους αγαπάς και τους νοιάζεσαι. Εδώ θα ασχοληθούμε με αρχίδες ρε παιδί μου. Λεπτή η γραμμή και μάλλον κάπως τολμηρό το εγχείρημα (αν δεις κάποιες από τις επιλογές), αλλά θέλω να ελπίζω πως το ’πιασες το όλο κόνσεπτ.

Επίσης, περίπου minor spoilers για την εκάστοτε σειρά ε. Προειδοποιηθήκατε.

Για πάμε.

Ι.Τ.



1. Eric Cartman (South Park) [1997-]



Προσπάθησε να εξαλείψει Εβραίους, χίπηδες και ...κοκκινομάλληδες, συμμάχησε με τον δαιμονικό θεό Cthulu, κακοποίησε σεξουαλικά τον αθώο Butters, κόλλησε με AIDS τον άσπονδο φίλο του, Kyle, και τάισε τον μεγαλύτερο εχθρό του, Scott Tenorman, με τους γονείς του σε μορφή τσίλι... Από το πρώτο επεισόδιο του δημοφιλούς "South Park" μέχρι και το τέλος του 17ου κύκλου όπου βρίσκεται σήμερα η σειρά, ο Eric Cartman ήταν πάντοτε ένα καθίκι και μισό, ωστόσο η κατάστασή του έχει χειροτερεύσει σε ανησυχητικό βαθμό με την πάροδο των χρόνων. Έχει παρουσιάσει κατά καιρούς στοιχεία ψυχοπάθειας και πολλαπλής διαταραχής προσωπικότητας, έχει επιδείξει δεινή ικανότητα χειραγώγησης και ολοκληρωτική έλλειψη ηθικής, έχει προκαλέσει ή επωφεληθεί από θανάτους και έχει θέσει επανειλημμένως σε κίνδυνο τους συμμαθητές του, τους κατοίκους του South Park, αλλά και ολόκληρη την ανθρωπότητα. Η ένταξή του στην λίστα του TV Guide, «25 Greatest TV Villains», σίγουρα λέει πολλά, όπως και οι συχνές παρουσίες του ψυχολογικού του προφίλ σε άρθρα σχετικά με την κλινική παιδοψυχολογία. Τι κι αν στο τέλος της κάθε μέρας την βγάζει «λάδι» με μια απλή παιδική τιμωρία; Στην πραγματικότητα, ο Cartman πλησιάζει πολύ κοντά στην ενσάρκωση του Απόλυτου Κακού και, όπως είναι φυσικό, δεν θα μπορούσε να λείπει από μία λίστα σαν αυτή.

B.E.



2. Vic Mackey (The Shield) [2002-2008]



Βρώμικος μπάτσος. Τα λέει όλα. Πονηρός, street smart και γενικά καπάτσος, τα οποία είναι χαρακτηριστικά που κάνουν συνήθως για έναν αρκετά συμπαθή ήρωα. Ο εγωισμός, η απληστία και το μπατσικό μπασταρδιλίκι είναι αυτά όμως που επικρατούν και η τελικά εικόνα που σου μένει από τον Vic Mackey είναι αυτή του σκατιάρη τραγικού ήρωα. O συγκεκριμένος παίρνει τον τίτλο του καθικιού κυρίως από την υπερβολική χρήση της βίας, τον εκβιασμό και γενικά το υφάκι του νταή που πουλάει αλλά κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο καταλήγει να φέρεται στους φίλους του. Ξεπούλας και καθίκι. Στα τσακίδια Vic Mackey.

I.T.



3. Nancy Botwin (Weeds) [2005-2012]



Προφανώς και το αδύναμο φύλο έχει καθίκια. Είναι άλλωστε και αυτές πλάσματα αδίστακτα, άπληστα, άκαρδα και αυτά είναι μόνο τα «άλφα». Η Nancy Botwin λοιπόν είναι αυτή που αντιπροσωπεύει το ωραίο φύλο στη λιστούλα μας, και διάολε αυτή κι αν είναι καθίκι. Οι προαναφερθέντες, όταν είναι να πουλήσουν κάποιον άνθρωπο, τουλάχιστον το κάνουν συνήθως σε κάποιο επιχειρηματικό πλαίσιο. Η φεμ-φατάλ Nancy ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ τους, και μετά τους πουλάει, όλα για τη μπαφομπίζνα της. Πανούργα και πολυμήχανη, έχει βγει πολλές φορές από δυσκολες καταστάσεις, αλλά κι αυτηνής το πείσμα και η ξεροκεφαλιά -όπως και οι αναρίθμητες κακές αποφάσεις που έχει πάρει λόγω εγωισμού- την οδήγησαν εκεί που την οδήγησαν. Σκατόψυχη και τάχα μου πρότυπο για female family provider. Μηδέν. Οδήγησε τα παιδιά της στο εμπόριο ναρκωτικών και την ίδια στη λιστάρα μας.

Ι.Τ.



4. Walter White (Breaking Bad) [2008-2013]



Τι να πούμε παραπάνω για το απόλυτο τηλεοπτικό καθίκι; Μπορεί στην αρχή να μην χώραγε στα όρια του ορισμού μας, αλλά όσο πήγαινε η σειρά, τόσο σκοτείνιαζε ο Walt (και τα ρούχα του) και τόσο πιο πολύ προσέγγιζε την επουράνια καθικίλα. Ολόκληρο το αφηγηματικό ark του (yo) Mr. White ξεκινάει από λύπηση, περνάει σε θαυμασμό και καταλήγει στην αποκαθήλωση και την αποστροφή ως προς το πρόσωπό του. Ο τρόπος με τον οποίο χειραγωγεί τους γύρω του, εκμεταλλεύεται καταστάσεις και πατάει -πολλές φορές κυριολεκτικά- επί πτωμάτων για να πετύχει το σκοπό του, είναι αρκετές φορές αποκρουστικός. Αυτό όμως που κάνει τα πράγματα χειρότερα για τον Heizenberg είναι η άρνησή του να κατανοήσει και να αποδεχτεί το γεγονός πως είναι ένα καθίκι ολκής γεμάτος πολλαπλά κόμπλεξ. Αντ' αυτού, συνεχίζει και παίζει το σκοπό του «το κάνω για τη φαμίλια», προσπαθώντας να δώσει νόημα στις φριχτές του πράξεις. Μία από τις καλύτερες δραματικές σειρές στην ιστορία της τηλεόρασης και μία από τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες που έχει να προσφέρει η μικρή οθόνη.

Ι.Τ.



5. Kenny Powers (Eastbound & Down) [2009-2013]



Ότι ο Danny McBride έχει μία διαολεμένη φυσικότητα να παίζει τον κωλάνθρωπο, το ξέραμε. Ο ρόλος του ως ο ξεπεσμένος παίχτης του μπέιζμπολ Kenny Powers, όμως, ταυτίζεται πιθανότατα με τον μεγαλύτερο καργιόλη που έχει περάσει ποτέ από την τηλεοπτική αμερικάνικη κωμωδία. Ματαιόδοξος, παρτάκιας, εκνευριστικά στενόμυαλος, άξεστος και επικίνδυνα μεγαλομανής, ο κεντρικός χαρακτήρας του "Eastbound & Down" απεικονίζει τον μέσο Αμερικανό ξερόλα που, επειδή έκανε καριέρα για ένα φεγγάρι, νομίζει ότι όλος ο κόσμος τού χρωστάει δόξα και χρήμα. Η καταστροφική κατρακύλα του (στους πρώτους δύο κύκλους της σειράς) είναι εξίσου διασκεδαστική με τις προσπάθειές του για επάνοδο στην μεγάλη ζωή (στις δύο επόμενες και τελευταίες σεζόν), με τον συνοδοιπόρο / σφουγγοκωλάριό του, Stevie Janowski, να ακολουθεί κατά πόδας τον «μέντορά» του σε αλληλουχίες ακραίων καταστάσεων γέλιου και λύπησης. Στην πορεία, ο Kenny θα επιχειρήσει να φτιάξει οικογένεια, θα δημιουργήσει αμέτρητους εχθρούς και θα πληγώσει όλους τους δικούς του ανθρώπους, με τις στιγμές που πιάνει πάτο να αυξάνονται ολοένα σε συχνότητα και το κωμικό περίβλημα της σειράς να αποκαλύπτει σταδιακά ένα κοινωνικό δράμα με βάθος χαρακτήρων και στοιχεία τραγωδίας. Σε όλο το μήκος της διαδρομής του προς την κάθαρση, πάντως, ο Kenny -fuckin'- Powers θα παραμείνει ένας μπάσταρδος ολκής που κανείς μας δεν θα ήθελε να συναντήσει στη ζωή του...

Β.Ε.



6. Dr. Hannibal Lecter (Hannibal) [2013-]



Υπεύθυνος για τους γαστρονομικούς εφιάλτες που μεταδίδονται τις τελευταίες δύο τηλεοπτικές σεζόν από την συχνότητα του NBC, ο διαβόητος Δρ. Lecter διεκδικεί τον τίτλο του πιο επιβλητικού και επικίνδυνου «κακού» της λίστας μας. Η μεταφορά στη μικρή οθόνη του υπερ-χαρακτήρα του διασημότερου κανίβαλου στην ιστορία του κινηματογράφου στέφεται με απόλυτη επιτυχία, κυρίως λόγω της intellectuelle, ζεστής προσέγγισης του ρόλου από τον Δανό μετρ Mads Mikkelsen, ο οποίος δεν προκαλεί ούτε και αξίζει οποιαδήποτε σύγκριση με την πελώρια ερμηνεία του Sir Anthony Hopkins στο "The Silence Of The Lambs" (και στις δύο συνέχειές του). Ο Lecter του Mikkelsen διακρίνεται τόσο για την αριστοκρατική ευγένειά του, την τέχνη του στην γαστρονομία και την ικανότητά του να χειρίζεται τον λόγο, όσο και για το ταλέντο του στον πειθαναγκασμό (σε επίπεδα αυτο-κανιβαλισμού), της μετατροπής του σώματός του σε φονικό όπλο και της εφευρετικότητάς του στις τελέσεις των φόνων του. Κάθε σκηνή εγκλήματος είναι και πιο ειδεχθής από την προηγούμενη, κάθε τρόπος προσέγγισης του Hannibal στα θύματά του και πιο ανατριχιαστικός, και κάθε επεισόδιο σε κάνει να αποστρέφεσαι περισσότερο τον χαρακτήρα και να εκτιμάς σε αντίστοιχο βαθμό την εξαιρετική του απόδοση. Εσείς θα τσιμπήσετε μια γκουρμεδιά δια χειρός Hannibal Lecter;

Β.Ε.



7. Frank Underwood (House Of Cards) [2013-]



Έλα, ευκολάκι. Σειρά βασισμένη στην πολιτική σκηνή και δεν θα 'χαμε καθίκι; Ποιος να φανταζόταν όμως το μεγαλείο της καθικοσύνης που θα βρίσκαμε στο πρόσωπο του Frank Underwood, υποδειγματικά παιγμένος από τον τιτάνα Kevin Spacey. Δολοπλοκίες, ίντριγκα, προδοσία (όλα διαβασμένα με τη φωνή του movie trailer guy) στο αμερικανικό κογκρέσο, με τον μαέστρο της χειραγώγησης Underwood να κρατάει όλα τα ηνία, όλα τα χαρτιά και ολωνών το ενδιαφέρον στα ύψη. Πλαισιωμένος από τη συ-καθίκι γυναίκα του δεν σταματά μπροστά σε τίποτα για να πραγματοποιήσει όλες του τις φιλοδοξίες. Ο Frank Underwood είναι η προσωποποίηση του καθικιού, καθώς παίζει κυρίως με ραδιουργίες και πλεκτάνες, σπέρνοντας διχόνοια και την καχυποψία, πάντα όμως με τίμιο σαουδερνιάρικο στυλ.

Ι.Τ.
  • SHARE
  • TWEET