«10»: Σπουδαίες συνθέσεις του Jeff Hanneman

Κανείς οπαδός της heavy metal μουσικής δεν αμφισβητεί τη σπουδαιότητα και το μεγαλείο των Slayer. Το πόσο καθοριστικοί υπήρξαν στην εξέλιξη αυτής της μουσικής και ειδικά του ακραίου ήχου είναι μάλλον περιττό να αναλυθεί.

Όμως, αυτό που ίσως κάποιοι να μην γνωρίζουν ή να λησμονούν είναι η συμβολή του Jeff Hanneman, του ιδρυτικού μέλους και κιθαρίστα της μπάντας στη συγγραφή των σημαντικότερων τραγουδιών στην ιστορία της μπάντας και στη διαμόρφωση όχι μόνο του thrash, αλλά ολόκληρου του heavy metal.

Ο πρόωρος χαμός, στα 49 του χρόνια, μας υποχρεώνει να αποτίσουμε έναν ελάχιστο φόρο τιμής ενθυμούμενοι 10 συνθέσεις που μοιάζουν αξεπέραστες. Πρόκειται για 10 τραγούδια, στα credits της μουσικής των οποίων βρίσκεται ΜΟΝΟ το όνομα του Jeff Hanneman και καταδεικνύουν τον ηγετικό του ρόλο.

R.I.P. Jeff.

«Monarch to the kingdom of the dead...»

Slayer - Diabolus In Musica  
10   Bitter Peace
Diabolus In Musica

Ίσως πολλοί εκπλαγούν από την επιλογή αυτή, αλλά στη συνολική μετριότητα του "Diabolus In Musica" το "Bitter Peace" ισοπεδώνει, ως μια από τις τελευταίες (κατά τον γράφοντα η τελευταία) σπουδαίες συνθέσεις του Jeff. Από το ογκώδες και groovy riff της εισαγωγής, στο thrash trademark riffing του Jeff και το φωνακλάδικο refrain, με επιβλητικό ήχο σε τύμπανα και μπάσο πρόκειται για μια από τις κορυφές της σύγχρονης ιστορίας του Σφαγέα.

Χρήστος Καραδημήτρης
 


Slayer - World Painted Blood  
9   Psychopathy Red
World Painted Blood

Ένα από τα πολύ τελευταία τραγούδια που πήρε πάνω του ο Hanneman σε στίχους και μουσική που ΔΕΝ είναι ο thrash ύμνος των απανταχού γάβρων, αλλά μια καλλιτεχνική ωδή στα δεινά που σκόρπισε ο Ρώσος serial killer, Andrei Chikatilo. Τα δυόμιση λεπτά διάρκειάς του, αναδεικνύουν για ακόμη μια φορά την αγάπη του για τον punk ήχο και την διαφορά του ως συνθέτη με τον Kerry King. Το δικό σου από ολίγη, το δικό μου από πολλή.

Γιώργος Ζαρκαδούλας
 


Slayer - Hell Awaits  
8   At Dawn They Sleep
Hell Awaits

Στον πιο σκοτεινό και μάλλον βαρύ δίσκο που έγραψε ποτέ, η μπάντα εξακολουθεί να προσφέρει δείγματα αυθεντικά ακραίου metal. Στο "At Dawn They Sleep" ο Hanneman δημιουργεί μια εφιαλτική ατμόσφαιρα, σε ένα τραγούδι που κινείται σε μεσαίες (για τα δεδομένα της μπάντας) ταχύτητες. Η ατμόσφαιρα επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο όταν από τη μέση και μετά η ταχύτητα μειώνεται και ξεπετάγονται παραμορφωμένα φωνητικά, ενώ κορυφώνεται όταν μπαίνει το μεγαλειώδες riff που σε οδηγεί σε ένα λυτρωτικό τέλος. Ένα ξεχασμένο διαμάντι των Slayer.

Αντώνης Κονδύλης
 


Slayer - Show No Mercy  
7   Die By The Sword
Show No Mercy

Οι ηχογραφήσεις για τον πρώτο δίσκο των Slayer μπορεί να διήρκησαν μόλις 8 ώρες, δεν είναι όμως τίποτα μπροστά στην αιωνιότητα που απολαμβάνει το "Show No Mercy" κι αυτό οφείλεται εν πολλοίς σε συνθέσεις όπως το "Die By The Sword". Βιασμοί, αίμα κι ο Σατανάς ο ίδιος να κοιτά από ψηλά τα καμώματα του Hanneman. Υποβλητικό, ψαρωτικό με μερικά από τα καλύτερα leads που έχουν ακουστεί στο thrash metal, σε έναν δίσκο που δεν διεκδικεί τα χρονολογικά, αλλά τα ποιοτικά πρωτεία.

Γιώργος Ζαρκαδούλας
 


Slayer - Seasons In The Abyss  
6   War Ensemble
Seasons In The Abyss

Πέμπτος δίσκος για τους Slayer και είσοδος στο MTV μέσω του Headbangers Ball, παρόλες τις κλειστές πόρτες που συνάντησε κυρίως από το ραδιόφωνο. Ένα από τα πλέον συναυλιακά τραγούδια της μπάντας, κυρίως λόγω της «WaaaaaaaaR» ιαχής του Araya, αλλά και των συνεχόμενων riff του Hanneman, με στίχους που πλέον δεν επικεντρώνονται στο απόκοσμο Κακό, αλλά στο γήινο: «The final swing is not a drill, it's how many people I can kill».

Γιώργος Ζαρκαδούλας
 


Slayer - Seasons In The Abyss  
5   Seasons In The Abyss
Seasons In The Abyss

Μπορεί οι στίχοι του να ανήκουν στον Tom Araya, η μουσική όμως το ομώνυμου τραγουδιού είναι ίσως η πιο mainstream τρομακτική που έχει συνθέσει ποτέ ο Hanneman. Το refrain του με το χιλιοτραγουδισμένο «Close Your Eyes And Forget Your Name...» και το δεύτερο solo είναι από εκείνα τα ατομικά επιτεύγματα που συνέθεσαν κομμάτι με κομμάτι το προφίλ ενός εξαιρετικού μουσικού και κιθαρίστα. Η φαινομενική ξεκούραση μετά το Wall of Death του "War Ensemble". Γαλήνιο...

Γιώργος Ζαρκαδούλας
 


Slayer - South Of Heaven  
4   South Of Heaven
South Of Heaven

Το εναρκτήριο riff του ομώνυμου τραγουδιού που ανοίγει το "South Of Heaven" είναι ένα εκ των επιβλητικότερων που έχουν γραφτεί ποτέ στο heavy metal. Σε ένα δίσκο που οι Slayer (και συνεπώς ο Jeff) κατηγορήθηκαν ότι μείωσαν απότομα τις ταχύτητες, ο Hanneman επαναπροσδιόρισε το thrash songwriting, κάτι που ολοκλήρωσε (και σε ένα βαθμό τελειοποίησε) στο επόμενο άλμπουμ. Καλύτερο δείγμα από το "South Of Heaven" της συνθετικής του ικανότητας δεν υπήρξε ως τότε, σε ένα τραγούδι που ακόμα και σήμερα αποτελεί ορόσημο για την ίδια τη μπάντα και για όλο το ιδίωμα.

Χρήστος Καραδημήτρης
 


Slayer - Reign In Blood  
3   Raining Blood
Reign In Blood

Ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα τραγούδια του συγκροτήματος, από το πιο αναγνωρισμένο τους άλμπουμ. Ο ήχος της βροχής στην εισαγωγή σε προετοιμάζει για την ηχητική καταιγίδα, ώσπου να μπει ένα από τα χαρακτηριστικότερα riff των Slayer και να σε ισοπεδώσει με την επιθετικότητά του. Οι τυμπανοκρουσίες του Lombardo, οι κραυγές του Araya και τα riffs του Hanneman συνθέτουν ένα σκηνικό τρόμου και μια επιβλητική στιγμή στην ιστορία της μπάντας, που φέρει εξολοκλήρου τη σφραγίδα του δημιουργού του.

Αντώνης Κονδύλης
 


Slayer - Seasons In The Abyss  
2   Dead Skin Mask
Seasons In The Abyss

Άλλος ένας πειστικός λόγος που το "Seasons In The Abyss" θεωρείται ως δικό του αριστούργημα. Μπορεί να παραμείνει στην ιστορία και ως ο κύριος συνθέτης των Slayer, στον δίσκο αυτό όμως είναι τόσα τα προσωπικά του highlights και καθώς το ένα διαδέχεται το άλλο, δεν μπορείς να μην αναγνωρίσεις το ατομικό της υπόθεσης από το ομαδικό. Μεσαίες ταχύτητες καθόλη την διάρκειά του και τόσο groovy που στο τέλος πανηγυρίζεις επειδή λικνίστηκες με κάποιο τραγούδι τους.

Γιώργος Ζαρκαδούλας
 


Slayer - Reign In Blood  
1   Angel Of Death
Reign In Blood

Το δολοφονικό γεμάτο ένταση riff  της εισαγωγής, το σχιζοφρενικό ουρλιαχτό του Araya και ο ορμητικός ρυθμός στη συνέχεια, μαζί με το μανιασμένο drumming έχουν προσφέρει στιγμές παροξυσμού στους απανταχού metalheads σε όλο τον πλανήτη. Η γέφυρα επιτρέπει στον ακροατή να πάρει μια μικρή ανάσα, χωρίς να σταματήσει το headbanging το οποίο μπορεί να συνεχιστεί χωρίς έλεος μέχρι το τέλος. Το απόλυτο trademark του συγκροτήματος και σίγουρα το τραγούδι που ξεσηκώνει τους οπαδούς των Slayer περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο, είτε το ακούς στο κλείσιμο κάποιας συναυλίας τους, είτε για νιοστή φορά από το λιωμένο βινύλιο στο σπίτι.

Αντώνης Κονδύλης
 
  • SHARE
  • TWEET